Η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ παραχώρησε συνέντευξη στην Τασούλα Επτακοίλη και στην κυριακάτικη Καθημερινή.
Πηγαία, αειθαλής, διαυγής και καίρια η διακεκριμένη Ακαδημαϊκός και Βυζαντινολόγος -αναφέρω τις «κεντρικές» και μόνο ιδιότητές της, μιας και ο κατάλογος είναι μακρύς- χάρισε στάγματα της σκέψης, των βιωμάτων και των «καταλήξεών» της.
Παρότι η συνέντευξη ήταν τηλεφωνική, γεγονός που συνήθως στερεί τον αυθορμητισμό και τους χυμούς μιας συνομιλίας, η Αρβελέρ ήταν χειμαρρώδης και ξάστερη.
Μέσα σε μια συνέντευξη είπε όσα άλλοι, αρκετοί τουλάχιστον, «επιφανείς», δεν μπορούν να πουν σε χίλιες.
Αναζητήστε-ανατρέξτε σε ολόκληρη τη συνέντευξη, έχετε να διδαχτείτε και να συνειδητοποιήσετε πολλά και πολύτιμα…
Σας μεταφέρουμε ένα μικρό απόσπασμα της συνομιλίας της Αρβελέρ με την ικανή δημοσιογράφο.
Συχνά μιλάτε για τις αριστερές καταβολές σας. Πιστεύετε ότι πληγώθηκε η Αριστερά στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια από κάποιους εκπροσώπους της;
Βεβαίως. Πληγώθηκε πολύ. Ας μην πούμε ονόματα. Αριστερά είναι αυτός που κάνει αριστερά πράγματα, όχι αυτός που λέει ότι είναι. Αριστερά είναι τρόπος ζωής, όχι λόγου. Όποιος θέλει μόνο να μιλάει αλλά δεν ξέρει να ακούει, όποιος δεν υπερασπίζεται ακόμα και τον αντίπαλό του όταν αδικείται, παύει για εμένα να είναι αριστερός. Η μεγαλύτερη αρετή είναι να υπερασπίζεσαι το δίκαιο του αντιπάλου σου. Γι’ αυτό θεωρώ ότι δεν υπάρχει κανένας ενάρετος πολιτικός. ΚΙ αν εξακολουθώ να λέω πως είμαι αριστερή, είναι γιατί ακόμα ελπίζω σε μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου και σε μια παιδεία που θα διδάσκει την αρετή.
Στο ότι δεν υπάρχουν ενάρετοι πολιτικοί οφείλεται, λοιπόν, η αναξιοπιστία της πολιτικής;
Όταν στέλνουμε στο Ευρωκοινοβούλιο ανθρώπους που δεν ξέρουν όχι μόνο τι είναι η Ευρώπη και πως δουλεύει αλλά ούτε μία ξένη γλώσσα, η αναξιοπιστία της πολιτικής μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Όταν στέλνουμε στο εθνικό κοινοβούλιο Πολάκηδες συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Όταν διοικούν οι ανίκανοι, φταίνε οι ικανοί. Από παιδί άκουγα τους γονείς μου να λένε ότι δύο είναι τα θηλυκά κακά που μας κατέστρεψαν: η Ιστορία και η πολιτική. Την Ιστορία προσπάθησα να την δαμάσω. Με την πολιτική ουδέποτε ασχολήθηκα. Είχα πει κάποτε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε πολιτική παρακμή. Με κοίταξε αγριεμένος και με ρώτησε γιατί. Του απάντησα: Επειδή τα εθνικά θέματα γίνονται πολιτικά, τα πολιτικά κομματικά και τα κομματικά προσωπικά. Με αυτόν τον τρόπο όμως χάνεται το εθνικό όραμα. Και μέχρι σήμερα αυτό δεν έχει αλλάξει».
Πηγαία, αειθαλής, διαυγής και καίρια η διακεκριμένη Ακαδημαϊκός και Βυζαντινολόγος -αναφέρω τις «κεντρικές» και μόνο ιδιότητές της, μιας και ο κατάλογος είναι μακρύς- χάρισε στάγματα της σκέψης, των βιωμάτων και των «καταλήξεών» της.
Παρότι η συνέντευξη ήταν τηλεφωνική, γεγονός που συνήθως στερεί τον αυθορμητισμό και τους χυμούς μιας συνομιλίας, η Αρβελέρ ήταν χειμαρρώδης και ξάστερη.
Μέσα σε μια συνέντευξη είπε όσα άλλοι, αρκετοί τουλάχιστον, «επιφανείς», δεν μπορούν να πουν σε χίλιες.
Αναζητήστε-ανατρέξτε σε ολόκληρη τη συνέντευξη, έχετε να διδαχτείτε και να συνειδητοποιήσετε πολλά και πολύτιμα…
Σας μεταφέρουμε ένα μικρό απόσπασμα της συνομιλίας της Αρβελέρ με την ικανή δημοσιογράφο.
Συχνά μιλάτε για τις αριστερές καταβολές σας. Πιστεύετε ότι πληγώθηκε η Αριστερά στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια από κάποιους εκπροσώπους της;
Βεβαίως. Πληγώθηκε πολύ. Ας μην πούμε ονόματα. Αριστερά είναι αυτός που κάνει αριστερά πράγματα, όχι αυτός που λέει ότι είναι. Αριστερά είναι τρόπος ζωής, όχι λόγου. Όποιος θέλει μόνο να μιλάει αλλά δεν ξέρει να ακούει, όποιος δεν υπερασπίζεται ακόμα και τον αντίπαλό του όταν αδικείται, παύει για εμένα να είναι αριστερός. Η μεγαλύτερη αρετή είναι να υπερασπίζεσαι το δίκαιο του αντιπάλου σου. Γι’ αυτό θεωρώ ότι δεν υπάρχει κανένας ενάρετος πολιτικός. ΚΙ αν εξακολουθώ να λέω πως είμαι αριστερή, είναι γιατί ακόμα ελπίζω σε μια πιο δίκαιη κατανομή του πλούτου και σε μια παιδεία που θα διδάσκει την αρετή.
Στο ότι δεν υπάρχουν ενάρετοι πολιτικοί οφείλεται, λοιπόν, η αναξιοπιστία της πολιτικής;
Όταν στέλνουμε στο Ευρωκοινοβούλιο ανθρώπους που δεν ξέρουν όχι μόνο τι είναι η Ευρώπη και πως δουλεύει αλλά ούτε μία ξένη γλώσσα, η αναξιοπιστία της πολιτικής μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο. Όταν στέλνουμε στο εθνικό κοινοβούλιο Πολάκηδες συμβαίνει το ίδιο πράγμα. Όταν διοικούν οι ανίκανοι, φταίνε οι ικανοί. Από παιδί άκουγα τους γονείς μου να λένε ότι δύο είναι τα θηλυκά κακά που μας κατέστρεψαν: η Ιστορία και η πολιτική. Την Ιστορία προσπάθησα να την δαμάσω. Με την πολιτική ουδέποτε ασχολήθηκα. Είχα πει κάποτε στον Κωνσταντίνο Καραμανλή ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε πολιτική παρακμή. Με κοίταξε αγριεμένος και με ρώτησε γιατί. Του απάντησα: Επειδή τα εθνικά θέματα γίνονται πολιτικά, τα πολιτικά κομματικά και τα κομματικά προσωπικά. Με αυτόν τον τρόπο όμως χάνεται το εθνικό όραμα. Και μέχρι σήμερα αυτό δεν έχει αλλάξει».
