Η Μαριάννα Χατζοπούλου είχε γεννηθεί το 1933 στην Αθήνα. Η καταγωγή της Ναξιώτικη. Από παιδί αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα με την όρασή της.
Σε όλη της τη ζωή «μισόβλεπε». Ξεχώρισε για το χάρισμά της σε ακρόαση του Μίμη Πλέσσα στο Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και στη συνέχεια μαγνήτιζε το κοινό με τις ερμηνείες της μέσα από τις ραδιοσυχνότητες.
Με τη «Ζαφείρα» του σπουδαίου στιχουργού και κυνηγού ταλέντων Χαράλαμπου Βασιλειάδη (Τσάντα) και σε μουσική του Άκη Σμυρναίου, έλαμψε λίγο μετά τα μισά του ’50.
Ακολούθησαν μεγάλες επιτυχίες τραγούδια των Χατζιδάκι, Τσιτσάνη, Καλδάρα, Κοφινιώτη, Μωράκη, Μάνεση, Μαρκέα όπως τα «Φούστα κλαρωτή», «Η μάνα μου με δέρνει», «Κάνε κότσο τα μαλλιά σου», «Τα φύλλα κιτρινίσανε», «Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα», «Άλλος σ’ αγάπησε άλλος σε παίρνει», « Τι να το κάνω πως είσαι ωραίος», «Όσα λουλούδια μάδησα», «Δεν μετανιώνω που σ’ αγάπησα πολύ» κ.ά.
Η δημοτικότητά της χτυπούσε κόκκινο. Στους διαγωνισμούς του Ντομινό και άλλων περιοδικών της εποχής το όνομά της βρισκόταν στις πρώτες θέσεις. Ο κόσμος μαγεύονταν απ’ το «τυφλό αηδόνι» όπως την αποκαλούσαν.
Μάλιστα όπως μου τόνιζε και η Γιώτα Λύδια στην βιογραφία που υπέγραψα ως συγγραφέας, στην Columbia όπου αρχικά την παρουσίασε ο Τσάντας και την απέρριψαν είχε δημιουργηθεί μεγάλος ντόρος με το όλο θέμα, μιας και η Χατζοπούλου αποτελούσε πλέον γερό όπλο της ανταγωνίστριας Odeon. Μάλιστα η Λύδια ντούμπλαρε στιγμές της… ενώ συνήθως συνέβαινε το αντίθετο στην «κόντρα» των δύο εταιρειών.
Η Μαριάννα Χατζοπούλου θα δουλέψει στα καλύτερα λαϊκά στέκια (Τριάνα, Περιβόλας, Κεφάλας κ.ά) αλλά και στα πιο ονομαστά κοσμικά κέντρα (Κήπος του Μουσείου, Βράχος, Κάστρο, Πλακιώτικο Σαλόνι κ.ά). Η φυγή της όμως στο εξωτερικό το 1961 και η δίχρονη παραμονή της σε Αυστραλία και Αμερική θα κοστίσουν στην καριέρα της. Στην επιστροφή τα δεδομένα είχαν αλλάξει…
Θα συνεχίσει στο εξωτερικό (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Σουηδία, Κύπρο, Λίβανο) και θα έχει μια διακριτική παρουσία στη δισκογραφία, σε εταιρείες μικρότερου βεληνεκούς.
Στην ζωή της θα κυριαρχήσει η λατρεία για τη θρησκεία και το Θεό, η οποία θα μετουσιωθεί και σε τραγούδια.
Το Φλεβάρη του 2002 θα τραγουδήσει στο χορό των Ιεροψαλτών. Κατά την επιστροφή της στο σπίτι, το αυτοκίνητο στο οποίο μετέβαινε προσέκρουσε σε κολώνα της ΔEH. Υπέστη πολλαπλά κατάγματα και λίγους μήνες αργότερα έχασε τη μάχη…
Μένουν τα τραγούδια και ο μύθος της που αχνοφέγγει ακόμα.
Σε όλη της τη ζωή «μισόβλεπε». Ξεχώρισε για το χάρισμά της σε ακρόαση του Μίμη Πλέσσα στο Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και στη συνέχεια μαγνήτιζε το κοινό με τις ερμηνείες της μέσα από τις ραδιοσυχνότητες.
Με τη «Ζαφείρα» του σπουδαίου στιχουργού και κυνηγού ταλέντων Χαράλαμπου Βασιλειάδη (Τσάντα) και σε μουσική του Άκη Σμυρναίου, έλαμψε λίγο μετά τα μισά του ’50.
Ακολούθησαν μεγάλες επιτυχίες τραγούδια των Χατζιδάκι, Τσιτσάνη, Καλδάρα, Κοφινιώτη, Μωράκη, Μάνεση, Μαρκέα όπως τα «Φούστα κλαρωτή», «Η μάνα μου με δέρνει», «Κάνε κότσο τα μαλλιά σου», «Τα φύλλα κιτρινίσανε», «Να ζήσουν τα φτωχόπαιδα», «Άλλος σ’ αγάπησε άλλος σε παίρνει», « Τι να το κάνω πως είσαι ωραίος», «Όσα λουλούδια μάδησα», «Δεν μετανιώνω που σ’ αγάπησα πολύ» κ.ά.
Η δημοτικότητά της χτυπούσε κόκκινο. Στους διαγωνισμούς του Ντομινό και άλλων περιοδικών της εποχής το όνομά της βρισκόταν στις πρώτες θέσεις. Ο κόσμος μαγεύονταν απ’ το «τυφλό αηδόνι» όπως την αποκαλούσαν.
Μάλιστα όπως μου τόνιζε και η Γιώτα Λύδια στην βιογραφία που υπέγραψα ως συγγραφέας, στην Columbia όπου αρχικά την παρουσίασε ο Τσάντας και την απέρριψαν είχε δημιουργηθεί μεγάλος ντόρος με το όλο θέμα, μιας και η Χατζοπούλου αποτελούσε πλέον γερό όπλο της ανταγωνίστριας Odeon. Μάλιστα η Λύδια ντούμπλαρε στιγμές της… ενώ συνήθως συνέβαινε το αντίθετο στην «κόντρα» των δύο εταιρειών.
Η Μαριάννα Χατζοπούλου θα δουλέψει στα καλύτερα λαϊκά στέκια (Τριάνα, Περιβόλας, Κεφάλας κ.ά) αλλά και στα πιο ονομαστά κοσμικά κέντρα (Κήπος του Μουσείου, Βράχος, Κάστρο, Πλακιώτικο Σαλόνι κ.ά). Η φυγή της όμως στο εξωτερικό το 1961 και η δίχρονη παραμονή της σε Αυστραλία και Αμερική θα κοστίσουν στην καριέρα της. Στην επιστροφή τα δεδομένα είχαν αλλάξει…
Θα συνεχίσει στο εξωτερικό (Αγγλία, Γαλλία, Βέλγιο, Ολλανδία, Σουηδία, Κύπρο, Λίβανο) και θα έχει μια διακριτική παρουσία στη δισκογραφία, σε εταιρείες μικρότερου βεληνεκούς.
Στην ζωή της θα κυριαρχήσει η λατρεία για τη θρησκεία και το Θεό, η οποία θα μετουσιωθεί και σε τραγούδια.
Το Φλεβάρη του 2002 θα τραγουδήσει στο χορό των Ιεροψαλτών. Κατά την επιστροφή της στο σπίτι, το αυτοκίνητο στο οποίο μετέβαινε προσέκρουσε σε κολώνα της ΔEH. Υπέστη πολλαπλά κατάγματα και λίγους μήνες αργότερα έχασε τη μάχη…
Μένουν τα τραγούδια και ο μύθος της που αχνοφέγγει ακόμα.
