Ο Κώστας Τσάκωνας είχε γεννηθεί στις 12 Οκτωβρίου 1943 στην Αθήνα και είχε φοιτήσει στη «Δραματική Σχολή του Λαϊκού Πειραματικού Θεάτρου» του Λεωνίδα Τριβιζά και στη δραματική σχολή «Βεάκη». Έφυγε στις 4 Νοεμβρίου 2015.
Με μεγάλη θητεία στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και αγαπητός στο κοινό αλλά και τον κύκλο του.
Ίσως η εργογραφία του να μην είναι ανάλογη των δυνατοτήτων του όμως κατά πολλούς, μαζί τους και ο γράφων, ο Κώστας Τσάκωνας ήταν σπουδαίος ηθοποιός. Το γιατί στην «δεκάδα» που ακολουθεί.
- Όταν τον εμπιστεύεται στα πρώτα του ουσιαστικά κινηματογραφικά βήματα ένας Θανάσης Βέγγος, και μάλιστα στις «πικρές» κωμωδίες του, στα χρόνια του ’70 και του ‘80 («Από που πάνε για τη χαβούζα», «Βέγγος ο τρελλός καμικάζι», «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι») κάθε σχόλιο περιττεύει.
- Στη συνέχεια ο Κώστας Τσάκωνας κατάφερε μέσα από παραγωγές «άρπα κόλλα» και κατά παραγγελία να ξεχωρίσει ανάμεσα σε πολλούς άλλους ομότεχνούς του, νεότερους και βετεράνους με τους οποίους μοιραζόταν τις «ανάγκες» των έργων.
- Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην «εποποιία» ή «τραγωδία» αν θέλετε των βιντεοταινιών που ακολούθησε.
- Οι αυτοσχεδιασμοί του στο θέατρο αλλά και στην οθόνη είναι μοναδικοί και ανεπανάληπτοι. Ακόμα και οι συνάδελφοί του περίμεναν πως και πώς να παρακολουθήσουν «τι έχουν να δουν τα μάτια τους» κάθε φορά.
- Οι παύσεις του Κώστα Τσάκωνα παραμένουν παροιμιώδεις.
- Το ίδιο ισχύει και για τις γκριμάτσες του. Έβγαζε γέλιο με έναν μορφασμό, με ένα βλέμμα.
- Η (α)κινησιολογία του και η γενικότερη ερμηνευτική του στάση παραπέμπει στην μεγάλη παράδοση των «μπούφων» που ο Τσάκωνας ανανέωσε στα νεότερα χρόνια.
- Ο Κώστας Τσάκωνας είναι από τους «μονάκριβους» που μπορούσαν να κλέψουν την παράσταση ακόμη και χωρίς σενάριο και υπόθεση.
- Η αγάπη και εκτίμηση του κόσμου στον ίδιο αλλά και στα έργα του. Πίσω από χοντροκομμένους ρόλους και έργα φαινομενικά της σειράς, κρύβονται μεγάλες αλήθειες, καθημερινές ιστορίες και αν θέλετε η ανάγκη να γελάσουμε με τις αδυναμίες και τα χάλια μας ξορκίζοντάς τα.
Με μεγάλη θητεία στον κινηματογράφο, το θέατρο αλλά και στην τηλεόραση ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής και αγαπητός στο κοινό αλλά και τον κύκλο του.
Ίσως η εργογραφία του να μην είναι ανάλογη των δυνατοτήτων του όμως κατά πολλούς, μαζί τους και ο γράφων, ο Κώστας Τσάκωνας ήταν σπουδαίος ηθοποιός. Το γιατί στην «δεκάδα» που ακολουθεί.
Τα 10 «σπουδαία» σημεία του Κώστα Τσάκωνα
- Όποτε του δόθηκε «γήπεδο» να παίξει σε «σοβαρές» παραγωγές και ρόλους με βάθος απέδειξε τη γκάμα, το ταλέντο και τη δυναμική του να «γράψει». Περίτρανο παράδειγμα η ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» (1981).- Όταν τον εμπιστεύεται στα πρώτα του ουσιαστικά κινηματογραφικά βήματα ένας Θανάσης Βέγγος, και μάλιστα στις «πικρές» κωμωδίες του, στα χρόνια του ’70 και του ‘80 («Από που πάνε για τη χαβούζα», «Βέγγος ο τρελλός καμικάζι», «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι») κάθε σχόλιο περιττεύει.
- Στη συνέχεια ο Κώστας Τσάκωνας κατάφερε μέσα από παραγωγές «άρπα κόλλα» και κατά παραγγελία να ξεχωρίσει ανάμεσα σε πολλούς άλλους ομότεχνούς του, νεότερους και βετεράνους με τους οποίους μοιραζόταν τις «ανάγκες» των έργων.
- Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην «εποποιία» ή «τραγωδία» αν θέλετε των βιντεοταινιών που ακολούθησε.
- Οι αυτοσχεδιασμοί του στο θέατρο αλλά και στην οθόνη είναι μοναδικοί και ανεπανάληπτοι. Ακόμα και οι συνάδελφοί του περίμεναν πως και πώς να παρακολουθήσουν «τι έχουν να δουν τα μάτια τους» κάθε φορά.
- Οι παύσεις του Κώστα Τσάκωνα παραμένουν παροιμιώδεις.
- Το ίδιο ισχύει και για τις γκριμάτσες του. Έβγαζε γέλιο με έναν μορφασμό, με ένα βλέμμα.
- Η (α)κινησιολογία του και η γενικότερη ερμηνευτική του στάση παραπέμπει στην μεγάλη παράδοση των «μπούφων» που ο Τσάκωνας ανανέωσε στα νεότερα χρόνια.
- Ο Κώστας Τσάκωνας είναι από τους «μονάκριβους» που μπορούσαν να κλέψουν την παράσταση ακόμη και χωρίς σενάριο και υπόθεση.
- Η αγάπη και εκτίμηση του κόσμου στον ίδιο αλλά και στα έργα του. Πίσω από χοντροκομμένους ρόλους και έργα φαινομενικά της σειράς, κρύβονται μεγάλες αλήθειες, καθημερινές ιστορίες και αν θέλετε η ανάγκη να γελάσουμε με τις αδυναμίες και τα χάλια μας ξορκίζοντάς τα.
