Ο Γιάννης Μπέζος το… έχει. Και σαν ηθοποιός, πρώτα απ’ όλα, αλλά και σαν σκηνοθέτης μέχρι και σαν ερμηνευτής.
Ακόμη κι αν δεν τον…πηγαίνεις δεν μπορείς να μην τον παραδεχτείς ή να τον αγνοήσεις τέλος πάντων.
Πολλές φορές δηλώσεις του, καθάριες και ξάστερες, έχουν γίνει θέμα πολλών συζητήσεων.
Μ’ αρέσουν αυτά που λέει ευθύβολα ο Γιάννης Μπέζος. Λέει πικρές αλήθειες, και το γνωρίζει αλλά δεν διστάζει. Ούτε υποκρίνεται.
Στη μικρή γνωριμία μας, μια συνέντευξη όταν ετοίμαζε τις παραστάσεις για τον Ζαμπέτα στο θέατρο και μία ακόμη όταν εμφανιζόταν στο Χαμάμ, διαπίστωσα ένα αυστηρό αλλά μεστό συνομιλητή, καλά «προπονημένο» και «κεντραρισμένο» με όσα καταπιάνεται, ενώ το χιούμορ του, η ειρωνεία και ο σαρκασμός τους είχαν ταυτόχρονα ακριβή πατίνα αλλά και δρούσαν σαν γυαλόχαρτο.
Δέκα τέτοιες στιγμές, όπως καταγράφηκαν κατά καιρούς και από το ogdoo.gr
-«Το κοινό πολλές φορές ακολουθεί ανοησίες»
-«Έχω δει ελάχιστα -απ’ τα ριάλιτι αγάπης- και είναι άθλια»
-«Δε με νοιάζει να έχω καλές σχέσεις με τους συνεργάτες μου. με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα».
-(για τις τηλεοπτικές σειρές ) «Το μυστικό της μυθοπλασίας είναι το μεράκι. Δεν είναι θέμα ούτε χρημάτων, ούτε ανθρώπων. Υπάρχουν και τώρα άνθρωποι. Δεν υπάρχει η ίδια διάθεση. Δεν το λέω για τους άλλους το λέω για τον εαυτό μου. Πρέπει να επαναφέρουμε το μεράκι. Δηλαδή αυτό που δεν γνωρίζαμε τότε. Όταν ξεκινήσαμε αυτές τις σειρές που λέμε, δεν ασχολιόταν κανείς ούτε με τα νούμερα τηλεθέασης, ούτε με τις ηλικίες και τα δυναμικά και αδύναμα κοινά. Αυτά είναι εκ των υστέρων. Μετά γίναμε πιο υποψιασμένοι και χάθηκε αυτή η πρωτογενής αγωνία να δώσουμε κάτι καινούριο στον κόσμο».
-«Πιστεύω ότι ηθοποιός χωρίς προσωπικότητα καλύτερα να μην ανεβαίνει στη σκηνή, δεν υπάρχει λόγος. Είναι θέμα «γοητείας» και «μαγείας», που αν δεν υπάρχουν, δεν υπάρχει κι ενδιαφέρον».
-«Οι καλλιτέχνες είναι αριστεροί στα λόγια όχι στην πράξη»
-«Δεν μου αρέσει. Η θλίψη και η κακομοιριά. Οι λεγόμενοι έντεχνοι. Και δεν μιλάω για εκείνους που κατέχουν την τέχνη τους, αλλά για όσους καλύπτονται πίσω από αυτήν την ταμπέλα».
-(για ορισμένους που «κριτίκαραν» παράσταση του) «Δεν απαντώ στους αγράμματους»
-«Δεν θέλω επαφή με το κοινό, το κοινό θέλει να έχει με εμένα»
-«Η πολιτεία κινήθηκε σωστά στο σύμφωνο συμβίωσης και καλά θα κάνουν και οι εμπλεκόμενοι, οι ομοφυλόφιλοι να κρατήσουν και αυτοί μια σοβαρή στάση. Γενικότερα. Δεν χρειάζεται να είναι στυλ. Είναι τρόπος ζωής. Η σεξουαλική προτίμηση δεν έχει να κάνει με το πως συμπεριφερόμαστε. Έχει να κάνει με το τι επιθυμούμε μέσα μας».
Ακόμη κι αν δεν τον…πηγαίνεις δεν μπορείς να μην τον παραδεχτείς ή να τον αγνοήσεις τέλος πάντων.
Πολλές φορές δηλώσεις του, καθάριες και ξάστερες, έχουν γίνει θέμα πολλών συζητήσεων.
Μ’ αρέσουν αυτά που λέει ευθύβολα ο Γιάννης Μπέζος. Λέει πικρές αλήθειες, και το γνωρίζει αλλά δεν διστάζει. Ούτε υποκρίνεται.
Στη μικρή γνωριμία μας, μια συνέντευξη όταν ετοίμαζε τις παραστάσεις για τον Ζαμπέτα στο θέατρο και μία ακόμη όταν εμφανιζόταν στο Χαμάμ, διαπίστωσα ένα αυστηρό αλλά μεστό συνομιλητή, καλά «προπονημένο» και «κεντραρισμένο» με όσα καταπιάνεται, ενώ το χιούμορ του, η ειρωνεία και ο σαρκασμός τους είχαν ταυτόχρονα ακριβή πατίνα αλλά και δρούσαν σαν γυαλόχαρτο.
Δέκα τέτοιες στιγμές, όπως καταγράφηκαν κατά καιρούς και από το ogdoo.gr
-«Το κοινό πολλές φορές ακολουθεί ανοησίες»
-«Έχω δει ελάχιστα -απ’ τα ριάλιτι αγάπης- και είναι άθλια»
-«Δε με νοιάζει να έχω καλές σχέσεις με τους συνεργάτες μου. με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα».
-(για τις τηλεοπτικές σειρές ) «Το μυστικό της μυθοπλασίας είναι το μεράκι. Δεν είναι θέμα ούτε χρημάτων, ούτε ανθρώπων. Υπάρχουν και τώρα άνθρωποι. Δεν υπάρχει η ίδια διάθεση. Δεν το λέω για τους άλλους το λέω για τον εαυτό μου. Πρέπει να επαναφέρουμε το μεράκι. Δηλαδή αυτό που δεν γνωρίζαμε τότε. Όταν ξεκινήσαμε αυτές τις σειρές που λέμε, δεν ασχολιόταν κανείς ούτε με τα νούμερα τηλεθέασης, ούτε με τις ηλικίες και τα δυναμικά και αδύναμα κοινά. Αυτά είναι εκ των υστέρων. Μετά γίναμε πιο υποψιασμένοι και χάθηκε αυτή η πρωτογενής αγωνία να δώσουμε κάτι καινούριο στον κόσμο».
-«Πιστεύω ότι ηθοποιός χωρίς προσωπικότητα καλύτερα να μην ανεβαίνει στη σκηνή, δεν υπάρχει λόγος. Είναι θέμα «γοητείας» και «μαγείας», που αν δεν υπάρχουν, δεν υπάρχει κι ενδιαφέρον».
-«Οι καλλιτέχνες είναι αριστεροί στα λόγια όχι στην πράξη»
-«Δεν μου αρέσει. Η θλίψη και η κακομοιριά. Οι λεγόμενοι έντεχνοι. Και δεν μιλάω για εκείνους που κατέχουν την τέχνη τους, αλλά για όσους καλύπτονται πίσω από αυτήν την ταμπέλα».
-(για ορισμένους που «κριτίκαραν» παράσταση του) «Δεν απαντώ στους αγράμματους»
-«Δεν θέλω επαφή με το κοινό, το κοινό θέλει να έχει με εμένα»
-«Η πολιτεία κινήθηκε σωστά στο σύμφωνο συμβίωσης και καλά θα κάνουν και οι εμπλεκόμενοι, οι ομοφυλόφιλοι να κρατήσουν και αυτοί μια σοβαρή στάση. Γενικότερα. Δεν χρειάζεται να είναι στυλ. Είναι τρόπος ζωής. Η σεξουαλική προτίμηση δεν έχει να κάνει με το πως συμπεριφερόμαστε. Έχει να κάνει με το τι επιθυμούμε μέσα μας».
