Τέλη Νοεμβρίου ή αρχές Δεκέμβρη, σχεδόν παράλληλα με το νέο δίσκο που ετοιμάζει μαζί με το Θέμη Καραμουρατίδη, για τη Γιώτα Νέγκα, ο Οδυσσέας Ιωάννου θα κυκλοφορήσει κι ένα νέο βιβλίο.
Πρόκειται για μια συλλογή, «σούμα» όπως λέει ο ίδιος, από 140 κείμενά του, τα οποία έχουν αρχικά δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και sites. Τίτλος του «Το νερό να γίνεις» και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ο Οδυσσέας Ιωάννου περιγράφει τη δουλειά αυτή σε ένα κείμενο, που θα προλογίσει το βιβλίο του.
«Η δεύτερη - μετά τα Κέρματα του 2004 - σούμα κειμένων και νομίζω και η τελευταία. Κείμενα γραμμένα ως επί το πλείστον την τελευταία εξαετία, με λίγες εξαιρέσεις παλαιότερων δημοσιεύσεων. Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, protagon, Η Αυγή, Δίφωνο, Μετρό. Επέλεξα 140 από τα περίπου 350.
Τα ξαναδιάβασα σαν να χαζεύω φωτογραφίες. Έγιναν τόσο πολλά τα τελευταία χρόνια! Το κάταγμα της κρίσης άφησε ραγίσματα σε όλους. Και επαναπροσδιορισμούς και πατέντες επιβίωσης και αναθεωρήσεις στη σκέψη, ακόμη και στον αξιακό κώδικα. Κλονίστηκαν οι βασικές αρχές, οι όμορφα διατυπωμένες από όλους μας στις θεωρητικές κουβέντες και στα τραγούδια μας. Ήρθαμε φάτσα με μια καινούρια πραγματικότητα. Και πάντα, το μισό δίκιο το έχουμε εμείς και το άλλο μισό η πραγματικότητα…
Το στοίχημα που παίχτηκε, πέρα από το πρωτεύον -δυστυχώς-, την επιβίωση απέναντι στη βίαιη εφόρμηση της φτώχειας, ήταν να μη λοιδορήσουμε το όνειρο. Να μην αμφισβητήσουμε το «ανέφικτο». Να μην πετάξουμε λευκή πετσέτα μπροστά στον ωμό ρεαλισμό που έχει τρόπους να σε πείθει πως είναι μονόδρομος. Δεν μας χαρακτηρίζουν οι μάχες που κερδίζουμε, αλλά εκείνες που επιλέγουμε να δώσουμε. Όμως, από την άλλη, μας έβαλε και στις διαστάσεις μας. Δεν μπορείς να αγνοείς μονίμως τις δυνατότητες και τον ρεαλισμό. Είπαμε, η πραγματικότητα έχει το μισό δίκιο.
Αυτό το βιβλίο είναι μια συλλογή αποτυπωμάτων. Ενίοτε αντιφατικών, αν τα κρίνεις όλα μαζί σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όμως όλα τους έχουν το πάθος της στιγμής που γράφτηκαν. Γι’ αυτό και περιλαμβάνει και κείμενα τα οποία δεν θα τα έγραφα έτσι σήμερα. Αλλά τι νόημα έχει να μπεις μέσα σε παλιές φωτογραφίες και να αλλάξεις την έκφρασή σου;
Είναι χωρισμένο σε πέντε θεματικές ενότητες και ακολουθούν -μέσα στην κάθε ενότητα- τη χρονολογική σειρά δημοσίευσής τους.
Με το σκάσιμο της κρίσης, «έσκασε» στο φως και η Σοφία μας. Τώρα, περπατάει στα έξι. Τι άλλο σημάδι πως όλα είναι δρόμος και η μία ζωή ακολουθεί έναν θάνατο;
Καλή ανάγνωση, και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με στήριξαν τόσα χρόνια με την αγάπη, το ενδιαφέρον και την κριτική τους».
Οδυσσέας Ιωάννου
Πρόκειται για μια συλλογή, «σούμα» όπως λέει ο ίδιος, από 140 κείμενά του, τα οποία έχουν αρχικά δημοσιευθεί σε εφημερίδες, περιοδικά και sites. Τίτλος του «Το νερό να γίνεις» και θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Πατάκη.
Ο Οδυσσέας Ιωάννου περιγράφει τη δουλειά αυτή σε ένα κείμενο, που θα προλογίσει το βιβλίο του.
Ο πρόλογος του Οδυσσέα Ιωάννου
«Η δεύτερη - μετά τα Κέρματα του 2004 - σούμα κειμένων και νομίζω και η τελευταία. Κείμενα γραμμένα ως επί το πλείστον την τελευταία εξαετία, με λίγες εξαιρέσεις παλαιότερων δημοσιεύσεων. Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, protagon, Η Αυγή, Δίφωνο, Μετρό. Επέλεξα 140 από τα περίπου 350.
Τα ξαναδιάβασα σαν να χαζεύω φωτογραφίες. Έγιναν τόσο πολλά τα τελευταία χρόνια! Το κάταγμα της κρίσης άφησε ραγίσματα σε όλους. Και επαναπροσδιορισμούς και πατέντες επιβίωσης και αναθεωρήσεις στη σκέψη, ακόμη και στον αξιακό κώδικα. Κλονίστηκαν οι βασικές αρχές, οι όμορφα διατυπωμένες από όλους μας στις θεωρητικές κουβέντες και στα τραγούδια μας. Ήρθαμε φάτσα με μια καινούρια πραγματικότητα. Και πάντα, το μισό δίκιο το έχουμε εμείς και το άλλο μισό η πραγματικότητα…
Το στοίχημα που παίχτηκε, πέρα από το πρωτεύον -δυστυχώς-, την επιβίωση απέναντι στη βίαιη εφόρμηση της φτώχειας, ήταν να μη λοιδορήσουμε το όνειρο. Να μην αμφισβητήσουμε το «ανέφικτο». Να μην πετάξουμε λευκή πετσέτα μπροστά στον ωμό ρεαλισμό που έχει τρόπους να σε πείθει πως είναι μονόδρομος. Δεν μας χαρακτηρίζουν οι μάχες που κερδίζουμε, αλλά εκείνες που επιλέγουμε να δώσουμε. Όμως, από την άλλη, μας έβαλε και στις διαστάσεις μας. Δεν μπορείς να αγνοείς μονίμως τις δυνατότητες και τον ρεαλισμό. Είπαμε, η πραγματικότητα έχει το μισό δίκιο.
Αυτό το βιβλίο είναι μια συλλογή αποτυπωμάτων. Ενίοτε αντιφατικών, αν τα κρίνεις όλα μαζί σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όμως όλα τους έχουν το πάθος της στιγμής που γράφτηκαν. Γι’ αυτό και περιλαμβάνει και κείμενα τα οποία δεν θα τα έγραφα έτσι σήμερα. Αλλά τι νόημα έχει να μπεις μέσα σε παλιές φωτογραφίες και να αλλάξεις την έκφρασή σου;
Είναι χωρισμένο σε πέντε θεματικές ενότητες και ακολουθούν -μέσα στην κάθε ενότητα- τη χρονολογική σειρά δημοσίευσής τους.
Με το σκάσιμο της κρίσης, «έσκασε» στο φως και η Σοφία μας. Τώρα, περπατάει στα έξι. Τι άλλο σημάδι πως όλα είναι δρόμος και η μία ζωή ακολουθεί έναν θάνατο;
Καλή ανάγνωση, και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους με στήριξαν τόσα χρόνια με την αγάπη, το ενδιαφέρον και την κριτική τους».
Οδυσσέας Ιωάννου
