Επί δέκα μέρες η καρδιά του ερασιτεχνικού θεάτρου χτύπησε στο 38ο Πανελλήνιο Φεστιβάλ της Καρδίτσας- Η διοργάνωση έκλεισε με τιμητική εκδήλωση στον Γιώργο Νταλάρα ο οποίος ανέβηκε στη σκηνή καταχειροκροτούμενος από το κοινό: «Από εδώ ξεκίνησαν οι πρόγονοί μου, είπε. Σας ευχαριστώ που ασχολείστε με την περίπτωσή μου. Ο Ηράκλειτος έλεγε «Οι θεοί μεθάνε με τις τιμές. Φανταστείτε τι παθαίνουν οι άνθρωποι».
Ο Γιώργος Νταλάρας, συνοδευόμενος από τους μικρούς μουσικούς ξεκίνησε με ένα τραγούδι αφιερωμένο στα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών. Το τραγούδι που ερμήνευσε ήταν το «Μοιρολόι» του ποιητή και στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου σε μουσική του Ζουλφί Λιβανελί.
«Επιτρέψτε μου, είπε ο Γιώργος Νταλάρας, να παίξουμε ένα τραγούδι και να το αφιερώσουμε κατ' αρχήν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν τα παιδιά τους και τους δικούς ανθρώπους, σ' αυτούς που τραυματίστηκαν και αναρρώνουν, και σε όλους αυτούς που το πένθος σκεπάζει τώρα τη ζωή τους και δεν έχουν άλλη παρηγοριά. Το τραγούδι αυτό, συνέχισε, είναι γραμμένο μια άλλη εποχή, για άλλες τραγωδίες, αλλά νομίζω ότι τώρα, αυτές τις εποχές όλα μπορούν να εκφράσουν την οδύνη μας και τον σπαραγμό μας».
Ο Γιώργος Νταλάρας αναφέρθηκε με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια για την εμπειρία που έχει από τα μουσικά σχολεία, λέγοντας: «Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας, καθηγητές, μαθητές, τους γονείς που είναι εδώ, στον πρόεδρο, στους συνεργάτες σας, γιατί είναι μια ιδιαίτερη στιγμή. Γιατί εμείς εκεί στα μπετά, στη νότια πατρίδα, ξεχνάμε κάποια πράγματα και σ' αυτούς τους τόπους υπάρχει άλλος αέρας, υπάρχει άλλη επαφή με τη φύση, κυρίως όμως υπάρχει η επαφή με αυτά τα παιδιά, με αυτά τα βλέμματα, που είναι όλο προσμονή, αλλά και πολλά ερωτηματικά. Και τα μουσικά σχολεία δίνοιυν σε αυτά τα παιδιά, πραγματικά, ελπίδα και μέλλον. Γιατί εμείς, στα δικά μας χρόνια δεν είχαμε, ενώ τώρα τα πράγματα πάνε καλύτερα.
Θέλω, λοιπόν, να πω σε αυτά τα παιδιά, χωρίς να αφήσετε τις άλλες σας σπουδές παράλληλα, ότι η μουσική είναι φάρμακο. Και σε όλη σας τη ζωή η μουσική και τα όργανά σας είναι οι καλύτεροί σας φίλοι. Ποτέ δεν θα σας προδώσουν. Και θέλω να πω, ότι με αυτή τη μικρή πρόβα, κάποια από τα παιδιά ξεχωρίζουν, κάποια θέλουν περισσότερη δουλειά. Και δεν πρέπει να το φοβούνται. Και να τους το λέτε. Οι καλλιτέχνες ξέρετε πώς χτίζονται; Με τις πρόβες χτίζονται οι καλλιτέχνες».
Και δείχνοντας έναν 13χρονο που τραγούδησε με την κιθάρα του είπε: "Και θέλω βέβαια να πω στον Γιωργάκη, του ευχήθηκα το απόγευμα στην πρόβα, να γίνει ο καινούργιος Καζαντζίδης, το έχουμε ανάγκη".
Αφού ευχαρίστησε τον Γιώργο Μάτσικα, που ταξίδεψε αυθημερόν στην Καρδίτσα για να τον συνοδεύσει με το μπουζούκι του και τον Αντώνη Ζαχόπουλο για τον «καταπληκτικό ήχο που έφτιαξες», μάγεψε με τη φωνή του τα πλήθη στο δημοτικό κινηματοθέατρο που επί 10 ημέρες παρακολούθησαν τις παραστάσεις και τα παράλληλα σεμινάρια του Φεστιβάλ.
Ο Γιώργος Νταλάρας, συνοδευόμενος από τους μικρούς μουσικούς ξεκίνησε με ένα τραγούδι αφιερωμένο στα θύματα της τραγωδίας των Τεμπών. Το τραγούδι που ερμήνευσε ήταν το «Μοιρολόι» του ποιητή και στιχουργού Λευτέρη Παπαδόπουλου σε μουσική του Ζουλφί Λιβανελί.
«Επιτρέψτε μου, είπε ο Γιώργος Νταλάρας, να παίξουμε ένα τραγούδι και να το αφιερώσουμε κατ' αρχήν σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που έχασαν τα παιδιά τους και τους δικούς ανθρώπους, σ' αυτούς που τραυματίστηκαν και αναρρώνουν, και σε όλους αυτούς που το πένθος σκεπάζει τώρα τη ζωή τους και δεν έχουν άλλη παρηγοριά. Το τραγούδι αυτό, συνέχισε, είναι γραμμένο μια άλλη εποχή, για άλλες τραγωδίες, αλλά νομίζω ότι τώρα, αυτές τις εποχές όλα μπορούν να εκφράσουν την οδύνη μας και τον σπαραγμό μας».
Ο Γιώργος Νταλάρας αναφέρθηκε με ιδιαίτερα κολακευτικά σχόλια για την εμπειρία που έχει από τα μουσικά σχολεία, λέγοντας: «Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας, καθηγητές, μαθητές, τους γονείς που είναι εδώ, στον πρόεδρο, στους συνεργάτες σας, γιατί είναι μια ιδιαίτερη στιγμή. Γιατί εμείς εκεί στα μπετά, στη νότια πατρίδα, ξεχνάμε κάποια πράγματα και σ' αυτούς τους τόπους υπάρχει άλλος αέρας, υπάρχει άλλη επαφή με τη φύση, κυρίως όμως υπάρχει η επαφή με αυτά τα παιδιά, με αυτά τα βλέμματα, που είναι όλο προσμονή, αλλά και πολλά ερωτηματικά. Και τα μουσικά σχολεία δίνοιυν σε αυτά τα παιδιά, πραγματικά, ελπίδα και μέλλον. Γιατί εμείς, στα δικά μας χρόνια δεν είχαμε, ενώ τώρα τα πράγματα πάνε καλύτερα.
Θέλω, λοιπόν, να πω σε αυτά τα παιδιά, χωρίς να αφήσετε τις άλλες σας σπουδές παράλληλα, ότι η μουσική είναι φάρμακο. Και σε όλη σας τη ζωή η μουσική και τα όργανά σας είναι οι καλύτεροί σας φίλοι. Ποτέ δεν θα σας προδώσουν. Και θέλω να πω, ότι με αυτή τη μικρή πρόβα, κάποια από τα παιδιά ξεχωρίζουν, κάποια θέλουν περισσότερη δουλειά. Και δεν πρέπει να το φοβούνται. Και να τους το λέτε. Οι καλλιτέχνες ξέρετε πώς χτίζονται; Με τις πρόβες χτίζονται οι καλλιτέχνες».
Και δείχνοντας έναν 13χρονο που τραγούδησε με την κιθάρα του είπε: "Και θέλω βέβαια να πω στον Γιωργάκη, του ευχήθηκα το απόγευμα στην πρόβα, να γίνει ο καινούργιος Καζαντζίδης, το έχουμε ανάγκη".
Αφού ευχαρίστησε τον Γιώργο Μάτσικα, που ταξίδεψε αυθημερόν στην Καρδίτσα για να τον συνοδεύσει με το μπουζούκι του και τον Αντώνη Ζαχόπουλο για τον «καταπληκτικό ήχο που έφτιαξες», μάγεψε με τη φωνή του τα πλήθη στο δημοτικό κινηματοθέατρο που επί 10 ημέρες παρακολούθησαν τις παραστάσεις και τα παράλληλα σεμινάρια του Φεστιβάλ.
