Η παράσταση «Axis Mundi- Το τελευταίο δέντρο» παρουσιάζεται σε σκηνοθεσία Δημήτρη Τσιάμη στο BIOS από τις 20 Ιανουαρίου.
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τσιάμης και οι συνεργάτιδές του μεταγράφουν το μύθο του Ερυσίχθονα, τον πρώτο μύθο με οικολογικό μήνυμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, και παρουσιάζουν μία περφόρμανς για τις ολέθριες συνέπειες της ανθρώπινης αλαζονείας και της από-ιεροποίησης της Φύσης.
Ο Ερυσίχθων για να χτίσει το νέο του παλάτι κόβει όλα τα δέντρα του άλσους της Δήμητρας ακόμη και το αγαπημένο Ιερό Δέντρο της θεάς. Η Δήμητρα τον τιμωρεί με ακόρεστη πείνα. Ο Ερυσίχθων τρώει τα πάντα, όμως τίποτα δεν μπορεί να χορτάσει την πείνα του. Όταν πια δεν του έχει μείνει κάτι άλλο, τρώει τις ίδιες του τις σάρκες.
Στην παράσταση Axis Mundi -Το Τελευταίο Δέντρο, o μύθος του Ερυσίχθονα παρουσιάζεται με βάση τους κώδικες που έχει αναπτύξει η ομάδα PER THEATER FORMANCE κατά την πολυετή έρευνα της πάνω στις σχέσεις τελετουργίας και παραστατικών τεχνών.
Η παράσταση ενσωματώνει πληροφορίες και στοιχεία από την αρχέγονη σχέση των ανθρώπων με τα δάση, από τα Ιερά δέντρα της παγκόσμιας μυθολογίας, καθώς και από τις πρακτικές δεντρολατρείας των αρχαίων πολιτισμών και τα τελετουργικά που τις συνόδευαν (προσφορές, εκστατικούς χορούς, επικλήσεις)
Από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και σήμερα το δέντρο βρίσκεται στο κέντρο πολλών θρησκευτικών λατρειών. Το «Κοσμικό Δέντρο» ή αλλιώς το «Δέντρο της Ζωής» αποτελεί τον άξονα πάνω στον οποίο στηρίζεται ο κόσμος (Axis Mundi). Από τα αρχαία ιερά δέντρα όμως μέχρι τη μαζική καταστροφή των δασών και την κλιματική κρίση έχει μεσολαβήσει ένας πολιτισμός ολέθριος για το περιβάλλον.
Η παράσταση διαπραγματεύεται τις προϋποθέσεις συνέχισης της ζωής πάνω στα συντρίμμια ενός πολιτισμού που απέρχεται, με βάση τη συνεργατική συμβίωση ανθρώπου και φύσης.
Σκηνοθετικό σημείωμα για τις πρόβες
Η διαδικασία δημιουργίας μίας παράστασης είναι μία «κοσμογονική» διαδικασία. Ο Κόσμος της παράστασης αναπτύσσεται και δημιουργείται σε στάδια, συχνά όμως με τρόπο διαφορετικό απ’ότι συμβαίνει στους κοσμογονικούς μύθους, όπου το πέρασμα από το Χάος στην Αρμονία ακολουθεί συνήθως μία γραμμική πορεία.
Στη θεατρική διαδικασία μπορεί να χρειαστεί να επιστρέψουμε σε προηγούμενα στάδια ή η ίδια η διαδικασία να μας επιστρέψει σε αυτά. Ακομή κι αν αυτό δεν αφορά στο σύνολο του έργου αλλά σε συγκεκριμένες σκηνές, η επιστροφή στην αρχή ή ακόμα και στο «Χάος», η ανάγκη ανασύνθεσης ή ακόμα και διάλυσης αυτού που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε δημιουργηθεί, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί αρκετές φορές μέχρι το έργο να πάρει την τελική του μορφή.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα κοσμογονικών μύθων που συμπεριλαμβάνουν τη θυσία στην διαδικασία της δημιουργίας. Αυτό που αφήνουμε πίσω άλλοτε αφορά σε ερμηνευτικές συνήθειες, πεποιθήσεις, εμπόδια και περιορισμούς και άλλοτε σε σκηνές, εικόνες, δράσεις και κείμενα που δημιουργήθηκαν, εξυπηρέτησαν το σκοπό τους αλλά τελικά «θυσιάστηκαν» για το «καλό» της σύνθεσης.
Το κριτήριο για την αποτελεσματικότητα μιας πρόβας ή μίας παράστασης παραμένει πάντα ένα: Να είσαι διαφορετικός μετά από αυτή, να έχεις ανακαλύψει κάτι καινούριο. Συνηθίζω να δίνω στις πρόβες ένα χαρακτήρα ερευνητικού εργαστηρίου. Δεν μπορώ να λειτουργήσω αλλιώς. Το θέατρο είναι εκεί για να μας φανερώσει νέους κόσμους.
Στις πρόβες για το Axis Mundi δουλέψαμε για πρώτη φορά με κοντάρια, αλλά και με τεχνικές αναπνοών πάνω στις οποίες ασκούμαι τα τελευταία χρόνια, για πρώτη φορά όμως διερεύνησα τις δυνατότητες εξέλιξης τους σε εργαλείο για τον ηθοποιό. Οι τεχνικές αυτές μας φάνηκαν απολύτως χρήσιμες στις τρεις σκηνές «μεταμόρφωσης» που υπάρχουν στο έργο.
Η τελετουργία και το παιχνίδι, η ποίηση και η εκστατικότητα είναι διαρκή ζητούμενα στις παραστάσεις που σκηνοθετώ. Με τις συνεργάτιδες μου διαμορφώσαμε αυτό το χώρο για να συμβούν όλα τα παραπάνω, να τα βιώσουμε και να τα απολαύσουμε και σε λίγες ημέρες να τα μοιραστούμε. Οφείλω πολλά στη λεπτότητα και στην ενέργειά τους.
Η πρόβα είναι πάντα διαφορετική όταν ξεκινάει με μία επίκληση, όταν μαζί μετακινούμαστε από τις αισθήσεις στο Μυστήριο. Το training στην αρχή της πρόβας δεν είναι απλά ένα «ζέσταμα» είναι η διάλυση ενός κόσμου και η δημιουργία ενός νέου απρόβλεπτου «Εδώ και Τώρα», «Εκεί και Τότε», «Παντού και Πάντα»
Όταν τα κύρια θέματα του έργου είναι, η Εξουσία, το υπερτροφικό «Εγώ», η σχέση μας με τη Φύση και η σχέση μας με το Ιερό, τότε η ίδια η διαδικασία σε αναγκάζει να μετακινηθείς, να αφουγκραστείς, να συνδεθείς με το δικό σου άξονα και από εκεί να δεις τον Κόσμο ξανά.
Το σύμβολο του Ιερού Δέντρου που συναντάμε στο μύθο του Ερυσίχθονα είναι ένα σύμβολο ένωσης των διαφορετικών κόσμων, ένα σύμβολο προσωπικής και συλλογικής ανάπτυξης. Ο Ερυσίχθων το κόβει.
Ελάχιστοι είναι οι κοσμογονικοί μύθοι που καταλήγουν πως τελικά ο Κόσμος φτιάχτηκε για να κυριαρχήσει ο άνθρωπος σε αυτόν. Για την ακρίβεια μόνο ένας. Υπάρχουν όμως κι άλλοι μύθοι. Πιο λειτουργικοί. Υπάρχει κι άλλο Θέατρο.
Δημήτρης Τσιάμης
Συντελεστές
Δραματουργία/Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τσιάμης
Κοστούμια/Σκηνικά: Νίκη Ψυχογιού
Σχεδιασμός Φωτισμού: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίνα Χατζημαρινάκη
Φωτογραφίες: Κωστής Καλλιβρετάκης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Εταιρία Θεάτρου PER THEATER FORMANCE
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Λυσάνδρα Αναστασοπούλου, Αλίκη Στενού, Δημήτρης Τσιάμης
Εισιτήρια
Τιμές:
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο: 8€
Προπώληση: viva.gr
Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Τσιάμης και οι συνεργάτιδές του μεταγράφουν το μύθο του Ερυσίχθονα, τον πρώτο μύθο με οικολογικό μήνυμα στην ιστορία της ανθρωπότητας, και παρουσιάζουν μία περφόρμανς για τις ολέθριες συνέπειες της ανθρώπινης αλαζονείας και της από-ιεροποίησης της Φύσης.
Ο Ερυσίχθων για να χτίσει το νέο του παλάτι κόβει όλα τα δέντρα του άλσους της Δήμητρας ακόμη και το αγαπημένο Ιερό Δέντρο της θεάς. Η Δήμητρα τον τιμωρεί με ακόρεστη πείνα. Ο Ερυσίχθων τρώει τα πάντα, όμως τίποτα δεν μπορεί να χορτάσει την πείνα του. Όταν πια δεν του έχει μείνει κάτι άλλο, τρώει τις ίδιες του τις σάρκες.
Στην παράσταση Axis Mundi -Το Τελευταίο Δέντρο, o μύθος του Ερυσίχθονα παρουσιάζεται με βάση τους κώδικες που έχει αναπτύξει η ομάδα PER THEATER FORMANCE κατά την πολυετή έρευνα της πάνω στις σχέσεις τελετουργίας και παραστατικών τεχνών.
Η παράσταση ενσωματώνει πληροφορίες και στοιχεία από την αρχέγονη σχέση των ανθρώπων με τα δάση, από τα Ιερά δέντρα της παγκόσμιας μυθολογίας, καθώς και από τις πρακτικές δεντρολατρείας των αρχαίων πολιτισμών και τα τελετουργικά που τις συνόδευαν (προσφορές, εκστατικούς χορούς, επικλήσεις)
Από τα προϊστορικά χρόνια μέχρι και σήμερα το δέντρο βρίσκεται στο κέντρο πολλών θρησκευτικών λατρειών. Το «Κοσμικό Δέντρο» ή αλλιώς το «Δέντρο της Ζωής» αποτελεί τον άξονα πάνω στον οποίο στηρίζεται ο κόσμος (Axis Mundi). Από τα αρχαία ιερά δέντρα όμως μέχρι τη μαζική καταστροφή των δασών και την κλιματική κρίση έχει μεσολαβήσει ένας πολιτισμός ολέθριος για το περιβάλλον.
Η παράσταση διαπραγματεύεται τις προϋποθέσεις συνέχισης της ζωής πάνω στα συντρίμμια ενός πολιτισμού που απέρχεται, με βάση τη συνεργατική συμβίωση ανθρώπου και φύσης.
Σκηνοθετικό σημείωμα για τις πρόβες
Η διαδικασία δημιουργίας μίας παράστασης είναι μία «κοσμογονική» διαδικασία. Ο Κόσμος της παράστασης αναπτύσσεται και δημιουργείται σε στάδια, συχνά όμως με τρόπο διαφορετικό απ’ότι συμβαίνει στους κοσμογονικούς μύθους, όπου το πέρασμα από το Χάος στην Αρμονία ακολουθεί συνήθως μία γραμμική πορεία.
Στη θεατρική διαδικασία μπορεί να χρειαστεί να επιστρέψουμε σε προηγούμενα στάδια ή η ίδια η διαδικασία να μας επιστρέψει σε αυτά. Ακομή κι αν αυτό δεν αφορά στο σύνολο του έργου αλλά σε συγκεκριμένες σκηνές, η επιστροφή στην αρχή ή ακόμα και στο «Χάος», η ανάγκη ανασύνθεσης ή ακόμα και διάλυσης αυτού που μέχρι εκείνη τη στιγμή είχε δημιουργηθεί, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί αρκετές φορές μέχρι το έργο να πάρει την τελική του μορφή.
Δεν είναι λίγα τα παραδείγματα κοσμογονικών μύθων που συμπεριλαμβάνουν τη θυσία στην διαδικασία της δημιουργίας. Αυτό που αφήνουμε πίσω άλλοτε αφορά σε ερμηνευτικές συνήθειες, πεποιθήσεις, εμπόδια και περιορισμούς και άλλοτε σε σκηνές, εικόνες, δράσεις και κείμενα που δημιουργήθηκαν, εξυπηρέτησαν το σκοπό τους αλλά τελικά «θυσιάστηκαν» για το «καλό» της σύνθεσης.
Το κριτήριο για την αποτελεσματικότητα μιας πρόβας ή μίας παράστασης παραμένει πάντα ένα: Να είσαι διαφορετικός μετά από αυτή, να έχεις ανακαλύψει κάτι καινούριο. Συνηθίζω να δίνω στις πρόβες ένα χαρακτήρα ερευνητικού εργαστηρίου. Δεν μπορώ να λειτουργήσω αλλιώς. Το θέατρο είναι εκεί για να μας φανερώσει νέους κόσμους.
Στις πρόβες για το Axis Mundi δουλέψαμε για πρώτη φορά με κοντάρια, αλλά και με τεχνικές αναπνοών πάνω στις οποίες ασκούμαι τα τελευταία χρόνια, για πρώτη φορά όμως διερεύνησα τις δυνατότητες εξέλιξης τους σε εργαλείο για τον ηθοποιό. Οι τεχνικές αυτές μας φάνηκαν απολύτως χρήσιμες στις τρεις σκηνές «μεταμόρφωσης» που υπάρχουν στο έργο.
Η τελετουργία και το παιχνίδι, η ποίηση και η εκστατικότητα είναι διαρκή ζητούμενα στις παραστάσεις που σκηνοθετώ. Με τις συνεργάτιδες μου διαμορφώσαμε αυτό το χώρο για να συμβούν όλα τα παραπάνω, να τα βιώσουμε και να τα απολαύσουμε και σε λίγες ημέρες να τα μοιραστούμε. Οφείλω πολλά στη λεπτότητα και στην ενέργειά τους.
Η πρόβα είναι πάντα διαφορετική όταν ξεκινάει με μία επίκληση, όταν μαζί μετακινούμαστε από τις αισθήσεις στο Μυστήριο. Το training στην αρχή της πρόβας δεν είναι απλά ένα «ζέσταμα» είναι η διάλυση ενός κόσμου και η δημιουργία ενός νέου απρόβλεπτου «Εδώ και Τώρα», «Εκεί και Τότε», «Παντού και Πάντα»
Όταν τα κύρια θέματα του έργου είναι, η Εξουσία, το υπερτροφικό «Εγώ», η σχέση μας με τη Φύση και η σχέση μας με το Ιερό, τότε η ίδια η διαδικασία σε αναγκάζει να μετακινηθείς, να αφουγκραστείς, να συνδεθείς με το δικό σου άξονα και από εκεί να δεις τον Κόσμο ξανά.
Το σύμβολο του Ιερού Δέντρου που συναντάμε στο μύθο του Ερυσίχθονα είναι ένα σύμβολο ένωσης των διαφορετικών κόσμων, ένα σύμβολο προσωπικής και συλλογικής ανάπτυξης. Ο Ερυσίχθων το κόβει.
Ελάχιστοι είναι οι κοσμογονικοί μύθοι που καταλήγουν πως τελικά ο Κόσμος φτιάχτηκε για να κυριαρχήσει ο άνθρωπος σε αυτόν. Για την ακρίβεια μόνο ένας. Υπάρχουν όμως κι άλλοι μύθοι. Πιο λειτουργικοί. Υπάρχει κι άλλο Θέατρο.
Δημήτρης Τσιάμης
Συντελεστές
Δραματουργία/Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τσιάμης
Κοστούμια/Σκηνικά: Νίκη Ψυχογιού
Σχεδιασμός Φωτισμού: Εβίνα Βασιλακοπούλου
Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίνα Χατζημαρινάκη
Φωτογραφίες: Κωστής Καλλιβρετάκης
Επικοινωνία: Χρύσα Ματσαγκάνη
Παραγωγή: Εταιρία Θεάτρου PER THEATER FORMANCE
Ερμηνεύουν (αλφαβητικά): Λυσάνδρα Αναστασοπούλου, Αλίκη Στενού, Δημήτρης Τσιάμης
Εισιτήρια
Τιμές:
Γενική Είσοδος: 12€
Μειωμένο: 8€
Προπώληση: viva.gr
