Στη… σκιά της «Λάμψης»

Ο Στίβεν Κίνγκ υπογράφει το επόμενο κεφάλαιο στην ιστορία της «Λάμψης», του εμβληματικού μυθιστορήματός του, που εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1977, το οποίο μεταφέρθηκε και στον κινηματογράφο το 1982 με την υπογραφή του Στάνλεϊ Κιούμπρικ και ως σήμερα θεωρείται ένα από τα καλύτερα θρίλερ όλων των εποχών.

Το σίκουελ της «Λάμψης», με τον ημίτρελο Τζακ Νίκολσον, σκηνοθετεί ο μετρ του τρόμου Μάικ Φλάναγκαν («Ouija: Η Πηγή του Κακού»), ο οποίος υπογράφει επίσης και το σενάριο, βασισμένος στο ομώνυμο βιβλίο του Κινγκ που κυκλοφόρησε το 2013. Η αναμέτρηση με την ταινία του Κιούμπρικ είναι σκληρή, δύσκολη, συχνά αδυσώπητη, παρ’ όλο που και ο ίδιος ο Κινγκ την είχε αποκηρύξει, δημιουργώντας μια από τις πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις χάσματος, ανάμεσα στον κόσμο των συγγραφέων και των σκηνοθετών, καθώς θεώρησε ότι ο Κιούμπρικ καθόλου δεν απέδωσε αυτό που εκείνος είχε γράψει.

Αυτή τη φορά η ιστορία μας πηγαίνει σαράντα χρόνια μπροστά για να παρακολουθήσουμε τι έχει συμβεί στον ενήλικα πλέον Ντάνι Τόρανς, ο οποίος έχει χαραχτεί από την ανάμνηση της ανατριχιαστικής και τραυματικής διαμονής του στο ξενοδοχείο Overlook, το αξέχαστο σκηνικό φόντο της «Λάμψης». Ο τρομοκρατημένος μικρός, που τον ενσαρκώνει ο Γιούαν Μακ Γκρέγκορ, έχει μεγαλώσει, είναι κι αυτός αλκοολικός όπως ο πατέρας του και εξακολουθεί να βασανίζεται από τις τραυματικές αναμνήσεις που είχε ως παιδί στο ξενοδοχείο Overlook.

Έχει διατηρήσει τις τηλεπαθητικές του ικανότητες. Συναντά την Άμπρα (Κάιλι Κουράν), μία θαρραλέα νεαρή κοπέλα που διαθέτει, όπως κι αυτός, το υπερφυσικό χάρισμα γνωστό ως «λάμψη». Η Άμπρα ζητά τη βοήθειά του προκειμένου να πολεμήσει τη Ρόουζ (Ρεμπέκα Φέργκιουσον), αρχηγό μιας συμμορίας δολοφόνων, που αναζητούν ανθρώπους προικισμένους με υπερφυσικές ιδιότητες, προκειμένου να «καταναλώσουν» την αύρα τους και να γίνουν αθάνατοι. Ο Νταν και η Άμπρα συμμαχούν προκειμένου να αντιμετωπίσουν τη Ρόουζ.

Κι εκεί αρχίζει η αιώνια, και χωρίς εκπλήξεις, μάχη του καλού με το κακό σε μια νέα ταινία που επίσης έχει να κάνει με τον τρόμο, την αγωνία, τον εθισμό, τη μνήμη.

Ο Φλάναγκαν, βρέθηκε ανάμεσα στον Κινγκ και τον Κιούμπρικ και προσπάθησε να δουλέψει ανάμεσα στις δύο αυτές τάσεις, αλλά και να εκφράσει τη δική του άποψη, με την αγωνία αν θα αρέσει στον συγγραφέα. Όμως, όπως φαίνεται τα κατάφερε, καθώς ο Κίνγκ δήλωσε: «Ο Μάικ πήγε την ταινία του Κιούμπρικ ένα βήμα παραπέρα. Η ταινία κάνει δύο πράγματα. Είναι μια καλή μεταφορά του βιβλίου και ένα καταπληκτικό σίκουελ της ταινίας του Κιούμπρικ».

Ο σκηνοθέτης δημιούργησε έναν γοητευτικό και συνάμα ζοφερό κόσμο δίνοντας μια απόκοσμη διάσταση στην ταινία του. Κράτησε τις ισορροπίες ανάμεσα στους δύο, Κινγκ και Κιύμπρικ, με συχνές αναφορές στη «Λάμψη», αλλά έτσι δεν αφέθηκε ελεύθερος να δημιουργήσει μια αληθινά μεγάλη ταινία, που μένει τελικά στη σκιά του παρελθόντος και βέβαια στη σκιά της «Λάμψης».

Σκηνοθεσία: Μάικ Φλάναγκαν
Ηθοποιοί: Ρεμπέκα Φέργκιουσον, Γιούαν Μακγκρέγκορ, Τζέικομπ Τρέμπλεϊ, Καρλ Λάμπλι, Κάιλι Κάραν, Ζαν ΜακΚλάρνον, Έμιλι Άιλιν Λιντ, Μπρους Γκρίνγουντ, Τζόουσελιν Ντόναχιου, Άλεξ Έσοε, Κλιφ Κέρτις
Είδος: Τρόμου, Θρίλερ
Βαθμολογία: 7/10

Δείτε εδώ το τρέιλερ: