Ήταν 28 Δεκεμβρίου 1895, όταν οι αδελφοί Ωγκύστ και ο Λουί Λυμιέρ παρουσίασαν μία ταινία 46 δευτερολέπτων με τίτλο «Η Έξοδος από το Εργοστάσιο Λυμιέρ» (La Sortie de l’Usine Lumière à Lyon). Ήταν η ημέρα που άλλαξε την ιστορία της ψυχαγωγίας.
Οι αδελφοί Λυμιέρ, βασιζόμενοι στην εφεύρεση του κινητοσκοπίου, κατασκεύασαν την φορητή συσκευή του κινηματογράφου, την οποία κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, στις 13 Φεβρουαρίου του 1895.
Η πρώτη ταινία που δημιούργησαν ήταν η Έξοδος από το εργοστάσιο Λυμιέρ (La sortie des usines Lumière), στις 19 Μαρτίου του 1895 και αποτύπωνε την έξοδο των εργατών από το εργοστάσιό τους.
Χρησιμοποίησαν φιλμ από celluloid με οδοντωτές τρύπες στο πλάι. Ένα δόντι της μηχανής ξετύλιγε το φιλμ, πηδώντας από τρύπα σε τρύπα, κουρδιζόταν με μανιβέλα και μπορούσε να προβάλλει 16 φωτογραφίες το λεπτό, όσες, δηλαδή, χρειάζονταν για να δημιουργεί το αίσθημα της κίνησης.
Η πρώτη δημόσια προβολή
Η πρώτη δημόσια προβολή των ταινιών μικρού μήκους που είχαν γυρίσει ως τότε οι Λυμιέρ έγινε το Δεκέμβριο του 1895 στο Grand Cafe του Παρισιού και οι ενδιαφερόμενοι θεατές καλούνταν να πληρώσουν την είσοδό τους.
Παρά τη θερμή υποδοχή που δέχθηκαν οι προβολές που έκαναν στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, οι Λυμιέρ θεώρησαν ότι η εφεύρεσή τους δεν ήταν τόσο σημαντική και λίγο αργότερα την πούλησαν στον Ζορζ Μελιέ.
Συνέχισαν ωστόσο να ασχολούνται με την εταιρεία τους «Λυμιέρ» που ήταν τότε μία από τις γνωστότερες στην Ευρώπη και το 1903 ανακάλυψαν την έγχρωμη φωτογραφική λήψη που άρχισε να διαδίδεται το 1907.
Πότε ήρθε στην Ελλάδα
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δέκα ταινίες των αδελφών Λυμιέρ προβλήθηκαν στο αθηναϊκό κοινό στις 29 Νοεμβρίου 1896. Αυτές περιελάμβαναν ιαπωνικούς χορούς, αφίξεις τρένων, πλάνα από το Παρίσι, διαβάσεις δραγόνων, μαθήματα ιππασίας, παρελάσεις ιππικού κ.ά.
Οι προβολές έλαβαν χώρα σε κατάστημα της οδού Κολοκοτρώνη, πίσω από το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, ενώ το εισιτήριο κόστιζε 2,20 δραχμές για τους ενήλικες και 1,10 για παιδιά κάτω των επτά ετών.
Οι αδελφοί Λυμιέρ, βασιζόμενοι στην εφεύρεση του κινητοσκοπίου, κατασκεύασαν την φορητή συσκευή του κινηματογράφου, την οποία κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, στις 13 Φεβρουαρίου του 1895.
Η πρώτη ταινία που δημιούργησαν ήταν η Έξοδος από το εργοστάσιο Λυμιέρ (La sortie des usines Lumière), στις 19 Μαρτίου του 1895 και αποτύπωνε την έξοδο των εργατών από το εργοστάσιό τους.
Χρησιμοποίησαν φιλμ από celluloid με οδοντωτές τρύπες στο πλάι. Ένα δόντι της μηχανής ξετύλιγε το φιλμ, πηδώντας από τρύπα σε τρύπα, κουρδιζόταν με μανιβέλα και μπορούσε να προβάλλει 16 φωτογραφίες το λεπτό, όσες, δηλαδή, χρειάζονταν για να δημιουργεί το αίσθημα της κίνησης.
Η πρώτη δημόσια προβολή
Η πρώτη δημόσια προβολή των ταινιών μικρού μήκους που είχαν γυρίσει ως τότε οι Λυμιέρ έγινε το Δεκέμβριο του 1895 στο Grand Cafe του Παρισιού και οι ενδιαφερόμενοι θεατές καλούνταν να πληρώσουν την είσοδό τους.
Παρά τη θερμή υποδοχή που δέχθηκαν οι προβολές που έκαναν στο Λονδίνο και τη Νέα Υόρκη, οι Λυμιέρ θεώρησαν ότι η εφεύρεσή τους δεν ήταν τόσο σημαντική και λίγο αργότερα την πούλησαν στον Ζορζ Μελιέ.
Συνέχισαν ωστόσο να ασχολούνται με την εταιρεία τους «Λυμιέρ» που ήταν τότε μία από τις γνωστότερες στην Ευρώπη και το 1903 ανακάλυψαν την έγχρωμη φωτογραφική λήψη που άρχισε να διαδίδεται το 1907.
Πότε ήρθε στην Ελλάδα
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, δέκα ταινίες των αδελφών Λυμιέρ προβλήθηκαν στο αθηναϊκό κοινό στις 29 Νοεμβρίου 1896. Αυτές περιελάμβαναν ιαπωνικούς χορούς, αφίξεις τρένων, πλάνα από το Παρίσι, διαβάσεις δραγόνων, μαθήματα ιππασίας, παρελάσεις ιππικού κ.ά.
Οι προβολές έλαβαν χώρα σε κατάστημα της οδού Κολοκοτρώνη, πίσω από το Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής, ενώ το εισιτήριο κόστιζε 2,20 δραχμές για τους ενήλικες και 1,10 για παιδιά κάτω των επτά ετών.
