Μία ευαίσθητη πτυχή του χαρακτήρα του αναδεικνύει ο «σκληρός» της μεγάλης οθόνης, Sylvester Stallone, μέσα από την αναδρομική έκθεση έργων ζωγραφικής, που παρουσιάζει στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης, στη Νίκαια. Στην έκθεση παρουσιάζει έργα που φιλοτέχνησε από το 1975 έως το 2015.
Στα 68 του χρόνια, ο χολιγουντιανός σταρ έχει δημιουργήσει περίπου 400 πίνακες. Ήταν 8 χρονών όταν ζωγράφισε για πρώτη φορά έναν άνθρωπο των σπηλαίων μέσα σε μία ζούγκλα. «Ήταν η πρώτη φορά που ζωγράφισα και μου βγήκε από το πουθενά», θυμάται ο 68χρονος ηθοποιός.
Το αγαπημένο του χρώμα είναι το έντονο κόκκινο. Του αρέσει να ζωγραφίζει στο γκαράζ του, κάποιες φορές φορώντας τις πυτζάμες του, σπάνια γυμνός, όπως μας πληροφορεί η Telegraph. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένας ενθουσιώδης συλλέκτης έργων, σπουδαίων ζωγράφων όπως είναι Claude Monet, Francis Bacon και Anselm Kiefer. Είναι κάποιοι από τους αγαπημένους του δημιουργούς.
Στην ίδια συνέντευξη αποκάλυψε ότι ζωγραφίζει κάθε μέρα και πως πηγή έμπνευσης του είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που υποδύθηκε στον κινηματογράφο. «Μην με κοροϊδέψετε γι αυτό, αλλά εγώ προσπαθώ να αποτυπώσω το υποσυνείδητο του Τζον Ράμπο», είπε ο Σταλόνε. Και πρόσθεσε: «Οι διασημότητες ζουν δύο ζωές: την προσωπική και την δημιουργική τους ζωή» εκτιμά ο ηθοποιός. « Προς το τέλος της καριέρας και της φήμης της, μια διασημότητα, στεναχωριέται επειδή νιώθει να μην μπορεί να προσφέρει άλλο, όμως οι ευκαιρίες γίνονται διαρκώς και λιγότερες. Έτσι, επέρχεται ο θάνατος της καριέρας. Αυτήν την εμπειρία την βίωσαν πολλοί διάσημοι κι αυτό ακριβώς προσπαθούσα να ξεπεράσω, αλλά όχι πια».
Πηγή: www.protothema.gr
Στα 68 του χρόνια, ο χολιγουντιανός σταρ έχει δημιουργήσει περίπου 400 πίνακες. Ήταν 8 χρονών όταν ζωγράφισε για πρώτη φορά έναν άνθρωπο των σπηλαίων μέσα σε μία ζούγκλα. «Ήταν η πρώτη φορά που ζωγράφισα και μου βγήκε από το πουθενά», θυμάται ο 68χρονος ηθοποιός.
Το αγαπημένο του χρώμα είναι το έντονο κόκκινο. Του αρέσει να ζωγραφίζει στο γκαράζ του, κάποιες φορές φορώντας τις πυτζάμες του, σπάνια γυμνός, όπως μας πληροφορεί η Telegraph. Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένας ενθουσιώδης συλλέκτης έργων, σπουδαίων ζωγράφων όπως είναι Claude Monet, Francis Bacon και Anselm Kiefer. Είναι κάποιοι από τους αγαπημένους του δημιουργούς.
Για τον πίνακα του «Finding Rocky»
Είναι ο μοναδικός πίνακας που δεν θα πουλούσε ποτέ, όπως λέει. «Συνήθως προσπαθώ να απεικονίσω κάτι πριν το περιγράψω με λέξεις. Οι λέξεις είναι πολύ δύσκολες και κάποιες φορές δεν συγχωρούνται. Έτσι ξεκίνησα να δουλεύω και για τον συγκεκριμένο πίνακα. Αλλά δεν ήθελα να χρησιμοποιήσω ένα πινέλο γιατί αισθανόμουν ότι ο Ρόκι ήταν φτιαγμένος από βιομηχανικά εργαλεία. Ήταν ένας άνδρας που είχε σφυρηλατηθεί από τις κακουχίες της ζωής. Έτσι άρχισα να χαράζω τη μορφή του με ένα κατσαβίδι. Έπειτα πρόσθεσα στο έργο αποκόμματα εφημερίδων και έτσι η εικόνα ζωντάνεψε».
Όταν τον φωτογράφισε ο Andy Warlhol
«Ήμουν στο Studio 54 - νομίζω ότι ήταν το 1979 ή '80 - και ο Andy ήρθε και μου συστήθηκε. Ήταν πολύ ντροπαλός - και ξεκίνησε να με φωτογραφίζει! Έναν χρόνο αργότερα, βρίσκομαι στην Ουγγαρία για τα γυρίσματα της ταινίας «Escape to Victory» με τον Pelé και τον Michael Caine. Το Σαββατοκύριακο, αποφασίζω να πάω στο Φεστιβάλ των Καννών, απλά για να κάνω ένα διάλειμμα, και εκεί συναντώ ξανά τον Warhol στο Hotel de Paris. Ο Andy τότε μου λέει: "Sylvester, μπορώ να κάνω το πορτρέτο σου;". Και του απαντώ, "Ναι φυσικά" και πετάω το πουκάμισο μου!», δήλωσε ο Σταλόνε, μεταξύ άλλων, στην εφημερίδα Telegraph.Οι επιρροές του
Όπως δήλωσε στο περιοδικό «The Hollywood Reporter», θαυμάζει τις τεχνικές της ρωσικής σχολής και του γερμανικού εξπρεσιονισμού. Δηλώνει γοητευμένος από την τόλμη του Καζιμίρ Μαλέβιτς και του Φράνσις Μπέικον.Στην ίδια συνέντευξη αποκάλυψε ότι ζωγραφίζει κάθε μέρα και πως πηγή έμπνευσης του είναι ένας φανταστικός χαρακτήρας που υποδύθηκε στον κινηματογράφο. «Μην με κοροϊδέψετε γι αυτό, αλλά εγώ προσπαθώ να αποτυπώσω το υποσυνείδητο του Τζον Ράμπο», είπε ο Σταλόνε. Και πρόσθεσε: «Οι διασημότητες ζουν δύο ζωές: την προσωπική και την δημιουργική τους ζωή» εκτιμά ο ηθοποιός. « Προς το τέλος της καριέρας και της φήμης της, μια διασημότητα, στεναχωριέται επειδή νιώθει να μην μπορεί να προσφέρει άλλο, όμως οι ευκαιρίες γίνονται διαρκώς και λιγότερες. Έτσι, επέρχεται ο θάνατος της καριέρας. Αυτήν την εμπειρία την βίωσαν πολλοί διάσημοι κι αυτό ακριβώς προσπαθούσα να ξεπεράσω, αλλά όχι πια».
Πηγή: www.protothema.gr
