που με την ουσιαστική συνεισφορά του Τάκη Μουσαφίρη, άφησε σπουδαία και διαχρονική παρακαταθήκη για γενιές θαυμαστών του λαϊκού μας τραγουδιού.
Ο στιχουργός και συγγραφέας Τάσος Οικονόμου γεννήθηκε στα Βίλλια Αττικής στις 23 Απριλίου του 1940 από αγρότες γονείς. Αν και είχε γράψει επιτυχίες για πολλούς από τους καλλιτέχνες της εποχής του, όπως τους: Τόλη Βοσκόπουλο, Στράτο Διονυσίου, Γιάννη Πάριο, Μαρινέλλα, Σταμάτη Κόκοτα, Θέμη Αδαμαντίδη, Μανώλη Μητσιά, Φίλιππο Νικολάου κ.α. ο Δημήτρης Μητροπάνος ήταν αυτός που έδωσε φωνή στα περισσότερα και πλέον αναγνωρίσιμα τραγούδια του.
Προσφάτως, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Δρόμων» η 326 σελίδων βιογραφία του Τάσου Οικονόμου, με τίτλο «Για ένα μικρό φτερούγισμα» και υπότιτλο «...διατρέχοντας την απεραντοσύνη του τραγουδιού». Στο βιβλίο αυτό, περιγράφει την καλλιτεχνική του πορεία μέσα στα χρόνια, με ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία του με το Δημήτρη Μητροπάνο, απ' όπου προήλθαν μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες. «Καλοκαίρια & χειμώνες», «Παράπονο», «Συγγνώμη», «Κυρά Ζωή», «Απόψε σε θέλω πολύ», «Ας γίνουν όνειρα», «Θα 'σαι καλοκαίρι», «Έξι μήνες σε ζητάω» και πολλά άλλα. Με αφορμή την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας, ο κ. Τάσος Οικονόμου επισκέφτηκε τα γραφεία του Ogdoo Music Group και μας μίλησε για όλα.
Πολλά τραγούδια με το Μητροπάνο κύριε Οικονόμου!
Είμαι ο μόνος στιχουργός, εκτός του Τάκη Μουσαφίρη ο οποίος είναι και συνθέτης & στιχουργός, που έχω γράψει 23 δισκογραφημένα τραγούδια του Μητροπάνου.
Σε ένα σύνολο πόσων δικών σας τραγουδιών;
Πάνω από 350.
Πότε ξεκίνησε η συνεργασία σας μαζί του;
Αρχίσαμε με το Μητροπάνο το 1974, ήταν 26 χρονών όταν είπε την «Κυρά Ζωή». Μεγάλος δίσκος με 2-3 συνθέτες & στιχουργούς κι από κει και πέρα κάναμε άλλους 4 δίσκους αν θυμάμαι καλά, εγώ, ο Παπαβασιλείου ο συγχωρεμένος συνθέτης και κουμπάρος μου και ο Τάκης Μουσαφίρης. Εξυπακούεται ότι μέσα σε ένα μήνα το πολύ, τότε φτάναμε σε πωλήσεις τις 60000 δίσκους. Από εκεί βγήκανε, σε ότι με αφορά, «Καλοκαίρια & χειμώνες», «Όπου παν οι πολλοί», «Κυρά Ζωή» και λοιπά.
Όλα τραγούδια που είχαν μεγάλη απήχηση στον κόσμο.
Βέβαια! Κάποτε είχα γνωρίσει ένα γυναικολόγο – μαιευτήρα, Ναύαρχο εν αποστρατεία που μόλις του είπα για Μητροπάνο μου λέει «Πέσε κάτω και θα δεις». Απόρησα που το ήξερε αυτό το τραγούδι, του χάρισα δύο δίσκους, δεν περίμενα ένας τέτοιος άνθρωπος μεγάλος, να ξέρει τα «δεύτερα» ας το πούμε έτσι, τραγούδια τα οποία δεν εκτινάχτηκαν. Όμως, τα τραγούδια, τότε, ακούγονταν απ' όλο τον κόσμο, πουλούσε όλος ο δίσκος.
Υπάρχει κάποια «συνταγή» για την επιτυχία αυτή;
Εγώ που είμαι «Μητροπανικός» ας το πούμε έτσι, περνούσα τη λέξη από χίλια κανάλια για να την προσαρμόσω στο ηχόχρωμα και στην τσαλκάντζα του Μητροπάνου, έτσι έγιναν οι επιτυχίες. Βέβαια, υπήρχε εξαιρετική συνεργασία και καλή παρέα!
Πιστεύετε πως «λείπει» πλέον;
Ο Μητροπάνος δυστυχώς για την Ελληνική τραγουδιστική πραγματικότητα, λείπει! Αλλά, έτσι είναι η ζωή, καμιά φορά, όταν ο Θεός στα δίνει όλα, σε παίρνει και γρήγορα...
Πέρασε δύσκολα, όμως, δε μπορεί να πει κανείς πως του χαρίστηκαν πράγματα.
Γι' αυτό ακριβώς, όταν επιστρατεύεις τα πάντα που έχεις για να εκτιναχθείς και να απογειώσεις, να ορθώσεις γενιές πίσω, παππούδες, μπαμπάδες μέσα στη φτώχεια, την κακομοιριά, όλη αυτή η κόπωση, όταν δουλεύεις για άλλους 50 ανθρώπους, επόμενο είναι να φέρει και τη φθορά. Κάνοντας μια φιλοσοφική προσέγγιση, η φύση είναι δίκαιη και λέει «πήρες το όνομα για 50 ανθρώπους, φύγε τώρα».
Εσείς που τον γνωρίσατε και τον ζήσατε, πώς θα τον περιγράφατε;
Με ρωτάνε συχνά τι άνθρωπος ήταν ο Διονυσίου, ο Καζαντζίδης κτλ. Η πρώτη μου απάντηση είναι ότι δε ξέρω καλά – καλά τι είμαι εγώ, διότι ο κόσμος που ακούει και δεν έχει επαφή με αυτά τα ονόματα τα κυρίαρχα, ασχολείται μόνο με το αντικείμενο και ότι εκπέμπεται από εκεί. Δεν έχει τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο τον ίδιο. Τους ανθρώπους τους γνωρίζουμε μόνο όταν έχουμε πολύ στενή επαφή και παρακολουθούμε το έργο τους, σε όλες τις εκφάνσεις. Άρα, λοιπόν, κάθε άνθρωπος έχει τα καλά του και τα κακά του. Ο Μητροπάνος, ήταν αλληλέγγυος. Ήταν καλός & σωστός οικογενειάρχης και καλός συνεργάτης. Μη ξεχνάμε ότι το τραγούδι έχει τρεις κύριους συντελεστές. Το στιχουργό, το συνθέτη και τον τραγουδιστή. Δε γίνεται τραγούδι χωρίς αυτούς τους τρεις και δε μπορούμε να απομονώσουμε κανέναν.
Ο Μητροπάνος ήταν ανέκαθεν υπέρ των δημιουργών. Είχε δηλώσει πως το «παιχνίδι» χάθηκε απ' τη στιγμή που έφυγε απ' τα χέρια των δημιουργών και πέρασε στων τραγουδιστών.
Χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί όταν το λέμε εμείς ακούγεται σκληρό. Χρειάζονται να βγουν προς τα έξω σοβαρά πράγματα, όπως αυτό. Βέβαια έτσι είναι. Ο Μητροπάνος είχε άξια τραγουδήσει πριν από μας τον «Άγιο Φεβρουάριο», το «Δρόμο για τα Κύθηρα», πάρα πολύ ωραίοι δίσκοι, ερμηνείες και συντελεστές, άριστοι! Ο καθ' αυτού λαϊκός Μητροπάνος, όμως, θεμελιώθηκε σα φωνή, σαν οντότητα, σαν προσωπικότητα τραγουδιστική με τα τραγούδια τα δικά μας.
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιο περιστατικό που θυμάστε έντονα από εκείνον;
Ένα γεγονός που αναφέρω και στο βιβλίο μου. Δύο χρόνια πριν πεθάνει με καλεί μπροστά στη γυναίκα μου και άλλους και μου λέει «Έλα να σ' αγκαλιάσω». Παραξενεύτηκα γιατί μέσα απ' όλες τις επιλογές του και καμιά δεκαριά συνθέτες που πέσανε πάνω του, ένιωθα λιγάκι παραμερισμένος. Ήταν κι άρρωστος ο Παπαβασιλείου απ' την άλλη μεριά, είχαν απορριφθεί και τρία τραγούδια μας που του είχα πάει για να βάλει στο δίσκο τον τελευταίο.
Του είχατε δώσει τραγούδια για να βάλει στη «Διαπασών»;
Βεβαίως, αλλά δεν τα έβαλε. Έβαλε τραγούδια δέκα συνθετών, αλλά όχι τα δικά μου και του Παπαβασιλείου. Μου λέει λοιπόν «έλα να σ' αγκαλιάσω». Λέω «Τι συμβαίνει Μητροπάνο;» Μου λέει, κι αυτό να σημειωθεί καλά, «Μετά από 30 χρόνια κατάλαβα γιατί σε κυνηγούσα στην Πατησίων έξω απ' το Studio Polysound - που ήταν στη Σκαραμαγκά 3, - να μου αλλάξεις μια λέξη και δε δεχόσουν». Αυτό προσδιορίζει ολοκληρωτικά, πλέον, το βάσανο που κουβαλούσε μέσα του και πόσο διαπίστωνε την ολεθριότητα, την καταστροφή του ελληνικού τραγουδιού που συντελέστηκε αυτά τα τελευταία 25 χρόνια. Με δικαίωσε αγκαλιάζοντάς με κι εγώ απόρησα.
Η παραδοχή αυτή δείχνει, βέβαια, και το δικό του μεγαλείο ψυχής.
Και μόνο! Δείχνει ότι έστω και μετά από κάποιο διάστημα, έστω κι αν εμείς οι παλιοί του συνεργάτες ήμασταν κάπως «ριγμένοι», εκείνος δε ξεχνούσε και ήξερε να αναγνωρίζει.
Πώς έγινε και σταματήσατε να του γράφετε στίχους;
Το 1981 σταμάτησα από μόνος μου. Είχα πει στον Παπαβασιλείου ότι αν μπει κάποιος άλλος μέσα στην ομάδα για το Μητροπάνο, δε ξαναγράφω και έτσι έγινε. Μετά από 15 – 20 χρόνια έγινε πάλι μια προσέγγιση με αυτά τα τραγούδια που τελικά δεν έβαλε στο δίσκο.
Τα τραγούδια αυτά μήπως τα ηχογράφησε, παρ' όλο που δε μπήκαν στο δίσκο;
Όχι, όχι, δε νομίζω γιατί ξέρω πως έγινε κάποια «παρέμβαση» για περισσότερα τραγούδια, αλλά αυτά είναι «ενδοοικογενειακά», άλλοι κάνανε κουμάντο.
Ήταν κι εκείνος σε δύσκολη περίοδο το 2008, στα νοσοκομεία...
Έτσι ακριβώς, πέρασε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο τα τρία αυτά χρόνια που ήταν άρρωστος και ήταν ευάλωτος σε επηρεασμούς και μεταβολές.
Ήταν «δύσκολος» και απαιτητικός στη δουλειά πάνω;
Όχι, σπάνια. Το μόνο που ζήταγε ήταν να αλλαχτεί καμιά λέξη που και που, εγώ επέμενα ως στιχουργός, ήθελα να «επιβάλω» τη δική μου στιχουργική φυσιογνωμία και δικαιωνόμουν. Σαν άσχετος, άγνωστος κι εντελώς μόνος μου από την αρχή, ξεκίνησα με την πίστη μου και την επιμονή μου πάνω στο στίχο μου, καθώς έχω περάσει από σπουδές, έχω σπουδάσει σκηνοθεσία κτλ. Ήξερα το λόγο καλά κι επέμενα. Η φιλοδοξία μου ήταν να ξεχωρίσω γρήγορα για να σβήσω κι εγώ όλα τα απωθημένα που υπήρχαν πάνω μας (γελάει). Πρόσεχα το στίχο μου πολύ, κι όπως είπαμε, μελετούσα όλη την τσαλκάντζα, τα γυρίσματα, την ευαισθησία και το ηχόχρωμα του Μητροπάνου για να γράψω τη λέξη αυτήν ακριβώς που μπορεί να την πει! Υπ' όψιν ότι το «Καλοκαίρια & χειμώνες» οφείλεται μόνο στη γκρίνια τη δική μου για να το πει.
Σοβαρολογείτε; Πώς έτσι;
Έκανε παρέμβαση και σε μια εκπομπή με το Γεραμάνη κάποτε και το θυμήθηκε, επέμενα εγώ, στου Μοστρού, στην Πλάκα, να το πει εκείνος κι όχι η Χριστιάνα και ο Δάκης που ήταν τότε στο πρόγραμμα. Δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πει. «Θα με κυνηγήσουνε» έλεγε. Επί δύο μήνες τον παρακάλαγα. Το είπε και δικαιώθηκα κι εγώ.
Γιατί δεν ήθελε να το πει;
Γιατί είναι καθαρό, ερωτικό τραγούδι. Δεν είναι συγκεκαλυμμένο. «Αγαπημένη, περιμένω για να 'ρθεις...» Είναι καθαρόαιμο και πήγαινε κόντρα στη ψυχοσύνθεση του Μητροπάνου. Όμως το είπε κι έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία. Οι μεγάλες επιτυχίες έτσι γίνονται, όταν πατάς γερά, έχεις εμπιστοσύνη στη δουλειά σου και γνωρίζεις όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και πού πηγαίνει.
Ο στιχουργός και συγγραφέας Τάσος Οικονόμου γεννήθηκε στα Βίλλια Αττικής στις 23 Απριλίου του 1940 από αγρότες γονείς. Αν και είχε γράψει επιτυχίες για πολλούς από τους καλλιτέχνες της εποχής του, όπως τους: Τόλη Βοσκόπουλο, Στράτο Διονυσίου, Γιάννη Πάριο, Μαρινέλλα, Σταμάτη Κόκοτα, Θέμη Αδαμαντίδη, Μανώλη Μητσιά, Φίλιππο Νικολάου κ.α. ο Δημήτρης Μητροπάνος ήταν αυτός που έδωσε φωνή στα περισσότερα και πλέον αναγνωρίσιμα τραγούδια του.
Προσφάτως, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Δρόμων» η 326 σελίδων βιογραφία του Τάσου Οικονόμου, με τίτλο «Για ένα μικρό φτερούγισμα» και υπότιτλο «...διατρέχοντας την απεραντοσύνη του τραγουδιού». Στο βιβλίο αυτό, περιγράφει την καλλιτεχνική του πορεία μέσα στα χρόνια, με ιδιαίτερη έμφαση στη συνεργασία του με το Δημήτρη Μητροπάνο, απ' όπου προήλθαν μεγάλες και διαχρονικές επιτυχίες. «Καλοκαίρια & χειμώνες», «Παράπονο», «Συγγνώμη», «Κυρά Ζωή», «Απόψε σε θέλω πολύ», «Ας γίνουν όνειρα», «Θα 'σαι καλοκαίρι», «Έξι μήνες σε ζητάω» και πολλά άλλα. Με αφορμή την κυκλοφορία της αυτοβιογραφίας, ο κ. Τάσος Οικονόμου επισκέφτηκε τα γραφεία του Ogdoo Music Group και μας μίλησε για όλα.
Πολλά τραγούδια με το Μητροπάνο κύριε Οικονόμου!
Είμαι ο μόνος στιχουργός, εκτός του Τάκη Μουσαφίρη ο οποίος είναι και συνθέτης & στιχουργός, που έχω γράψει 23 δισκογραφημένα τραγούδια του Μητροπάνου.
Σε ένα σύνολο πόσων δικών σας τραγουδιών;
Πάνω από 350.
Πότε ξεκίνησε η συνεργασία σας μαζί του;
Αρχίσαμε με το Μητροπάνο το 1974, ήταν 26 χρονών όταν είπε την «Κυρά Ζωή». Μεγάλος δίσκος με 2-3 συνθέτες & στιχουργούς κι από κει και πέρα κάναμε άλλους 4 δίσκους αν θυμάμαι καλά, εγώ, ο Παπαβασιλείου ο συγχωρεμένος συνθέτης και κουμπάρος μου και ο Τάκης Μουσαφίρης. Εξυπακούεται ότι μέσα σε ένα μήνα το πολύ, τότε φτάναμε σε πωλήσεις τις 60000 δίσκους. Από εκεί βγήκανε, σε ότι με αφορά, «Καλοκαίρια & χειμώνες», «Όπου παν οι πολλοί», «Κυρά Ζωή» και λοιπά.
Όλα τραγούδια που είχαν μεγάλη απήχηση στον κόσμο.
Βέβαια! Κάποτε είχα γνωρίσει ένα γυναικολόγο – μαιευτήρα, Ναύαρχο εν αποστρατεία που μόλις του είπα για Μητροπάνο μου λέει «Πέσε κάτω και θα δεις». Απόρησα που το ήξερε αυτό το τραγούδι, του χάρισα δύο δίσκους, δεν περίμενα ένας τέτοιος άνθρωπος μεγάλος, να ξέρει τα «δεύτερα» ας το πούμε έτσι, τραγούδια τα οποία δεν εκτινάχτηκαν. Όμως, τα τραγούδια, τότε, ακούγονταν απ' όλο τον κόσμο, πουλούσε όλος ο δίσκος.
Υπάρχει κάποια «συνταγή» για την επιτυχία αυτή;
Εγώ που είμαι «Μητροπανικός» ας το πούμε έτσι, περνούσα τη λέξη από χίλια κανάλια για να την προσαρμόσω στο ηχόχρωμα και στην τσαλκάντζα του Μητροπάνου, έτσι έγιναν οι επιτυχίες. Βέβαια, υπήρχε εξαιρετική συνεργασία και καλή παρέα!
Πιστεύετε πως «λείπει» πλέον;
Ο Μητροπάνος δυστυχώς για την Ελληνική τραγουδιστική πραγματικότητα, λείπει! Αλλά, έτσι είναι η ζωή, καμιά φορά, όταν ο Θεός στα δίνει όλα, σε παίρνει και γρήγορα...
Πέρασε δύσκολα, όμως, δε μπορεί να πει κανείς πως του χαρίστηκαν πράγματα.
Γι' αυτό ακριβώς, όταν επιστρατεύεις τα πάντα που έχεις για να εκτιναχθείς και να απογειώσεις, να ορθώσεις γενιές πίσω, παππούδες, μπαμπάδες μέσα στη φτώχεια, την κακομοιριά, όλη αυτή η κόπωση, όταν δουλεύεις για άλλους 50 ανθρώπους, επόμενο είναι να φέρει και τη φθορά. Κάνοντας μια φιλοσοφική προσέγγιση, η φύση είναι δίκαιη και λέει «πήρες το όνομα για 50 ανθρώπους, φύγε τώρα».
Εσείς που τον γνωρίσατε και τον ζήσατε, πώς θα τον περιγράφατε;
Με ρωτάνε συχνά τι άνθρωπος ήταν ο Διονυσίου, ο Καζαντζίδης κτλ. Η πρώτη μου απάντηση είναι ότι δε ξέρω καλά – καλά τι είμαι εγώ, διότι ο κόσμος που ακούει και δεν έχει επαφή με αυτά τα ονόματα τα κυρίαρχα, ασχολείται μόνο με το αντικείμενο και ότι εκπέμπεται από εκεί. Δεν έχει τη δυνατότητα να έρθει σε επαφή με τον άνθρωπο τον ίδιο. Τους ανθρώπους τους γνωρίζουμε μόνο όταν έχουμε πολύ στενή επαφή και παρακολουθούμε το έργο τους, σε όλες τις εκφάνσεις. Άρα, λοιπόν, κάθε άνθρωπος έχει τα καλά του και τα κακά του. Ο Μητροπάνος, ήταν αλληλέγγυος. Ήταν καλός & σωστός οικογενειάρχης και καλός συνεργάτης. Μη ξεχνάμε ότι το τραγούδι έχει τρεις κύριους συντελεστές. Το στιχουργό, το συνθέτη και τον τραγουδιστή. Δε γίνεται τραγούδι χωρίς αυτούς τους τρεις και δε μπορούμε να απομονώσουμε κανέναν.
Ο Μητροπάνος ήταν ανέκαθεν υπέρ των δημιουργών. Είχε δηλώσει πως το «παιχνίδι» χάθηκε απ' τη στιγμή που έφυγε απ' τα χέρια των δημιουργών και πέρασε στων τραγουδιστών.
Χαίρομαι ιδιαίτερα, γιατί όταν το λέμε εμείς ακούγεται σκληρό. Χρειάζονται να βγουν προς τα έξω σοβαρά πράγματα, όπως αυτό. Βέβαια έτσι είναι. Ο Μητροπάνος είχε άξια τραγουδήσει πριν από μας τον «Άγιο Φεβρουάριο», το «Δρόμο για τα Κύθηρα», πάρα πολύ ωραίοι δίσκοι, ερμηνείες και συντελεστές, άριστοι! Ο καθ' αυτού λαϊκός Μητροπάνος, όμως, θεμελιώθηκε σα φωνή, σαν οντότητα, σαν προσωπικότητα τραγουδιστική με τα τραγούδια τα δικά μας.
Θέλετε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιο περιστατικό που θυμάστε έντονα από εκείνον;
Ένα γεγονός που αναφέρω και στο βιβλίο μου. Δύο χρόνια πριν πεθάνει με καλεί μπροστά στη γυναίκα μου και άλλους και μου λέει «Έλα να σ' αγκαλιάσω». Παραξενεύτηκα γιατί μέσα απ' όλες τις επιλογές του και καμιά δεκαριά συνθέτες που πέσανε πάνω του, ένιωθα λιγάκι παραμερισμένος. Ήταν κι άρρωστος ο Παπαβασιλείου απ' την άλλη μεριά, είχαν απορριφθεί και τρία τραγούδια μας που του είχα πάει για να βάλει στο δίσκο τον τελευταίο.
Του είχατε δώσει τραγούδια για να βάλει στη «Διαπασών»;
Βεβαίως, αλλά δεν τα έβαλε. Έβαλε τραγούδια δέκα συνθετών, αλλά όχι τα δικά μου και του Παπαβασιλείου. Μου λέει λοιπόν «έλα να σ' αγκαλιάσω». Λέω «Τι συμβαίνει Μητροπάνο;» Μου λέει, κι αυτό να σημειωθεί καλά, «Μετά από 30 χρόνια κατάλαβα γιατί σε κυνηγούσα στην Πατησίων έξω απ' το Studio Polysound - που ήταν στη Σκαραμαγκά 3, - να μου αλλάξεις μια λέξη και δε δεχόσουν». Αυτό προσδιορίζει ολοκληρωτικά, πλέον, το βάσανο που κουβαλούσε μέσα του και πόσο διαπίστωνε την ολεθριότητα, την καταστροφή του ελληνικού τραγουδιού που συντελέστηκε αυτά τα τελευταία 25 χρόνια. Με δικαίωσε αγκαλιάζοντάς με κι εγώ απόρησα.
Η παραδοχή αυτή δείχνει, βέβαια, και το δικό του μεγαλείο ψυχής.
Και μόνο! Δείχνει ότι έστω και μετά από κάποιο διάστημα, έστω κι αν εμείς οι παλιοί του συνεργάτες ήμασταν κάπως «ριγμένοι», εκείνος δε ξεχνούσε και ήξερε να αναγνωρίζει.
Πώς έγινε και σταματήσατε να του γράφετε στίχους;
Το 1981 σταμάτησα από μόνος μου. Είχα πει στον Παπαβασιλείου ότι αν μπει κάποιος άλλος μέσα στην ομάδα για το Μητροπάνο, δε ξαναγράφω και έτσι έγινε. Μετά από 15 – 20 χρόνια έγινε πάλι μια προσέγγιση με αυτά τα τραγούδια που τελικά δεν έβαλε στο δίσκο.
Τα τραγούδια αυτά μήπως τα ηχογράφησε, παρ' όλο που δε μπήκαν στο δίσκο;
Όχι, όχι, δε νομίζω γιατί ξέρω πως έγινε κάποια «παρέμβαση» για περισσότερα τραγούδια, αλλά αυτά είναι «ενδοοικογενειακά», άλλοι κάνανε κουμάντο.
Ήταν κι εκείνος σε δύσκολη περίοδο το 2008, στα νοσοκομεία...
Έτσι ακριβώς, πέρασε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο τα τρία αυτά χρόνια που ήταν άρρωστος και ήταν ευάλωτος σε επηρεασμούς και μεταβολές.
Ήταν «δύσκολος» και απαιτητικός στη δουλειά πάνω;
Όχι, σπάνια. Το μόνο που ζήταγε ήταν να αλλαχτεί καμιά λέξη που και που, εγώ επέμενα ως στιχουργός, ήθελα να «επιβάλω» τη δική μου στιχουργική φυσιογνωμία και δικαιωνόμουν. Σαν άσχετος, άγνωστος κι εντελώς μόνος μου από την αρχή, ξεκίνησα με την πίστη μου και την επιμονή μου πάνω στο στίχο μου, καθώς έχω περάσει από σπουδές, έχω σπουδάσει σκηνοθεσία κτλ. Ήξερα το λόγο καλά κι επέμενα. Η φιλοδοξία μου ήταν να ξεχωρίσω γρήγορα για να σβήσω κι εγώ όλα τα απωθημένα που υπήρχαν πάνω μας (γελάει). Πρόσεχα το στίχο μου πολύ, κι όπως είπαμε, μελετούσα όλη την τσαλκάντζα, τα γυρίσματα, την ευαισθησία και το ηχόχρωμα του Μητροπάνου για να γράψω τη λέξη αυτήν ακριβώς που μπορεί να την πει! Υπ' όψιν ότι το «Καλοκαίρια & χειμώνες» οφείλεται μόνο στη γκρίνια τη δική μου για να το πει.
Σοβαρολογείτε; Πώς έτσι;
Έκανε παρέμβαση και σε μια εκπομπή με το Γεραμάνη κάποτε και το θυμήθηκε, επέμενα εγώ, στου Μοστρού, στην Πλάκα, να το πει εκείνος κι όχι η Χριστιάνα και ο Δάκης που ήταν τότε στο πρόγραμμα. Δεν ήθελε με κανένα τρόπο να το πει. «Θα με κυνηγήσουνε» έλεγε. Επί δύο μήνες τον παρακάλαγα. Το είπε και δικαιώθηκα κι εγώ.
Γιατί δεν ήθελε να το πει;
Γιατί είναι καθαρό, ερωτικό τραγούδι. Δεν είναι συγκεκαλυμμένο. «Αγαπημένη, περιμένω για να 'ρθεις...» Είναι καθαρόαιμο και πήγαινε κόντρα στη ψυχοσύνθεση του Μητροπάνου. Όμως το είπε κι έγινε πολύ μεγάλη επιτυχία. Οι μεγάλες επιτυχίες έτσι γίνονται, όταν πατάς γερά, έχεις εμπιστοσύνη στη δουλειά σου και γνωρίζεις όλη την περιρρέουσα ατμόσφαιρα και πού πηγαίνει.
