Ναι, ο Μίκης Θεοδωράκης του έγραψε τραγούδι και πριν απ’ αυτό ο Πύρρος Σπυρομήλιος ήταν γενικός διευθυντής του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, ήταν ο εμψυχωτής των συναυλιών της συμφωνικής ορχήστρας του ΕΙΡ έξω από το στούντιο, και ήταν ο άνθρωπος που καθιέρωσε τον θεσμό του Φεστιβάλ ελαφρού Ελληνικού Τραγουδιού. Και εκτός όλων αυτών ήταν και ο μεγάλος έρωτας της Μελίνας.
Ελάτε να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτόν τον άντρα που ελάχιστοι ασχολούνται μαζί του.
Ο Πύρρος Σπυρομήλιος γεννήθηκε το 1913. Η καταγωγή του ήταν από τη Χειμάρρα, κι από τη γενιά των Σπυρομήλιων, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία των Βορειοηπειρωτών. Ο πατέρας του Νικόλαος, ήταν αδελφός του Σπύρου Σπυρομήλιου, που έφερε κατά τον Μακεδονικό Αγώνα το ψευδώνυμο «Καπετάν Μπούας», και κήρυξε το 1914 την αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου στην Χειμάρρα.
Ο Πύρρος μαθήτευσε αρχικά στην Κέρκυρα και κατόπιν στην Αθήνα. Το 1934 αποφοίτησε από τη Σχολή Δοκίμων και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέλαβε πολλές επικίνδυνες ναυτικές αποστολές κι όλες μ’ επιτυχία. Κατά την γερμανική κατοχή διέφυγε στην Κρήτη κι από κει στη Μέση Ανατολή, όπου εντάχθηκε στις αγωνιζόμενες ελληνικές ναυτικές δυνάμεις. Μεταπολεμικά, ως Πλοίαρχος, υπηρέτησε στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Μάλτα (1955 - 1957) και το 1958 πήρε μέρος στις διαπραγματεύσεις των Αγίων Σαράντα για τον διακανονισμό του διαύλου της Κέρκυρας. Αποστρατεύτηκε – λόγω υγείας - με αίτησή του το 1959.
Στην Ραδιοφωνία
Στις 2 Απριλίου 1959, ο Σπυρομήλιος ανέλαβε τη Γενική Διεύθυνση του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας και ήταν ο καλύτερος διευθυντής όλων των εποχών. Ήταν η εποχή που το ΕΙΡ μπήκε στον χάρτη των μεγάλων ραδιοφωνικών σταθμών της Ευρώπης. Ήταν τότε που το ΕΙΡ για πρώτη φορά συμμετείχε στον παγκόσμιο διαγωνισμό ραδιοφωνικού έργου «Premio Italia».
Επί Σπυρομήλιου καθιερώθηκαν πολλές νέες πολιτισμικές εκπομπές, όπως εκείνες της σειράς «Ηθογραφικά ταξίδια στην Ελλάδα» και «Ιστορίες που τραγούδησε ο λαός μας». Οι θεατρικές εκπομπές (που άρεσαν και στον ίδιο) συμπεριέλαβαν έργα από το σύγχρονο ρεπερτόριο και η επιστημονική σειρά «Ομιλούν οι ειδικοί» που παρουσίαζε ο Κωστής Μεραναίος, είχαν ένα απρόβλεπτα μεγάλο ακροατήριο.
Ο Σπυρομήλιος ήταν επίσης ο εμψυχωτής των συναυλιών της συμφωνικής ορχήστρας του ΕΙΡ έξω από το στούντιο, καθώς και των διαγωνισμών σοβαρής μουσικής, παιδικού παραμυθιού και παιδικής ζωγραφικής. Ανεκπλήρωτο, όμως, όνειρό του ήταν ν’ αποκτήσει η Ραδιοφωνία μια αποκλειστικά δική της συμφωνική ορχήστρα. Κάλεσε, μάλιστα από την Βιέννη, ως οργανωτή, τον διαπρεπή μαέστρο Φραντς Λιτσάουερ. Ωστόσο, κάποιες διαφωνίες με τους συνδικαλιστές μουσικούς άφησαν το όνειρο απραγματοποίητο.
Ένα άλλο έργο του που έμεινε στην ιστορία, ήταν ο θεσμός του Φεστιβάλ ελαφρού Ελληνικού Τραγουδιού. Ένας θεσμός-στροφή στο ελληνικό τραγούδι και στην ιστορία του μια και μέσω αυτού καθιερωθήκαν πολλοί δημιουργοί και ερμηνευτές.
Ο έρωτας με την Μελίνα
Η Μελίνα ήταν ένα από τα ωραιότερα κορίτσια της Αθήνας και είχε ορδές από θαυμαστές. Όταν ήταν μαθήτρια ακόμη, είχε μπει στο στόχαστρο ενός ναυτικού δόκιμου που δεν ανήκε στην αστική τάξη όπως εκείνη, ήταν φτωχός, αλλά η στολή τον έκανε εξαιρετικά ελκυστικό στις γυναίκες. Τον έλεγαν Πύρρο Σπυρομήλιο.
Την παρακολουθούσε στενά και απογοητεύτηκε όταν παντρεύτηκε τον πλούσιο κτηματία Παναγή Χαροκόπο, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Πήγαινε και την έβλεπε στις θεατρικές της παραστάσεις. Μια χρονιά (1949-1950), που η Μελίνα έπαιζε στο θέατρο Τέχνης στην παράσταση “Άννα Λουκάστα”, επιτέλους μίλησαν. Και έκαναν μια σχέση που τάραξε την Αθηναϊκή κοινωνία και κράτησε 7 χρόνια.
Η ίδια στην αυτοβιογραφία της έχει γράψει: “Ο αγαπημένος μου Πύρρος, ο πιο γοητευτικός, ο πιο κεφάτος, ο πιο ελκυστικός άντρας. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο έδωσα εξ ολοκλήρου την καρδιά μου, χωρίς αμφιβολίες, χωρίς φόβους. Η αγάπη του, η συντροφιά του, είναι απ’ τους θησαυρούς της ζωής μου. Άρχισε να με φλερτάρει επίμονα. Του αντιστάθηκα. Απόρησα με τη δύναμη της αντίστασής μου, γιατί σε λίγο ήμουν τρελή γι’ αυτόν. Μετά από ενάμιση χρόνο αντίστασης, υπέκυψα. Ήταν πιο ακαταμάχητος απ’ όσο ακλόνητη ήμουν εγώ. Αγαπιόμαστε εφτά χρόνια. Εφτά όμορφα χρόνια, γεμάτα διασκέδαση”.
Έγιναν αχώριστοι ακόμα κι’ όταν μαθεύτηκε η σχέση τους και έγινε σκάνδαλο. Πως μια παντρεμένη γυναίκα έχει απροκάλυπτα σχέση με έναν αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού; Ο ίδιος αδιαφορώντας την είχε συνέχεια μαζί του, ακόμα και στο αντιτορπιλικό που ήταν κυβερνήτης την έπαιρνε μαζί του.
Εντελώς ακομπλεξάριστα γράφει η ίδια: “Ο Πύρρος ήταν όμορφος κι η σωματική ομορφιά έχει σημασία για τους Έλληνες. Ταίριαζε καλά με τον ήλιο. Η ελληνική ειδωλολατρία που επέζησε κάτω απ’ τους αιώνες του Χριστιανισμού, εμφανιζόταν στον Πύρρο, στην όρεξή του για ζωή, στην αισιοδοξία του, στον αισθησιασμό του. Αυτά ήταν τα δώρα που μου ’δωσε. Ο Πύρρος μ’ έκανε γυναίκα και μου δίδαξε τι είναι η ηδονή”
Σε μια συνέντευξη της επίσης είχε πει: “Έζησα κοντά του στιγμές μαγείας. […] Όταν με πήρε αγκαλιά, είπα: “Θεέ μου, αν πέθαινα ετούτη τη στιγμή, τι ευτυχία θα ένιωθα!”. Ήταν τόσο σίγουρα στην αγκαλιά του, τόσο όμορφα, τόσο γοητευτικά. Δεν έχω αισθανθεί πολλές φορές έτσι…”
Το πρωί της 31 Μαρτίου το 1961, ο Σπυρομήλιος δεν πήγε στο ΕΙΡ. Εκείνο το πρωί η αδύναμη καρδιά του έπαψε να χτυπά σε ηλικία 48 χρονών.
Ο Πύρρος Σπυρομήλιος λάτρευε τον Μίκη Θεοδωράκη, και ο Μίκης που τον εκτιμούσε αφάνταστα με την είδηση του θανάτου του, έγραψε (μουσική-στίχους) και του αφιέρωσε το “Παλικάρι”, που το είπε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στον δίσκο “Αρχιπέλαγος”
Ελάτε να μάθουμε περισσότερα γι’ αυτόν τον άντρα που ελάχιστοι ασχολούνται μαζί του.
Ο Πύρρος Σπυρομήλιος γεννήθηκε το 1913. Η καταγωγή του ήταν από τη Χειμάρρα, κι από τη γενιά των Σπυρομήλιων, που αγωνίστηκαν για την ελευθερία των Βορειοηπειρωτών. Ο πατέρας του Νικόλαος, ήταν αδελφός του Σπύρου Σπυρομήλιου, που έφερε κατά τον Μακεδονικό Αγώνα το ψευδώνυμο «Καπετάν Μπούας», και κήρυξε το 1914 την αυτονομία της Βόρειας Ηπείρου στην Χειμάρρα.
Ο Πύρρος μαθήτευσε αρχικά στην Κέρκυρα και κατόπιν στην Αθήνα. Το 1934 αποφοίτησε από τη Σχολή Δοκίμων και κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ανέλαβε πολλές επικίνδυνες ναυτικές αποστολές κι όλες μ’ επιτυχία. Κατά την γερμανική κατοχή διέφυγε στην Κρήτη κι από κει στη Μέση Ανατολή, όπου εντάχθηκε στις αγωνιζόμενες ελληνικές ναυτικές δυνάμεις. Μεταπολεμικά, ως Πλοίαρχος, υπηρέτησε στο Αρχηγείο του ΝΑΤΟ στη Μάλτα (1955 - 1957) και το 1958 πήρε μέρος στις διαπραγματεύσεις των Αγίων Σαράντα για τον διακανονισμό του διαύλου της Κέρκυρας. Αποστρατεύτηκε – λόγω υγείας - με αίτησή του το 1959.
Στην Ραδιοφωνία
Στις 2 Απριλίου 1959, ο Σπυρομήλιος ανέλαβε τη Γενική Διεύθυνση του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας και ήταν ο καλύτερος διευθυντής όλων των εποχών. Ήταν η εποχή που το ΕΙΡ μπήκε στον χάρτη των μεγάλων ραδιοφωνικών σταθμών της Ευρώπης. Ήταν τότε που το ΕΙΡ για πρώτη φορά συμμετείχε στον παγκόσμιο διαγωνισμό ραδιοφωνικού έργου «Premio Italia».
Επί Σπυρομήλιου καθιερώθηκαν πολλές νέες πολιτισμικές εκπομπές, όπως εκείνες της σειράς «Ηθογραφικά ταξίδια στην Ελλάδα» και «Ιστορίες που τραγούδησε ο λαός μας». Οι θεατρικές εκπομπές (που άρεσαν και στον ίδιο) συμπεριέλαβαν έργα από το σύγχρονο ρεπερτόριο και η επιστημονική σειρά «Ομιλούν οι ειδικοί» που παρουσίαζε ο Κωστής Μεραναίος, είχαν ένα απρόβλεπτα μεγάλο ακροατήριο.
Ο Σπυρομήλιος ήταν επίσης ο εμψυχωτής των συναυλιών της συμφωνικής ορχήστρας του ΕΙΡ έξω από το στούντιο, καθώς και των διαγωνισμών σοβαρής μουσικής, παιδικού παραμυθιού και παιδικής ζωγραφικής. Ανεκπλήρωτο, όμως, όνειρό του ήταν ν’ αποκτήσει η Ραδιοφωνία μια αποκλειστικά δική της συμφωνική ορχήστρα. Κάλεσε, μάλιστα από την Βιέννη, ως οργανωτή, τον διαπρεπή μαέστρο Φραντς Λιτσάουερ. Ωστόσο, κάποιες διαφωνίες με τους συνδικαλιστές μουσικούς άφησαν το όνειρο απραγματοποίητο.
Ένα άλλο έργο του που έμεινε στην ιστορία, ήταν ο θεσμός του Φεστιβάλ ελαφρού Ελληνικού Τραγουδιού. Ένας θεσμός-στροφή στο ελληνικό τραγούδι και στην ιστορία του μια και μέσω αυτού καθιερωθήκαν πολλοί δημιουργοί και ερμηνευτές.
Ο έρωτας με την Μελίνα
Η Μελίνα ήταν ένα από τα ωραιότερα κορίτσια της Αθήνας και είχε ορδές από θαυμαστές. Όταν ήταν μαθήτρια ακόμη, είχε μπει στο στόχαστρο ενός ναυτικού δόκιμου που δεν ανήκε στην αστική τάξη όπως εκείνη, ήταν φτωχός, αλλά η στολή τον έκανε εξαιρετικά ελκυστικό στις γυναίκες. Τον έλεγαν Πύρρο Σπυρομήλιο.
Την παρακολουθούσε στενά και απογοητεύτηκε όταν παντρεύτηκε τον πλούσιο κτηματία Παναγή Χαροκόπο, αλλά δεν το έβαλε κάτω. Πήγαινε και την έβλεπε στις θεατρικές της παραστάσεις. Μια χρονιά (1949-1950), που η Μελίνα έπαιζε στο θέατρο Τέχνης στην παράσταση “Άννα Λουκάστα”, επιτέλους μίλησαν. Και έκαναν μια σχέση που τάραξε την Αθηναϊκή κοινωνία και κράτησε 7 χρόνια.
Η ίδια στην αυτοβιογραφία της έχει γράψει: “Ο αγαπημένος μου Πύρρος, ο πιο γοητευτικός, ο πιο κεφάτος, ο πιο ελκυστικός άντρας. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος στον οποίο έδωσα εξ ολοκλήρου την καρδιά μου, χωρίς αμφιβολίες, χωρίς φόβους. Η αγάπη του, η συντροφιά του, είναι απ’ τους θησαυρούς της ζωής μου. Άρχισε να με φλερτάρει επίμονα. Του αντιστάθηκα. Απόρησα με τη δύναμη της αντίστασής μου, γιατί σε λίγο ήμουν τρελή γι’ αυτόν. Μετά από ενάμιση χρόνο αντίστασης, υπέκυψα. Ήταν πιο ακαταμάχητος απ’ όσο ακλόνητη ήμουν εγώ. Αγαπιόμαστε εφτά χρόνια. Εφτά όμορφα χρόνια, γεμάτα διασκέδαση”.
Έγιναν αχώριστοι ακόμα κι’ όταν μαθεύτηκε η σχέση τους και έγινε σκάνδαλο. Πως μια παντρεμένη γυναίκα έχει απροκάλυπτα σχέση με έναν αξιωματικό του Πολεμικού Ναυτικού; Ο ίδιος αδιαφορώντας την είχε συνέχεια μαζί του, ακόμα και στο αντιτορπιλικό που ήταν κυβερνήτης την έπαιρνε μαζί του.
Εντελώς ακομπλεξάριστα γράφει η ίδια: “Ο Πύρρος ήταν όμορφος κι η σωματική ομορφιά έχει σημασία για τους Έλληνες. Ταίριαζε καλά με τον ήλιο. Η ελληνική ειδωλολατρία που επέζησε κάτω απ’ τους αιώνες του Χριστιανισμού, εμφανιζόταν στον Πύρρο, στην όρεξή του για ζωή, στην αισιοδοξία του, στον αισθησιασμό του. Αυτά ήταν τα δώρα που μου ’δωσε. Ο Πύρρος μ’ έκανε γυναίκα και μου δίδαξε τι είναι η ηδονή”
Σε μια συνέντευξη της επίσης είχε πει: “Έζησα κοντά του στιγμές μαγείας. […] Όταν με πήρε αγκαλιά, είπα: “Θεέ μου, αν πέθαινα ετούτη τη στιγμή, τι ευτυχία θα ένιωθα!”. Ήταν τόσο σίγουρα στην αγκαλιά του, τόσο όμορφα, τόσο γοητευτικά. Δεν έχω αισθανθεί πολλές φορές έτσι…”
Το πρωί της 31 Μαρτίου το 1961, ο Σπυρομήλιος δεν πήγε στο ΕΙΡ. Εκείνο το πρωί η αδύναμη καρδιά του έπαψε να χτυπά σε ηλικία 48 χρονών.
Ο Πύρρος Σπυρομήλιος λάτρευε τον Μίκη Θεοδωράκη, και ο Μίκης που τον εκτιμούσε αφάνταστα με την είδηση του θανάτου του, έγραψε (μουσική-στίχους) και του αφιέρωσε το “Παλικάρι”, που το είπε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης στον δίσκο “Αρχιπέλαγος”
