Εκτός από μέγιστος ερμηνευτής ο Γιώργος Νταλάρας είναι και ένας εξαίρετος αληθινός μουσικός, έχοντας ακόμα κα συνθέσει μερικά από τα τραγούδια του κατά καιρούς. Όπως λέει και ο ίδιος στο σημείωμα του, «πάντα πείραζα τα τραγούδια που αγαπούσα», τόσο στο στούντιο όσο και ακόμα περισσότερο στη σκηνή θα προσέθετα εγώ. Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να αφήσει και άλλους να το κάνουν αυτό.
Ισως δεν είναι συμπτωματικό αλλά σίγουρα έχει μια σημειολογική σημασία ότι το «Πειράζοντας Τον Νταλάρα» έρχεται λίγο μετά το «Reworks» της Χάρις Αλεξίου, αναμφίβολα δηλαδή εκείνης που είναι το αντίστοιχο του για τις ερμηνεύτριες της χώρας μας. Για αυτό πιθανόν είναι και ομοειδές με εκείνο, νεότεροι συνθέτες και παραγωγοί που παρεμβαίνουν σε δέκα περισσότερο και λιγότερο γνωστά τραγούδια του με ηλεκτρονικό κυρίως τρόπο.
Η βασική διαφορά είναι ότι σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν ανέκδοτα τραγούδια ούτε «ανάμειξη» του Γιώργου Νταλάρα που εμπιστεύθηκε πλήρως αυτούς οι οποίοι τον…«πείραξαν». Την πλειονότητα των κομματιών, τα μισά για την ακρίβεια, ανέλαβε ο Νίκος Μπιτζένης, ηγετική φυσιογνωμία του πολύ πρωτοποριακού για την εποχή του ηλεκτρονικού γκρουπ Mikro που έχει πλέον διαλυθεί. Δύο «πείραξε» ο Αλέξανδρος Καρόζας και από ένα οι Χρήστος Δάντης, Nomades The Band και DJ Jannis Siopis & Βαγγέλης Κουλούρης.
Ολοι σεβάστηκαν τις αρχικές εκτελέσεις των τραγουδιών και κυρίως την ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα και οι παρεμβάσεις τους έγιναν με αγάπη αλλά και «διακριτικότητα». Η προσέγγιση του Νίκου Μπιτζένη είναι συνολικά η πιο «καθαρά» ηλεκτρονική με κάποια στοιχεία chill out. Εξαίρεση μόνο το εναρκτήριο «Σαν Το Κερί» του συγκροτήματος Δραπέτες που είχε προσκαλέσει τον Γιώργο Νταλάρα να το ερμηνεύσει στο οποίο διατηρείται ο Balkan/world music παλμός του.
Την world music ρυθμολογία ακολούθησε λίγο – πολύ και ο Αλέξανδρος Καρόζας στα «Ξένος Για Σένανε Κι Εχθρός» και «Τι Σου ‘Κανα Και Μ’ Εγκατέλειψες». Πολύ ενδιαφέρον το πως αντιμετώπισε ο Χρήστος Δάντης – που συμμετέχει και ερμηνευτικά – το «Σε Μαγικά Νησιά» του Τάκη Μωράκη, ένα τραγούδι στο οποίο, αν και σε πρώτο επίπεδο εκτός του ύφους του, ο ΓΝ άφησε την σφραγίδα του.
Οι Nomades The Band αντίστοιχα πήγαν πολύ πιο κοντά σε αυτό το ύφος στο δικό τους «Τι Πάθος» και εδώ απλά το «εκσυγχρόνισαν» λίγο περισσότερο. Ευχάριστη έκπληξη και μάλιστα διπλή είναι το «Πετροπέρδικα» καθώς αφενός δείχνει το πόσο καλά ερμηνεύει ο ΓΝ και παραδοσιακά τραγούδια, της Χίου στη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και για το πως οι DJ Jannis Siopis & Βαγγέλης Κουλούρης, διατηρώντας τον χαρακτήρα του, το μετέτρεψαν σχεδόν σε ένα world music dance anthem του εικοστού πρώτου αιώνα.
Αψογος ο τρόπος που ο Νίκος Μπιτζένης αξιοποίησε το πρωτογενές υλικό των «Δεν Θέλω Πια Να Ξαναρθείς», «Ποτέ Μην Κλαις» και «Μη Γυρίζεις Πια» εντός του ηλεκτρονικού πλαισίου. Σε εκείνον όμως οφείλεται η κορυφαία στιγμή του «Πειράζοντας Τον Νταλάρα».
Το «Κάπου Νυχτώνει» δεν είναι μόνο ένα από τα καλύτερα τραγούδια του σπουδαίου Σταύρου Κουγιουμτζή αλλά, κατά τη γνώμη μου, επίσης ένα από τα ομορφότερα που έχουν γραφτεί ποτέ στην Ελλάδα. Οφείλω επίσης να ομολογήσω ότι είναι το αγαπημένο μου από τα τόσα πολλά που έχει ερμηνεύσει ο ΓΝ. Με βάση την θαυμάσια, τόσο ατμοσφαιρική ώστε να καταλήγει σχεδόν ονειρική, ενορχήστρωση του Σταύρου Κουγιουμτζή ο Νίκος Μπιτζένης του προσέδωσε ένα ambient χρώμα το οποίο του ταιριάζει πάρα πολύ και αναδεικνύει την κυριολεκτικά είκοσι τεσσάρων καρατίων ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα.
Συνολικά το «Πειράζοντας Τον Νταλάρα» φέρνει στο σήμερα δέκα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα με τον καλύτερο τρόπο, με τον ήχο και το στιλ της εποχής μας έτσι ώστε να τα γνωρίσουν και απολύτως δικαιολογημένα να τα αγαπήσουν και νεότερες γενεές όσο και οι προηγούμενες.
Ισως δεν είναι συμπτωματικό αλλά σίγουρα έχει μια σημειολογική σημασία ότι το «Πειράζοντας Τον Νταλάρα» έρχεται λίγο μετά το «Reworks» της Χάρις Αλεξίου, αναμφίβολα δηλαδή εκείνης που είναι το αντίστοιχο του για τις ερμηνεύτριες της χώρας μας. Για αυτό πιθανόν είναι και ομοειδές με εκείνο, νεότεροι συνθέτες και παραγωγοί που παρεμβαίνουν σε δέκα περισσότερο και λιγότερο γνωστά τραγούδια του με ηλεκτρονικό κυρίως τρόπο.
Η βασική διαφορά είναι ότι σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχουν ανέκδοτα τραγούδια ούτε «ανάμειξη» του Γιώργου Νταλάρα που εμπιστεύθηκε πλήρως αυτούς οι οποίοι τον…«πείραξαν». Την πλειονότητα των κομματιών, τα μισά για την ακρίβεια, ανέλαβε ο Νίκος Μπιτζένης, ηγετική φυσιογνωμία του πολύ πρωτοποριακού για την εποχή του ηλεκτρονικού γκρουπ Mikro που έχει πλέον διαλυθεί. Δύο «πείραξε» ο Αλέξανδρος Καρόζας και από ένα οι Χρήστος Δάντης, Nomades The Band και DJ Jannis Siopis & Βαγγέλης Κουλούρης.
Ολοι σεβάστηκαν τις αρχικές εκτελέσεις των τραγουδιών και κυρίως την ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα και οι παρεμβάσεις τους έγιναν με αγάπη αλλά και «διακριτικότητα». Η προσέγγιση του Νίκου Μπιτζένη είναι συνολικά η πιο «καθαρά» ηλεκτρονική με κάποια στοιχεία chill out. Εξαίρεση μόνο το εναρκτήριο «Σαν Το Κερί» του συγκροτήματος Δραπέτες που είχε προσκαλέσει τον Γιώργο Νταλάρα να το ερμηνεύσει στο οποίο διατηρείται ο Balkan/world music παλμός του.
Την world music ρυθμολογία ακολούθησε λίγο – πολύ και ο Αλέξανδρος Καρόζας στα «Ξένος Για Σένανε Κι Εχθρός» και «Τι Σου ‘Κανα Και Μ’ Εγκατέλειψες». Πολύ ενδιαφέρον το πως αντιμετώπισε ο Χρήστος Δάντης – που συμμετέχει και ερμηνευτικά – το «Σε Μαγικά Νησιά» του Τάκη Μωράκη, ένα τραγούδι στο οποίο, αν και σε πρώτο επίπεδο εκτός του ύφους του, ο ΓΝ άφησε την σφραγίδα του.
Οι Nomades The Band αντίστοιχα πήγαν πολύ πιο κοντά σε αυτό το ύφος στο δικό τους «Τι Πάθος» και εδώ απλά το «εκσυγχρόνισαν» λίγο περισσότερο. Ευχάριστη έκπληξη και μάλιστα διπλή είναι το «Πετροπέρδικα» καθώς αφενός δείχνει το πόσο καλά ερμηνεύει ο ΓΝ και παραδοσιακά τραγούδια, της Χίου στη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και για το πως οι DJ Jannis Siopis & Βαγγέλης Κουλούρης, διατηρώντας τον χαρακτήρα του, το μετέτρεψαν σχεδόν σε ένα world music dance anthem του εικοστού πρώτου αιώνα.
Αψογος ο τρόπος που ο Νίκος Μπιτζένης αξιοποίησε το πρωτογενές υλικό των «Δεν Θέλω Πια Να Ξαναρθείς», «Ποτέ Μην Κλαις» και «Μη Γυρίζεις Πια» εντός του ηλεκτρονικού πλαισίου. Σε εκείνον όμως οφείλεται η κορυφαία στιγμή του «Πειράζοντας Τον Νταλάρα».
Το «Κάπου Νυχτώνει» δεν είναι μόνο ένα από τα καλύτερα τραγούδια του σπουδαίου Σταύρου Κουγιουμτζή αλλά, κατά τη γνώμη μου, επίσης ένα από τα ομορφότερα που έχουν γραφτεί ποτέ στην Ελλάδα. Οφείλω επίσης να ομολογήσω ότι είναι το αγαπημένο μου από τα τόσα πολλά που έχει ερμηνεύσει ο ΓΝ. Με βάση την θαυμάσια, τόσο ατμοσφαιρική ώστε να καταλήγει σχεδόν ονειρική, ενορχήστρωση του Σταύρου Κουγιουμτζή ο Νίκος Μπιτζένης του προσέδωσε ένα ambient χρώμα το οποίο του ταιριάζει πάρα πολύ και αναδεικνύει την κυριολεκτικά είκοσι τεσσάρων καρατίων ερμηνεία του Γιώργου Νταλάρα.
Συνολικά το «Πειράζοντας Τον Νταλάρα» φέρνει στο σήμερα δέκα τραγούδια του Γιώργου Νταλάρα με τον καλύτερο τρόπο, με τον ήχο και το στιλ της εποχής μας έτσι ώστε να τα γνωρίσουν και απολύτως δικαιολογημένα να τα αγαπήσουν και νεότερες γενεές όσο και οι προηγούμενες.
