Σήμερα θα πάμε στην Επίδαυρο… που ακούν θεούς κι’ ανθρώπους να νικούν τα πάθη και το χρήμα – που λέει και η Νικολακοπούλου.
Μα σε όποια παρέα βρεθείς όλοι έχουν πάει ή θα πάνε Επίδαυρο και όλοι μα όλοι, έχουν αντιρρήσεις για τις παραστάσεις που γίνονται πια.
Έλεγε χαρακτηριστικά μια γνωστή μου ότι έχει παραγίνει το κακό και πως ο κάθε τυχάρπαστος σκηνοθέτης επεμβαίνει και καταστρέφει τον λόγο του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη.
- Και κανένας σεβασμός σ’ αυτό το μοναδικό αρχαιοελληνικό θέατρο, βρε παιδί μου.
Άκου να σου πω κούκλα μου.
Πρώτον, ο λόγος των τραγικών ποιητών δεν έχει ακουστεί ποτέ πέρα από την εποχή τους. Αυτός που ακούμε είναι ο λόγος των μεταφραστών.
Δεύτερον, το αρχαιοελληνικό θέατρο που λες, είναι κατά το ήμισυ αρχαιοελληνικό - το κάτω διάζωμα. Το πάνω είναι Ρωμαϊκό.
Και τρίτον το θέατρο της Επιδαύρου πριν γίνει θέατρο ήταν τόπος θρησκευτικών τελετών μέχρι και ανθρωποθυσιών.
Ναι, μην τρομάζεις, θυσίαζαν ανθρώπους εκεί.
Επίσης να σου πω για να ξεφρικάρεις και να σταματήσεις να έχεις αυτό το ύφος της ξινισμένης γεροντοκόρης, πως στην Επίδαυρο πάμε για να βλέπουμε τα ίδια έργα αλλά με την οπτική του κάθε σκηνοθέτη.
Αλλιώς λες να υπήρχε λόγος να δούμε 178 φορές την Ηλέκτρα;
Πάμε για να δούμε πως θα την παρουσιάσει ο εκάστοτε σκηνοθέτης.
Γι’ αυτό λέμε η Ηλέκτρα του Κουν, του Βογιατζή, του Ευαγγελάτου, του Πέτερ Στάϊν.
Επειδή την παράσταση την κάνει ο σκηνοθέτης και όχι ο συγγραφέας.
Κοίτα για να μην ζαλίζω και μου πάθεις και τίποτα μεσ’ την ζέστη, ένα θεατρικό έργο αν δεν το πάρει ένας σκηνοθέτης να το κάνει παράσταση – παύει να είναι θεατρικό έργο. Υπάρχει σαν λογοτεχνικό κείμενο.
Έχοντας αυτά στο μυαλό σου, να πηγαίνεις και να βλέπεις τις θεατρικές παραστάσεις και να μην ενοχλείσαι αν είναι πολύ μοντέρνες ή αν οι σκηνοθέτες έχουν επέμβει.
Μην παίρνετε γραμμή από τους "ειδικούς". Όταν σας αρέσει κάτι δεν σημαίνει ότι είστε βλάκες επειδή δεν άρεσε στον ειδικό.
Πιο πιθανό είναι ο βλάκας να είναι ο ειδικός.
Μα σε όποια παρέα βρεθείς όλοι έχουν πάει ή θα πάνε Επίδαυρο και όλοι μα όλοι, έχουν αντιρρήσεις για τις παραστάσεις που γίνονται πια.
Έλεγε χαρακτηριστικά μια γνωστή μου ότι έχει παραγίνει το κακό και πως ο κάθε τυχάρπαστος σκηνοθέτης επεμβαίνει και καταστρέφει τον λόγο του Αισχύλου, του Σοφοκλή και του Ευριπίδη.
- Και κανένας σεβασμός σ’ αυτό το μοναδικό αρχαιοελληνικό θέατρο, βρε παιδί μου.
Άκου να σου πω κούκλα μου.
Πρώτον, ο λόγος των τραγικών ποιητών δεν έχει ακουστεί ποτέ πέρα από την εποχή τους. Αυτός που ακούμε είναι ο λόγος των μεταφραστών.
Δεύτερον, το αρχαιοελληνικό θέατρο που λες, είναι κατά το ήμισυ αρχαιοελληνικό - το κάτω διάζωμα. Το πάνω είναι Ρωμαϊκό.
Και τρίτον το θέατρο της Επιδαύρου πριν γίνει θέατρο ήταν τόπος θρησκευτικών τελετών μέχρι και ανθρωποθυσιών.
Ναι, μην τρομάζεις, θυσίαζαν ανθρώπους εκεί.
Επίσης να σου πω για να ξεφρικάρεις και να σταματήσεις να έχεις αυτό το ύφος της ξινισμένης γεροντοκόρης, πως στην Επίδαυρο πάμε για να βλέπουμε τα ίδια έργα αλλά με την οπτική του κάθε σκηνοθέτη.
Αλλιώς λες να υπήρχε λόγος να δούμε 178 φορές την Ηλέκτρα;
Πάμε για να δούμε πως θα την παρουσιάσει ο εκάστοτε σκηνοθέτης.
Γι’ αυτό λέμε η Ηλέκτρα του Κουν, του Βογιατζή, του Ευαγγελάτου, του Πέτερ Στάϊν.
Επειδή την παράσταση την κάνει ο σκηνοθέτης και όχι ο συγγραφέας.
Κοίτα για να μην ζαλίζω και μου πάθεις και τίποτα μεσ’ την ζέστη, ένα θεατρικό έργο αν δεν το πάρει ένας σκηνοθέτης να το κάνει παράσταση – παύει να είναι θεατρικό έργο. Υπάρχει σαν λογοτεχνικό κείμενο.
Έχοντας αυτά στο μυαλό σου, να πηγαίνεις και να βλέπεις τις θεατρικές παραστάσεις και να μην ενοχλείσαι αν είναι πολύ μοντέρνες ή αν οι σκηνοθέτες έχουν επέμβει.
Μην παίρνετε γραμμή από τους "ειδικούς". Όταν σας αρέσει κάτι δεν σημαίνει ότι είστε βλάκες επειδή δεν άρεσε στον ειδικό.
Πιο πιθανό είναι ο βλάκας να είναι ο ειδικός.
