Ο Νίκος Κούρκουλος, ίσως να μην τραγούδησε τόσο πολύ όσο άλλοι ηθοποιοί της γενιάς του και της «κατηγορίας» του -ο Δημήτρης κι η Αλίκη ας πούμε- όμως το αποτύπωμα του, και σε αυτόν τον τομέα, παραμένει ισχυρό κι ανεπανάληπτο.
Στο σινεμά η φιλμογραφία του αγγίζει τα 40 έργα. Στην ουσία όμως, μετά από 10 περίπου ταινίες και με απαρχή τον «Κατήφορο» στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 βγάζει τον πρωταγωνιστικό «χαρακτήρα» που γνωρίζουμε.
Βαρύ και πολυδιάστατο το χνάρι του και στο θέατρο…
Άλλωστε στη «Η γειτονιά των αγγέλων» ο Κούρκουλος ήταν πρωταγωνιστής τόσο στη θρυλική πια θεατρική παράσταση που ανέβηκε τον Οκτώβρη του 1963 στο θέατρο «Κοτοπούλη-Rex» από το θίασο της Τζένης Καρέζη, σε σενάριο και σκηνοθεσία Ιάκωβου Καμπανέλλη, μουσική Μίκη Θεοδωράκη… και πενιές Ζαμπέτα…
…όσο και στην κινηματογραφική «εκδοχή» της, έξι χρόνια αργότερα σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη με τη μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου αυτή τη φορά… και με τη Ζωή Λάσκαρη στο πλευρό του.
Πολλά τα εισιτήρια στη μεγάλη οθόνη… αλλά το σμίξιμο του με την Καρέζη, έστω και μόνο μέσα απ’ την ηχητική γνωριμία του, σε σημαδεύει, σε μαγνητίζει…
Το 1965 ο Νίκος Κούρκουλος θα ντουετάρει με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα στο τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Δημήτρη Χριστοδούλου «Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός» στους «Αδίστακτους» του Ντίνου Κατσουρίδη με τον Νίκο Φώσκολο να έχει βάλει κι εκείνος το χεράκι του στο σενάριο. Μνημειώδης σκηνή για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, το ένα και μοναδικό τραγούδι του Μαρκόπουλου που ευλόγησε ο Καζαντζίδης…
Το Γενάρη του 1966 κάνει πρεμιέρα η περίφημη ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για «Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας» τη χρονιά εκείνη.
Κάποια στιγμή ο Νίκος Κούρκουλος θα τραγουδήσει Μίμη Πλέσσα σε ποίηση Καρυωτάκη και Μαλακάση… και όχι μόνο.
Σεργιανώντας στο youtube βρίσκουμε μικρά διαμαντάκια σαν κι αυτό που σμίγει τον Γιάννη Πάριο με τον «εκτεθειμένο» Νίκο Κούρκουλο…
Κλείνω την οκτάδα… - στο ogdoo.gr είμαστε - απ’ τα «καινούργια» στα παλιά, θυμούμενος τον Νίκο Κούρκουλο πάντα με νοσταλγία και αγέρωχο χαμόγελο.
Μερικές χαρακτηριστικές στιγμές του τραγουδιστή Νίκου Κούρκουλου
Στο σινεμά η φιλμογραφία του αγγίζει τα 40 έργα. Στην ουσία όμως, μετά από 10 περίπου ταινίες και με απαρχή τον «Κατήφορο» στις αρχές της δεκαετίας του ΄60 βγάζει τον πρωταγωνιστικό «χαρακτήρα» που γνωρίζουμε.
Βαρύ και πολυδιάστατο το χνάρι του και στο θέατρο…
Άλλωστε στη «Η γειτονιά των αγγέλων» ο Κούρκουλος ήταν πρωταγωνιστής τόσο στη θρυλική πια θεατρική παράσταση που ανέβηκε τον Οκτώβρη του 1963 στο θέατρο «Κοτοπούλη-Rex» από το θίασο της Τζένης Καρέζη, σε σενάριο και σκηνοθεσία Ιάκωβου Καμπανέλλη, μουσική Μίκη Θεοδωράκη… και πενιές Ζαμπέτα…
…όσο και στην κινηματογραφική «εκδοχή» της, έξι χρόνια αργότερα σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Δαλιανίδη με τη μουσική του Σταύρου Ξαρχάκου αυτή τη φορά… και με τη Ζωή Λάσκαρη στο πλευρό του.
Πολλά τα εισιτήρια στη μεγάλη οθόνη… αλλά το σμίξιμο του με την Καρέζη, έστω και μόνο μέσα απ’ την ηχητική γνωριμία του, σε σημαδεύει, σε μαγνητίζει…
Το 1965 ο Νίκος Κούρκουλος θα ντουετάρει με τον Στέλιο Καζαντζίδη και την Μαρινέλλα στο τραγούδι του Γιάννη Μαρκόπουλου και του Δημήτρη Χριστοδούλου «Ποιος δρόμος είναι ανοιχτός» στους «Αδίστακτους» του Ντίνου Κατσουρίδη με τον Νίκο Φώσκολο να έχει βάλει κι εκείνος το χεράκι του στο σενάριο. Μνημειώδης σκηνή για πολλούς και διαφορετικούς λόγους, το ένα και μοναδικό τραγούδι του Μαρκόπουλου που ευλόγησε ο Καζαντζίδης…
Το Γενάρη του 1966 κάνει πρεμιέρα η περίφημη ταινία «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο» σε σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη και σενάριο Νίκου Φώσκολου, υποψήφια για «Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας» τη χρονιά εκείνη.
Κάποια στιγμή ο Νίκος Κούρκουλος θα τραγουδήσει Μίμη Πλέσσα σε ποίηση Καρυωτάκη και Μαλακάση… και όχι μόνο.
Σεργιανώντας στο youtube βρίσκουμε μικρά διαμαντάκια σαν κι αυτό που σμίγει τον Γιάννη Πάριο με τον «εκτεθειμένο» Νίκο Κούρκουλο…
Κλείνω την οκτάδα… - στο ogdoo.gr είμαστε - απ’ τα «καινούργια» στα παλιά, θυμούμενος τον Νίκο Κούρκουλο πάντα με νοσταλγία και αγέρωχο χαμόγελο.
