Γεννήθηκε ως Αλφρέντο Τζέημς Πατσίνο στις 25 Απριλίου 1940 και θεωρείται σαν ένας από τους καλυτερους ηθοποιούς του τελευταίου μισού αιώνα, καθώς έπαιξε κάποιους από τους πιο αξιομνημόνευτους ρόλους στην ιστορία του κινηματογράφου, ενώ η τεχνική του έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από τους νεώτερους ηθοποιούς.
Έχει προταθεί εννέα φορές για βραβείο Όσκαρ, έχοντας κερδίσει τελικά το βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Άρωμα Γυναίκας (1992). Επίσης έχει βραβευτεί με τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, δυο Βραβεία Έμμυ, ένα Βραβείο Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, δύο SAG και δυο θεατρικά Βραβεία Tony.
Μάλιστα οι νίκες του στα βραβεία Όσκαρ, Έμμυ και Tony τον έχουν κατατάξει στους ελάχιστους ηθοποιούς που έχουν κερδίσει το Τριπλ Κράουν της υποκριτικής.
Επιπλέον έχει βραβευτεί για το σύνολο της καριέρας του με το τιμητικό βραβείο στις Χρυσές Σφαίρες (Σέσιλ Ντε Μιλ) το 2001, το Βραβείο για την πορεία του στον Κινηματογράφο από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (AFI) το 2007, το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών από την Αμερικάνικη Κυβέρνηση το 2012 και το Βραβείο Κένεντι το 2016.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας πορείας που ξεκίνησε το 1969. Από την πρώτη του ερμηνεία στο σινεμά τράβηξε την προσοχή του Φράνσις Φόρντ Κόπολα που τον επέλεξε για τον ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε στον θρυλικό κινηματογραφικό ΄΄Νονό΄΄.Ο ρόλος αυτός του χάρισε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα και την πρώτη του υποψηφιότητα για το Oscar Β΄Ανδρικου ρόλου. Την επόμενη χρονιά, το 1973 δηλαδή, πρωταγωνίστησε στο «Σέρπικο», που του χάρισε εκτός από επιτυχία και την υποψηφιότητα για Οscar Α΄Ανδρικού ρόλου.
Το 1974 πρωταγωνίστηκε στην συνέχεια του «Νονού«, δεύτερη υποψηφιότήτα για Οscar, εν συνεχεία συνεργάστηκε με τον Σίντνευ Λιούμετ στην ταινία «Σκυλίσια μέρα» τρίτη υποψηφιότητα, ενώ το ίδιο συνέβη το 1979 με την ταινία «Δικαιοσύνη για όλους».
Ακολούθησαν «Ο σημαδεμένος» το 1983 και το 1990 παίζοντας στην ταινία «Ντικ Τρέισυ» του Γουόρεν Μπίττι, κέρδισε μια ακόμα υποψηφιότητα για Οscar Β΄Αντρικού ρόλου. Τελικά κέρδισε το αγαλματάκι για την συγκλονιστική ερμηνεία του στην ταινία «Αρωμα Γυναίκας» το 1992.
Δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει στο σινεμά: «Φράνκι και Τζόνυ»,«Υπόθεση Καρλίτο», «Ο δικηγόρος του διαβόλου», «The Insider», «Εμπορος της Βενετίας», «Ο Ιρλανδός» του Μάρτιν Σκορτσέζε. Και όλοι αυτοι οι τίτλοι είναι μόνο κάποιες από τις ταινίες που έπαιξε.
Αξίζει τον κόπο να πούμε ότι σπούδασε ηθοποιία στο περίφημο Actors Studio, με δάσκαλο τον Lee Strasberg, ενώ πρόσφατα σε μια συνέντευξή του δήλωσε ότι δεν ήθελε να παίξει στο «Νονό», αλλά επέμενε ο Κόπολα. Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στην εφημερίδα Guardian μίλησε μεταξύ άλλων για τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά του χρόνια που σφραγίστηκαν από την έλλειψη πατέρα.
Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν δύο ετών και ο πατέρας του εξαφανίστηκε χάνοντας κάθε επαφή μαζί τους. Γι αυτόν τον λόγο αποφάσισε να είναι καλός πατέρας για τα τέσσερα παιδιά του, παρ' όλο που δεν παντρεύτηκε ποτέ.
«Τα χρήματα δεν ήταν ποτέ το ζητούμενο», δήλωσε στην ίδια συνέντευξη, και συνέχισε λέγοντας πως όταν τελείωσε το κολέγιο υπήρξε πολλές φορές άνεργος και κοιμήθηκε στον δρόμο αρκετές φορές.
Για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είπε ότι δεν τα χρησιμοποιεί, παρ' όλο που καταλαβαίνει την απήχησή τους στον κόσμο.«Έχω μια σελίδα στο Facebook με 5.4 εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν κάνει like. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Δεν ξέρω!»
Το όνειρό του είναι να προλάβει να κάνει μια κινηματογραφική μεταφορά του «Βασιλιά Λήρ» παίζοντας τον κεντρικό ρόλο.
Έχει προταθεί εννέα φορές για βραβείο Όσκαρ, έχοντας κερδίσει τελικά το βραβείο Α' Ανδρικού Ρόλου για την ταινία Άρωμα Γυναίκας (1992). Επίσης έχει βραβευτεί με τέσσερις Χρυσές Σφαίρες, δυο Βραβεία Έμμυ, ένα Βραβείο Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, δύο SAG και δυο θεατρικά Βραβεία Tony.
Μάλιστα οι νίκες του στα βραβεία Όσκαρ, Έμμυ και Tony τον έχουν κατατάξει στους ελάχιστους ηθοποιούς που έχουν κερδίσει το Τριπλ Κράουν της υποκριτικής.
Επιπλέον έχει βραβευτεί για το σύνολο της καριέρας του με το τιμητικό βραβείο στις Χρυσές Σφαίρες (Σέσιλ Ντε Μιλ) το 2001, το Βραβείο για την πορεία του στον Κινηματογράφο από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου (AFI) το 2007, το Εθνικό Μετάλλιο Τεχνών από την Αμερικάνικη Κυβέρνηση το 2012 και το Βραβείο Κένεντι το 2016.
Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα μιας πορείας που ξεκίνησε το 1969. Από την πρώτη του ερμηνεία στο σινεμά τράβηξε την προσοχή του Φράνσις Φόρντ Κόπολα που τον επέλεξε για τον ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε στον θρυλικό κινηματογραφικό ΄΄Νονό΄΄.Ο ρόλος αυτός του χάρισε παγκόσμια αναγνωρισιμότητα και την πρώτη του υποψηφιότητα για το Oscar Β΄Ανδρικου ρόλου. Την επόμενη χρονιά, το 1973 δηλαδή, πρωταγωνίστησε στο «Σέρπικο», που του χάρισε εκτός από επιτυχία και την υποψηφιότητα για Οscar Α΄Ανδρικού ρόλου.
Το 1974 πρωταγωνίστηκε στην συνέχεια του «Νονού«, δεύτερη υποψηφιότήτα για Οscar, εν συνεχεία συνεργάστηκε με τον Σίντνευ Λιούμετ στην ταινία «Σκυλίσια μέρα» τρίτη υποψηφιότητα, ενώ το ίδιο συνέβη το 1979 με την ταινία «Δικαιοσύνη για όλους».
Ακολούθησαν «Ο σημαδεμένος» το 1983 και το 1990 παίζοντας στην ταινία «Ντικ Τρέισυ» του Γουόρεν Μπίττι, κέρδισε μια ακόμα υποψηφιότητα για Οscar Β΄Αντρικού ρόλου. Τελικά κέρδισε το αγαλματάκι για την συγκλονιστική ερμηνεία του στην ταινία «Αρωμα Γυναίκας» το 1992.
Δεν σταμάτησε ποτέ να παίζει στο σινεμά: «Φράνκι και Τζόνυ»,«Υπόθεση Καρλίτο», «Ο δικηγόρος του διαβόλου», «The Insider», «Εμπορος της Βενετίας», «Ο Ιρλανδός» του Μάρτιν Σκορτσέζε. Και όλοι αυτοι οι τίτλοι είναι μόνο κάποιες από τις ταινίες που έπαιξε.
Αξίζει τον κόπο να πούμε ότι σπούδασε ηθοποιία στο περίφημο Actors Studio, με δάσκαλο τον Lee Strasberg, ενώ πρόσφατα σε μια συνέντευξή του δήλωσε ότι δεν ήθελε να παίξει στο «Νονό», αλλά επέμενε ο Κόπολα. Σε μια από τις σπάνιες συνεντεύξεις του στην εφημερίδα Guardian μίλησε μεταξύ άλλων για τα δύσκολα παιδικά και εφηβικά του χρόνια που σφραγίστηκαν από την έλλειψη πατέρα.
Οι γονείς του χώρισαν όταν ήταν δύο ετών και ο πατέρας του εξαφανίστηκε χάνοντας κάθε επαφή μαζί τους. Γι αυτόν τον λόγο αποφάσισε να είναι καλός πατέρας για τα τέσσερα παιδιά του, παρ' όλο που δεν παντρεύτηκε ποτέ.
«Τα χρήματα δεν ήταν ποτέ το ζητούμενο», δήλωσε στην ίδια συνέντευξη, και συνέχισε λέγοντας πως όταν τελείωσε το κολέγιο υπήρξε πολλές φορές άνεργος και κοιμήθηκε στον δρόμο αρκετές φορές.
Για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είπε ότι δεν τα χρησιμοποιεί, παρ' όλο που καταλαβαίνει την απήχησή τους στον κόσμο.«Έχω μια σελίδα στο Facebook με 5.4 εκατομμύρια ανθρώπων που έχουν κάνει like. Αλλά τι σημαίνει αυτό; Δεν ξέρω!»
Το όνειρό του είναι να προλάβει να κάνει μια κινηματογραφική μεταφορά του «Βασιλιά Λήρ» παίζοντας τον κεντρικό ρόλο.
