«Και έλαβαν τα όνειρα δικαίωση…»
Το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2006 είχα τη χαρά να ταξιδέψω από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την ορεινή Αρκαδία, για να παραβρεθώ σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Ζάτουνα, σε υψόμετρο 1.050 μέτρων, για τα εγκαίνια του Διεθνούς Κέντρου και Μουσείου «Μίκης Θεοδωράκης», που δημιουργήθηκε στο παλιό σχολείο του χωριού.
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε εξόριστος της χούντας στη Ζάτουνα, με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, από τον Αύγουστο του 1968 μέχρι τον Οκτώβρη του 1969. Εκεί, έγραψε και συνέθεσε στο πιάνο και τις περίφημες έντεκα «Αρκαδίες» του.
Ο βροχερός καιρός άλλαξε τα πλάνα των διοργανωτών και η εκδήλωση αντί για το προαύλιο του Μουσείου πραγματοποιήθηκε σε κλειστό και ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Η εκδήλωση ξεκίνησε με την προβολή ενός video με σκηνές από την παραμονή του Μίκη Θεοδωράκη στη Ζάτουνα, για να ακολουθήσουν οι ομιλίες του Δημάρχου Δημητσάνας Σπύρου Μαλεβίτη, της Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου του Δημοτικού Διαμερίσματος της Ζάτουνας, του Προέδρου του Μουσείου Τάσου Πετρόπουλου, του ζωγράφου και αρχιτέκτονα Δημήτρη Ταλαγάνη και του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δημήτρη Αβραμόπουλου. Το λόγο στη συνέχεια πήρε ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος, συγκινημένος και συγχρόνως με το μνημειώδες χιούμορ του, μίλησε για την περίοδο της εξορίας του στην περιοχή, ολοκληρώνοντας με την απαγγελία των ποιημάτων του «Θούριον» και «Στον άγνωστο ποιητή» από την έκτη «Αρκαδία» του.
Εκτός από τον χώρο της εκδήλωσης, αλλαγές υπήρχαν και στους συμμετέχοντες στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα κι ενώ αρχικά, σύμφωνα με την αφίσα και το δελτίο τύπου, ανακοινώθηκε πως θα συμμετείχαν η Μαρία Φαραντούρη, η Μαρία Δημητριάδη, ο Γιώργος Νταλάρας, η Γλυκερία, ο Δημήτρης Μπάσης και ο Αντώνης Καλογιάννης, τελικά, με τη συνοδεία της Λαϊκής Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» τραγούδησαν η Μαρία Φαραντούρη (τραγούδια από τις «Αρκαδίες»), η Γλυκερία, ο Δημήτρης Μπάσης, το Τρίφωνο (Ερωφίλη, Δημήτρης Υφαντής, Νίκος Κουρουπάκης), ο Γεράσιμος Ανδρεάτος και μια κοπέλα της οποίας το όνομα δεν ανακοινώθηκε και μας διαφεύγει.
Δυστυχώς, την ώρα που η Γλυκερία τραγουδούσε τις «Άπονες εξουσίες», λιποθύμησε ο Guy Wagner, συγγραφέας του βιβλίου «Μίκης Θεοδωράκης – Μια ζωή για την Ελλάδα» και προσωπικός φίλος του συνθέτη. Η εκδήλωση διακόπηκε για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και ολοκληρώθηκε με ένα παραδοσιακό γλέντι με τον Λάκη Χαλκιά και λαϊκά χορευτικά συγκροτήματα.
Στο video μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη καθώς και τη συναυλία που ακολούθησε, από προσωπική, ερασιτεχνική μαγνητοσκόπηση.
Στη συνέχεια ο Μίκης Θεοδωράκης και η σύζυγός του Μυρτώ ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μουσείου. Και, σχεδόν, χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα δίπλα του, στο μεγαλύτερο μέρος της ξενάγησης! Όταν αργότερα αναζήτησα φωτογραφικό υλικό, δεν κατάφερα να βρω κάτι, πέρα από ένα δημοσίευμα των «Νέων» με μια μικρή φωτογραφία από τα εγκαίνια του Μουσείου.
Όμως, μετά από τρία χρόνια, ο ΣΚΑΙ μετέδωσε σε έξι μέρη, ένα αφιέρωμα στον Μίκη, με τίτλο «Το χρώμα της ελευθερίας», προβάλλοντας, στο τελευταίο επεισόδιο, ένα μικρό απόσπασμα από τα εγκαίνια. «Και έλαβαν τα όνειρα δικαίωση...» όπως λέει στο τέλος, παραφράζοντας τον στίχο του Ελύτη, ο Μίκης Θεοδωράκης…
Το Σάββατο 7 Οκτωβρίου 2006 είχα τη χαρά να ταξιδέψω από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την ορεινή Αρκαδία, για να παραβρεθώ σε μια ξεχωριστή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στη Ζάτουνα, σε υψόμετρο 1.050 μέτρων, για τα εγκαίνια του Διεθνούς Κέντρου και Μουσείου «Μίκης Θεοδωράκης», που δημιουργήθηκε στο παλιό σχολείο του χωριού.
Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε εξόριστος της χούντας στη Ζάτουνα, με τη γυναίκα του και τα παιδιά του, από τον Αύγουστο του 1968 μέχρι τον Οκτώβρη του 1969. Εκεί, έγραψε και συνέθεσε στο πιάνο και τις περίφημες έντεκα «Αρκαδίες» του.
Ο βροχερός καιρός άλλαξε τα πλάνα των διοργανωτών και η εκδήλωση αντί για το προαύλιο του Μουσείου πραγματοποιήθηκε σε κλειστό και ειδικά διαμορφωμένο χώρο. Η εκδήλωση ξεκίνησε με την προβολή ενός video με σκηνές από την παραμονή του Μίκη Θεοδωράκη στη Ζάτουνα, για να ακολουθήσουν οι ομιλίες του Δημάρχου Δημητσάνας Σπύρου Μαλεβίτη, της Προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου του Δημοτικού Διαμερίσματος της Ζάτουνας, του Προέδρου του Μουσείου Τάσου Πετρόπουλου, του ζωγράφου και αρχιτέκτονα Δημήτρη Ταλαγάνη και του Υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Δημήτρη Αβραμόπουλου. Το λόγο στη συνέχεια πήρε ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος, συγκινημένος και συγχρόνως με το μνημειώδες χιούμορ του, μίλησε για την περίοδο της εξορίας του στην περιοχή, ολοκληρώνοντας με την απαγγελία των ποιημάτων του «Θούριον» και «Στον άγνωστο ποιητή» από την έκτη «Αρκαδία» του.
Εκτός από τον χώρο της εκδήλωσης, αλλαγές υπήρχαν και στους συμμετέχοντες στο καλλιτεχνικό πρόγραμμα κι ενώ αρχικά, σύμφωνα με την αφίσα και το δελτίο τύπου, ανακοινώθηκε πως θα συμμετείχαν η Μαρία Φαραντούρη, η Μαρία Δημητριάδη, ο Γιώργος Νταλάρας, η Γλυκερία, ο Δημήτρης Μπάσης και ο Αντώνης Καλογιάννης, τελικά, με τη συνοδεία της Λαϊκής Ορχήστρας «Μίκης Θεοδωράκης» τραγούδησαν η Μαρία Φαραντούρη (τραγούδια από τις «Αρκαδίες»), η Γλυκερία, ο Δημήτρης Μπάσης, το Τρίφωνο (Ερωφίλη, Δημήτρης Υφαντής, Νίκος Κουρουπάκης), ο Γεράσιμος Ανδρεάτος και μια κοπέλα της οποίας το όνομα δεν ανακοινώθηκε και μας διαφεύγει.
Δυστυχώς, την ώρα που η Γλυκερία τραγουδούσε τις «Άπονες εξουσίες», λιποθύμησε ο Guy Wagner, συγγραφέας του βιβλίου «Μίκης Θεοδωράκης – Μια ζωή για την Ελλάδα» και προσωπικός φίλος του συνθέτη. Η εκδήλωση διακόπηκε για να του παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες και ολοκληρώθηκε με ένα παραδοσιακό γλέντι με τον Λάκη Χαλκιά και λαϊκά χορευτικά συγκροτήματα.
Στο video μπορείτε να παρακολουθήσετε ολόκληρη την ομιλία του Μίκη Θεοδωράκη καθώς και τη συναυλία που ακολούθησε, από προσωπική, ερασιτεχνική μαγνητοσκόπηση.
Στη συνέχεια ο Μίκης Θεοδωράκης και η σύζυγός του Μυρτώ ξεναγήθηκαν στους χώρους του Μουσείου. Και, σχεδόν, χωρίς να το καταλάβω βρέθηκα δίπλα του, στο μεγαλύτερο μέρος της ξενάγησης! Όταν αργότερα αναζήτησα φωτογραφικό υλικό, δεν κατάφερα να βρω κάτι, πέρα από ένα δημοσίευμα των «Νέων» με μια μικρή φωτογραφία από τα εγκαίνια του Μουσείου.
Όμως, μετά από τρία χρόνια, ο ΣΚΑΙ μετέδωσε σε έξι μέρη, ένα αφιέρωμα στον Μίκη, με τίτλο «Το χρώμα της ελευθερίας», προβάλλοντας, στο τελευταίο επεισόδιο, ένα μικρό απόσπασμα από τα εγκαίνια. «Και έλαβαν τα όνειρα δικαίωση...» όπως λέει στο τέλος, παραφράζοντας τον στίχο του Ελύτη, ο Μίκης Θεοδωράκης…
