Την ταινία «Έξοδος Κινδύνου» (1980) την είχα πρωτοδεί (και ξαναδεί )την τηλεόραση… κυρίως λόγω Φούντα.
Ακόμα και στα πιο «υπερβολικά» ή «τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά» ή και «προχειρογυρισμένα» ακόμη… κινηματογραφικά δρώμενα ο Φούντας με το χάρισμά του, την αλήθειά του, την εικόνα του και μόνο είχε το χάρισμα να σώνει την πατρίδα.
Και ο Φώσκολος, όσο κι αν το «παραξήλωνε» συχνά, είχε ανάλογες αρετές «σωσίματος».
Στην ταινία, ένα ακόμη γερό ατού ήταν η «Έξοδος» στη σκηνή της γοητευτικής Έρρικας Μπρόγιερ που με τον τρόπο που απέδιδε το «Γιατί θυμώνεις» δημιουργούσε καταστάσεις υψηλού «Κινδύνου».
Ακόμα και στα πιο «υπερβολικά» ή «τραβηγμένα απ’ τα μαλλιά» ή και «προχειρογυρισμένα» ακόμη… κινηματογραφικά δρώμενα ο Φούντας με το χάρισμά του, την αλήθειά του, την εικόνα του και μόνο είχε το χάρισμα να σώνει την πατρίδα.
Και ο Φώσκολος, όσο κι αν το «παραξήλωνε» συχνά, είχε ανάλογες αρετές «σωσίματος».
Στην ταινία, ένα ακόμη γερό ατού ήταν η «Έξοδος» στη σκηνή της γοητευτικής Έρρικας Μπρόγιερ που με τον τρόπο που απέδιδε το «Γιατί θυμώνεις» δημιουργούσε καταστάσεις υψηλού «Κινδύνου».
