Μία σπάνια συνέντευξη έδωσε η Καλή Καλό, μιλώντας για την καριέρα της και την περιπέτεια με την υγεία της.
Η κάμερα του «Στούντιο 4» βρέθηκε στον οίκο ευγηρίας, όπου ζει η ηθοποιός. Η ίδια μάλιστα, αναφέρθηκε στην απόφαση να κρατήσει τα οστά του γιου της στο σπίτι της, που βρέθηκαν το καλοκαίρι σε ένα ξύλινο κουτί.
«Ήταν συναισθηματικοί λόγοι που είχα τα οστά του γιου μου στο σπίτι. Δεν μπορούσα, δεν ήθελα τα οστά του παιδιού μου να είναι ανακατεμένα με άλλα. Ήρθε και η αστυνομία στο σπίτι και μου πήραν δείγμα να δουν αν πραγματικά είναι δικά μου. Τους είπα "ναι" αλλά δεν μπορώ να αισθανθώ ότι τα κόκαλα είναι ανακατεμένα με άλλα. Θέλω να είναι ξεχωριστά. Δεν καταλαβαίνω γιατί σχολιάστηκε. Υπάρχει κανένα εμπόδιο;» είπε αρχικά.
Ο γιος της Χρήστος «έφυγε» από τη ζωή μετά από ένα σοβαρό ατύχημα. Σχετικά με αυτό, η Καλή Καλό αποκάλυψε:
«Ο γιος μου είχε μανία με τη Χημεία, του έκανε και καλό και κακό ο καθηγητής του. Του έδωσε φτερά να κάνει τα δικά του πειράματα. 14 χρόνια πάλευα σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης. Έχασε το χέρι του, τα μάτια του και αγωνιστήκαμε πολύ. Δεν τον έχασα…».
Η κάμερα του «Στούντιο 4» βρέθηκε στον οίκο ευγηρίας, όπου ζει η ηθοποιός. Η ίδια μάλιστα, αναφέρθηκε στην απόφαση να κρατήσει τα οστά του γιου της στο σπίτι της, που βρέθηκαν το καλοκαίρι σε ένα ξύλινο κουτί.
«Ήταν συναισθηματικοί λόγοι που είχα τα οστά του γιου μου στο σπίτι. Δεν μπορούσα, δεν ήθελα τα οστά του παιδιού μου να είναι ανακατεμένα με άλλα. Ήρθε και η αστυνομία στο σπίτι και μου πήραν δείγμα να δουν αν πραγματικά είναι δικά μου. Τους είπα "ναι" αλλά δεν μπορώ να αισθανθώ ότι τα κόκαλα είναι ανακατεμένα με άλλα. Θέλω να είναι ξεχωριστά. Δεν καταλαβαίνω γιατί σχολιάστηκε. Υπάρχει κανένα εμπόδιο;» είπε αρχικά.
Ο γιος της Χρήστος «έφυγε» από τη ζωή μετά από ένα σοβαρό ατύχημα. Σχετικά με αυτό, η Καλή Καλό αποκάλυψε:
«Ο γιος μου είχε μανία με τη Χημεία, του έκανε και καλό και κακό ο καθηγητής του. Του έδωσε φτερά να κάνει τα δικά του πειράματα. 14 χρόνια πάλευα σε όλες τις πόλεις της Ευρώπης. Έχασε το χέρι του, τα μάτια του και αγωνιστήκαμε πολύ. Δεν τον έχασα…».
