Στο Αγρίνιο Αιτωλοακαρνανίας για τους 425 εκτελεσθέντες του, από τους Γερμανούς. Του Λαζάρου, στην Καισαρειά Κοζάνης για τις... Λαζαρίνες.
Στην Κώμη για την Γιορτή της Αγκινάρας
Στα μέσα Απριλίου, στην πλατεία της Κώμης Εξωμβούργου Τήνου (Κυκλάδων) θα γίνει η Γιορτή της Αγκινάρας, με την φροντίδα των παραγωγών της. Εδέσματα με βάση αυτόν τον καταπληκτικό καρπό της φύσεως, το φάρμακο που λέγεται αγκινάρα, σε πλήθος παραλλαγών συνοδεία άφθονου κρασιού, θα προσφερθούν από τον Ενωτικό Σύλλογο Περάστρας Μοναστηρίων, αρωγή των εντοπίων φυσικά. Η Γιορτή συνήθως πλαισιώνεται από εκθέσεις, κ.ά. καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
Στο Αγρίνιο για τους 425 εκτελεσθέντες από τους… Γερμανούς
Στις 14 Απριλίου 1944 οι ναζί Γερμανοί εκτέλεσαν 120 αμάχους στο Αγρίνιο! Στον ΙΝ Αγ. Τριάδος, μετά την Θεία Λειτουργία, πανδημηπομπή κατευθύνεται στην πλατεία, όπου ευρίσκεται το Μνημείο των Εκτελεσθέντων Πατριωτών. Εκεί γίνεται η επιμνημόσυνος δέησις. Εκφωνούνται σχετικοί λόγοι ιστορικής μνήμης, για την «ανταρτομάνα Ρούμελη». Για την ιστορία, η απάνθρωπη πράξη των Γερμανών, έχει ως εξής: Στις 9 Απριλίου 1944 Έλληνες σαμποτέρ ανατίναξαν τραίνο της γραμμής Κρυονερίου-Αγρινίου, με εφόδια και καύσιμα Γερμανών, αφού πρώτα είχαν καταφέρει και είχαν απεγκλωβίσει το βαγόνι με τους Έλληνες ομήρους, που έβαζαν πάντα μπροστά από την ατμομηχανή οι Γερμανοί, για ευνόητους λόγους. Μόλις μαθεύτηκε αυτό το γεγονός, στις φυλακές της Αγ. Τριάδος, όπου κρατούνταν 450 όμηροι, έπεσε παγωμάρα... Ένας συνεργάτης των Γερμανών, μπήκε μέσα, φώναξε τρία ονόματα, τους πήραν και τους κρέμασαν στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου... Στο γερμανικό τέρας-«Μινώταυρο» δεν έφθανε αυτό το αίμα... Μετά, οι Γερμανοί άρχιζαν να φωνάζουν 10-10 κάποια ονόματα, από έναν κατάλογο... Όσους ανέφεραν, τους έπαιρναν κατά ομάδες και τους εκτελούσαν... Μετά τους έριχναν σε ήδη ανοιγμένους ταφολάκκους. Και το ανοσιούργημα των Γερμανών είχε και συνέχεια: Σ’ αυτούς τους ομαδικούς τάφους, οι Γερμανοί δεν επέτρεψαν σε συγγενείς των εκτελεσθέντων να πλησιάσουν, να πράξουν τα δέοντα στους νεκρούς τους! Γι’ αυτό το σαμποτάζ στο τραίνο οι Γερμανοί εκτέλεσαν συνολικά 175 Έλληνες και Ελληνίδες: 120 στο Αγρίνιο και άλλοι 55 στα Καλύβια!
Και ήταν Μεγ. Παρασκευή, 14 Απριλίου 1944. Η νέα θλιβερή Μεγ. Παρασκευή του Αγρινίου. Για τους αμάχους εκτελεσθέντες του Αγρινίου, ο Γ. Ρίτσος φιλοτέχνησε ένα εξαίρετο ποίημα... Και δεν ήταν η μόνη φορά - δυστυχώς - που άμαχοι του Αγρινίου πλήρωναν με την ζωή τους, επί Κατοχής, την βαρβαρότητα των Γερμανών ναζιστών. Το 1942 οι Γερμανοί κατακτητές, έκαναν αναγκαστικές προσκλήσεις σε νέους του Αγρινίου, για να δουλέψουν και να επισκευάσουν το αεροδρόμιο της πόλεως, που είχαν εγκαταλείψει οι Άγγλοι, μετά την κατάρρευση του Αλβανικού Μετώπου. Την τρίτη κιόλας ημέρα των εργασιών, οι Αγρινιώτες εργάτες εντόπισαν 50 βαρέλια με βενζίνη, πολύτιμο πολεμικό υλικό για τους Γερμανούς. Οι νέοι του Αγρινίου κατόρθωσαν και ξεκλείδωσαν τα σφραγισμένα βαρέλια, και έχυσαν το καύσιμο στο πάτωμα, για να μην πέσει στα χέρια των ναζί! Οι Γερμανοί όταν διαπίστωσαν το σαμποτάζ, από την μυρωδιά, έγιναν έξαλλοι και προέβησαν στην ακατανόμαστο πράξη της εκτελέσεως των 250 νέων παιδιών-εργατών του αεροδρομίου Αγρινίου! Αυτοί όλοι είναι οι νέοι άγιοι του ελληνισμού του Αγρινίου! Του Λαζάρου, στην Καισαρειά Κοζάνης. Μοναδικός είναι ο συμβολικός τριήμερος εορτασμός του Λαζάρου στην Καισαρειά Κοζάνης. Ιέρειες αυτού, οι Λαζαρίνες. Αυτές, κάμνουν σχετική προετοιμασία από την ημέρα του «Φτωχολάζαρου» (το Σάββατο που προηγείται κατά μία εβδομάδα της κανονικής εορτής του Λαζάρου): Κοπέλες της Καισαρειάς, χωρισμένες συνήθως κατά ηλικίες ή κατά κοινωνικές ομάδες (αρραβωνιασμένες, ελεύθερες και μικρότερα κορίτσια) συνάζονται σε κάποιο σπίτι και οργανώνονται σε «μπλίκια» (= μπουλούκια, παρέες). Εκεί καθορίζουν το «κονάκι» (το σπίτι στο οποίο θα παραμείνουν και θα διανυκτερεύσουν για δυο βράδια (Την Παρασκευή, προηγουμένη ημέρα της εορτής του Λαζάρου, και το Σάββατο, ανήμερα της εορτής του Λαζάρου).
Κατά την παραμονή τους στο «κονάκι» οι Λαζαρίνες συντρώγουν στο ίδιο τραπέζι νηστίσιμα φαγητά, χορεύουν και τραγουδούν διάφορα παραδοσιακά τραγούδια, ιδιαίτερα της ημέρας και της εορτής. Το Σάββατο του Φτωχολάζαρου κλείνει με τις Λαζαρίνες, χορεύοντας και τραγουδώντας, από το «κονάκι» να μεταβαίνουν στην Παναγία της Δραγασιάς, ίνα προσκυνήσουν την εικόνα της. Την προηγούμενη ημέρα της εορτής του Λαζάρου, Παρασκευή απόγευμα, οι Λαζαρίνες με τις παραδοσιακές τους φορεσιές και στεφανωμένες με λουλουδοστέφανα, να προϋπαντήσουν την άνοιξη, συναθροίζονται στον αύλειο χώρο του Αγ. Προδρόμου, όπου ξαναχορεύουν και τραγουδούν διάφορα τραγούδια, σχετικά με την εορτή. Κατόπιν,αφού υπερπηδήσουν συμβολικά ένα καλαθάκι με πράσινα φύλλα και λουλούδια της εποχής, εισέρχονται μέσα στην εκκλησία και ενώπιον της εικόνος της Παναγιάς τραγουδούν ένα παραδοσιακό μοιρολόγι της ημέρας:
«Καλημέρα σου Παναγιά!»
«Καλώς τις Λαζαρίνες!»
«Εδώ παιδεύουν τον Χριστό οι σκυλοεβραίοι. Τρία καρφιά τον άμπηχναν, τα τρία αράδα -αράδα...»...
Οι Λαζαρίνες, εορτάζουν τον Λάζαρο (και δια της αναστάσεώς του την ανάσταση-άνοιξη της φύσεως), εντελώς ιδιαιτέρως σχεδόν σε όλη την Κοζάνη. Το έθιμο είναι πανάρχαιο, και επί οθωμανοκρατίας πήρε μεγαλύτερη έκταση, όταν οι Έλληνες σε αυτό έβλεπαν συμβολικά την ανάσταση του σκλαβωμένου έθνους. Και στην λοιπή Ελλάδα τον τιμούν αναλόγως, τα Λαζαράκια, τα Λαζαρούδια, κ.ά.
Πηγή: www.lekakis.com
Στην Κώμη για την Γιορτή της Αγκινάρας
Στα μέσα Απριλίου, στην πλατεία της Κώμης Εξωμβούργου Τήνου (Κυκλάδων) θα γίνει η Γιορτή της Αγκινάρας, με την φροντίδα των παραγωγών της. Εδέσματα με βάση αυτόν τον καταπληκτικό καρπό της φύσεως, το φάρμακο που λέγεται αγκινάρα, σε πλήθος παραλλαγών συνοδεία άφθονου κρασιού, θα προσφερθούν από τον Ενωτικό Σύλλογο Περάστρας Μοναστηρίων, αρωγή των εντοπίων φυσικά. Η Γιορτή συνήθως πλαισιώνεται από εκθέσεις, κ.ά. καλλιτεχνικές εκδηλώσεις.
Στο Αγρίνιο για τους 425 εκτελεσθέντες από τους… Γερμανούς
Στις 14 Απριλίου 1944 οι ναζί Γερμανοί εκτέλεσαν 120 αμάχους στο Αγρίνιο! Στον ΙΝ Αγ. Τριάδος, μετά την Θεία Λειτουργία, πανδημηπομπή κατευθύνεται στην πλατεία, όπου ευρίσκεται το Μνημείο των Εκτελεσθέντων Πατριωτών. Εκεί γίνεται η επιμνημόσυνος δέησις. Εκφωνούνται σχετικοί λόγοι ιστορικής μνήμης, για την «ανταρτομάνα Ρούμελη». Για την ιστορία, η απάνθρωπη πράξη των Γερμανών, έχει ως εξής: Στις 9 Απριλίου 1944 Έλληνες σαμποτέρ ανατίναξαν τραίνο της γραμμής Κρυονερίου-Αγρινίου, με εφόδια και καύσιμα Γερμανών, αφού πρώτα είχαν καταφέρει και είχαν απεγκλωβίσει το βαγόνι με τους Έλληνες ομήρους, που έβαζαν πάντα μπροστά από την ατμομηχανή οι Γερμανοί, για ευνόητους λόγους. Μόλις μαθεύτηκε αυτό το γεγονός, στις φυλακές της Αγ. Τριάδος, όπου κρατούνταν 450 όμηροι, έπεσε παγωμάρα... Ένας συνεργάτης των Γερμανών, μπήκε μέσα, φώναξε τρία ονόματα, τους πήραν και τους κρέμασαν στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου... Στο γερμανικό τέρας-«Μινώταυρο» δεν έφθανε αυτό το αίμα... Μετά, οι Γερμανοί άρχιζαν να φωνάζουν 10-10 κάποια ονόματα, από έναν κατάλογο... Όσους ανέφεραν, τους έπαιρναν κατά ομάδες και τους εκτελούσαν... Μετά τους έριχναν σε ήδη ανοιγμένους ταφολάκκους. Και το ανοσιούργημα των Γερμανών είχε και συνέχεια: Σ’ αυτούς τους ομαδικούς τάφους, οι Γερμανοί δεν επέτρεψαν σε συγγενείς των εκτελεσθέντων να πλησιάσουν, να πράξουν τα δέοντα στους νεκρούς τους! Γι’ αυτό το σαμποτάζ στο τραίνο οι Γερμανοί εκτέλεσαν συνολικά 175 Έλληνες και Ελληνίδες: 120 στο Αγρίνιο και άλλοι 55 στα Καλύβια!
Και ήταν Μεγ. Παρασκευή, 14 Απριλίου 1944. Η νέα θλιβερή Μεγ. Παρασκευή του Αγρινίου. Για τους αμάχους εκτελεσθέντες του Αγρινίου, ο Γ. Ρίτσος φιλοτέχνησε ένα εξαίρετο ποίημα... Και δεν ήταν η μόνη φορά - δυστυχώς - που άμαχοι του Αγρινίου πλήρωναν με την ζωή τους, επί Κατοχής, την βαρβαρότητα των Γερμανών ναζιστών. Το 1942 οι Γερμανοί κατακτητές, έκαναν αναγκαστικές προσκλήσεις σε νέους του Αγρινίου, για να δουλέψουν και να επισκευάσουν το αεροδρόμιο της πόλεως, που είχαν εγκαταλείψει οι Άγγλοι, μετά την κατάρρευση του Αλβανικού Μετώπου. Την τρίτη κιόλας ημέρα των εργασιών, οι Αγρινιώτες εργάτες εντόπισαν 50 βαρέλια με βενζίνη, πολύτιμο πολεμικό υλικό για τους Γερμανούς. Οι νέοι του Αγρινίου κατόρθωσαν και ξεκλείδωσαν τα σφραγισμένα βαρέλια, και έχυσαν το καύσιμο στο πάτωμα, για να μην πέσει στα χέρια των ναζί! Οι Γερμανοί όταν διαπίστωσαν το σαμποτάζ, από την μυρωδιά, έγιναν έξαλλοι και προέβησαν στην ακατανόμαστο πράξη της εκτελέσεως των 250 νέων παιδιών-εργατών του αεροδρομίου Αγρινίου! Αυτοί όλοι είναι οι νέοι άγιοι του ελληνισμού του Αγρινίου! Του Λαζάρου, στην Καισαρειά Κοζάνης. Μοναδικός είναι ο συμβολικός τριήμερος εορτασμός του Λαζάρου στην Καισαρειά Κοζάνης. Ιέρειες αυτού, οι Λαζαρίνες. Αυτές, κάμνουν σχετική προετοιμασία από την ημέρα του «Φτωχολάζαρου» (το Σάββατο που προηγείται κατά μία εβδομάδα της κανονικής εορτής του Λαζάρου): Κοπέλες της Καισαρειάς, χωρισμένες συνήθως κατά ηλικίες ή κατά κοινωνικές ομάδες (αρραβωνιασμένες, ελεύθερες και μικρότερα κορίτσια) συνάζονται σε κάποιο σπίτι και οργανώνονται σε «μπλίκια» (= μπουλούκια, παρέες). Εκεί καθορίζουν το «κονάκι» (το σπίτι στο οποίο θα παραμείνουν και θα διανυκτερεύσουν για δυο βράδια (Την Παρασκευή, προηγουμένη ημέρα της εορτής του Λαζάρου, και το Σάββατο, ανήμερα της εορτής του Λαζάρου).
Κατά την παραμονή τους στο «κονάκι» οι Λαζαρίνες συντρώγουν στο ίδιο τραπέζι νηστίσιμα φαγητά, χορεύουν και τραγουδούν διάφορα παραδοσιακά τραγούδια, ιδιαίτερα της ημέρας και της εορτής. Το Σάββατο του Φτωχολάζαρου κλείνει με τις Λαζαρίνες, χορεύοντας και τραγουδώντας, από το «κονάκι» να μεταβαίνουν στην Παναγία της Δραγασιάς, ίνα προσκυνήσουν την εικόνα της. Την προηγούμενη ημέρα της εορτής του Λαζάρου, Παρασκευή απόγευμα, οι Λαζαρίνες με τις παραδοσιακές τους φορεσιές και στεφανωμένες με λουλουδοστέφανα, να προϋπαντήσουν την άνοιξη, συναθροίζονται στον αύλειο χώρο του Αγ. Προδρόμου, όπου ξαναχορεύουν και τραγουδούν διάφορα τραγούδια, σχετικά με την εορτή. Κατόπιν,αφού υπερπηδήσουν συμβολικά ένα καλαθάκι με πράσινα φύλλα και λουλούδια της εποχής, εισέρχονται μέσα στην εκκλησία και ενώπιον της εικόνος της Παναγιάς τραγουδούν ένα παραδοσιακό μοιρολόγι της ημέρας:
«Καλημέρα σου Παναγιά!»
«Καλώς τις Λαζαρίνες!»
«Εδώ παιδεύουν τον Χριστό οι σκυλοεβραίοι. Τρία καρφιά τον άμπηχναν, τα τρία αράδα -αράδα...»...
Οι Λαζαρίνες, εορτάζουν τον Λάζαρο (και δια της αναστάσεώς του την ανάσταση-άνοιξη της φύσεως), εντελώς ιδιαιτέρως σχεδόν σε όλη την Κοζάνη. Το έθιμο είναι πανάρχαιο, και επί οθωμανοκρατίας πήρε μεγαλύτερη έκταση, όταν οι Έλληνες σε αυτό έβλεπαν συμβολικά την ανάσταση του σκλαβωμένου έθνους. Και στην λοιπή Ελλάδα τον τιμούν αναλόγως, τα Λαζαράκια, τα Λαζαρούδια, κ.ά.
Πηγή: www.lekakis.com
