Οι Pearl Jam στάθηκαν με το δικό τους τρόπο στη μνήμη των θαυμαστών τους που σκοτώθηκαν σε συναυλία τους στο Φεστιβάλ Roskilde (Roskilde) στη Δανία στις 30 Ιουνίου του 2000.
Οκτώ νεαροί, ηλικίας 17-26 ετών, πέθαναν από ασφυξία λόγω συνωστισμού καθώς οι Pearl Jam ήταν στη σκηνή του Φεστιβάλ και ένας ακόμη πέθανε πέντε ημέρες αργότερα στο νοσοκομείο.
Αναφέρουν στο μήνυμά τους οι Pearl Jam σε ανάρτησή του στα social media:
«Πέρασαν είκοσι χρόνια από εκείνη τη μέρα...τίποτα δεν είναι το ίδιο από τότε. Ήταν «μια κανονική ημέρα συναυλίας σε Φεστιβάλ.
Μια απροσδόκητη στιγμή… που άλλαξε για πάντα όλους τους εμπλεκόμενους…
Τους εννέα νεαρούς που ποδοπατήθηκαν. Τις ζωές των οικογενειών και των αγαπημένων τους, που έπρεπε να υπομείνουν, να φαντάζονται τους θανάτους τους ξανά και ξανά και στην πραγματικότητα να μην τους αντικρίσουν ποτέ ξανά. Κάθε άτομο στο Φεστιβάλ που παρακολούθησε τι συνέβαινε και προσπάθησε να κάνει κάτι, ίσως να τραβήξει κάποιον ή να μην μπορεί να...
Και αυτούς, όπως το συγκρότημά μας, που συνειδητοποίησε ότι κάτι συνέβαινε όταν ήταν πολύ αργά… Όλοι μας περιμένουμε για πάντα οι ειδήσεις να είναι διαφορετικές.
Η κατανόηση της θλίψης και της απώλειας που αισθάνονται οι γονείς αυτών των αγοριών έχει μεγεθυνθεί εκθετικά με την πάροδο των χρόνων από τότε που τα μέλη της μπάντας έχουν τα δικά τους παιδιά.
Είναι αδιανόητο, αλλά υπάρχει. Ο χειρότερος εφιάλτης μας. Για πάντα.
Εκφράζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήριά του και συγγνώμη στις οικογένειες που έχασαν τα αγόρια τους εκείνη την ημέρα.
Όλοι απέτυχαν να ανταποκριθούν σε αυτό που χρειαζόταν εκείνες τις ώρες πριν και εκείνες τις ημέρες μετά την τραγωδία. Το Φεστιβάλ, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και εμείς .
Υποχωρήσαμε και θυμώσαμε μετά από πολλές αναφορές ότι οι PJ ήταν υπεύθυνοι. Τα λόγια μας δεν βοήθησαν σε εκείνο το σημείο».
Οκτώ νεαροί, ηλικίας 17-26 ετών, πέθαναν από ασφυξία λόγω συνωστισμού καθώς οι Pearl Jam ήταν στη σκηνή του Φεστιβάλ και ένας ακόμη πέθανε πέντε ημέρες αργότερα στο νοσοκομείο.
Αναφέρουν στο μήνυμά τους οι Pearl Jam σε ανάρτησή του στα social media:
«Πέρασαν είκοσι χρόνια από εκείνη τη μέρα...τίποτα δεν είναι το ίδιο από τότε. Ήταν «μια κανονική ημέρα συναυλίας σε Φεστιβάλ.
Μια απροσδόκητη στιγμή… που άλλαξε για πάντα όλους τους εμπλεκόμενους…
Τους εννέα νεαρούς που ποδοπατήθηκαν. Τις ζωές των οικογενειών και των αγαπημένων τους, που έπρεπε να υπομείνουν, να φαντάζονται τους θανάτους τους ξανά και ξανά και στην πραγματικότητα να μην τους αντικρίσουν ποτέ ξανά. Κάθε άτομο στο Φεστιβάλ που παρακολούθησε τι συνέβαινε και προσπάθησε να κάνει κάτι, ίσως να τραβήξει κάποιον ή να μην μπορεί να...
Και αυτούς, όπως το συγκρότημά μας, που συνειδητοποίησε ότι κάτι συνέβαινε όταν ήταν πολύ αργά… Όλοι μας περιμένουμε για πάντα οι ειδήσεις να είναι διαφορετικές.
Η κατανόηση της θλίψης και της απώλειας που αισθάνονται οι γονείς αυτών των αγοριών έχει μεγεθυνθεί εκθετικά με την πάροδο των χρόνων από τότε που τα μέλη της μπάντας έχουν τα δικά τους παιδιά.
Είναι αδιανόητο, αλλά υπάρχει. Ο χειρότερος εφιάλτης μας. Για πάντα.
Εκφράζουμε τα βαθύτατα συλλυπητήριά του και συγγνώμη στις οικογένειες που έχασαν τα αγόρια τους εκείνη την ημέρα.
Όλοι απέτυχαν να ανταποκριθούν σε αυτό που χρειαζόταν εκείνες τις ώρες πριν και εκείνες τις ημέρες μετά την τραγωδία. Το Φεστιβάλ, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και εμείς .
Υποχωρήσαμε και θυμώσαμε μετά από πολλές αναφορές ότι οι PJ ήταν υπεύθυνοι. Τα λόγια μας δεν βοήθησαν σε εκείνο το σημείο».
