«Μεταξύ χαράς και λύπης, μέρας και νύχτας, αγωνίας και ελπίδας…»
«Μια καθιερωμένη διαδρομή στη ζωή της πόλης, στον μέσα και στον έξω κόσμο μου. Αλλά, αλήθεια, πόσο ρεαλισμό και πόσο λυρισμό έχει η ζωή στο δρόμο! Πώς να προσπεράσεις αδιάφορα μια καθημερινότητα που άλλοτε την ελέγχεις και άλλοτε όχι; Ευθείες, στροφές, αναβολές, ματαιώσεις, αναπάντεχα γεγονότα, μικρά και μεγάλα κενά. Μα θέλουν προσοχή τα κενά. Κενά προσωπικά, συνθηματικά, κοινωνικά, σταθερά ή μετέωρα, που η εποχή τα υμνεί, τα καλλιεργεί αλλά και τα φοβάται».
Μαρία Λαλιώτη
«Μεταξύ συρμού και αποβάθρας λοιπόν. Μεταξύ χαράς και λύπης, μέρας και νύχτας, αγωνίας και ελπίδας, εκεί στην κόψη των πραγμάτων βρίσκεται η δύναμη της ζωής».
Νίκος Πιτλόγλου
Τον περασμένο Γενάρη κυκλοφόρησε η νέα δουλειά του συνθέτη Νίκου Πιτλόγλου και της στιχουργού Μαρίας Λαλιώτη, ένα βιβλίο με cd με τίτλο «Μεταξύ συρμού και αποβάθρας», με δεκατρία τραγούδια που ερμηνεύουν ο Παντελής Θεοχαρίδης, ο Βασίλης Λέκκας, η Καλλιόπη Βέττα, η Αργυρώ Καπαρού και η Πολύμνια Κονδύλη.
Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Νίκο Πιτλόγλου και το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Ηλίας Λαλιώτης, που επιμελήθηκε όλα τα ζωγραφικά έργα που κοσμούν το βιβλίο που συνοδεύει το cd.
Τα τραγούδια του cd
1) Μεταξύ συρμού και αποβάθρας – Παντελής Θεοχαρίδης
2) Στέγη αστέγων – Βασίλης Λέκκας
3) Της βροχής – Παντελής Θεοχαρίδης
4) Τυφλόμυγα – Παντελής Θεοχαρίδης
5) Κυριακή – Βασίλης Λέκκας
6) Εργένικα δωμάτια – Παντελής Θεοχαρίδης
7) Σε ποια πατρίδα – Βασίλης Λέκκας
8) Η νύχτα της σιωπής – Παντελής Θεοχαρίδης
9) Αγάπη – Αργυρώ Καπαρού
10) Γυναίκα – Καλλιόπη Βέττα
11) Κόκκινη βιτρίνα – Πολύμνια Κονδύλη
12) Στο χιόνι δυο λευκά πουλιά – Παντελής Θεοχαρίδης
13) Πόσοι θεοί – Βασίλης Λέκκας
Έπαιξαν οι μουσικοί: Νίκος Πιτλόγλου (πιάνο, πλήκτρα, ηλεκτρικό μπάσο, κρουστά, μαντολίνο, καβακίνιο, κιθάρες. λαούτο), Έλενα Κισέλιοβα (βιολιά), Σταύρος Παργινός (τσέλο), Κοσμάς Κοκόλης (κιθάρες, μαντολίνα, μπουζούκια, τζουράς, μπαγλαμάς), Άλκης Μισυρλής (τύμπανα), Τάκης Πατερέλης (τενόρο και σοπράνο σαξόφωνο), Κώστας Πολίτης (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Τσαχτσίρης (κόντρα μπάσο), Μιχαήλ Άγγελος Νιάρχος (κλασική κιθάρα), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν, μπαντονεόν), Εύη Κανέλλου (μπεντίρ, καχόν, κουδούνια, νταϊρές), Νίνο Κιτάνι (κλαρινέτο, φλάουτο, πίκολο, σοπράνο σαξόφωνο), Στέφανος Δορμπαράκης (κανονάκι), Γιώργος Κοντογιάννης (κρητική λύρα), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης (πολίτικο λαούτο), Μάριος Καζάς (πιάνο), Ευγένιος Μπένσης (τσέλο), Ισιδώρα Κοψιδά (όμποε, αγγλικό κόρνο) και Δημήτρης Κοτσίρης (τύμπανα). Η ηχογράφηση και οι μίξεις έγιναν από τον Νίκο Πιτλόγλου το mastering από τον Ανέστη Ψαραδάκο και η παραγωγή από τον Νίκο Πιτλόγλου και τον Σπύρο Λώμη. Ο δίσκος κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο.
Μέσα στο 2023 είχα τη χαρά να ακούσω μια σειρά από καινούργιους δίσκους, που ακούγονται αδιάκοπα από την αρχή μέχρι το τέλος. Το θέμα είναι με ποιο τρόπο (πέρα από τις καταχωρήσεις στο διαδίκτυο) γίνονται γνωστοί και πόσοι είναι εντέλει οι αποδέκτες των δίσκων αυτών.
Ένας από αυτούς είναι και ο δίσκος του Νίκου Πιτλόγλου και της Μαρίας Λαλιώτη που παρουσιάζουμε σήμερα, που περιλαμβάνει μια σειρά από ξεχωριστά τραγούδια, γραμμένα σε διαφορετικά μουσικά «ρεύματα», από το «έντεχνο» λαϊκό και τη μπαλάντα, μέχρι τραγούδια με «χρώματα κι αρώματα» από τη jazz, το tango και την Κάτω Ιταλία.
Xωρίς καμία διάθεση υποτίμησης του υπόλοιπου υλικού, θα ήμουν άδικος αν δεν ξεχώριζα τα δικά μου «best of» του δίσκου, ξεκινώντας από το ομώνυμο, εναρκτήριο κομμάτι, που, αν και δεν έχει καμία σχέση και σύνδεση με το ολέθριο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών – άλλωστε κυκλοφόρησε πριν - νομίζω πως σε άλλες εποχές θα είχε γίνει, ήδη, πανελλήνια γνωστό. Εμένα, τουλάχιστον, ακούγοντάς το για πρώτη φορά, με παρέπεμψε κατευθείαν εκεί…
«Μεταξύ συρμού και αποβάθρας μια ζωή,
μια διαδρομή να σε ζητώ
μεταξύ συρμού και αποβάθρας μια ζωή,
σε μια διαδρομή είσαι αέρας που με σπρώχνει στο κενό».
Κι ακόμη, το «αλά παλαιά» χασάπικο «Εργένικα δωμάτια» και το θαυμάσιο ζεϊμπέκικο «Για ποια πατρίδα», που εναλλάσσεται μεταξύ 8 σε 9/8 και μεταξύ άλλων λέει:
«Ξέρω πως είναι μια κλωστή
που μας κρατά μες στη ζωή
κι ο κόσμος μας μπαξίσι
από τη Σμύρνη μια βραδιά
έδεσα κόμπο και θηλιά
σε όλη μου τη ζήση».
«Μια καθιερωμένη διαδρομή στη ζωή της πόλης, στον μέσα και στον έξω κόσμο μου. Αλλά, αλήθεια, πόσο ρεαλισμό και πόσο λυρισμό έχει η ζωή στο δρόμο! Πώς να προσπεράσεις αδιάφορα μια καθημερινότητα που άλλοτε την ελέγχεις και άλλοτε όχι; Ευθείες, στροφές, αναβολές, ματαιώσεις, αναπάντεχα γεγονότα, μικρά και μεγάλα κενά. Μα θέλουν προσοχή τα κενά. Κενά προσωπικά, συνθηματικά, κοινωνικά, σταθερά ή μετέωρα, που η εποχή τα υμνεί, τα καλλιεργεί αλλά και τα φοβάται».
Μαρία Λαλιώτη
«Μεταξύ συρμού και αποβάθρας λοιπόν. Μεταξύ χαράς και λύπης, μέρας και νύχτας, αγωνίας και ελπίδας, εκεί στην κόψη των πραγμάτων βρίσκεται η δύναμη της ζωής».
Νίκος Πιτλόγλου
Τον περασμένο Γενάρη κυκλοφόρησε η νέα δουλειά του συνθέτη Νίκου Πιτλόγλου και της στιχουργού Μαρίας Λαλιώτη, ένα βιβλίο με cd με τίτλο «Μεταξύ συρμού και αποβάθρας», με δεκατρία τραγούδια που ερμηνεύουν ο Παντελής Θεοχαρίδης, ο Βασίλης Λέκκας, η Καλλιόπη Βέττα, η Αργυρώ Καπαρού και η Πολύμνια Κονδύλη.
Οι ενορχηστρώσεις έγιναν από τον Νίκο Πιτλόγλου και το εξώφυλλο φιλοτέχνησε ο ζωγράφος Ηλίας Λαλιώτης, που επιμελήθηκε όλα τα ζωγραφικά έργα που κοσμούν το βιβλίο που συνοδεύει το cd.
Τα τραγούδια του cd
1) Μεταξύ συρμού και αποβάθρας – Παντελής Θεοχαρίδης
2) Στέγη αστέγων – Βασίλης Λέκκας
3) Της βροχής – Παντελής Θεοχαρίδης
4) Τυφλόμυγα – Παντελής Θεοχαρίδης
5) Κυριακή – Βασίλης Λέκκας
6) Εργένικα δωμάτια – Παντελής Θεοχαρίδης
7) Σε ποια πατρίδα – Βασίλης Λέκκας
8) Η νύχτα της σιωπής – Παντελής Θεοχαρίδης
9) Αγάπη – Αργυρώ Καπαρού
10) Γυναίκα – Καλλιόπη Βέττα
11) Κόκκινη βιτρίνα – Πολύμνια Κονδύλη
12) Στο χιόνι δυο λευκά πουλιά – Παντελής Θεοχαρίδης
13) Πόσοι θεοί – Βασίλης Λέκκας
Έπαιξαν οι μουσικοί: Νίκος Πιτλόγλου (πιάνο, πλήκτρα, ηλεκτρικό μπάσο, κρουστά, μαντολίνο, καβακίνιο, κιθάρες. λαούτο), Έλενα Κισέλιοβα (βιολιά), Σταύρος Παργινός (τσέλο), Κοσμάς Κοκόλης (κιθάρες, μαντολίνα, μπουζούκια, τζουράς, μπαγλαμάς), Άλκης Μισυρλής (τύμπανα), Τάκης Πατερέλης (τενόρο και σοπράνο σαξόφωνο), Κώστας Πολίτης (ηλεκτρική κιθάρα), Νίκος Τσαχτσίρης (κόντρα μπάσο), Μιχαήλ Άγγελος Νιάρχος (κλασική κιθάρα), Κυριάκος Γκουβέντας (βιολί), Ηρακλής Βαβάτσικας (ακορντεόν, μπαντονεόν), Εύη Κανέλλου (μπεντίρ, καχόν, κουδούνια, νταϊρές), Νίνο Κιτάνι (κλαρινέτο, φλάουτο, πίκολο, σοπράνο σαξόφωνο), Στέφανος Δορμπαράκης (κανονάκι), Γιώργος Κοντογιάννης (κρητική λύρα), Αλέξανδρος Καψοκαβάδης (πολίτικο λαούτο), Μάριος Καζάς (πιάνο), Ευγένιος Μπένσης (τσέλο), Ισιδώρα Κοψιδά (όμποε, αγγλικό κόρνο) και Δημήτρης Κοτσίρης (τύμπανα). Η ηχογράφηση και οι μίξεις έγιναν από τον Νίκο Πιτλόγλου το mastering από τον Ανέστη Ψαραδάκο και η παραγωγή από τον Νίκο Πιτλόγλου και τον Σπύρο Λώμη. Ο δίσκος κυκλοφορεί από τον Μετρονόμο.
Μέσα στο 2023 είχα τη χαρά να ακούσω μια σειρά από καινούργιους δίσκους, που ακούγονται αδιάκοπα από την αρχή μέχρι το τέλος. Το θέμα είναι με ποιο τρόπο (πέρα από τις καταχωρήσεις στο διαδίκτυο) γίνονται γνωστοί και πόσοι είναι εντέλει οι αποδέκτες των δίσκων αυτών.
Ένας από αυτούς είναι και ο δίσκος του Νίκου Πιτλόγλου και της Μαρίας Λαλιώτη που παρουσιάζουμε σήμερα, που περιλαμβάνει μια σειρά από ξεχωριστά τραγούδια, γραμμένα σε διαφορετικά μουσικά «ρεύματα», από το «έντεχνο» λαϊκό και τη μπαλάντα, μέχρι τραγούδια με «χρώματα κι αρώματα» από τη jazz, το tango και την Κάτω Ιταλία.
Xωρίς καμία διάθεση υποτίμησης του υπόλοιπου υλικού, θα ήμουν άδικος αν δεν ξεχώριζα τα δικά μου «best of» του δίσκου, ξεκινώντας από το ομώνυμο, εναρκτήριο κομμάτι, που, αν και δεν έχει καμία σχέση και σύνδεση με το ολέθριο σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών – άλλωστε κυκλοφόρησε πριν - νομίζω πως σε άλλες εποχές θα είχε γίνει, ήδη, πανελλήνια γνωστό. Εμένα, τουλάχιστον, ακούγοντάς το για πρώτη φορά, με παρέπεμψε κατευθείαν εκεί…
«Μεταξύ συρμού και αποβάθρας μια ζωή,
μια διαδρομή να σε ζητώ
μεταξύ συρμού και αποβάθρας μια ζωή,
σε μια διαδρομή είσαι αέρας που με σπρώχνει στο κενό».
Κι ακόμη, το «αλά παλαιά» χασάπικο «Εργένικα δωμάτια» και το θαυμάσιο ζεϊμπέκικο «Για ποια πατρίδα», που εναλλάσσεται μεταξύ 8 σε 9/8 και μεταξύ άλλων λέει:
«Ξέρω πως είναι μια κλωστή
που μας κρατά μες στη ζωή
κι ο κόσμος μας μπαξίσι
από τη Σμύρνη μια βραδιά
έδεσα κόμπο και θηλιά
σε όλη μου τη ζήση».
