Το «Μουσικό Κουτί» της ΕΡΤ1 την Τετάρτη 5 Μαΐου στις 22:00 φιλοξενεί τη Μελίνα Κανά και τα αδέλφια Γιώργο και Νίκο Στρατάκη.
Η Θεσσαλονίκη συναντά την Κρήτη, η παράδοση τα λαϊκά και ο Μάρκος Βαμβακάρης τον Ορφέα Περίδη.
Το «αερικό» Μελίνα Κανά φέρνει μαζί της τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, βάζει «Τα Μεταξωτά» και τραγουδά «Αχ, Ζωή Μάγισσα» και το ολοκαίνουργιο τραγούδι της «Σπίθα», το οποίο έγραψε η αδερφή της, Λιζέτα Καλημέρη.
Η φωνή της συναντά τη λύρα και τις φωνές του Νίκου και Γιώργου Στρατάκη στο «Γέλιο», ενώ τα δύο αδέλφια ερμηνεύουν μοναδικά τα «Λακουβάκια».
«Το τραγούδι για μένα είναι λύτρωση», λέει η Μελίνα Κανά, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη σε μία οικογένειά που θύμιζε «μία μεγάλη χορωδία».
«Ήταν όλοι καλλίφωνοι και ο πατέρας μου τραγουδάει πολύ καλά και η μητέρα μου τραγουδούσε. Ήμουν πιτσιρίκι και θυμάμαι τη γιαγιά μου και τον παππού μου με τον απογευματινό τους καφέ να τραγουδάνε παραδοσιακά, τροπάρια και ύμνους και ο ένας έκανε φωνές στον άλλον. Και εγώ ρουφούσα σα σφουγγάρι», συνεχίζει.
Η σπουδαία ερμηνεύτρια συγκινεί με την εξομολόγηση για την περιπέτεια της υγείας της.
«Υπήρξε μία φήμη ότι είχα καρκίνο, ποτέ δεν έπαθα καρκίνο. Η περιπέτεια της υγείας μου αφορούσε ένα ισχαιμικό επεισόδιο που εμφάνισα στα 37 και έκανα μπαλονάκι και μετά από λίγα χρόνια έπαθα μία μεγάλη ζημιά στον αυχένα και παραλίγο να χάσω τα πόδια μου», αποκαλύπτει στο «Μουσικό Κουτί».
«Αν δεν πήγαιναν όλα καλά αυτή τη στιγμή θα ήμουν σε αναπηρική καρέκλα. Η κόρη μου, μικρούλα τότε, μου είπε: “Μαμά αν πεθάνεις με ποιον θα ζήσω;”. Βγήκε από μέσα μου μία δύναμη και είπα: “Θεέ μου δεν θα υποχωρήσω, δεν θα το αφήσω να με νικήσει… Θα ζήσω!”», εξομολογείται.
«Ο κρητικός την καθημερινότητα του την κάνει τραγούδι» υποστηρίζει ο Γιώργος Στρατάκης που ξεκίνησε να ασχολείται με την παραδοσιακή κρητική μουσική από 9 ετών.
«Επηρεασμένος από τα πανηγύρια του χωριού ζήτησα από τον πατέρα μου να μου πάρει μία λύρα. Στην Κρήτη έχουμε νέους που ασχολούνται πολύ με την μουσική και αυτό είναι σημαντικό για την συνέχιση της, έχουμε μεγάλα ταλέντα, στιχουργούς και κατασκευαστές οργάνων», περιγράφει.
«Ο Γιώργος ήταν η αιτία να μου αγοράσει ο πατέρας μου ένα μαντολίνο και έτσι κάναμε το συγκρότημα» λέει στο «Μουσικό Κουτί» ο Νίκος Στρατάκης, που σε ηλικία 11 χρονών ξεκίνησε την ενασχόληση του με τη μουσική.
«Το καλό με την Κρήτη είναι ότι όλα τα χωριά είναι κοντά, οπότε σίγουρα υπάρχουν επιρροές. Το ότι μπορούμε καθημερινά να είμαστε με την γιαγιά, τον παππού, τους θείους και με τις παρέες στα καφενεία είναι πολύ εύκολο να επηρεαστούμε», προσθέτει.
Στο jukebox της εκπομπής η μπάντα του «Μουσικού» Κουτιού διασκευάζει τα αγαπημένα τραγούδια της Μελίνας Κανά, όπως τα «Ο Κόσμος Που Αλλάζει» του Αλκίνοου Ιωαννίδη, «Γιατί Πολύ Σ’ Αγάπησα» του Ορφέα Περίδη, «Πυρετός» του Άκη Πάνου και τα αγαπημένα τραγούδια του Γιώργου και Νίκου Στρατάκη, όπως το «Εγώ Δεν Είμαι Ποιητής» του Νίκου Παπάζογλου και το «Τα Ματόκλαδά Σου Λάμπουν» του Μάρκου Βαμβακάρη.
Η Θεσσαλονίκη συναντά την Κρήτη, η παράδοση τα λαϊκά και ο Μάρκος Βαμβακάρης τον Ορφέα Περίδη.
Το «αερικό» Μελίνα Κανά φέρνει μαζί της τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Θανάση Παπακωνσταντίνου, βάζει «Τα Μεταξωτά» και τραγουδά «Αχ, Ζωή Μάγισσα» και το ολοκαίνουργιο τραγούδι της «Σπίθα», το οποίο έγραψε η αδερφή της, Λιζέτα Καλημέρη.
Η φωνή της συναντά τη λύρα και τις φωνές του Νίκου και Γιώργου Στρατάκη στο «Γέλιο», ενώ τα δύο αδέλφια ερμηνεύουν μοναδικά τα «Λακουβάκια».
«Το τραγούδι για μένα είναι λύτρωση», λέει η Μελίνα Κανά, που γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη σε μία οικογένειά που θύμιζε «μία μεγάλη χορωδία».
«Ήταν όλοι καλλίφωνοι και ο πατέρας μου τραγουδάει πολύ καλά και η μητέρα μου τραγουδούσε. Ήμουν πιτσιρίκι και θυμάμαι τη γιαγιά μου και τον παππού μου με τον απογευματινό τους καφέ να τραγουδάνε παραδοσιακά, τροπάρια και ύμνους και ο ένας έκανε φωνές στον άλλον. Και εγώ ρουφούσα σα σφουγγάρι», συνεχίζει.
Η σπουδαία ερμηνεύτρια συγκινεί με την εξομολόγηση για την περιπέτεια της υγείας της.
«Υπήρξε μία φήμη ότι είχα καρκίνο, ποτέ δεν έπαθα καρκίνο. Η περιπέτεια της υγείας μου αφορούσε ένα ισχαιμικό επεισόδιο που εμφάνισα στα 37 και έκανα μπαλονάκι και μετά από λίγα χρόνια έπαθα μία μεγάλη ζημιά στον αυχένα και παραλίγο να χάσω τα πόδια μου», αποκαλύπτει στο «Μουσικό Κουτί».
«Αν δεν πήγαιναν όλα καλά αυτή τη στιγμή θα ήμουν σε αναπηρική καρέκλα. Η κόρη μου, μικρούλα τότε, μου είπε: “Μαμά αν πεθάνεις με ποιον θα ζήσω;”. Βγήκε από μέσα μου μία δύναμη και είπα: “Θεέ μου δεν θα υποχωρήσω, δεν θα το αφήσω να με νικήσει… Θα ζήσω!”», εξομολογείται.
«Ο κρητικός την καθημερινότητα του την κάνει τραγούδι» υποστηρίζει ο Γιώργος Στρατάκης που ξεκίνησε να ασχολείται με την παραδοσιακή κρητική μουσική από 9 ετών.
«Επηρεασμένος από τα πανηγύρια του χωριού ζήτησα από τον πατέρα μου να μου πάρει μία λύρα. Στην Κρήτη έχουμε νέους που ασχολούνται πολύ με την μουσική και αυτό είναι σημαντικό για την συνέχιση της, έχουμε μεγάλα ταλέντα, στιχουργούς και κατασκευαστές οργάνων», περιγράφει.
«Ο Γιώργος ήταν η αιτία να μου αγοράσει ο πατέρας μου ένα μαντολίνο και έτσι κάναμε το συγκρότημα» λέει στο «Μουσικό Κουτί» ο Νίκος Στρατάκης, που σε ηλικία 11 χρονών ξεκίνησε την ενασχόληση του με τη μουσική.
«Το καλό με την Κρήτη είναι ότι όλα τα χωριά είναι κοντά, οπότε σίγουρα υπάρχουν επιρροές. Το ότι μπορούμε καθημερινά να είμαστε με την γιαγιά, τον παππού, τους θείους και με τις παρέες στα καφενεία είναι πολύ εύκολο να επηρεαστούμε», προσθέτει.
Στο jukebox της εκπομπής η μπάντα του «Μουσικού» Κουτιού διασκευάζει τα αγαπημένα τραγούδια της Μελίνας Κανά, όπως τα «Ο Κόσμος Που Αλλάζει» του Αλκίνοου Ιωαννίδη, «Γιατί Πολύ Σ’ Αγάπησα» του Ορφέα Περίδη, «Πυρετός» του Άκη Πάνου και τα αγαπημένα τραγούδια του Γιώργου και Νίκου Στρατάκη, όπως το «Εγώ Δεν Είμαι Ποιητής» του Νίκου Παπάζογλου και το «Τα Ματόκλαδά Σου Λάμπουν» του Μάρκου Βαμβακάρη.
