Ο Νίκος Πορτοκάλογλου και η Ρένα Μόρφη την Τετάρτη 12 Ιανουαρίου υποδέχονται στο Μουσικό Κουτί τον συνθέτη Γιώργο Καζαντζή που έκανε τραγούδι τον ΧΕΙΜΩΝΑΝΘΟ και τις ΜΕΛΙΣΣΕΣ, και τον ερμηνευτή με την σπάνια φωνή, Βασίλη Λέκκα που πρωτογνωρίσαμε μέσα από τα μαγικά τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Μαζί τους και η χαρισματική ερμηνεύτρια Σοφία Παπάζογλου που συνδυάζει το λαϊκό με το παραδοσιακό τραγούδι.
«Όταν αγαπηθεί ένα τραγούδι, ταξιδεύει…» εξομολογείται ο Γιώργος Καζαντζής, ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της νεότερης γενιάς, με μουσικό έργο πολυσύνθετο, που εκτείνεται από την τραγουδοποιία μέχρι ορχηστρικές συνθέσεις για το θέατρο, τον κινηματογράφο, τα ντοκιμαντέρ και την τηλεόραση. To 1986 κέρδισε το β ’βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης και το 1990 παίρνει μέρος στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας όπου συναντά τον Μάνο Χατζιδάκι: «Επειδή συνηθίζουμε να τον προσεγγίζουμε μέσα από τον ανώτερο εαυτό του αυστηρό και ακέραιο, εκεί ήταν ένας καθημερινός άνθρωπος, απλός με πολύ χιούμορ… Δυστυχώς, δεν είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του αν και με έχει επηρεάσει η μουσική στο μέγιστο».
«Το πρώτο τραγούδι που έχω πει στη ζωή μου με ορχήστρα είναι το Μες της Πεντέλης τα βουνά» λέει ο σπουδαίος ερμηνευτής Βασίλης Λέκκας και θυμάται τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι :« Το ‘78 μια παρέα μουσικών με οδήγησε στον Ζαμπέτα που ήταν τότε στη Θεσσαλονίκη και έμεινα κοντά του για δυο- τρεις εβδομάδες αλλά λόγω ηλικίας με σταμάτησε το Τμήμα Ηθών γιατί ήμουν πολύ μικρός και έπρεπε να έχω μαζί και τους γονείς μου …. Μετά από καιρό τραγούδησα δίπλα στην Τζένη Βάνου και στη αργότερα αποφάσισα να έρθω στην Αθήνα». Στη συνέχεια αποκαλύπτει τι συνέβη εκείνο το βράδυ του 1978 που τραγουδούσε με τον Γιάννη Φλωρινιώτη στις Τζιτζιφιές και πήγε ο Μάνος Χατζιδάκις, η Μελίνα Μερκούρη και ο Άρης Δαβαράκης να τον ακούσουν, γιατί εγκατέλειψε το τραγούδι και δούλευε σε επιπλοποιείο και πως τελικά ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Μάνο Χατζιδάκι που κράτησε 8 ολόκληρα χρόνια.
Ξεχωριστές όπως πάντα οι ερμηνείες αλλά και οι τοποθετήσεις της Σοφίας Παπάζογλου. Ερμηνεύτρια με ιδιαίτερες δυνατότητες και αισθητική, με συνέπεια στο καλό τραγούδι.
Σκηνοθεσία: Περικλής Βούρθης
Αρχισυνταξία: Θεοδώρα Κωνσταντοπούλου
Παραγωγός: Στέλιος Κοτιώνης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βασίλης Μουρίκης
Σκηνογράφος: Ράνια Γερόγιαννη
Μουσική διεύθυνση: Γιάννης Δίσκος
Καλλιτεχνικοί σύμβουλοι: Θωμαϊδα Πλατυπόδη – Γιώργος Αναστασίου
Υπεύθυνος ρεπερτορίου: Νίκος Μακράκης
Εκτέλεση παραγωγής: Foss Productions
Παρουσίαση: Νίκος Πορτοκάλογλου, Ρένα Μόρφη
μαζί τους οι μουσικοί:
Πνευστά – Πλήκτρα / Γιάννης Δίσκος
Βιολί – φωνητικά / Δημήτρης Καζάνης
Κιθάρες – φωνητικά / Λάμπης Κουντουρόγιαννης
Drums / Θανάσης Τσακιράκης
Μπάσο – Μαντολίνο – φωνητικά / Βύρων Τσουράπης
Πιάνο – Πλήκτρα / Στέλιος Φραγκούς
«Όταν αγαπηθεί ένα τραγούδι, ταξιδεύει…» εξομολογείται ο Γιώργος Καζαντζής, ένας από τους σημαντικότερους συνθέτες της νεότερης γενιάς, με μουσικό έργο πολυσύνθετο, που εκτείνεται από την τραγουδοποιία μέχρι ορχηστρικές συνθέσεις για το θέατρο, τον κινηματογράφο, τα ντοκιμαντέρ και την τηλεόραση. To 1986 κέρδισε το β ’βραβείο στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης και το 1990 παίρνει μέρος στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού Καλαμάτας όπου συναντά τον Μάνο Χατζιδάκι: «Επειδή συνηθίζουμε να τον προσεγγίζουμε μέσα από τον ανώτερο εαυτό του αυστηρό και ακέραιο, εκεί ήταν ένας καθημερινός άνθρωπος, απλός με πολύ χιούμορ… Δυστυχώς, δεν είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του αν και με έχει επηρεάσει η μουσική στο μέγιστο».
«Το πρώτο τραγούδι που έχω πει στη ζωή μου με ορχήστρα είναι το Μες της Πεντέλης τα βουνά» λέει ο σπουδαίος ερμηνευτής Βασίλης Λέκκας και θυμάται τα πρώτα του βήματα στο τραγούδι :« Το ‘78 μια παρέα μουσικών με οδήγησε στον Ζαμπέτα που ήταν τότε στη Θεσσαλονίκη και έμεινα κοντά του για δυο- τρεις εβδομάδες αλλά λόγω ηλικίας με σταμάτησε το Τμήμα Ηθών γιατί ήμουν πολύ μικρός και έπρεπε να έχω μαζί και τους γονείς μου …. Μετά από καιρό τραγούδησα δίπλα στην Τζένη Βάνου και στη αργότερα αποφάσισα να έρθω στην Αθήνα». Στη συνέχεια αποκαλύπτει τι συνέβη εκείνο το βράδυ του 1978 που τραγουδούσε με τον Γιάννη Φλωρινιώτη στις Τζιτζιφιές και πήγε ο Μάνος Χατζιδάκις, η Μελίνα Μερκούρη και ο Άρης Δαβαράκης να τον ακούσουν, γιατί εγκατέλειψε το τραγούδι και δούλευε σε επιπλοποιείο και πως τελικά ξεκίνησε η συνεργασία του με τον Μάνο Χατζιδάκι που κράτησε 8 ολόκληρα χρόνια.
Ξεχωριστές όπως πάντα οι ερμηνείες αλλά και οι τοποθετήσεις της Σοφίας Παπάζογλου. Ερμηνεύτρια με ιδιαίτερες δυνατότητες και αισθητική, με συνέπεια στο καλό τραγούδι.
Σκηνοθεσία: Περικλής Βούρθης
Αρχισυνταξία: Θεοδώρα Κωνσταντοπούλου
Παραγωγός: Στέλιος Κοτιώνης
Διεύθυνση φωτογραφίας: Βασίλης Μουρίκης
Σκηνογράφος: Ράνια Γερόγιαννη
Μουσική διεύθυνση: Γιάννης Δίσκος
Καλλιτεχνικοί σύμβουλοι: Θωμαϊδα Πλατυπόδη – Γιώργος Αναστασίου
Υπεύθυνος ρεπερτορίου: Νίκος Μακράκης
Εκτέλεση παραγωγής: Foss Productions
Παρουσίαση: Νίκος Πορτοκάλογλου, Ρένα Μόρφη
μαζί τους οι μουσικοί:
Πνευστά – Πλήκτρα / Γιάννης Δίσκος
Βιολί – φωνητικά / Δημήτρης Καζάνης
Κιθάρες – φωνητικά / Λάμπης Κουντουρόγιαννης
Drums / Θανάσης Τσακιράκης
Μπάσο – Μαντολίνο – φωνητικά / Βύρων Τσουράπης
Πιάνο – Πλήκτρα / Στέλιος Φραγκούς
