Όλα άρχισαν ώρες πριν από τον τελικό ανάμεσα στη Γιουβέντους και στην Λίβερπουλ. Οι Άγγλοι χούλιγκαν είχαν κατακλύσει τις Βρυξέλλες, έπιναν από το πρωί στις παμπ και γυρνούσαν μεθυσμένοι στους δρόμους, οι αστυνομικές αρχές προσπάθησαν να τους ελέγξουν, αλλά μάταια. Οι οπαδοί της Λίβερπουλ σχεδόν... εισέβαλαν στο κακοσυντηρημένο «Χέιζελ» λίγα λεπτά πριν από τη σέντρα του αγώνα και εκμεταλλευόμενοι τα ελλιπή μέτρα ασφαλείας, έσπασαν τα διαχωριστικά κιγκλιδώματα και κρατώντας μαχαίρια και μπουκάλια επιτέθηκαν στους οπαδούς της Γιουβέντους. Η μάχη άρχιζε...
Τόσο οι Ιταλοί, όσο και Βέλγοι που βρίσκονταν στο γήπεδο (όλοι μαζί οι οπαδοί υπολογίστηκαν σε περίπου 60.000) άρχισαν να τρέχουν στον αγωνιστικό χώρο προσπαθώντας να ξεφύγουν. Άλλοι οπαδοί της «μεγάλης κυρίας» προσπάθησαν να κινηθούν εναντίον των Άγγλων, ένας τσιμεντένιος τοίχος υποχώρησε και η τραγωδία γινόταν πραγματικότητα. Μαχαιρώματα, ξύλο, κλάματα, φωνές απόγνωσης, νεκροί, τραυματίες... Χάος παντού, τα ασθενοφόρα άργησαν να φτάσουν. Τα πτώματα συγκεντρώθηκαν στον περιβάλλοντα χώρο, από τα μεγάφωνα γινόταν έκκληση για αναγνώριση των νεκρών. Συνολικά 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ήταν 32 Ιταλοί, 5 Βέλγοι, ένας Άγγλος και ένας Γάλλος. Ανάμεσά τους και ένας 15χρονος. Συνολικά 350 τραυματίες συμπλήρωναν τον θλιβερό απολογισμό.
Την ώρα των επεισοδίων, οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων ήταν στα αποδυτήρια. Άκουγαν, έβλεπαν, αλλά δεν ήξεραν το μέγεθος της τραγωδίας. Η UEFA, επέμενε να διεξαχθεί ο αγώνας επειδή πίστευε πως τα φαινόμενα βίας θα συνεχίζονταν στους δρόμους. Στον ίδιο αγωνιστικό χώρο, εκεί που μόλις λίγη ώρα νωρίτερα είχαν αφήσει την τελευταία πνοή τους 39 άνθρωποι, τελικά έγινε αγώνας. Ένα πέναλτι - φάντασμα σε ανατροπή του Μπόνιεκ εκτός περιοχής, μετέτρεψε σε γκολ ο Μισέλ Πλατινί, ο οποίος έσπευσε να το πανηγυρίσει προκαλώντας απίστευτες αντιδράσεις. Αργότερα, δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι δεν γνώριζε... Πολλοί είπαν ότι ο Ελβετός διαιτητής Αντρέ Νταϊνά είχε λάβει άνωθεν εντολές για να διαμορφώσει το αποτέλεσμα και να δώσει το τρόπαιο στους Ιταλούς, που θρηνούσαν τα περισσότερα θύματα εκείνο το βράδυ. Έχει, άραγε, σημασία;
Οι Ιταλοί κατηγόρησαν τις αστυνομικές αρχές του Βελγίου, την ώρα που η Μάργκαρετ Θάτσερ, πρωθυπουργός της Αγγλίας, χρησιμοποίησε σκληρές εκφράσεις μιλώντας για τους Άγγλους οπαδούς: «Έχουμε καταντήσει οι πιο φρικτοί επαγγελματίες εγκληματίες των γηπέδων» είπε.
Ένα μήνα αργότερα, ανακοινώθηκαν από την UEFA οι ποινές στους εμπλεκόμενους. Στους Βέλγους απαγορεύτηκε να αναλάβουν οποιαδήποτε ποδοσφαιρική διοργάνωση για τα επόμενα τρία χρόνια. Δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών για τη Γιουβέντους και επ' αόριστον αποκλεισμός (που μετετράπη σε πενταετή) όλων των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεκατέσσερις οπαδοί των «κόκκινων» τιμωρήθηκαν με ποινές φυλάκισης έως τριών χρόνων, με την κατηγορία του φόνου εξ αμελείας. Η Θάτσερ δεν έμεινε στα λόγια, αλλά προχώρησε σε πράξεις με αυστηροποίηση ποινών και λήψη σκληρών μέτρων εναντίον των χούλιγκαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα, μια νέα τραγωδία, στο Χίλσμπορο, θα στιγμάτιζε το αγγλικό ποδόσφαιρο και θα σήμαινε την αρχή του τέλους για τον ακραίο χουλιγκανισμό στο Νησί.
Πηγή: sdna.gr, (άρθρο της Βάσως Πρεβεζιάνου)
Χέιζελ - Η αρχή μιας τραγωδίας
Τόσο οι Ιταλοί, όσο και Βέλγοι που βρίσκονταν στο γήπεδο (όλοι μαζί οι οπαδοί υπολογίστηκαν σε περίπου 60.000) άρχισαν να τρέχουν στον αγωνιστικό χώρο προσπαθώντας να ξεφύγουν. Άλλοι οπαδοί της «μεγάλης κυρίας» προσπάθησαν να κινηθούν εναντίον των Άγγλων, ένας τσιμεντένιος τοίχος υποχώρησε και η τραγωδία γινόταν πραγματικότητα. Μαχαιρώματα, ξύλο, κλάματα, φωνές απόγνωσης, νεκροί, τραυματίες... Χάος παντού, τα ασθενοφόρα άργησαν να φτάσουν. Τα πτώματα συγκεντρώθηκαν στον περιβάλλοντα χώρο, από τα μεγάφωνα γινόταν έκκληση για αναγνώριση των νεκρών. Συνολικά 39 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ήταν 32 Ιταλοί, 5 Βέλγοι, ένας Άγγλος και ένας Γάλλος. Ανάμεσά τους και ένας 15χρονος. Συνολικά 350 τραυματίες συμπλήρωναν τον θλιβερό απολογισμό.
Γιουβέντους & Λίβερπουλ
Την ώρα των επεισοδίων, οι ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων ήταν στα αποδυτήρια. Άκουγαν, έβλεπαν, αλλά δεν ήξεραν το μέγεθος της τραγωδίας. Η UEFA, επέμενε να διεξαχθεί ο αγώνας επειδή πίστευε πως τα φαινόμενα βίας θα συνεχίζονταν στους δρόμους. Στον ίδιο αγωνιστικό χώρο, εκεί που μόλις λίγη ώρα νωρίτερα είχαν αφήσει την τελευταία πνοή τους 39 άνθρωποι, τελικά έγινε αγώνας. Ένα πέναλτι - φάντασμα σε ανατροπή του Μπόνιεκ εκτός περιοχής, μετέτρεψε σε γκολ ο Μισέλ Πλατινί, ο οποίος έσπευσε να το πανηγυρίσει προκαλώντας απίστευτες αντιδράσεις. Αργότερα, δικαιολογήθηκε λέγοντας ότι δεν γνώριζε... Πολλοί είπαν ότι ο Ελβετός διαιτητής Αντρέ Νταϊνά είχε λάβει άνωθεν εντολές για να διαμορφώσει το αποτέλεσμα και να δώσει το τρόπαιο στους Ιταλούς, που θρηνούσαν τα περισσότερα θύματα εκείνο το βράδυ. Έχει, άραγε, σημασία;
Μετά το δράμα…
Οι Ιταλοί κατηγόρησαν τις αστυνομικές αρχές του Βελγίου, την ώρα που η Μάργκαρετ Θάτσερ, πρωθυπουργός της Αγγλίας, χρησιμοποίησε σκληρές εκφράσεις μιλώντας για τους Άγγλους οπαδούς: «Έχουμε καταντήσει οι πιο φρικτοί επαγγελματίες εγκληματίες των γηπέδων» είπε.
Ένα μήνα αργότερα, ανακοινώθηκαν από την UEFA οι ποινές στους εμπλεκόμενους. Στους Βέλγους απαγορεύτηκε να αναλάβουν οποιαδήποτε ποδοσφαιρική διοργάνωση για τα επόμενα τρία χρόνια. Δύο αγωνιστικές κεκλεισμένων των θυρών για τη Γιουβέντους και επ' αόριστον αποκλεισμός (που μετετράπη σε πενταετή) όλων των αγγλικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Δεκατέσσερις οπαδοί των «κόκκινων» τιμωρήθηκαν με ποινές φυλάκισης έως τριών χρόνων, με την κατηγορία του φόνου εξ αμελείας. Η Θάτσερ δεν έμεινε στα λόγια, αλλά προχώρησε σε πράξεις με αυστηροποίηση ποινών και λήψη σκληρών μέτρων εναντίον των χούλιγκαν. Τέσσερα χρόνια αργότερα, μια νέα τραγωδία, στο Χίλσμπορο, θα στιγμάτιζε το αγγλικό ποδόσφαιρο και θα σήμαινε την αρχή του τέλους για τον ακραίο χουλιγκανισμό στο Νησί.
Πηγή: sdna.gr, (άρθρο της Βάσως Πρεβεζιάνου)
