Το Μουσείο Καζαντζάκη, η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και οι εκδόσεις Καζαντζάκη ζητούν με κοινή ανακοίνωσή τους την προστασία του μνημείου:
«Έκθετο στους ανέμους και στις βροχές, περιβαλλόμενο όμως από τον σεβασμό ολόκληρου του κόσμου, το μνήμα του Νίκου Καζαντζάκη επισκοπούσε, δεκαετίες τώρα, τη γενέτειρα Πόλη του, το Ηράκλειο, όπως ο ίδιος ήθελε!
Προχθές, υπάνθρωποι απίστευτης χυδαιότητας βεβήλωσαν τον τάφο, έσπασαν τον απλό ξύλινο σταυρό, εξάλειψαν το επίγραμμα, χάραξαν την επιτύμβιο στήλη, έκαμαν ό,τι μπορούσαν για να επιδείξουν την αθλιότητά τους, να καταστρέψουν το μνήμα, που είναι πια ένα από τα σύμβολα του Ηρακλείου και πόλος έλξης επισκεπτών από ολόκληρο τον κόσμο».
Οι τρεις φορείς καταλήγουν: «Εμείς οι τρεις φορείς, το Μουσείο Καζαντζάκη, η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και οι εκδόσεις Καζαντζάκη, που προασφαλίζουμε τον λόγο και τη σκέψη του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα, θλιβόμαστε που στο Μεγάλο Κάστρο, ζουν τέτοιοι “άνθρωποι”. Θλιβόμαστε βαθύτατα και εξοργισμένοι, κι εμείς όπως και όλοι οι Ηρακλειώτες, ζητάμε από κάθε αρμόδιο φορέα, όχι μόνο την άμεση αποκατάσταση του μνημείου, αλλά και την εφεξής προστασία του. Ας μην αποδεχθούμε ότι σημαντικότερη, βαρύτερη από την οικονομική κρίση, είναι η κοινωνική εξαθλίωση που ήδη μάς έχει μολύνει».
«Έκθετο στους ανέμους και στις βροχές, περιβαλλόμενο όμως από τον σεβασμό ολόκληρου του κόσμου, το μνήμα του Νίκου Καζαντζάκη επισκοπούσε, δεκαετίες τώρα, τη γενέτειρα Πόλη του, το Ηράκλειο, όπως ο ίδιος ήθελε!
Προχθές, υπάνθρωποι απίστευτης χυδαιότητας βεβήλωσαν τον τάφο, έσπασαν τον απλό ξύλινο σταυρό, εξάλειψαν το επίγραμμα, χάραξαν την επιτύμβιο στήλη, έκαμαν ό,τι μπορούσαν για να επιδείξουν την αθλιότητά τους, να καταστρέψουν το μνήμα, που είναι πια ένα από τα σύμβολα του Ηρακλείου και πόλος έλξης επισκεπτών από ολόκληρο τον κόσμο».
Οι τρεις φορείς καταλήγουν: «Εμείς οι τρεις φορείς, το Μουσείο Καζαντζάκη, η Διεθνής Εταιρεία Φίλων Νίκου Καζαντζάκη και οι εκδόσεις Καζαντζάκη, που προασφαλίζουμε τον λόγο και τη σκέψη του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα, θλιβόμαστε που στο Μεγάλο Κάστρο, ζουν τέτοιοι “άνθρωποι”. Θλιβόμαστε βαθύτατα και εξοργισμένοι, κι εμείς όπως και όλοι οι Ηρακλειώτες, ζητάμε από κάθε αρμόδιο φορέα, όχι μόνο την άμεση αποκατάσταση του μνημείου, αλλά και την εφεξής προστασία του. Ας μην αποδεχθούμε ότι σημαντικότερη, βαρύτερη από την οικονομική κρίση, είναι η κοινωνική εξαθλίωση που ήδη μάς έχει μολύνει».
