Ένα τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου, που αναρτήθηκε πρόσφατα στον επίσημο λογαριασμό του στο YouTube, αποτελεί τις τελευταίες ώρες το νέο «πεδίο μάχης» στα social media, με άλλους να τον υπερασπίζονται και άλλους να τον κατακρίνουν για τους στίχους του, καθώς το τελευταίο τετράστιχο «Είναι η πόλη μου καμένη - ειν' η χώρα μου μισή - νικητές και νικημένοι - όλοι χάσαμε μαζί» παραπέμπει κάποιους σε θέσεις που έχουν εκφράσει στο παρελθόν πολιτικοί, όπως ο Θεόδωρος Πάγκαλος, ενώ άλλοι θεωρούν πως τέτοιου είδους κριτική θα οδηγήσει σε λογοκρισία.
Στο κείμενο της περιγραφής του τραγουδιού, που έχει τον τίτλο «Θα περάσει κι αυτό», αναφέρεται:
Αφιερωμένο από καρδιάς σε όλους μας με την ευχή να θυμόμαστε πιο συχνά ότι και «εμείς» και οι «άλλοι» είμαστε όλοι ταξιδιώτες στο ίδιο καράβι...
Καλό καλοκαίρι
Ν. Π.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Πορτοκάλογλου σχολιάζει με ένα τραγούδι την επικαιρότητα. Το είχε κάνει ολοκληρωμένα στο «Τα καράβια μου καίω» και το «Υπάρχει λόγος σοβαρός», ενώ σε πολλά άλλα τραγούδια του υπάρχουν νύξεις και σχόλια.
Το «Θα περάσει κι αυτό» είναι ένα τέτοιο τραγούδι, μια πολαρόιντ της στιγμής που φωτογραφίζει την επικαιρότητα, μέσα από την ματιά του δημιουργού του. Κι ενώ δεν χαρίζεται στον ρεαλισμό, αποφεύγει την εύκολη πολιτικολογία και τον πεσιμισμό και όπως σε κάθε τραγούδι του Πορτοκάλογλου, στο βάθος του τούνελ υπάρχει ένα φως, που είναι και ο προορισμός.
Είναι ένα τραγούδι που δημιουργήθηκε παρορμητικά, σε μια εμπύρετη δημιουργική διαδικασία που δεν του επιτρέπει να περιμένει να ειπωθεί αργότερα αλλά ΤΩΡΑ. Αυτή τη στιγμή, την ιστορική στιγμή των αποφάσεων, των διλημμάτων, των αδιεξόδων και της αυτοκριτικής.
Θα μπορούσε να είναι ένα άρθρο σε μια εφημερίδα ή ένα blog, ένα σύνολο από tweets, μια εξομολόγηση σε ένα φίλο.
Έγινε τραγούδι και είναι ό,τι πιο επίκαιρο αλλά και διαχρονικό μπορεί να συνοδεύσει την ελληνική πραγματικότητα του 2015.
Κάποιος θέλει να με σώσει
Θα περάσει κι αυτό
Θέλω να στο τραγουδήσω
Διχασμένη μου πατρίδα
Θα περάσει κι αυτό
Πέφτει γύρω μου σκοτάδι
Είναι η πόλη μου καμένη
Στο κείμενο της περιγραφής του τραγουδιού, που έχει τον τίτλο «Θα περάσει κι αυτό», αναφέρεται:
Αφιερωμένο από καρδιάς σε όλους μας με την ευχή να θυμόμαστε πιο συχνά ότι και «εμείς» και οι «άλλοι» είμαστε όλοι ταξιδιώτες στο ίδιο καράβι...
Καλό καλοκαίρι
Ν. Π.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Νίκος Πορτοκάλογλου σχολιάζει με ένα τραγούδι την επικαιρότητα. Το είχε κάνει ολοκληρωμένα στο «Τα καράβια μου καίω» και το «Υπάρχει λόγος σοβαρός», ενώ σε πολλά άλλα τραγούδια του υπάρχουν νύξεις και σχόλια.
Το «Θα περάσει κι αυτό» είναι ένα τέτοιο τραγούδι, μια πολαρόιντ της στιγμής που φωτογραφίζει την επικαιρότητα, μέσα από την ματιά του δημιουργού του. Κι ενώ δεν χαρίζεται στον ρεαλισμό, αποφεύγει την εύκολη πολιτικολογία και τον πεσιμισμό και όπως σε κάθε τραγούδι του Πορτοκάλογλου, στο βάθος του τούνελ υπάρχει ένα φως, που είναι και ο προορισμός.
Είναι ένα τραγούδι που δημιουργήθηκε παρορμητικά, σε μια εμπύρετη δημιουργική διαδικασία που δεν του επιτρέπει να περιμένει να ειπωθεί αργότερα αλλά ΤΩΡΑ. Αυτή τη στιγμή, την ιστορική στιγμή των αποφάσεων, των διλημμάτων, των αδιεξόδων και της αυτοκριτικής.
Θα μπορούσε να είναι ένα άρθρο σε μια εφημερίδα ή ένα blog, ένα σύνολο από tweets, μια εξομολόγηση σε ένα φίλο.
Έγινε τραγούδι και είναι ό,τι πιο επίκαιρο αλλά και διαχρονικό μπορεί να συνοδεύσει την ελληνική πραγματικότητα του 2015.
Οι στίχοι του τραγουδιού:
Δεν κοιμάμαι πια τις νύχτες
κι ανεβάζω πυρετό
δηλητήριο στο αίμα
τρικυμία στο μυαλό
Κάποιος θέλει να με σώσει
μ' ένα φάρμακο φριχτό
ίσως και να με σκοτώσει
αν τολμήσω ν' αρνηθώ
Θα περάσει κι αυτό
θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ
Θέλω να στο τραγουδήσω
θέλω να το μοιραστώ
το ηφαίστειο να σβήσω
που μου καίει το λαιμό
Διχασμένη μου πατρίδα
διχασμένη μου καρδιά
μεσ' τα ερείπια σε είδα
να μετράμε τη ζημιά
Θα περάσει κι αυτό
θα περάσει η ζωή
θα περάσεις κι εσύ
θα περάσω κι εγώ
Πέφτει γύρω μου σκοτάδι
ή εγώ είμαι τυφλός
κι όποιος βγαίνει απ' το κοπάδι
εφιάλτης και εχθρός
Είναι η πόλη μου καμένη
ειν' η χώρα μου μισή
νικητές και νικημένοι
όλοι χάσαμε μαζί