Η συλλεκτικότητα όσο αλλάζει ο κόσμος και η παλιά εποχή ξεμακραίνει μαζί με την εποχή της αθωότητας που βίωσε ο καθένας μας, τόσο μεγαλώνει η μανία της συλλογής για οτιδήποτε μας πάει μακριά από την άνοστη καθημερινότητα.
Έτσι με στόχο να έρθουν σε επαφή οι συλλέκτες και η συλλεκτική κοινότητα να ανταλλάξει απόψεις και να βρει πράγματα που αναζητά και ίσως φαίνονται περίεργα για τον πολύ κόσμο, αλλά για εκείνους είναι ότι πιο πολύτιμο, πραγματοποιήθηκε το Athens Collectible Festival (Συλλεκτική Έκθεση Αθηνών) στο Ωδείο Αθηνών (Πολυχώρος Ω2) στο συλλεκτικό Σαββατοκύριακο 20-21 Απριλίου.
Κι εμείς ήμασταν εκεί.
Γνωστοί συλλέκτες, επιχειρήσεις και ιδιώτες έχοντας μαζί τους προς διάθεση χαρτονομίσματα, νομίσματα, μετοχές εταιριών, γραμματόσημα, τηλεκάρτες, μετάλλια – παράσημα, κοσμήματα – pins, ρολόγια, σπάνια βιβλία, περιοδικά, έγγραφα, εφημερίδες, φωτογραφίες, μουσικά όργανα, δίσκους βινυλίου, CD, πικάπ, γραμμόφωνα, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, τηλέφωνα, φωτογραφικές μηχανές – κάμερες, παιχνίδια, λάμπες θυέλλης και κάθε είδους άλλα συλλεκτικά αντικείμενα έδωσαν το παρών για ένα διήμερο από τις 10 το πρωί έως τις 10 το βράδυ σε ένα ατμοσφαιρικό χώρο που με τον κατάλληλο φωτισμό αναδείκνυε το παλιό.
Λάμπες θυέλλης
Κάνοντας μια βόλτα στο χώρο καταλάβαινε κανείς το βάρος της έκθεσης έπεσε στα νομίσματα και στα μετάλλια, που είχαν δυνατή παρουσία, αλλά όλα τα παραπάνω που αναφέρθηκαν είχαν το δικό τους χώρο στην έκθεση.
Ένα πολύ ντιζαϊνάτο πικαπάκι Philips σε άριστη για τα χρόνια του κατάσταση έπιανε τα 100 ευρώ, όπως κι ένα σπάνιο γραμμόφωνο χωρίς χωνί αλλά με όλα τα εξαρτήματά του σε εξαιρετική κατάσταση και φυσικά το ίδιο σε λειτουργία, έφτανε τα 250 ευρώ.
Ποδοσφαιριστές εθνικών ομάδων που δεν υπάρχουν πια
Τα χαρτάκια με ποδοσφαιριστές της Stickito σε μια από τις πρωτοτυπίες τους είχαν την συλλογή καρτών με παίκτες από εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου που δεν υπάρχουν πια, όπως της Σοβιετικής Ένωσης, Τσεχοσλοβακίας, Γιουγκοσλαβίας και άλλες, ποδοσφαιριστές όπως οι Μπλαχίν, ο Μιχαϊλιτσένκο και ο Νέχοντα, αλλά και άλμπουμ παικτών που κυκλοφόρησαν μόνο σε χώρες όπως οι Φιλιππίνες και η Σλοβακία που μπορεί κάποιος να αναζητήσει και μέσω διαδικτύου.
Σχετικά με τα χαρτάκια παικτών να σημειωθεί ότι στους συλλεκτικούς κύκλους η τιμή τους ανεβαίνει αν πρόκειται για ποδοσφαιριστή που είχε απήχηση ως ίνδαλμα και τα χαρτάκια του τα κολλούσαν παντού κι έτσι κάποια στιγμή χάνονταν ή καταστρέφονταν οπότε σήμερα είναι πιο σπάνια από άλλων ποδοσφαιριστών που υπήρχαν απλά στις συλλογές κάποιων, αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι σημερινοί πωλητές των καρτών αυτών.
Ωστόσο οι ομάδες και οι παίκτες ινδάλματα μεγάλων ομάδων απ’ όσο θυμάμαι τυπώνονταν πολύ περισσότερες φορές, απ’ ότι οι παίκτες μικρότερης δημοφιλίας ομάδων που ήταν πιο δυσεύρετοι τότε..
Αυθεντικά 60s λάβαρα ομάδων
Επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν τα αυθεντικά λάβαρα ποδοσφαιρικών ομάδων σε μικρά και μεγαλύτερα μεγέθη της Viocim εταιρίας που δραστηριοποιήθηκε στη δεκαετία του 1960 κατασκευάζοντας επίσης αυτοκόλλητα τα οποία είχαν την 60s αισθητική στον σχεδιασμό τους και βέβαια είναι δυσεύρετα σήμερα και τα διαθέτει ο Σπύρος Χώλης στον «Μικρό Ερωτικό» που ειδικεύεται σε ενθυμήματα, παλιά παιχνίδια και δίσκους μουσικής (πασίγνωστος στον βινυλιακό κόσμο και την εξειδίκευσή του στην ελληνική μουσική).
Σπαθιά που είδαμε σε κινηματογραφικές επιτυχίες
Στο σύμπαν του anime μας πήγαν τα σπαθιά Magna και Amima από γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια τα οποία ήταν επίσης ένα ιδιαίτερο θέμα της έκθεσης, σπαθιά ρέπλικες τα οποία δεν ακονίζονται και έχουμε δει σε κινηματογραφικές ταινίες όπως Blade, ο Τελευταίος Σαμουράι, Kill Bill, Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών - Οι Νάζγκουλ και άλλες από το Manga Districk για τους φίλους των anime, manga και της ιαπωνικής κουλτούρας γενικότερα, αλλά και αυθεντικά παλιά σπαθιά.
Ο τραγουδιστής και μουσικός, αλλά και συλλέκτης παλιών αντικειμένων Γιώργος Γιαννιώτης
Όσο για τα βινύλια είναι ένα είδος που «κολλάει» σε όλες τις εκδηλώσεις εκτός παζαριών βινυλίου όπου εκεί έχουν την απόλυτη κυριαρχία στο διαθέσιμο υλικό μουσικής. Έτσι κι εδώ στην έκθεση αυτή, ή φεστιβάλ όπως το αποκάλεσαν οι διοργανωτές του, είχαμε την συμμετοχή γνωστών ιδιωτών και καταστημάτων που είχαν τη δική τους παρουσία το δικό τους χώρο στο συλλεκτικό αυτό διήμερο όπου περνούσε ευχάριστα η ώρα και τα συλλεκτικά αντικείμενα άλλαζαν χέρια.
Radios and Cameres
*Οι φωτογραφίες είναι του Γ. Αλεξίου
Έτσι με στόχο να έρθουν σε επαφή οι συλλέκτες και η συλλεκτική κοινότητα να ανταλλάξει απόψεις και να βρει πράγματα που αναζητά και ίσως φαίνονται περίεργα για τον πολύ κόσμο, αλλά για εκείνους είναι ότι πιο πολύτιμο, πραγματοποιήθηκε το Athens Collectible Festival (Συλλεκτική Έκθεση Αθηνών) στο Ωδείο Αθηνών (Πολυχώρος Ω2) στο συλλεκτικό Σαββατοκύριακο 20-21 Απριλίου.
Κι εμείς ήμασταν εκεί.
Γνωστοί συλλέκτες, επιχειρήσεις και ιδιώτες έχοντας μαζί τους προς διάθεση χαρτονομίσματα, νομίσματα, μετοχές εταιριών, γραμματόσημα, τηλεκάρτες, μετάλλια – παράσημα, κοσμήματα – pins, ρολόγια, σπάνια βιβλία, περιοδικά, έγγραφα, εφημερίδες, φωτογραφίες, μουσικά όργανα, δίσκους βινυλίου, CD, πικάπ, γραμμόφωνα, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, τηλέφωνα, φωτογραφικές μηχανές – κάμερες, παιχνίδια, λάμπες θυέλλης και κάθε είδους άλλα συλλεκτικά αντικείμενα έδωσαν το παρών για ένα διήμερο από τις 10 το πρωί έως τις 10 το βράδυ σε ένα ατμοσφαιρικό χώρο που με τον κατάλληλο φωτισμό αναδείκνυε το παλιό.
Λάμπες θυέλλης
Κάνοντας μια βόλτα στο χώρο καταλάβαινε κανείς το βάρος της έκθεσης έπεσε στα νομίσματα και στα μετάλλια, που είχαν δυνατή παρουσία, αλλά όλα τα παραπάνω που αναφέρθηκαν είχαν το δικό τους χώρο στην έκθεση.
Ένα πολύ ντιζαϊνάτο πικαπάκι Philips σε άριστη για τα χρόνια του κατάσταση έπιανε τα 100 ευρώ, όπως κι ένα σπάνιο γραμμόφωνο χωρίς χωνί αλλά με όλα τα εξαρτήματά του σε εξαιρετική κατάσταση και φυσικά το ίδιο σε λειτουργία, έφτανε τα 250 ευρώ.
Ποδοσφαιριστές εθνικών ομάδων που δεν υπάρχουν πια
Τα χαρτάκια με ποδοσφαιριστές της Stickito σε μια από τις πρωτοτυπίες τους είχαν την συλλογή καρτών με παίκτες από εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου που δεν υπάρχουν πια, όπως της Σοβιετικής Ένωσης, Τσεχοσλοβακίας, Γιουγκοσλαβίας και άλλες, ποδοσφαιριστές όπως οι Μπλαχίν, ο Μιχαϊλιτσένκο και ο Νέχοντα, αλλά και άλμπουμ παικτών που κυκλοφόρησαν μόνο σε χώρες όπως οι Φιλιππίνες και η Σλοβακία που μπορεί κάποιος να αναζητήσει και μέσω διαδικτύου.
Σχετικά με τα χαρτάκια παικτών να σημειωθεί ότι στους συλλεκτικούς κύκλους η τιμή τους ανεβαίνει αν πρόκειται για ποδοσφαιριστή που είχε απήχηση ως ίνδαλμα και τα χαρτάκια του τα κολλούσαν παντού κι έτσι κάποια στιγμή χάνονταν ή καταστρέφονταν οπότε σήμερα είναι πιο σπάνια από άλλων ποδοσφαιριστών που υπήρχαν απλά στις συλλογές κάποιων, αυτό τουλάχιστον υποστηρίζουν οι σημερινοί πωλητές των καρτών αυτών.
Ωστόσο οι ομάδες και οι παίκτες ινδάλματα μεγάλων ομάδων απ’ όσο θυμάμαι τυπώνονταν πολύ περισσότερες φορές, απ’ ότι οι παίκτες μικρότερης δημοφιλίας ομάδων που ήταν πιο δυσεύρετοι τότε..
Αυθεντικά 60s λάβαρα ομάδων
Επίσης ιδιαίτερο ενδιαφέρον είχαν τα αυθεντικά λάβαρα ποδοσφαιρικών ομάδων σε μικρά και μεγαλύτερα μεγέθη της Viocim εταιρίας που δραστηριοποιήθηκε στη δεκαετία του 1960 κατασκευάζοντας επίσης αυτοκόλλητα τα οποία είχαν την 60s αισθητική στον σχεδιασμό τους και βέβαια είναι δυσεύρετα σήμερα και τα διαθέτει ο Σπύρος Χώλης στον «Μικρό Ερωτικό» που ειδικεύεται σε ενθυμήματα, παλιά παιχνίδια και δίσκους μουσικής (πασίγνωστος στον βινυλιακό κόσμο και την εξειδίκευσή του στην ελληνική μουσική).
Σπαθιά που είδαμε σε κινηματογραφικές επιτυχίες
Στο σύμπαν του anime μας πήγαν τα σπαθιά Magna και Amima από γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια τα οποία ήταν επίσης ένα ιδιαίτερο θέμα της έκθεσης, σπαθιά ρέπλικες τα οποία δεν ακονίζονται και έχουμε δει σε κινηματογραφικές ταινίες όπως Blade, ο Τελευταίος Σαμουράι, Kill Bill, Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών - Οι Νάζγκουλ και άλλες από το Manga Districk για τους φίλους των anime, manga και της ιαπωνικής κουλτούρας γενικότερα, αλλά και αυθεντικά παλιά σπαθιά.
Ο τραγουδιστής και μουσικός, αλλά και συλλέκτης παλιών αντικειμένων Γιώργος Γιαννιώτης
Όσο για τα βινύλια είναι ένα είδος που «κολλάει» σε όλες τις εκδηλώσεις εκτός παζαριών βινυλίου όπου εκεί έχουν την απόλυτη κυριαρχία στο διαθέσιμο υλικό μουσικής. Έτσι κι εδώ στην έκθεση αυτή, ή φεστιβάλ όπως το αποκάλεσαν οι διοργανωτές του, είχαμε την συμμετοχή γνωστών ιδιωτών και καταστημάτων που είχαν τη δική τους παρουσία το δικό τους χώρο στο συλλεκτικό αυτό διήμερο όπου περνούσε ευχάριστα η ώρα και τα συλλεκτικά αντικείμενα άλλαζαν χέρια.
Radios and Cameres
*Οι φωτογραφίες είναι του Γ. Αλεξίου
