Κατάμεστο ήταν το Ωδείο Ηρώδου Αττικού την Κυριακή 1η Οκτωβρίου για τη συναυλία που διοργανώθηκε με πρωτοβουλία του Ιδρύματος Βυζαντινής και Παραδοσιακής Μουσικής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, με τίτλο «Σε βυζαντινά ίχνη – Δύο χιλιετίες ελληνικής μουσικής, από το Βυζάντιο στο μουσικό σύμπαν του Μίκη Θεοδωράκη».
Ξεχωριστοί καλλιτέχνες όπως ο Δημήτρης Μπάσης και ο Βασίλης Σκουλάς, τίμησαν τη διαδρομή τους στην τέχνη και την πορεία τους στη μουσική, συμβάλλοντας σε μια μοναδική βραδιά. Στο πλευρό τους η Σοφία Μάνου ήταν εξίσου εντυπωσιακή στις ερμηνείες της. Το πρόσταγμα είχε σεμνά από το πιάνο της η Τατιανα Παπαγεωργίου που επιμελήθηκε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε η παραγωγός και θεατρολόγος Ελισάβετ Παπαγεωργίου.
Στην έναρξη της εκδήλωσης ο Αρχιμανδρίτης π. Βαρνάβας Θεοχάρης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο οποίος εκπροσώπησε τον Αρχιεπίσκοπο απηύθυνε χαιρετισμό του Αρχιεπίσκοπου Αθηνών κ.κ. Ιερωνύμου και έκλεισε με συγκινητικά λόγια την συναυλία.
Ο εντυπωσιακός «χορός» των τριαντατριών θεσπέσιων βυζαντινών ψαλτών, όσα τα χρόνια του Χριστού, υπό τον Αρχιμανδρίτη Ειρηναίο Νάκο, μπήκε μυσταγωγικά στο Ρωμαϊκό Ωδείο και έκανε την έναρξη της παράστασης με τον συγκινητικό Βυζαντινό ύμνο «Φως Ιλαρόν».
Ακολούθησαν πολύ γρήγορες εναλλαγές σε ένα σφιχτό πρόγραμμα, που ενθουσίασε. Το μουσικό νήμα πέρασε από τις χαμένες πατρίδες, την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη για να φτάσει στη Βυζαντινή Κρήτη. Εντυπωσιακή στιγμή η είσοδος στη σκηνή του ιστορικού Όμιλου Βρακοφόρων Κρήτης, από το Ρέθυμνο, ο οποίος εισήλθε χωρίς μουσική, με ρυθμικό βηματισμό και στη συνέχεια τράνταξε κυριολεκτικά τη σκηνή του Ηρωδείου χορεύοντας «Βουβό Πεντοζάλη», ιεροτελεστικό χορό, τον σύγχρονο Πυρρίχιο της Κρήτης. Έναν αρχέγονο χορό που έκοψε την ανάσα των θεατών.
Το κοινό καθηλώθηκε κυριαλοκετικά. Οι μαυροφορέμενοι χορευτές στοιχήθηκαν για να «αναδυθεί» από το μνημείο ο Βασίλης Σκούλας, ο θρυλικός ερμηνευτής της Κρήτης και να διασχίσει τη σκηνή και να φτάσει με τη λύρα του στο κέντρο της.
Άρχισε με το ιστορικό βυζαντινότροπο Ριζίτικο «Ο Διγενής» όπου συμμετέχει μαζί του οι άντρες του χορού και της ορχήστρας με αντιφωνικές απαντήσεις όπως προστάζει η παράδοση, προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση και φόρτιση στο κοινό, που ξέσπασε σε ενθουσιώδη χειροκροτήματα.
Το δεύτερο μέρος ήταν αφιερωμένο στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Ειρηναίος Νάκος Διευθυντής του Ιδρύματος Μουσικής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και εκπληκτικός πρωτοψάλτης επί σκηνής, τραγούδησε μαυροφορεμένος στα ράσα του, με τη γεμάτη από βυζαντινά ηχοχρώματα, εκπληκτική φωνή του. Έψαλε τον ύμνο «Ανοίξω το στόμα» τον ποιο συνέδεσε με το «Ανοίγω το στόμα μου» των Μίκη Θεοδωράκη και Οδυσσέα Ελύτη από το «Άξιον Εστί» και ανέδειξε την συγγένεια του σύγχρονου έργου του Μίκη Θεοδωράκη με τον εκκλησιαστικό ύμνο.
Την σκυτάλη πήρε ο Δημήτρης Μπάσης σε κορυφαία και πολυαγαπημένα έργα Μίκη Θεοδωράκη συμπαρασύροντας το κοινό που τραγουδούσε αδιάκοπα μαζί του, με συγκίνηση. Ο Δημήτρης Μπάσης είναι ερμηνευτής που μυήθηκε στο έργο από τον ίδιο τον συνθέτη και διατηρεί αυθεντικά το ύφος του συνθέτη σε όλες τις ερμηνείες του. Το χειροκρότημα και οι επευφημίες του κοινού για τις μοναδικές ερμηνείες του ήταν ασταμάτητα.
Ακούσαμε επίσης τον Βασίλη Σκουλά σε κρητικά τραγούδια άλλα και σε έργα Μίκη Θεοδωράκη όπως τα «18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας» και «Ρωμιοσύνη» σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, όπου, με ιδιαίτερο τρόπο, ο θρυλικός ερμηνευτής άγγιξε το κοινό στα μνημειώδη έργα φέρνοντας τα αυτούσια την παράδοση που υπήρξε και η πηγή έμπνευσης του Μίκη Θεοδωράκη.
Η Σοφία Μάνου είχε μεγάλη άνεση πάνω στη σκηνή. Απέδειξε για μια φορά πως η φωνή της διαθέτει λαμπερά χαρίσματα τόσο στις ψηλές νότες, όσο και στις χαμηλές, που έδειξαν σε διάφορες περιστάσεις τη θητεία της στο βυζαντινό μέλος και στην παραδοσιακή μουσική.
Οι φωνητικές της δυνάμεις άστραψαν στο καλοστημένο ντουέτο με τον Μπάση για το «Από το παράθυρό σου», ενώ τραγούδησε με υποδειγματική ζέση και ανάταση το «Στην Ανατολή», ενθουσιάζοντας το κοινό του Ηρωδείου.
Η πιανίστα Τατιάνα Παπαγεωργίου ουσιαστική και μεγαλόπρεπη με το ειδικό βάρος που την χαρακτηρίζει στο έργο του Θεοδωράκη και όχι μόνο, επισφράγισε της ορχηστρικές εκτελέσεις προσφέροντας ευαίσθητα σολιστικά στιγμιότυπα στο πιάνο, όπως αυτό με τον Δημήτρη Μπάση πιάνο φωνή στο «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες» κ.α
Εξαιρετική ήταν επίσης και η Ορχήστρα «Κανών» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Δεμελή, αλλά και συνεργάτες μουσικοί του Μίκη Θεοδωράκη όπως ο Άρης Κούκος και ο Γιάννης Ματσούκας στα μπουζούκια, ο Τέο Λαζάρου στο μπάσο και ο Νίκος Κασαβέτης στα τύμπανα. Η Παιδική χορωδία Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης σε μουσική διδασκαλία Πένυς Ρίζου και Στάθη Χωματσά, ο οποίος διηύθυνε τη Χορωδία επί σκηνής, σε καλλιτεχνική διεύθυνση Τατιάνας Παπαγεωργίου, τραγούδησε έργα Μίκη Θεοδωράκη σε ένα ευαίσθητο στιγμιότυπο της βραδιάς κρατώντας κεριά.
Το κλείσιμο της βραδιάς ήταν εντυπωσιακό με το «Τη Υπερμάχω» από τη Χορωδία ψαλτών και τα παιδιά της Χορωδίας Δήμου Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης, με ολόλευκα μπροστά τους να τραγουδούν στην συνέχεια «Μη παρακαλώ σας, μη λησμονάτε την χώρα μου…»
Η συναυλία έκλεισε, με την «Φήμη» του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου του Β, την οποία έψαλλε ο Βυζαντινός χορός και το κοινό σηκώθηκε όρθιο ευλαβικά.
Με λίγα λόγια ήταν μια ξεχωριστή παράσταση με δύναμη, ένταση, ρυθμό, φως και ελληνικότητα, που μάγεψε τους πάντες και χαράκτηκε στη μνήμη των θεατών.
Ξεχωριστοί καλλιτέχνες όπως ο Δημήτρης Μπάσης και ο Βασίλης Σκουλάς, τίμησαν τη διαδρομή τους στην τέχνη και την πορεία τους στη μουσική, συμβάλλοντας σε μια μοναδική βραδιά. Στο πλευρό τους η Σοφία Μάνου ήταν εξίσου εντυπωσιακή στις ερμηνείες της. Το πρόσταγμα είχε σεμνά από το πιάνο της η Τατιανα Παπαγεωργίου που επιμελήθηκε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε η παραγωγός και θεατρολόγος Ελισάβετ Παπαγεωργίου.
Στην έναρξη της εκδήλωσης ο Αρχιμανδρίτης π. Βαρνάβας Θεοχάρης, Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, ο οποίος εκπροσώπησε τον Αρχιεπίσκοπο απηύθυνε χαιρετισμό του Αρχιεπίσκοπου Αθηνών κ.κ. Ιερωνύμου και έκλεισε με συγκινητικά λόγια την συναυλία.
Ο εντυπωσιακός «χορός» των τριαντατριών θεσπέσιων βυζαντινών ψαλτών, όσα τα χρόνια του Χριστού, υπό τον Αρχιμανδρίτη Ειρηναίο Νάκο, μπήκε μυσταγωγικά στο Ρωμαϊκό Ωδείο και έκανε την έναρξη της παράστασης με τον συγκινητικό Βυζαντινό ύμνο «Φως Ιλαρόν».
Ακολούθησαν πολύ γρήγορες εναλλαγές σε ένα σφιχτό πρόγραμμα, που ενθουσίασε. Το μουσικό νήμα πέρασε από τις χαμένες πατρίδες, την Κωνσταντινούπολη και τη Σμύρνη για να φτάσει στη Βυζαντινή Κρήτη. Εντυπωσιακή στιγμή η είσοδος στη σκηνή του ιστορικού Όμιλου Βρακοφόρων Κρήτης, από το Ρέθυμνο, ο οποίος εισήλθε χωρίς μουσική, με ρυθμικό βηματισμό και στη συνέχεια τράνταξε κυριολεκτικά τη σκηνή του Ηρωδείου χορεύοντας «Βουβό Πεντοζάλη», ιεροτελεστικό χορό, τον σύγχρονο Πυρρίχιο της Κρήτης. Έναν αρχέγονο χορό που έκοψε την ανάσα των θεατών.
Το κοινό καθηλώθηκε κυριαλοκετικά. Οι μαυροφορέμενοι χορευτές στοιχήθηκαν για να «αναδυθεί» από το μνημείο ο Βασίλης Σκούλας, ο θρυλικός ερμηνευτής της Κρήτης και να διασχίσει τη σκηνή και να φτάσει με τη λύρα του στο κέντρο της.
Άρχισε με το ιστορικό βυζαντινότροπο Ριζίτικο «Ο Διγενής» όπου συμμετέχει μαζί του οι άντρες του χορού και της ορχήστρας με αντιφωνικές απαντήσεις όπως προστάζει η παράδοση, προκαλώντας μεγάλη συγκίνηση και φόρτιση στο κοινό, που ξέσπασε σε ενθουσιώδη χειροκροτήματα.
Το δεύτερο μέρος ήταν αφιερωμένο στο έργο του Μίκη Θεοδωράκη. Ο Ειρηναίος Νάκος Διευθυντής του Ιδρύματος Μουσικής Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών και εκπληκτικός πρωτοψάλτης επί σκηνής, τραγούδησε μαυροφορεμένος στα ράσα του, με τη γεμάτη από βυζαντινά ηχοχρώματα, εκπληκτική φωνή του. Έψαλε τον ύμνο «Ανοίξω το στόμα» τον ποιο συνέδεσε με το «Ανοίγω το στόμα μου» των Μίκη Θεοδωράκη και Οδυσσέα Ελύτη από το «Άξιον Εστί» και ανέδειξε την συγγένεια του σύγχρονου έργου του Μίκη Θεοδωράκη με τον εκκλησιαστικό ύμνο.
Την σκυτάλη πήρε ο Δημήτρης Μπάσης σε κορυφαία και πολυαγαπημένα έργα Μίκη Θεοδωράκη συμπαρασύροντας το κοινό που τραγουδούσε αδιάκοπα μαζί του, με συγκίνηση. Ο Δημήτρης Μπάσης είναι ερμηνευτής που μυήθηκε στο έργο από τον ίδιο τον συνθέτη και διατηρεί αυθεντικά το ύφος του συνθέτη σε όλες τις ερμηνείες του. Το χειροκρότημα και οι επευφημίες του κοινού για τις μοναδικές ερμηνείες του ήταν ασταμάτητα.
Ακούσαμε επίσης τον Βασίλη Σκουλά σε κρητικά τραγούδια άλλα και σε έργα Μίκη Θεοδωράκη όπως τα «18 Λιανοτράγουδα της Πικρής Πατρίδας» και «Ρωμιοσύνη» σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου, όπου, με ιδιαίτερο τρόπο, ο θρυλικός ερμηνευτής άγγιξε το κοινό στα μνημειώδη έργα φέρνοντας τα αυτούσια την παράδοση που υπήρξε και η πηγή έμπνευσης του Μίκη Θεοδωράκη.
Η Σοφία Μάνου είχε μεγάλη άνεση πάνω στη σκηνή. Απέδειξε για μια φορά πως η φωνή της διαθέτει λαμπερά χαρίσματα τόσο στις ψηλές νότες, όσο και στις χαμηλές, που έδειξαν σε διάφορες περιστάσεις τη θητεία της στο βυζαντινό μέλος και στην παραδοσιακή μουσική.
Οι φωνητικές της δυνάμεις άστραψαν στο καλοστημένο ντουέτο με τον Μπάση για το «Από το παράθυρό σου», ενώ τραγούδησε με υποδειγματική ζέση και ανάταση το «Στην Ανατολή», ενθουσιάζοντας το κοινό του Ηρωδείου.
Η πιανίστα Τατιάνα Παπαγεωργίου ουσιαστική και μεγαλόπρεπη με το ειδικό βάρος που την χαρακτηρίζει στο έργο του Θεοδωράκη και όχι μόνο, επισφράγισε της ορχηστρικές εκτελέσεις προσφέροντας ευαίσθητα σολιστικά στιγμιότυπα στο πιάνο, όπως αυτό με τον Δημήτρη Μπάση πιάνο φωνή στο «Μέρα Μαγιού μου μίσεψες» κ.α
Εξαιρετική ήταν επίσης και η Ορχήστρα «Κανών» της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Δεμελή, αλλά και συνεργάτες μουσικοί του Μίκη Θεοδωράκη όπως ο Άρης Κούκος και ο Γιάννης Ματσούκας στα μπουζούκια, ο Τέο Λαζάρου στο μπάσο και ο Νίκος Κασαβέτης στα τύμπανα. Η Παιδική χορωδία Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης σε μουσική διδασκαλία Πένυς Ρίζου και Στάθη Χωματσά, ο οποίος διηύθυνε τη Χορωδία επί σκηνής, σε καλλιτεχνική διεύθυνση Τατιάνας Παπαγεωργίου, τραγούδησε έργα Μίκη Θεοδωράκη σε ένα ευαίσθητο στιγμιότυπο της βραδιάς κρατώντας κεριά.
Το κλείσιμο της βραδιάς ήταν εντυπωσιακό με το «Τη Υπερμάχω» από τη Χορωδία ψαλτών και τα παιδιά της Χορωδίας Δήμου Βάρης, Βούλας, Βουλιαγμένης, με ολόλευκα μπροστά τους να τραγουδούν στην συνέχεια «Μη παρακαλώ σας, μη λησμονάτε την χώρα μου…»
Η συναυλία έκλεισε, με την «Φήμη» του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ. Ιερωνύμου του Β, την οποία έψαλλε ο Βυζαντινός χορός και το κοινό σηκώθηκε όρθιο ευλαβικά.
Με λίγα λόγια ήταν μια ξεχωριστή παράσταση με δύναμη, ένταση, ρυθμό, φως και ελληνικότητα, που μάγεψε τους πάντες και χαράκτηκε στη μνήμη των θεατών.
