Έχει πλάκα γιατί η τότε παρέα μου, στα 90s, όταν πήγαμε για πρώτη φορά σε rave πάρτι σε μια αποθήκη – σταύλο κάπου στα Μεσόγεια δεν θυμάται τίποτα και ζητά να μάθει λεπτομέρειες σήμερα από εμένα που είχα ειδική αποστολή εκείνη την ημέρα : “Ότι και αν γίνει εκεί να ξέρεις ότι εσύ θα μας φέρεις πίσω” μου είχαν διαμηνύσει ξεκινώντας από την Αθήνα.
Ως συνήθως ήμουν ο οδηγός του αυτοκινήτου και είχα το νου μου πάντα να φέρω την παρέα με ασφάλεια πίσω. Το κατάφερα αν και χάθηκα εκεί στις ερημιές. Οδηγούσα και όλοι κοιμόντουσαν μέσα στο αυτοκίνητο μέχρι που φθάσαμε στα νότια προάστια για διανομή κατοίκων…Εγώ δεν άκουγα τότε rave αλλά μου έκανε εντύπωση η μουσική που έπαιζε ο d.j. και τον ρώτησα “τι ακούμε” : “Μακράν Prodigy”.
Αυτή η γενιά των 90s και των «Οινόφυτων» πειραματίστηκε με την rave και trance ιδιαίτερα με τους Prodigy να είναι πιο ψηλά ίσως στις προτιμήσεις τους, όμως σήμερα μάλλον ησύχασε. Πολλοί εξ αυτών 50-60άρηδες- βγήκαν έξω χθες το βράδυ να θυμηθούν τα παλιά και κατέβηκαν στην πλατεία Νερού στο Δέλτα Φαλήρου να χορέψουν με την ψυχή τους όπως τότε χωρίς όμως σπρωξίματα και άλλα πανκέ κόλπα που γινόντουσαν στα live των Prodigy. Φυσικά το κοινό δεν αποτελούνταν μόνο από τις ηλικίες αυτές, αλλά και πολύ νεώτερους.
Όσοι πήγαν στο Release Athens 2023 την Παρασκευή 21 Ιουλίου μόνο για τους “Νονούς του Rave” έκαναν καλά όχι γιατί οι Primal Scream δεν ήταν καλοί, το αντίθετο, αλλά η χορευτική τους διάθεση θα μετουσιωνόταν στην ψυχαγωγία πού αναζητούσαν σίγουρα περισσότερο με τους Prodigy. Ναι, ήταν μια βραδιά ποτισμένη από Prodigy.
Το άλλοτε underground rave συγκρότημα έκανε εντυπωσιακή εμφάνιση ακριβώς στις 11.15 σύμφωνα με το πρόγραμμα μέσα σε χαμό, με τον κόσμο να χοροπηδά μέσα σε καπνούς, καπνογόνα, έντονα φώτα που έδεναν με το σκοτάδι και τον εκπληκτικό περφόρμερ – χορευτή Μαξίμ Ριάλιτυ να εμφανίζεται με μπουφάν που είχε επάνω την μορφή του Κιθ Φλιντ. Τα μπουφάν σημειωτέων είναι σήμα κατατεθέν των Prodigy και πάντα στις συναυλίες τους είναι μια έκπληξη.
Όλα αυτά υπό τους ήχους του Firestarter, από τις κορυφαίες επιτυχίες τους, που αμέσως εκτίναξε το κοινό στα ύψη. Η συνέχεια ήταν το ίδιο εκρηκτική με το Writings On The Wall, Καλύτερο ξεκίνημα δεν γινόταν. Από εκεί και πέρα πήραν όλα το δρόμο τους…
Οι Prodigy από την απώλεια του Κιθ Φιλντ το 2018 δεν έχουν καινούργιο άλμπουμ – τελευταίο το No Tourists - οπότε το κοινό τους ήταν πανέτοιμο για ένα best of σετ που οι περισσότεροι θέλουν σε μια συναυλία αγαπημένου τους καλλιτέχνη ή συγκροτήματος. Έτσι ακούστηκαν μεταξύ άλλων κορυφαίων τους κομματιών τα Breathe, Smack My Bitch Up και Voodoo People.
Η συμμετοχή του κόσμου ήταν απίστευτη καθώς χόρευε πάνω – κάτω κυριολεκτικά όλο η Πλατεία Νερού που γέμισε από χιλιάδες. Κάποια στιγμή ο Μαξίμ Ριάλιτυ ζήτησε από το κοινό να καθίσει κάτω και αμέσως μετά όλοι εκτοξεύτηκαν με φόρα όσο πιο ψηλά μπορούσαν ! Ένα ωραίο θέαμα που συνοδευόταν από οπτικό υλικό και διάφορα άλλα ηλεκτρονικά μέσα που κάποια στιγμή έφεραν την μορφή του Κιθ Φλιντ στο προσκήνιο με λέιζερ κι έγινε χαμός.
Όλο αυτό κράτησε 55 λεπτά και μετά ξαναβγήκαν σε αποθέωση οι Prodigy για κανά τέταρτο ακόμη. 70 λεπτά όλο το σετ τους συνολικά. Να σημειωθεί ότι έπαιξαν κατά τι λιγότερο από τους Primal Scream που έφθασαν γεμάτα τα 75 λεπτά, βάλε ένα κομμάτι επιπλέον.
Αυτή η συζήτηση με το χρόνο εμφανίσεων των συγκροτημάτων έχει ξεκινήσει καιρό, και επανήλθε στο προσκήνιο αυτές τις ημέρες με τις sold-out συναυλίες των Artic Monkeys στο Release Athens 2023, και σίγουρα θα συνεχιστούν με τους Prodigy. Όμως η εποχή των συναυλιών που ξέραμε έχει περάσει ανεπιστρεπτί, που δεν άρχιζαν την καθορισμένη ώρα και κανείς δεν ήξερε πως θα εξελιχθούν και αν θα τελείωναν κι όλα αυτά και το μετά κομμάτι τους. Τώρα είναι πιο επαγγελματικά τα πράγματα, υπάρχουν αναλυτικά συμβόλαια που περιλαμβάνουν πολλές λεπτομέρειες ειδικά όταν πρόκειται για φεστιβάλ που θα εμφανιστούν πολλοί και πρέπει να τηρηθούν πολλά ώστε να έρθει σε πέρας όλο το εγχείρημα με ακρίβεια. Η γκρίνια σε ένα βαθμό έχει να κάνει και με τις τιμές των εισιτηρίων που στην Ελλάδα είναι πιο “τσιμπημένες” από το εξωτερικό και δεν αναφέρομαι στο Release αλλά γενικότερα κι έτσι ανοίγει μια συζήτηση που δεν τελειώνει…
Νωρίτερα εμφανίστηκαν οι Primal Scream από την Γλασκώβη της Σκωτίας – ιδρύθηκαν το 1982 - ανέβηκαν στην σκηνή επίσης με ακρίβεια στις 9.15 με τον συν-ιδρυτή τραγουδιστή τους Μπόμπι Γκιλέσπι να είναι βαριά ντυμένος για τέτοια μέρα με καύσωνα. Μαζί του ο κιθαρίστας Andrew Innes (από το ’86 μαζί τους), ο ντράμερ Ντάριν Μούνεϊ από το ’97), η όμορφη μελαχρινή μπασίστρια Σιμόν Μαρί Μπάτλερ (από το ’12) ντυμένη στα κόκκινα κι ένας σαξοφωνίστας που ξεκίνησε την συναυλία παίζοντας ντέφι, αγνώστου ταυτότητας, τουλάχιστον σε μένα. Εμφανίστηκαν στην Αθήνα σχεδόν μετά από μια 15ετία.
Έκαναν εντυπωσιακή είσοδο με πενταμελή σχεδόν παιδική χορωδία που χόρευε, τραγουδούσε και ήταν σε υπερυψωμένο σημείο της σκηνής. Η εμφάνισή τους ήταν εξαιρετική και από την αρχή έβαλε τον κόσμο μέσα στην μουσική τους, χωρίς όμως το κοινό να είναι τόσο μεγάλο όσο την ώρα των Prodigy που στο κενό της ώρας κατέφθανε μαζικά στην Πλατεία Νερού.
Κάποια στιγμή που δεν άργησε ο 62χρονος Μπόμπι Γκιλέσπι – μορφή – έβγαλε στο λεπτό μπουφάν του και έμεινε με το μακρυμάνικο πουκάμισο που δεν άργησε να σηκώσει όσο γινόταν τα μανίκια. Ωραίος τύπος με τη δική του ιστορία σηκώνει όλο το βάρος μια 40χρονης και πλέον αξιοσημείωτης πορείας των Primal Scream.
Το οπτικό μέρος της συναυλίας τους ήταν εξίσου ενδιαφέρον και ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο και περιείχε την asphyxiation culture, την κουλτούρα της ασφυξίας…
Την προτελευταία ημέρα του Release Athens άνοιξαν οι Lip Forensics το εξαιρετικό ηλεκτρονικό ντουέτο των Zade και Ekelon που έπαιξαν κυρίως κομμάτια από το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Apophenia” και άρεσε ιδιαίτερα σε όσους βρίσκονταν από τις 8 και μετά στο Release. Την ώρα αυτή ξεκίνησαν τα live λόγω καύσωνα, όπως και οι πόρτες άνοιξαν στις 7 το απόγευμα αντί για τις 5.30 που άνοιγαν άλλες φορές.
Μια μπλούζα άλλου συγκροτήματος που είδα στο κοινό και μου έκανε εντύπωση ήταν των Tools.
Επίσης το κοινό των Prodigy ήταν πολύ περισσότερο της αντι-καθαριότητας σε σχέση με το κοινό της Siouxsie που ήταν πολύ πιο προσεκτικό όπως είχα γράψει σχετικά. Επίσης να υπογραμμίσω το άγρυπνο μάτι των υπευθύνων σε περιπτώσεις που τυχόν θα προέκυπταν από τον καύσωνα (αδιαθεσίες κλπ) ήταν αξιέπαινη και αποτελεσματική η προσπάθειά τους σε όσα περιστατικά έπεσαν στην αντίληψή μου.
*Φωτογραφίες από Release Athens και Τάκη Λαζαρίδη
Ως συνήθως ήμουν ο οδηγός του αυτοκινήτου και είχα το νου μου πάντα να φέρω την παρέα με ασφάλεια πίσω. Το κατάφερα αν και χάθηκα εκεί στις ερημιές. Οδηγούσα και όλοι κοιμόντουσαν μέσα στο αυτοκίνητο μέχρι που φθάσαμε στα νότια προάστια για διανομή κατοίκων…Εγώ δεν άκουγα τότε rave αλλά μου έκανε εντύπωση η μουσική που έπαιζε ο d.j. και τον ρώτησα “τι ακούμε” : “Μακράν Prodigy”.
Αυτή η γενιά των 90s και των «Οινόφυτων» πειραματίστηκε με την rave και trance ιδιαίτερα με τους Prodigy να είναι πιο ψηλά ίσως στις προτιμήσεις τους, όμως σήμερα μάλλον ησύχασε. Πολλοί εξ αυτών 50-60άρηδες- βγήκαν έξω χθες το βράδυ να θυμηθούν τα παλιά και κατέβηκαν στην πλατεία Νερού στο Δέλτα Φαλήρου να χορέψουν με την ψυχή τους όπως τότε χωρίς όμως σπρωξίματα και άλλα πανκέ κόλπα που γινόντουσαν στα live των Prodigy. Φυσικά το κοινό δεν αποτελούνταν μόνο από τις ηλικίες αυτές, αλλά και πολύ νεώτερους.
Όσοι πήγαν στο Release Athens 2023 την Παρασκευή 21 Ιουλίου μόνο για τους “Νονούς του Rave” έκαναν καλά όχι γιατί οι Primal Scream δεν ήταν καλοί, το αντίθετο, αλλά η χορευτική τους διάθεση θα μετουσιωνόταν στην ψυχαγωγία πού αναζητούσαν σίγουρα περισσότερο με τους Prodigy. Ναι, ήταν μια βραδιά ποτισμένη από Prodigy.
Το άλλοτε underground rave συγκρότημα έκανε εντυπωσιακή εμφάνιση ακριβώς στις 11.15 σύμφωνα με το πρόγραμμα μέσα σε χαμό, με τον κόσμο να χοροπηδά μέσα σε καπνούς, καπνογόνα, έντονα φώτα που έδεναν με το σκοτάδι και τον εκπληκτικό περφόρμερ – χορευτή Μαξίμ Ριάλιτυ να εμφανίζεται με μπουφάν που είχε επάνω την μορφή του Κιθ Φλιντ. Τα μπουφάν σημειωτέων είναι σήμα κατατεθέν των Prodigy και πάντα στις συναυλίες τους είναι μια έκπληξη.
Όλα αυτά υπό τους ήχους του Firestarter, από τις κορυφαίες επιτυχίες τους, που αμέσως εκτίναξε το κοινό στα ύψη. Η συνέχεια ήταν το ίδιο εκρηκτική με το Writings On The Wall, Καλύτερο ξεκίνημα δεν γινόταν. Από εκεί και πέρα πήραν όλα το δρόμο τους…
Οι Prodigy από την απώλεια του Κιθ Φιλντ το 2018 δεν έχουν καινούργιο άλμπουμ – τελευταίο το No Tourists - οπότε το κοινό τους ήταν πανέτοιμο για ένα best of σετ που οι περισσότεροι θέλουν σε μια συναυλία αγαπημένου τους καλλιτέχνη ή συγκροτήματος. Έτσι ακούστηκαν μεταξύ άλλων κορυφαίων τους κομματιών τα Breathe, Smack My Bitch Up και Voodoo People.
Η συμμετοχή του κόσμου ήταν απίστευτη καθώς χόρευε πάνω – κάτω κυριολεκτικά όλο η Πλατεία Νερού που γέμισε από χιλιάδες. Κάποια στιγμή ο Μαξίμ Ριάλιτυ ζήτησε από το κοινό να καθίσει κάτω και αμέσως μετά όλοι εκτοξεύτηκαν με φόρα όσο πιο ψηλά μπορούσαν ! Ένα ωραίο θέαμα που συνοδευόταν από οπτικό υλικό και διάφορα άλλα ηλεκτρονικά μέσα που κάποια στιγμή έφεραν την μορφή του Κιθ Φλιντ στο προσκήνιο με λέιζερ κι έγινε χαμός.
Όλο αυτό κράτησε 55 λεπτά και μετά ξαναβγήκαν σε αποθέωση οι Prodigy για κανά τέταρτο ακόμη. 70 λεπτά όλο το σετ τους συνολικά. Να σημειωθεί ότι έπαιξαν κατά τι λιγότερο από τους Primal Scream που έφθασαν γεμάτα τα 75 λεπτά, βάλε ένα κομμάτι επιπλέον.
Αυτή η συζήτηση με το χρόνο εμφανίσεων των συγκροτημάτων έχει ξεκινήσει καιρό, και επανήλθε στο προσκήνιο αυτές τις ημέρες με τις sold-out συναυλίες των Artic Monkeys στο Release Athens 2023, και σίγουρα θα συνεχιστούν με τους Prodigy. Όμως η εποχή των συναυλιών που ξέραμε έχει περάσει ανεπιστρεπτί, που δεν άρχιζαν την καθορισμένη ώρα και κανείς δεν ήξερε πως θα εξελιχθούν και αν θα τελείωναν κι όλα αυτά και το μετά κομμάτι τους. Τώρα είναι πιο επαγγελματικά τα πράγματα, υπάρχουν αναλυτικά συμβόλαια που περιλαμβάνουν πολλές λεπτομέρειες ειδικά όταν πρόκειται για φεστιβάλ που θα εμφανιστούν πολλοί και πρέπει να τηρηθούν πολλά ώστε να έρθει σε πέρας όλο το εγχείρημα με ακρίβεια. Η γκρίνια σε ένα βαθμό έχει να κάνει και με τις τιμές των εισιτηρίων που στην Ελλάδα είναι πιο “τσιμπημένες” από το εξωτερικό και δεν αναφέρομαι στο Release αλλά γενικότερα κι έτσι ανοίγει μια συζήτηση που δεν τελειώνει…
Νωρίτερα εμφανίστηκαν οι Primal Scream από την Γλασκώβη της Σκωτίας – ιδρύθηκαν το 1982 - ανέβηκαν στην σκηνή επίσης με ακρίβεια στις 9.15 με τον συν-ιδρυτή τραγουδιστή τους Μπόμπι Γκιλέσπι να είναι βαριά ντυμένος για τέτοια μέρα με καύσωνα. Μαζί του ο κιθαρίστας Andrew Innes (από το ’86 μαζί τους), ο ντράμερ Ντάριν Μούνεϊ από το ’97), η όμορφη μελαχρινή μπασίστρια Σιμόν Μαρί Μπάτλερ (από το ’12) ντυμένη στα κόκκινα κι ένας σαξοφωνίστας που ξεκίνησε την συναυλία παίζοντας ντέφι, αγνώστου ταυτότητας, τουλάχιστον σε μένα. Εμφανίστηκαν στην Αθήνα σχεδόν μετά από μια 15ετία.
Έκαναν εντυπωσιακή είσοδο με πενταμελή σχεδόν παιδική χορωδία που χόρευε, τραγουδούσε και ήταν σε υπερυψωμένο σημείο της σκηνής. Η εμφάνισή τους ήταν εξαιρετική και από την αρχή έβαλε τον κόσμο μέσα στην μουσική τους, χωρίς όμως το κοινό να είναι τόσο μεγάλο όσο την ώρα των Prodigy που στο κενό της ώρας κατέφθανε μαζικά στην Πλατεία Νερού.
Κάποια στιγμή που δεν άργησε ο 62χρονος Μπόμπι Γκιλέσπι – μορφή – έβγαλε στο λεπτό μπουφάν του και έμεινε με το μακρυμάνικο πουκάμισο που δεν άργησε να σηκώσει όσο γινόταν τα μανίκια. Ωραίος τύπος με τη δική του ιστορία σηκώνει όλο το βάρος μια 40χρονης και πλέον αξιοσημείωτης πορείας των Primal Scream.
Το οπτικό μέρος της συναυλίας τους ήταν εξίσου ενδιαφέρον και ιδιαίτερα πολιτικοποιημένο και περιείχε την asphyxiation culture, την κουλτούρα της ασφυξίας…
Την προτελευταία ημέρα του Release Athens άνοιξαν οι Lip Forensics το εξαιρετικό ηλεκτρονικό ντουέτο των Zade και Ekelon που έπαιξαν κυρίως κομμάτια από το ντεμπούτο άλμπουμ τους “Apophenia” και άρεσε ιδιαίτερα σε όσους βρίσκονταν από τις 8 και μετά στο Release. Την ώρα αυτή ξεκίνησαν τα live λόγω καύσωνα, όπως και οι πόρτες άνοιξαν στις 7 το απόγευμα αντί για τις 5.30 που άνοιγαν άλλες φορές.
Μια μπλούζα άλλου συγκροτήματος που είδα στο κοινό και μου έκανε εντύπωση ήταν των Tools.
Επίσης το κοινό των Prodigy ήταν πολύ περισσότερο της αντι-καθαριότητας σε σχέση με το κοινό της Siouxsie που ήταν πολύ πιο προσεκτικό όπως είχα γράψει σχετικά. Επίσης να υπογραμμίσω το άγρυπνο μάτι των υπευθύνων σε περιπτώσεις που τυχόν θα προέκυπταν από τον καύσωνα (αδιαθεσίες κλπ) ήταν αξιέπαινη και αποτελεσματική η προσπάθειά τους σε όσα περιστατικά έπεσαν στην αντίληψή μου.
*Φωτογραφίες από Release Athens και Τάκη Λαζαρίδη
