Αθηναΐδα την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου 2014.
Ο Μίμης Πλέσσας, η Ελένη Πέτα, οι ηθοποιοί Βέρα Κρούσκα, Μαρία Καβογιάννη, Καίτη Κωνσταντίνου, η στιχουργός Ρεβέκκα Ρούσση και άλλοι πολλοί γνωστοί, βρέθηκαν σε αυτόν τον λειτουργικό πολυχώρο, προκειμένου να απολαύσουν το Στέφανο Κορκολή, τη Σοφία Μανουσάκη και το συγκρότημα String Damons σε μια παράσταση που κυριολεκτικά τίμησε τον τίτλο της, αφού τα κομμάτια που ακούστηκαν δημιούργησαν ένα ευρύ «Φάσμα Ασμάτων».
Αρχικά ο σολίστας έπαιξε διασκευασμένη στο πιάνο την «Ισπανική Φαντασία» των Ι. Albéniz- E. Granados, ενώ λίγο αργότερα, η Σοφία Μανουσάκη ερμήνευσε με ωριμότητα - παρά το νεαρό της ηλικίας της - τον πασίγνωστο «Ερωτόκριτο». Τα «Δεν είσαι εδώ», «Κάθε φορά» και «Ο Άγγελός μου» ήταν τα τρία τραγούδια του συνθέτη που ακούστηκαν στο πρώτο μέρος, αλλά αυτά που προκάλεσαν αίσθηση ήταν τα απρόβλεπτα τραγούδια, όπως το «Money Money» και το «Φέρτε μου ένα μαντολίνο».
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με μια ευχάριστη έκπληξη, αφού ο Κορκολής κάλεσε στη σκηνή τον θείο του Μίμη Πλέσσα, ο οποίος με τη σειρά του και αφού συνόδεψε τη Σοφία Μανουσάκη στο «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες» και το «Άγαλμα», δήλωσε με τον δικό του, χιουμοριστικό τρόπο περιχαρής για τη «συγγένεια» που έχει με τον επιτυχημένο συνθέτη. Το «Ποντιακό καζίνο» των String Demons, δηλαδή του Κωνσταντίνου και της Λυδίας Μπουντούνη ξεσήκωσε το κοινό, ενώ, η επιτυχημένη διασκευή στα «Καγκέλια» και στο «Hallowed be my name» των Iron Maiden από τα δύο αδέλφια, προκάλεσαν τον θαυμασμό όλων. Κάπου εκεί, ο Στέφανος φώναξε την Ελένη Πέτα που βρισκόταν στο κοινό κι εκείνη υπακούοντάς τον, τραγούδησε εξαιρετικά το «Je suis Malade» που πρωτοερμήνευσε η Lara Fabian. Η βραδιά έκλεισε δυναμικά με όλους τους συμμετέχοντες της παράστασης στα τραγούδια «Ήτανε μια φορά» και «Πεντοζάλης». Φυσικά, δεν έλειψε το ανκόρ με παλιά, αγαπημένα τραγούδια του Κορκολή, όπως το «Ζωή με το κομμάτι».
Ήμασταν, όμως, εκεί, στην Αθηναΐδα και την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου για να απολαύσουμε το δεύτερο πρόγραμμα που παρουσιάζει ο χαρισματικός συνθέτης σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα από αυτό της παράστασης «Φάσμα Ασμάτων». Προχθές, λοιπόν, και για τις δύο επόμενες Κυριακές, όσοι επιλέξουν να βρεθούν στις 5 το απόγευμα στον χώρο αυτό, θα έχουν την ευκαιρία να νιώσουν τη δυναμική του πιάνου, αφού, με το πέρας της παράστασης αυτής, επαληθεύεται η άποψη ότι το πιάνο είναι ο βασιλιάς των οργάνων, όταν μάλιστα, αυτό το όργανο το χρησιμοποιούν τα κατάλληλα χέρια, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να αυτοσχεδιάζουν κάθε ώρα και στιγμή σε οποιαδήποτε μελωδία. Αλλιώς, πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί το γεγονός ότι, ίσως το πιο πασίγνωστο τραγούδι όλων των εποχών, δηλαδή το «Happy birthday» μπορεί να ακουστεί με το ύφος του Mozart, του Rachmaninov και του Vivaldi;
Οι παραστάσεις της Κυριακής είναι μια διαδραστική προσέγγιση ανάμεσα στον Κορκολή και το κοινό, με ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων για τα κομμάτια που παίζει ο πιανίστας και που κρατά τους θεατές σε μια ήρεμη εγρήγορση και ανυπομονησία για την επόμενη μουσική στιγμή.
Οι δύο παραστάσεις, λοιπόν, του Στέφανου Κορκολή στέφονται με επιτυχία. Στόχος των συμμετεχόντων είναι η «ποιοτική» προσέγγιση σε διαφορετικά μουσικά είδη, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η μουσική δεν έχει νοητά όρια.
Ο Μίμης Πλέσσας, η Ελένη Πέτα, οι ηθοποιοί Βέρα Κρούσκα, Μαρία Καβογιάννη, Καίτη Κωνσταντίνου, η στιχουργός Ρεβέκκα Ρούσση και άλλοι πολλοί γνωστοί, βρέθηκαν σε αυτόν τον λειτουργικό πολυχώρο, προκειμένου να απολαύσουν το Στέφανο Κορκολή, τη Σοφία Μανουσάκη και το συγκρότημα String Damons σε μια παράσταση που κυριολεκτικά τίμησε τον τίτλο της, αφού τα κομμάτια που ακούστηκαν δημιούργησαν ένα ευρύ «Φάσμα Ασμάτων».
Αρχικά ο σολίστας έπαιξε διασκευασμένη στο πιάνο την «Ισπανική Φαντασία» των Ι. Albéniz- E. Granados, ενώ λίγο αργότερα, η Σοφία Μανουσάκη ερμήνευσε με ωριμότητα - παρά το νεαρό της ηλικίας της - τον πασίγνωστο «Ερωτόκριτο». Τα «Δεν είσαι εδώ», «Κάθε φορά» και «Ο Άγγελός μου» ήταν τα τρία τραγούδια του συνθέτη που ακούστηκαν στο πρώτο μέρος, αλλά αυτά που προκάλεσαν αίσθηση ήταν τα απρόβλεπτα τραγούδια, όπως το «Money Money» και το «Φέρτε μου ένα μαντολίνο».
Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με μια ευχάριστη έκπληξη, αφού ο Κορκολής κάλεσε στη σκηνή τον θείο του Μίμη Πλέσσα, ο οποίος με τη σειρά του και αφού συνόδεψε τη Σοφία Μανουσάκη στο «Σταμάτησε του ρολογιού τους δείχτες» και το «Άγαλμα», δήλωσε με τον δικό του, χιουμοριστικό τρόπο περιχαρής για τη «συγγένεια» που έχει με τον επιτυχημένο συνθέτη. Το «Ποντιακό καζίνο» των String Demons, δηλαδή του Κωνσταντίνου και της Λυδίας Μπουντούνη ξεσήκωσε το κοινό, ενώ, η επιτυχημένη διασκευή στα «Καγκέλια» και στο «Hallowed be my name» των Iron Maiden από τα δύο αδέλφια, προκάλεσαν τον θαυμασμό όλων. Κάπου εκεί, ο Στέφανος φώναξε την Ελένη Πέτα που βρισκόταν στο κοινό κι εκείνη υπακούοντάς τον, τραγούδησε εξαιρετικά το «Je suis Malade» που πρωτοερμήνευσε η Lara Fabian. Η βραδιά έκλεισε δυναμικά με όλους τους συμμετέχοντες της παράστασης στα τραγούδια «Ήτανε μια φορά» και «Πεντοζάλης». Φυσικά, δεν έλειψε το ανκόρ με παλιά, αγαπημένα τραγούδια του Κορκολή, όπως το «Ζωή με το κομμάτι».
Ήμασταν, όμως, εκεί, στην Αθηναΐδα και την Κυριακή 7 Δεκεμβρίου για να απολαύσουμε το δεύτερο πρόγραμμα που παρουσιάζει ο χαρισματικός συνθέτης σε ένα εντελώς διαφορετικό κλίμα από αυτό της παράστασης «Φάσμα Ασμάτων». Προχθές, λοιπόν, και για τις δύο επόμενες Κυριακές, όσοι επιλέξουν να βρεθούν στις 5 το απόγευμα στον χώρο αυτό, θα έχουν την ευκαιρία να νιώσουν τη δυναμική του πιάνου, αφού, με το πέρας της παράστασης αυτής, επαληθεύεται η άποψη ότι το πιάνο είναι ο βασιλιάς των οργάνων, όταν μάλιστα, αυτό το όργανο το χρησιμοποιούν τα κατάλληλα χέρια, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να αυτοσχεδιάζουν κάθε ώρα και στιγμή σε οποιαδήποτε μελωδία. Αλλιώς, πώς θα μπορούσε να εξηγηθεί το γεγονός ότι, ίσως το πιο πασίγνωστο τραγούδι όλων των εποχών, δηλαδή το «Happy birthday» μπορεί να ακουστεί με το ύφος του Mozart, του Rachmaninov και του Vivaldi;
Οι παραστάσεις της Κυριακής είναι μια διαδραστική προσέγγιση ανάμεσα στον Κορκολή και το κοινό, με ανταλλαγή απόψεων και προτάσεων για τα κομμάτια που παίζει ο πιανίστας και που κρατά τους θεατές σε μια ήρεμη εγρήγορση και ανυπομονησία για την επόμενη μουσική στιγμή.
Οι δύο παραστάσεις, λοιπόν, του Στέφανου Κορκολή στέφονται με επιτυχία. Στόχος των συμμετεχόντων είναι η «ποιοτική» προσέγγιση σε διαφορετικά μουσικά είδη, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι η μουσική δεν έχει νοητά όρια.
