Τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου, στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, ανοίγει η αυλαία της παράστασης «Γυναίκες», με πρωταγωνίστριες τις Φωτεινή Βελεσιώτου, Αναστασία Μουτσάτσου & Μυρτώ Αλικάκη, σε σκηνοθεσία Ελένης Γκασούκα.
Πρόκειται για μια μουσικοθεατρική παράσταση, πάνω σε κείμενα της Αναστασίας Μουτσάτσου, όπου ο λόγος πλέκεται με τη μουσική και τα τραγούδια, με σκοπό την κάθαρση, μέσω της εξομολόγησης τριών γυναικών.
Η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Αναστασία Μουτσάτσου & η Μυρτώ Αλικάκη, εξομολογούνται ιστορίες και πάθη μιας ζωής, τόσο με πρόζα, όσο και με τραγούδια, εκφράζοντας καταπιεσμένα συναισθήματα ανθρώπων εγκλωβισμένων σε αρχετυπικούς ρόλους, που αγωνίζονται για επιβίωση και ελευθερία, αναζητώντας ουσιαστικά τη «συγκολλητική ουσία» που δεν είναι άλλη από την αγάπη.
Βρεθήκαμε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο το απόγευμα της Τετάρτης 19 Οκτωβρίου και παρακολουθήσαμε λίγο από την πρόβα των συντελεστών. Η σκηνοθέτιδα Ελένη Γκασούκα ήταν εκεί, συντονίζοντας τις τρεις πρωταγωνίστριες, καθώς ξετύλιγαν την πλοκή του έργου, μέσα από τραγούδια, ερμηνευμένα κυρίως από τη Φωτεινή Βελεσιώτου & την Αναστασία Μουτσάτσου και μονολόγους από τη Μυρτώ Αλικάκη.
Στο τέλος της πρόβας, οι τέσσερις γυναίκες μίλησαν για την παράσταση. Πρώτη τοποθετήθηκε η Αναστασία Μουτσάτσου, που είχε την ιδέα της παράστασης και υπογράφει τα κείμενα: «Το κεντρικό σημείο του κειμένου είναι η αναζήτηση της αγάπης και κατ’ αρχήν η συμφιλίωση με τον εαυτό. Αυτή η γυναίκα, δηλαδή, κάποια στιγμή καταλαβαίνει ότι υπάρχουν δύο πράγματα στη ζωή, η αγάπη και ο φόβος. Ξεπερνάει το φόβο, αγαπάει τον εαυτό της κι έτσι καταφέρνει να φέρει κοντά της τους ανθρώπους που αγαπάει - την κόρη της κατ’ αρχήν, το παιδί της. Χθες με ρώτησε ένας δημοσιογράφος μήπως το θέμα της αγάπης είναι πασέ. Θέλω να πω ότι μπορεί να ακούγεται έτσι, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε, που δεν έχουν σπίτι να μείνουν, πόλεμος… Όμως η αγάπη είναι συγκολλητική ουσία. Αν οι άνθρωποι καταφέρναμε να κερδίσουμε την αγάπη προς τον εαυτό μας και κατά συνέπεια να τη μοιραζόμαστε μεταξύ μας, δε θα μπορούσε κανείς να μας διασπάσει, να μας φέρει αντιμέτωπους μεταξύ μας, να δημιουργήσει πολέμους και αντιθέσεις. Γιατί η τακτική της σαλαμοποίησης, που συμβαίνει σε όλη μας τη ζωή και σε όλο τον πλανήτη, ξεκινάει από τα μικρά - μικρά κόμπλεξ που έχουμε όλοι μας, τα οποία καλλιεργεί για να μας κάνει τον έναν εχθρό του άλλου. Αυτό είναι».
Στη συνέχεια, η Φωτεινή Βελεσιώτου, ολιγόλογη, αλλά με χιούμορ μίλησε για το «ρόλο της»: «Είναι πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα. Την Αναστασία τη γνώρισα πριν από λίγους μήνες, την αγαπώ πολύ - πολύ γι’ αυτό που είναι σαν άνθρωπος κατ’ αρχήν, τη Μυρτώ τη γνώρισα ακόμα πιο πρόσφατα… Γενικώς, καταστράφηκα. Εγώ άλλα ήξερα, να ‘χω μπροστά μου τα τραγούδια μου και να τα λέω, ούτε ατάκες να παίρνω, ούτε να δίνω… Η Μουτσάτσου με κατέστρεψε, εγώ μπορεί να καταστρέψω βέβαια τη Μυρτώ και την Ελένη τη Γκασούκα, αλλά αυτό ξέρω, να τραγουδάω. Δε ξέρω τίποτα άλλο τόσα χρόνια. Σας ευχαριστώ πολύ».
Η Μυρτώ Αλικάκη, η ηθοποιός της παράστασης, δήλωσε: «Αυτό που θέλω να πω εγώ είναι ότι πολύ σπάνια έχω νιώσει ότι είχα μια τέτοια ευκαιρία στη ζωή μου και καλλιτεχνικά και σε προσωπικό επίπεδο. Θαυμάζω πάρα πολύ την Αναστασία και τη Φωτεινή, αγαπάω πάρα πολύ την Ελένη, με την οποία έχω ξαναδουλέψει. Έχει κάτι πάρα πολύ σπάνιο, ένα τρομερό συναίσθημα και ξέρει να σου δίνει συγκεκριμένες, σαφείς οδηγίες για να μη χάνεσαι στον ορίζοντα. Νιώθω μεγάλη εμπιστοσύνη σ’ αυτές τις τρεις γυναίκες και ως εκ τούτου πολύ βαθιά ευτυχία και ικανοποίηση και πιστεύω ότι αυτό που κάνουμε, όσο κι αν αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο αλαζονικό, θα αγγίξει πάρα πολύ κόσμο, γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο απ’ το να συμφιλιώνεσαι με όσα σε πονάνε στη ζωή αυτή».
Τέλος, το λόγο πήρε η σκηνοθέτιδα Ελένη Γκασούκα: «Είμαι ευτυχής μέσα σ’ αυτή τη δουλειά, μου αρέσει πάρα πολύ η μουσική, η κίνηση και η υποκριτική κι όλα αυτά τα έχω εδώ μπροστά μου και μπορώ να τα χειριστώ. Κάνω λίγα πράγματα και μόνο ό,τι με αφορά κι ό,τι με κάνει ευτυχισμένη. Το αποτέλεσμα δε ξέρω ποιο θα είναι γιατί μετά κρίνεσαι, ούτε μπορώ να πω τίποτα γι’ αυτή την παράσταση, παρά μόνο ότι είναι τίμια και υπάρχει μεγάλη πίστη, συγκίνηση και χαρά γι’ αυτό που κάνουμε. Πιστεύω ότι όλες οι δουλειές από εκεί θα έπρεπε να ξεκινάνε, αυτή είναι η σωστή σύνθεση. Η παράσταση αφορά όλο τον κόσμο, παρ’ όλο που λέγεται «Γυναίκες», γιατί είναι γεμάτη ανθρωπιά και μέσα σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές που διανύουμε, αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν την αληθινή αγάπη, τον έρωτα, την πίστη στον άνθρωπο… Η ιδέα ήταν της Αναστασίας Μουτσάτσου, αυτή με κάλεσε, διάβασα το κείμενο κι επειδή αυτό που βρήκα με αφορά, καθώς πέρα από τη συγκίνηση και την ανθρωπιά έχει μια βαθιά παιδικότητα κι αυτό μου αρέσει να επεξεργάζομαι και να δουλεύω, έφερα τη Μυρτώ Αλικάκη. Έχουμε και τέσσερις καταπληκτικούς μουσικούς, που δύσκολα συναντάς σε τέτοιες δουλειές τόσο ταλαντούχους νέους ανθρώπους, με μεγάλη πίστη που να ξέρουν πάρα πολύ καλά τη δουλειά τους».
Γιώργος Καραμφίλλης: μπουζούκι, τζουρά
Νίκος Παναναστασίου: ακορντεόν
Γιώργος Τσοκάνης: πλήκτρα
Βασίλης Κετεντζόγλου: κιθάρες
Η παράσταση «Γυναίκες», ξεκινώντας τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, θα ανεβαίνει κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 9 το βράδυ και έχει διάρκεια 2 ώρες και 20 λεπτά. Περισσότερες πληροφορίες στο σχετικό δελτίο τύπου.
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε στιγμιότυπα από τραγούδια της παράστασης.
Πρόκειται για μια μουσικοθεατρική παράσταση, πάνω σε κείμενα της Αναστασίας Μουτσάτσου, όπου ο λόγος πλέκεται με τη μουσική και τα τραγούδια, με σκοπό την κάθαρση, μέσω της εξομολόγησης τριών γυναικών.
Η Φωτεινή Βελεσιώτου, η Αναστασία Μουτσάτσου & η Μυρτώ Αλικάκη, εξομολογούνται ιστορίες και πάθη μιας ζωής, τόσο με πρόζα, όσο και με τραγούδια, εκφράζοντας καταπιεσμένα συναισθήματα ανθρώπων εγκλωβισμένων σε αρχετυπικούς ρόλους, που αγωνίζονται για επιβίωση και ελευθερία, αναζητώντας ουσιαστικά τη «συγκολλητική ουσία» που δεν είναι άλλη από την αγάπη.
Βρεθήκαμε στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο το απόγευμα της Τετάρτης 19 Οκτωβρίου και παρακολουθήσαμε λίγο από την πρόβα των συντελεστών. Η σκηνοθέτιδα Ελένη Γκασούκα ήταν εκεί, συντονίζοντας τις τρεις πρωταγωνίστριες, καθώς ξετύλιγαν την πλοκή του έργου, μέσα από τραγούδια, ερμηνευμένα κυρίως από τη Φωτεινή Βελεσιώτου & την Αναστασία Μουτσάτσου και μονολόγους από τη Μυρτώ Αλικάκη.
Στο τέλος της πρόβας, οι τέσσερις γυναίκες μίλησαν για την παράσταση. Πρώτη τοποθετήθηκε η Αναστασία Μουτσάτσου, που είχε την ιδέα της παράστασης και υπογράφει τα κείμενα: «Το κεντρικό σημείο του κειμένου είναι η αναζήτηση της αγάπης και κατ’ αρχήν η συμφιλίωση με τον εαυτό. Αυτή η γυναίκα, δηλαδή, κάποια στιγμή καταλαβαίνει ότι υπάρχουν δύο πράγματα στη ζωή, η αγάπη και ο φόβος. Ξεπερνάει το φόβο, αγαπάει τον εαυτό της κι έτσι καταφέρνει να φέρει κοντά της τους ανθρώπους που αγαπάει - την κόρη της κατ’ αρχήν, το παιδί της. Χθες με ρώτησε ένας δημοσιογράφος μήπως το θέμα της αγάπης είναι πασέ. Θέλω να πω ότι μπορεί να ακούγεται έτσι, γιατί αυτή τη στιγμή υπάρχουν άνθρωποι που πεινάνε, που δεν έχουν σπίτι να μείνουν, πόλεμος… Όμως η αγάπη είναι συγκολλητική ουσία. Αν οι άνθρωποι καταφέρναμε να κερδίσουμε την αγάπη προς τον εαυτό μας και κατά συνέπεια να τη μοιραζόμαστε μεταξύ μας, δε θα μπορούσε κανείς να μας διασπάσει, να μας φέρει αντιμέτωπους μεταξύ μας, να δημιουργήσει πολέμους και αντιθέσεις. Γιατί η τακτική της σαλαμοποίησης, που συμβαίνει σε όλη μας τη ζωή και σε όλο τον πλανήτη, ξεκινάει από τα μικρά - μικρά κόμπλεξ που έχουμε όλοι μας, τα οποία καλλιεργεί για να μας κάνει τον έναν εχθρό του άλλου. Αυτό είναι».
Στη συνέχεια, η Φωτεινή Βελεσιώτου, ολιγόλογη, αλλά με χιούμορ μίλησε για το «ρόλο της»: «Είναι πρωτόγνωρη εμπειρία για μένα. Την Αναστασία τη γνώρισα πριν από λίγους μήνες, την αγαπώ πολύ - πολύ γι’ αυτό που είναι σαν άνθρωπος κατ’ αρχήν, τη Μυρτώ τη γνώρισα ακόμα πιο πρόσφατα… Γενικώς, καταστράφηκα. Εγώ άλλα ήξερα, να ‘χω μπροστά μου τα τραγούδια μου και να τα λέω, ούτε ατάκες να παίρνω, ούτε να δίνω… Η Μουτσάτσου με κατέστρεψε, εγώ μπορεί να καταστρέψω βέβαια τη Μυρτώ και την Ελένη τη Γκασούκα, αλλά αυτό ξέρω, να τραγουδάω. Δε ξέρω τίποτα άλλο τόσα χρόνια. Σας ευχαριστώ πολύ».
Η Μυρτώ Αλικάκη, η ηθοποιός της παράστασης, δήλωσε: «Αυτό που θέλω να πω εγώ είναι ότι πολύ σπάνια έχω νιώσει ότι είχα μια τέτοια ευκαιρία στη ζωή μου και καλλιτεχνικά και σε προσωπικό επίπεδο. Θαυμάζω πάρα πολύ την Αναστασία και τη Φωτεινή, αγαπάω πάρα πολύ την Ελένη, με την οποία έχω ξαναδουλέψει. Έχει κάτι πάρα πολύ σπάνιο, ένα τρομερό συναίσθημα και ξέρει να σου δίνει συγκεκριμένες, σαφείς οδηγίες για να μη χάνεσαι στον ορίζοντα. Νιώθω μεγάλη εμπιστοσύνη σ’ αυτές τις τρεις γυναίκες και ως εκ τούτου πολύ βαθιά ευτυχία και ικανοποίηση και πιστεύω ότι αυτό που κάνουμε, όσο κι αν αυτό μπορεί να ακούγεται λίγο αλαζονικό, θα αγγίξει πάρα πολύ κόσμο, γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο σπουδαίο απ’ το να συμφιλιώνεσαι με όσα σε πονάνε στη ζωή αυτή».
Τέλος, το λόγο πήρε η σκηνοθέτιδα Ελένη Γκασούκα: «Είμαι ευτυχής μέσα σ’ αυτή τη δουλειά, μου αρέσει πάρα πολύ η μουσική, η κίνηση και η υποκριτική κι όλα αυτά τα έχω εδώ μπροστά μου και μπορώ να τα χειριστώ. Κάνω λίγα πράγματα και μόνο ό,τι με αφορά κι ό,τι με κάνει ευτυχισμένη. Το αποτέλεσμα δε ξέρω ποιο θα είναι γιατί μετά κρίνεσαι, ούτε μπορώ να πω τίποτα γι’ αυτή την παράσταση, παρά μόνο ότι είναι τίμια και υπάρχει μεγάλη πίστη, συγκίνηση και χαρά γι’ αυτό που κάνουμε. Πιστεύω ότι όλες οι δουλειές από εκεί θα έπρεπε να ξεκινάνε, αυτή είναι η σωστή σύνθεση. Η παράσταση αφορά όλο τον κόσμο, παρ’ όλο που λέγεται «Γυναίκες», γιατί είναι γεμάτη ανθρωπιά και μέσα σ’ αυτές τις δύσκολες εποχές που διανύουμε, αυτοί οι άνθρωποι ψάχνουν την αληθινή αγάπη, τον έρωτα, την πίστη στον άνθρωπο… Η ιδέα ήταν της Αναστασίας Μουτσάτσου, αυτή με κάλεσε, διάβασα το κείμενο κι επειδή αυτό που βρήκα με αφορά, καθώς πέρα από τη συγκίνηση και την ανθρωπιά έχει μια βαθιά παιδικότητα κι αυτό μου αρέσει να επεξεργάζομαι και να δουλεύω, έφερα τη Μυρτώ Αλικάκη. Έχουμε και τέσσερις καταπληκτικούς μουσικούς, που δύσκολα συναντάς σε τέτοιες δουλειές τόσο ταλαντούχους νέους ανθρώπους, με μεγάλη πίστη που να ξέρουν πάρα πολύ καλά τη δουλειά τους».
Οι μουσικοί της παράστασης:
Γιώργος Καραμφίλλης: μπουζούκι, τζουρά
Νίκος Παναναστασίου: ακορντεόν
Γιώργος Τσοκάνης: πλήκτρα
Βασίλης Κετεντζόγλου: κιθάρες
Η παράσταση «Γυναίκες», ξεκινώντας τη Δευτέρα 31 Οκτωβρίου στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, θα ανεβαίνει κάθε Δευτέρα & Τρίτη στις 9 το βράδυ και έχει διάρκεια 2 ώρες και 20 λεπτά. Περισσότερες πληροφορίες στο σχετικό δελτίο τύπου.
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να ακούσετε στιγμιότυπα από τραγούδια της παράστασης.
