«Μικρούλης μ’ άρεσε να παίζω, να παίζω και να κάνω τρέλες…τώρα πια μεγάλωσα, φόρεσα μασέλες, τέρμα πια τρέλες, Κάλλιο μιας ώρας…». Όταν έγραψε το τραγούδι αυτό ο Δημήτρης Πουλικάκος στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ατενίζοντας το μέλλον και έχοντας διαγράψει μια σεβαστή πορεία στα 60s ίσως δεν φανταζόταν ποτέ ότι περίπου μισό αιώνα μετά θα το τραγουδούσε στα 80 του πια μένοντας ακμαίος στην σκηνή με την καρδιά του τεντυ-μπόυ που σύχναζε στα σφαιριστήρια της Αθήνας και χόρευε ροκ’ν’ρολλ.
«Έλα Όπως Είσαι» στο Κύτταρο. Φωτο : Γ. Αλεξίου
To Παρασκευή στο Κύτταρο, εκεί που έχει γράψει κι αυτός τη δική του ιστορία, ήταν η μεγάλη του βραδιά, κάτι σαν την «συναυλία της ζωής του» και ας έχει κάνει τόσες πολλές που η κάθε μια αποτελεί σήμερα ένα ιστορικό μουσικό γεγονός. Αυτή τη φορά στο γενέθλιο πάρτι του με γενικό τίτλο «Έλα Όπως Είσαι» ήταν εκεί μαζί με τους φίλους του μουσικούς, συνοδοιπόρους και νεώτερους και του έδωσε να καταλάβει ! Τρεις ώρες και βάλε επί σκηνής και τελειωμό δεν είχε με τον κόσμο εκεί να μένει κοντά του και να του ζητά τραγούδια κι ας έδειχνε το ρολόι περασμένες δυόμιση.
Αγγελάκας-Μητσιάς-Τσανακλίδου-Πουλικάκος στα καμαρίνια.
Στο φινάλε ήρθε η παραγγελιά και την ξεκίνησαν κάτι κοπέλες που φώναζαν δυνατά «Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη» και τις ακολούθησαν πολλοί ακόμη ώσπου ο Πουλικάκος είπε «Πάνε αυτά που ξέρατε», αλλά λίγο μετά ξεκίνησε να παίζει το κομμάτι αυτό που άνοιγε το θρυλικό πια δίσκο του «Μεταφοραί Εκδρομαί ο Μήτσος» του 1976.
Την εποχή αυτή και συγκεκριμένα τη σεζόν 1975-76 όπου όπως είπε «περάσαμε ένα ωραίο χειμώνα μαζί, με εμφανίσεις έξι μέρες την βδομάδα στην μπουάτ Θεμέλιο, στην Πλάκα». Έτσι μετά από τόσα χρόνια ήταν καλεσμένοι του δύο εκλεκτές φωνές του ελληνικού τραγουδιού από εκείνο το σχήμα ο Μανώλης Μητσιάς και η Τάνια Τσανακλίδου. Το σχήμα εκείνο πλαισίωναν επίσης η Μαρίζα Κωχ και ο Δημήτρης Κατοίκος, όπως ανέφερε ο Δ.Πουλικάκος.
Ο Μανώλης Μητσιάς με τον Δημήτρη Πουλικάκο επί σκηνής.
Ήταν η πρώτη φορά ίσως μετά από χρόνια που ο «Γέροντας Παλούκιος», όπως είναι το πιο πρόσφατο εναλλακτικό του όνομα, που παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα βασισμένο σε καινούργια τραγούδια με μεγάλη μπάντα, καθώς επί σκηνής ήταν 11 μουσικοί και όταν ανέβηκαν και τα δύο πνευστά το σχήμα διευρύνθηκε σε 12 άτομα. Με τη Θέκλα Τσελεπή μαζί να δίνει τη θετική της ροκ αύρα, εκεί πάντα κοντά στον Δημήτρη Πουλικάκο, κάνοντας φωνητικά.
Θέκλα – Βασίλης Σπυρόπουλος. Φωτο: Γ. Αλεξίου
Το πρόγραμμα εξ ολοκλήρου ήταν βασισμένο σε 48 καινούργια τραγούδια που γράφτηκαν από τον ταραγμένο Δεκέμβρη του ’08 έως σήμερα και οι συντελεστές της βραδιάς, μουσικοί και καλεσμένοι, είναι αυτόν τον καιρό στο στούντιο και τα ηχογραφούν ώστε να γίνει μια νέα δισκογραφική απόπειρα με το σημερινό μουσικό προφίλ του Δημήτρη Πουλικάκου.
Με τον παλιό καλό τρόπο δηλαδή μέχρι οι μουσικοί να βρουν το δρόμο προς το στούντιο, έτσι και τώρα ο οικοδεσπότης της βραδιάς δοκίμασε τα καινούργια τραγούδια ζωντανά μπροστά στο κοινό. Από τον περιβόητο εκείνο πρώτο δίσκο του έπαιξε μόνο ένα ακόμη τραγούδι που ταίριαζε με την συναυλία αυτή το «Κάλλιο Μιας ώρας» που προαναφέρθηκε σε μια από τις μεγάλες στιγμές της βραδιάς. Την στιγμή αυτή ήταν στην σκηνή ο πρώτος κατά σειρά εκλεκτός καλεσμένος του, ο Γιάννης Αγγελάκας που τραγούδησαν μαζί 5 τραγούδια, και είπε για τον Πουλικάκο: «Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε τον πατέρα της underground σκηνής στην Ελλάδα». Στο σετ του ξεχώρισαν τα διαχρονικά τραγούδια των Τρυπών: «Ταξιδιάρα Ψυχή» και «Γιορτή» το οποίο αφιέρωσε στον Δ.Πουλικάκο. Οι δύο τους ξεκίνησαν με το «Κάπου σε ξέρω, κάπου με ξέρεις» όπου επαναλάμβαναν τον ίδιο στίχο με χιουμοριστική διάθεση, μετά το «Καλέ Μου» και στο τέλος είπαν το «Σακάτ».
Τάνια Τσανακλίδου. Φωτο: Γ. Αλεξίου
Τα τραγούδια με τους καλεσμένους του είχαν πολύ ενδιαφέρον αλλά και πλάκα όπως το «Ένα Μουνί στην Αχλαδιά» που είπε ο Πουλικάκος με την Τσανακλίδου με ακατανόμαστες λέξεις σ’ ένα διαλόγου άνευ προηγουμένου μεταξύ τους. Η γλυκιά Τάνια απολάμβανε την συνεύρεσή της στην σκηνή με τον Πουλικάκο και ήταν με ένα χαμόγελο στο στόμα, ενώ ξαναβγήκε στην πορεία και δεύτερη φορά.
Το ίδιο χαρούμενος ήταν ο Μανώλης Μητσιάς εκεί δίπλα στον εορτάζοντα τον οποίο κατά καιρούς έχει μνημονεύσει ως καλλιτέχνη. Είπαν στην αρχή, με πρώτη φωνή τον Μητσιά, το «Χωριό» ή «Ο αέρας σε παίρνει και δεν σε ξαναφέρνει», μια διασκευή σε ένα τραγούδι των Byrds στα ελληνικά, εν συνεχεία το «Πήρα το δρόμο τον στραβό» και τέλος στο «Ταξιδιώτης» ή «Καβαλάρης» βασισμένο σ’ ένα τραγούδι του Randy Newman, όλα καινούργια τραγούδια.
Ο Αλέξης Καλοφωλιάς
Άλλος καλεσμένος ήταν ο Alex K. (Αλέξης Καλοφωλιάς) των Last Drive που μεταξύ των άλλων τραγούδησε μαζί με τον Πουλικάκο το «I’m Waiting For The Man» των Velvet Underground, ενώ στο κομμάτι «Πους Τις» ο Γέρων Παλούκιος εμπνευσμένος από ένα τραγούδι του Elvis Presley, όπως είπε, ανέφερε ότι «η κόρη του Έλβις πέθανε σήμερα/χθες, Θεός Σχωρέστην» (!!).
Επίσης μνημόνευσε το «Ναό του Rock», το Κύτταρο φυσικά, λέγονταν «τον Γιάννη και τον Δημήτρη Γιακουμέλο τους θυμάμαι από τότε που άνοιξε το Κύτταρο. Οι Socrates τα έδωσαν όλα εδώ. Παιδάκια ήμασταν τότε, παιδάκια και τώρα».
Ο Δ. Πουλικάκος αφιέρωσε το live αυτό στους δύο εκλιπόντες φίλους και συνεργάτες του, τον Νίκο Σπυρόπουλο και τον Δημήτρη Πολύτιμο.
Επί σκηνής σε όλη τη διάρκεια του 4ωρου συνολικά προγράμματος ήταν ο Βασίλης Σπυρόπουλος με την ηλεκτρική κιθάρα και τα φωνητικά του, ο οποίος παρουσίασε μια «ανασύσταση των Σπυριδούλα», όπως ανέφερε ο ίδιος. Το σετ τους είχε και δύο διαχρονικά κομμάτια τους το «Νάυλον Ντέφια και Ψόφια Κέφια» και «Που Να Γυρίζεις», από τους δύο πρώτους δίσκους τους, το δεύτερο από το «Φλου» με τον Παύλο Σιδηρόπούλο. Στη δεύτερη κιθάρα ήταν ο Ανδρέας Γναφάκης, γιος της αείμνηστης Μελίνας Καρακώστα, πρώην μέλους των Σπυριδούλα.
Βαγγέλης Χάνος. Φωτο : Γ. Αλεξίου
Την βραδιά άνοιξε η μπάντα Ω-ρημάζοντες που είπαν μεταξύ άλλων ένα ωραίο κομμάτι το «Σκουριά», από τον «επόμενο δίσκο», όπως είπε ο τραγουδιστής τους Βαγγέλης Χάνος που είχε και μεγαλύτερη συνδρομή στη βραδιά με την κιθάρα και τα φωνητικά του. Επίσης αξιοσημείωτη ήταν παρουσία όχι ως μουσικού, αλλά ως φυσική και διακριτική παρουσία στην σκηνή του Τόλη Μαστρόκαλου, αυθεντικού μέλους των Σπυριδούλα, σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας.
Ο Πουλικάκος βγήκε στο ενδιάμεσο Ω-ρημάζοντες και Σπυριδούλα σε μια πρώτη παρουσία στη βραδιά απαγγέλλοντας κατ΄ αρχήν μετά την προτροπή του Νίκου Σπυρόπουλου, όταν γράφτηκε το κομμάτι, και τραγουδώντας ακολούθως το «Είτε προφίλ, είτε ανφάν, θα τον φας». Ο Γέροντας Παλούκιος ανέβηκε στην σκηνή στις 10.30 μ.μ. για να μείνει έως το τέλος όπου είχε φυλάξει ένα τραγούδι που έλεγαν με το σχήμα Προστατευόμενοι Μάρτυρες παρέα με τον Νίκο Σπυρόπουλο που γράφτηκε όταν ήταν υπουργός υγείας ο Α.Γ. Το encore είχε όπως προαναφέραμε το «Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη».
Θέκλα Τσελεπή – Δημήτρης Πουλικάκος στο τέλος της βραδιάς. Φωτο: Γ. Αλεξίου
Κάπως έτσι πέρασαν γεμάτα τέσσερις ώρες με τον Δημήτρη Πουλικάκο σε μεγάλη μέρα. Όλη την ευχαρίστηση και την συγκίνηση του έβγαλε σ’ ένα βλέμμα κάτω από τα μαύρα γυαλιά του στην Θέκλα που έτρεξε τόσο για την επιτυχία αυτής της συναυλίας. Η συνέχεια το άλλο Σάββατο 21 Ιανουαρίου, ημέρα των 80ων γενεθλίων του, στη δεύτερη βραδιά του Πουλικάκου στο Κύτταρο.
Ο κόσμος αποχωρώντας τραγούδησε μαζικά το «Νεοέλληνα» του Τζίμη Πανούση, ημέρα που έφυγε πριν 5 χρόνια, λίγες μετά την τελευταία παράστασή του στο Κύτταρο.
*Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν – Θωμάς Δασκαλάκης
«Έλα Όπως Είσαι» στο Κύτταρο. Φωτο : Γ. ΑλεξίουTo Παρασκευή στο Κύτταρο, εκεί που έχει γράψει κι αυτός τη δική του ιστορία, ήταν η μεγάλη του βραδιά, κάτι σαν την «συναυλία της ζωής του» και ας έχει κάνει τόσες πολλές που η κάθε μια αποτελεί σήμερα ένα ιστορικό μουσικό γεγονός. Αυτή τη φορά στο γενέθλιο πάρτι του με γενικό τίτλο «Έλα Όπως Είσαι» ήταν εκεί μαζί με τους φίλους του μουσικούς, συνοδοιπόρους και νεώτερους και του έδωσε να καταλάβει ! Τρεις ώρες και βάλε επί σκηνής και τελειωμό δεν είχε με τον κόσμο εκεί να μένει κοντά του και να του ζητά τραγούδια κι ας έδειχνε το ρολόι περασμένες δυόμιση.
Αγγελάκας-Μητσιάς-Τσανακλίδου-Πουλικάκος στα καμαρίνια. Στο φινάλε ήρθε η παραγγελιά και την ξεκίνησαν κάτι κοπέλες που φώναζαν δυνατά «Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη» και τις ακολούθησαν πολλοί ακόμη ώσπου ο Πουλικάκος είπε «Πάνε αυτά που ξέρατε», αλλά λίγο μετά ξεκίνησε να παίζει το κομμάτι αυτό που άνοιγε το θρυλικό πια δίσκο του «Μεταφοραί Εκδρομαί ο Μήτσος» του 1976.
Την εποχή αυτή και συγκεκριμένα τη σεζόν 1975-76 όπου όπως είπε «περάσαμε ένα ωραίο χειμώνα μαζί, με εμφανίσεις έξι μέρες την βδομάδα στην μπουάτ Θεμέλιο, στην Πλάκα». Έτσι μετά από τόσα χρόνια ήταν καλεσμένοι του δύο εκλεκτές φωνές του ελληνικού τραγουδιού από εκείνο το σχήμα ο Μανώλης Μητσιάς και η Τάνια Τσανακλίδου. Το σχήμα εκείνο πλαισίωναν επίσης η Μαρίζα Κωχ και ο Δημήτρης Κατοίκος, όπως ανέφερε ο Δ.Πουλικάκος.
Ο Μανώλης Μητσιάς με τον Δημήτρη Πουλικάκο επί σκηνής. Ήταν η πρώτη φορά ίσως μετά από χρόνια που ο «Γέροντας Παλούκιος», όπως είναι το πιο πρόσφατο εναλλακτικό του όνομα, που παρουσίασε ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα βασισμένο σε καινούργια τραγούδια με μεγάλη μπάντα, καθώς επί σκηνής ήταν 11 μουσικοί και όταν ανέβηκαν και τα δύο πνευστά το σχήμα διευρύνθηκε σε 12 άτομα. Με τη Θέκλα Τσελεπή μαζί να δίνει τη θετική της ροκ αύρα, εκεί πάντα κοντά στον Δημήτρη Πουλικάκο, κάνοντας φωνητικά.
Θέκλα – Βασίλης Σπυρόπουλος. Φωτο: Γ. Αλεξίου Το πρόγραμμα εξ ολοκλήρου ήταν βασισμένο σε 48 καινούργια τραγούδια που γράφτηκαν από τον ταραγμένο Δεκέμβρη του ’08 έως σήμερα και οι συντελεστές της βραδιάς, μουσικοί και καλεσμένοι, είναι αυτόν τον καιρό στο στούντιο και τα ηχογραφούν ώστε να γίνει μια νέα δισκογραφική απόπειρα με το σημερινό μουσικό προφίλ του Δημήτρη Πουλικάκου.
Με τον παλιό καλό τρόπο δηλαδή μέχρι οι μουσικοί να βρουν το δρόμο προς το στούντιο, έτσι και τώρα ο οικοδεσπότης της βραδιάς δοκίμασε τα καινούργια τραγούδια ζωντανά μπροστά στο κοινό. Από τον περιβόητο εκείνο πρώτο δίσκο του έπαιξε μόνο ένα ακόμη τραγούδι που ταίριαζε με την συναυλία αυτή το «Κάλλιο Μιας ώρας» που προαναφέρθηκε σε μια από τις μεγάλες στιγμές της βραδιάς. Την στιγμή αυτή ήταν στην σκηνή ο πρώτος κατά σειρά εκλεκτός καλεσμένος του, ο Γιάννης Αγγελάκας που τραγούδησαν μαζί 5 τραγούδια, και είπε για τον Πουλικάκο: «Είμαστε εδώ για να γιορτάσουμε τον πατέρα της underground σκηνής στην Ελλάδα». Στο σετ του ξεχώρισαν τα διαχρονικά τραγούδια των Τρυπών: «Ταξιδιάρα Ψυχή» και «Γιορτή» το οποίο αφιέρωσε στον Δ.Πουλικάκο. Οι δύο τους ξεκίνησαν με το «Κάπου σε ξέρω, κάπου με ξέρεις» όπου επαναλάμβαναν τον ίδιο στίχο με χιουμοριστική διάθεση, μετά το «Καλέ Μου» και στο τέλος είπαν το «Σακάτ».
Τάνια Τσανακλίδου. Φωτο: Γ. ΑλεξίουΤα τραγούδια με τους καλεσμένους του είχαν πολύ ενδιαφέρον αλλά και πλάκα όπως το «Ένα Μουνί στην Αχλαδιά» που είπε ο Πουλικάκος με την Τσανακλίδου με ακατανόμαστες λέξεις σ’ ένα διαλόγου άνευ προηγουμένου μεταξύ τους. Η γλυκιά Τάνια απολάμβανε την συνεύρεσή της στην σκηνή με τον Πουλικάκο και ήταν με ένα χαμόγελο στο στόμα, ενώ ξαναβγήκε στην πορεία και δεύτερη φορά.
Το ίδιο χαρούμενος ήταν ο Μανώλης Μητσιάς εκεί δίπλα στον εορτάζοντα τον οποίο κατά καιρούς έχει μνημονεύσει ως καλλιτέχνη. Είπαν στην αρχή, με πρώτη φωνή τον Μητσιά, το «Χωριό» ή «Ο αέρας σε παίρνει και δεν σε ξαναφέρνει», μια διασκευή σε ένα τραγούδι των Byrds στα ελληνικά, εν συνεχεία το «Πήρα το δρόμο τον στραβό» και τέλος στο «Ταξιδιώτης» ή «Καβαλάρης» βασισμένο σ’ ένα τραγούδι του Randy Newman, όλα καινούργια τραγούδια.
Ο Αλέξης Καλοφωλιάς Άλλος καλεσμένος ήταν ο Alex K. (Αλέξης Καλοφωλιάς) των Last Drive που μεταξύ των άλλων τραγούδησε μαζί με τον Πουλικάκο το «I’m Waiting For The Man» των Velvet Underground, ενώ στο κομμάτι «Πους Τις» ο Γέρων Παλούκιος εμπνευσμένος από ένα τραγούδι του Elvis Presley, όπως είπε, ανέφερε ότι «η κόρη του Έλβις πέθανε σήμερα/χθες, Θεός Σχωρέστην» (!!).
Επίσης μνημόνευσε το «Ναό του Rock», το Κύτταρο φυσικά, λέγονταν «τον Γιάννη και τον Δημήτρη Γιακουμέλο τους θυμάμαι από τότε που άνοιξε το Κύτταρο. Οι Socrates τα έδωσαν όλα εδώ. Παιδάκια ήμασταν τότε, παιδάκια και τώρα».
Ο Δ. Πουλικάκος αφιέρωσε το live αυτό στους δύο εκλιπόντες φίλους και συνεργάτες του, τον Νίκο Σπυρόπουλο και τον Δημήτρη Πολύτιμο.
Επί σκηνής σε όλη τη διάρκεια του 4ωρου συνολικά προγράμματος ήταν ο Βασίλης Σπυρόπουλος με την ηλεκτρική κιθάρα και τα φωνητικά του, ο οποίος παρουσίασε μια «ανασύσταση των Σπυριδούλα», όπως ανέφερε ο ίδιος. Το σετ τους είχε και δύο διαχρονικά κομμάτια τους το «Νάυλον Ντέφια και Ψόφια Κέφια» και «Που Να Γυρίζεις», από τους δύο πρώτους δίσκους τους, το δεύτερο από το «Φλου» με τον Παύλο Σιδηρόπούλο. Στη δεύτερη κιθάρα ήταν ο Ανδρέας Γναφάκης, γιος της αείμνηστης Μελίνας Καρακώστα, πρώην μέλους των Σπυριδούλα.
Βαγγέλης Χάνος. Φωτο : Γ. ΑλεξίουΤην βραδιά άνοιξε η μπάντα Ω-ρημάζοντες που είπαν μεταξύ άλλων ένα ωραίο κομμάτι το «Σκουριά», από τον «επόμενο δίσκο», όπως είπε ο τραγουδιστής τους Βαγγέλης Χάνος που είχε και μεγαλύτερη συνδρομή στη βραδιά με την κιθάρα και τα φωνητικά του. Επίσης αξιοσημείωτη ήταν παρουσία όχι ως μουσικού, αλλά ως φυσική και διακριτική παρουσία στην σκηνή του Τόλη Μαστρόκαλου, αυθεντικού μέλους των Σπυριδούλα, σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της συναυλίας.
Ο Πουλικάκος βγήκε στο ενδιάμεσο Ω-ρημάζοντες και Σπυριδούλα σε μια πρώτη παρουσία στη βραδιά απαγγέλλοντας κατ΄ αρχήν μετά την προτροπή του Νίκου Σπυρόπουλου, όταν γράφτηκε το κομμάτι, και τραγουδώντας ακολούθως το «Είτε προφίλ, είτε ανφάν, θα τον φας». Ο Γέροντας Παλούκιος ανέβηκε στην σκηνή στις 10.30 μ.μ. για να μείνει έως το τέλος όπου είχε φυλάξει ένα τραγούδι που έλεγαν με το σχήμα Προστατευόμενοι Μάρτυρες παρέα με τον Νίκο Σπυρόπουλο που γράφτηκε όταν ήταν υπουργός υγείας ο Α.Γ. Το encore είχε όπως προαναφέραμε το «Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη».
Θέκλα Τσελεπή – Δημήτρης Πουλικάκος στο τέλος της βραδιάς. Φωτο: Γ. Αλεξίου Κάπως έτσι πέρασαν γεμάτα τέσσερις ώρες με τον Δημήτρη Πουλικάκο σε μεγάλη μέρα. Όλη την ευχαρίστηση και την συγκίνηση του έβγαλε σ’ ένα βλέμμα κάτω από τα μαύρα γυαλιά του στην Θέκλα που έτρεξε τόσο για την επιτυχία αυτής της συναυλίας. Η συνέχεια το άλλο Σάββατο 21 Ιανουαρίου, ημέρα των 80ων γενεθλίων του, στη δεύτερη βραδιά του Πουλικάκου στο Κύτταρο.
Ο κόσμος αποχωρώντας τραγούδησε μαζικά το «Νεοέλληνα» του Τζίμη Πανούση, ημέρα που έφυγε πριν 5 χρόνια, λίγες μετά την τελευταία παράστασή του στο Κύτταρο.
*Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν – Θωμάς Δασκαλάκης
