σκηνής, καθώς ευελπιστούν –μάλλον- ότι έτσι θα ευχαριστηθεί ο κόσμος και θα γεμίσει τα μαγαζιά, τα οποία σε λίγο θα λιμοκτονούν κυρίως λόγο της κρίσης αλλά και της επανάληψης. Για ποιο λόγο να δεις ένα πρόγραμμα copy right παλαιών, όταν μπορείς να πας στο αυθεντικό; Σίγουρα, το να φτάνουν ορισμένοι στο άλλο άκρο και να το παρακάνουν με τους πειραματισμούς, όταν ο σκοπός δεν είναι αυτός και στο φινάλε δε μπορούν να το υποστηρίξουν, κι αυτό μεμπτό είναι.
Το καλοκαίρι του 2011 ο Κωνσταντόπουλος αποφάσισε να τζογάρει, με ένα βαν και δικό του εξοπλισμό και να γυρίσει την Ελλάδα κάνοντας τέχνη, στην πιο άμεση μορφή της και με, εκ πεποιθήσεως, ελεύθερη είσοδο. Φέτος το χειμώνα, ακολούθησε την ίδια τακτική και στη μουσική σκηνή Bar2, έχοντας στο πλευρό του δεξιοτέχνες μουσικούς, που φαίνεται ότι και το υλικό γουστάρουν και παίζουν με την ψυχή τους.
Επιτέλους, ένα πρόγραμμα διαφορετικό, που τολμά να «ανακατέψει» με ευρηματικό τρόπο τα τραγούδια, που περνάει από τη χαρά στη θλίψη, χωρίς όμως να σου αφήνει γλυκόπικρη γεύση, που εμπεριέχει θεατρικές πινελιές, που δε φοβάται να τα «χώσει» σε όποιον θεωρεί ότι λαθεύει, που σε κάνει να χορεύεις, να τραγουδάς, να σκέφτεσαι, να θυμάσαι, να ξεσπάς και εντέλει, ναι, να διασκεδάζεις! Γιατί στις μέρες μας ο όρος διασκέδαση για τη μουσική έντεχνη σκηνή φαντάζει παράταιρος, λες και είναι ύβρις. Δεν είναι κακό να διασκεδάζεις αληθινά και σε αυτές τις σκηνές. Να ακούς τα «Παιδικά παιχνίδια» αντάμα με τα «Λιανοχορταρούδια», ή να διακωμωδείς τα «Ζαβαρακατρανέμια», χωρίς να τα εκχυδαίζεις και να βροντοφωνάζεις το «Αχ Ελλάδα σ’ αγαπώ», μεμφόμενος τη lifestyle κουλτούρα στο «Μια ζωή περιοδικό» .
Είναι ένα πρόγραμμα εκπλήξεων, όπου ακούς τραγούδια γνωστά, με εξαιρετικά έξυπνες ενορχηστρώσεις, τραγούδια από τον πολυαναμενόμενο δεύτερο δίσκο του Κωνσταντόπουλου, τραγούδια δικά του είτε από τον πρώτο δίσκο είτε από αυτά που έχει δώσει σε συναδέρφους του. Ακούς την πολυτάλαντη Σοφία Παπουλάκου, να ερμηνεύει δωρικά και αισθαντικά το «Ederlezi» και να μεταμφιέζεται σε μία «παλιοκατίνα» για τις ανάγκες του προγράμματος –θα της ταίριαζε να ερμηνεύσει το παλιό αυτό κλασσικό τραγούδι του Νίκου Πορτοκάλογλου και της Αφροδίτης Μάνου-, ακούς τους μουσικούς να «δίνουν ρέστα» και έναν αληθινό καλλιτέχνη, τον Αλκιβιάδη Κωνσταντόπουλο, να παίζει ακομπλεξάριστα μουσική, όπως τα νέα παιδιά, που τώρα ξεκινάνε, χωρίς έγνοιες και δεύτερες σκέψεις.
Το Σάββατο 25 Φεβρουαρίου είναι και η τελευταία του παρουσίαση στο Bar2, αλλά θα εμφανιστεί και την Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου στην αίθουσα εκδηλώσεων του 39ου Γυμνασίου Αθηνών στην Άνω Κυψέλη, σε μία συναυλία με φιλανθρωπικό χαρακτήρα μιας και οι καλλιτέχνες – μουσικοί θα συμμετάσχουν αφιλοκερδώς προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα από τον σύλλογο γονέων και κηδεμόνων για να εξαλειφθεί το θλιβερό φαινόμενο της υποσίτισης των μαθητών.
Σάββατο 25 Φεβρουαρίου BAR2
BAR2 Ανδρέα Μεταξά 32 & Θεμιστοκλέους (πλατεία Εξαρχείων)
τηλ. κρατήσεων 6970 835843
Ώρα προσέλευσης 22:00μ.μ.
Είσοδος Ελεύθερη.
Τιμές ποτών: 5,00€ (μπύρα, κρασί, τσίπουρο)
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου
«39ο Γυμνάσιο Αθηνών»
Βελβενδούς 47, περιοχή: Άνω Κυψέλη
Ώρα έναρξης : 20:00μ.μ.
Τηλ. επικοινωνίας: 210 8646960
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
Αλκιβιάδης Κωνσταντόπουλος – «Τώρα θα φανεί ποιος κάνει τέχνη πραγματικά»
