Ο στιχουργός Θοδωρής Γκόνης, φίλος και με τους τρεις, εξηγεί πως από «λάθος» του ο στίχος έφτασε και στους δύο μελωδούς. Όταν τους εξήγησε τι έγινε εκείνοι είχαν ήδη γράψει μουσική. Το «Εγώ θέλω μονάχος μου» φαίνεται πως ταιριάζει απόλυτα με την ιδιοσυγκρασία και των δύο συνθετών αλλά και του ερμηνευτή κι έτσι μέσα σε «καρδιακό» κλίμα αποφάσισαν να εκδοθεί και με τις 2 εκδοχές του.
Άλλωστε ο Γκόνης με τον Λιδάκη είναι μαθημένοι σε ανάλογα μουσικά «κεράσματα». Αρκετά χρόνια πριν το 1995 ο ερμηνευτής είχε ξανατραγουδήσει δύο διαφορετικούς στίχους του Γκόνη, που όμως, γράφτηκαν πάνω στην ίδια μελωδία. Οι στίχοι του στα τραγούδια «Στην Φρεαττύδα θα ‘ρθώ» και «Σαν λουλουδάκι στο φως» έντυσαν -για ανάλογους λόγους- «διπλά» την σερενάτα (Serenade Argentine) του Pueca που έλαμψε στα τέλη της δεκαετίας του ΄40.
Τα τραγούδια συμπεριλήφθηκαν στο δίσκο «4 Κύκλοι Τραγουδιών με τον Μανώλη Λιδάκη» που επιμελήθηκε ο Κώστας Χατζηδουλής. Ο τελευταίος σε σημείωμά του αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αφιερωμένο στον αξέχαστο δεξιοτέχνη του μπουζουκιού Δημήτρη Στεργίου (Μπέμπη) από τον οποίο πρωτάκουσα μια νύχτα στη Φρεαττύδα τη μελωδία. Ο ίδιος μου χάρισε αργότερα και τον (αυθεντικό) δίσκο των 78 στροφών».
Συνομιλώντας με τον Θοδωρή Γκόνη πριν λίγο καιρό σε συνέντευξη που μου παραχώρησε στεκόμενοι στο «διπλό» αυτό γεγονός μου είπε γελώντας: «Δεν ξέρω αν αυτό έχει ξανασυμβεί σε άλλον στιχουργό. Μάλλον πρόκειται για παγκόσμιο ρεκόρ…»
