«Κένταυρος» ήταν το όνομα της 131ης μεραρχίας αρμάτων του Ιταλικού στρατού, που ήταν ενισχυμένη σε πεζικό με τάγματα Αλβανών και Μελανοχιτώνων και είχε την υποστήριξη από βαρύ πυροβολικό και αεροπορικές δυνάμεις.
Αργότερα ο Μπαγιαντέρας διασκεύασε τους στίχους του τραγουδιού σε: «Αρχηγό μου έχω τον Άρη», οι οποίοι παραμένουν ανέκδοτοι. Τους εισαγωγικούς στίχους του τραγουδιού «Για ντουφέκι δεν με νοιάζει, κι ούτε βάζω πια μαράζι» ακολούθησε ο στίχος «αρχηγό μου έχω τον Άρη το λεβεντοπαλληκάρι» και ο δεύτερος στίχος ξεκινάει: «Συντροφιά μ’ αυτόν κοιμάμαι». (Και δεν ήταν το μόνο που έγραψαν, τόσο ο Μπαγιαντέρας όσο και ο Χιώτης, για τον Άρη Βελουχιώτη)
Τα τραγούδια, πάντως, ηχογραφήθηκαν στην Columbia, που αργότερα επιτάχτηκε από τους Γερμανούς, λίγες μόλις μέρες μετά την κήρυξη του ελληνοϊταλικού πολέμου, την 1η Νοεμβρίου του 1940.
Ίσα που πρόλαβε και τα έπαιξε και τα τραγούδησε ο ίδιος ο Μπαγιαντέρας μαζί με τον Μανώλη Χιώτη, για τον οποίο εξομολογήθηκε στον Κώστα Χατζηδουλή: «Μεγάλη ήταν η προσφορά του Χιώτη στο πολεμικό τραγούδι, μεγάλη και η προσφορά του και σ’ αυτό το τραγούδι. (Για τον Άρη Βελουχιώτη). Πολύ με βοήθησε και ποτέ δεν το ξεχνάω. Άλλωστε οι καρδιές και των δυο μας ήταν εκεί».
Οι πληροφορίες για το ανέκδοτο τραγούδι του Μπαγιαντέρα για τον Άρη και η μαρτυρία για τον Χιώτη προέρχονται από έρευνα του Κώστα Χατζηδουλή που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Τα Νέα» στις 12/4/1977.
