Είμαστε αντιμέτωποι με κάτι πρωτόγνωρο. Απομόνωση.
Νιώθουμε πρωταγωνιστές Χολιγουντιανής κινηματογραφικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας, που δυστυχώς βιώνουμε στην πραγματικότητα.
Κλεισμένοι στο σπίτι. Αλήθεια πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που περνούσαμε τις πιο πολλές μας ώρες μέσα στο σπίτι; Ισως από την εποχή που ήμασταν μαθητές. Κλεισμένοι στο δωμάτιο μας και όλος ο κόσμος μας ήταν τα μαθητικά βιβλία. Θυμάμαι δίπλα μου βέβαια πάντα την κιθάρα, το παλιό Philips πικ-απ με το ηχείο που ήταν και καπάκι του, με δίσκους 45 & 33 στροφών.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό τα πρώτα όνειρα, τα πρώτα σχέδια, οι πρώτες ανησυχίες.
Άλμπουμ με ασπρόμαυρες φωτογραφίες που δεν τις αγγίζει ο χρόνος.
Στις μέρες που περνάμε είναι θετικό το ότι είμαστε 24 ώρες την ημέρα μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ τον χρόνο μου δημιουργικά, διάβαζοντας βιβλία, μελετώντας μουσικά έργα. Ηχογραφώ κάθε μέρα τις “Πλανόδιες Μουσικές” μου για το Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, ασχολούμαι με την επεξεργασία φωτογραφιών από το αρχείο μου.
Με ολες τις δραστηριότητες που ανέφερα, πιστεύω να αποκομίσω θετικά στοιχεία οταν θα τελειώσει η απομόνωση.
Άκουω ασταμάτητά μουσική, παίζω μουσική αλλά μου λείπουν οι πρόβες και η συγκίνηση των συναυλιών. Μου λείπουν οι φίλοι μου ,
η τηλεφωνική επαφή μαζί τους δεν μου φτάνει.
Θα έρθουνε μέρες χωρίς τον εφιάλτη που ζούμε.
Τότε θα ξαναβρεθούμε και θα παλεύουμε με μια καθημερινότητά πολύ διαφορετική, θα αλλάξουν πολλά στη ζωή μας. Οπλα η αισιοδοξία,
η ελπίδα, ο αγώνας , η αγάπη για οτι ποθούμε.
Καλό κουράγιο
Νιώθουμε πρωταγωνιστές Χολιγουντιανής κινηματογραφικής ταινίας επιστημονικής φαντασίας, που δυστυχώς βιώνουμε στην πραγματικότητα.
Κλεισμένοι στο σπίτι. Αλήθεια πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε που περνούσαμε τις πιο πολλές μας ώρες μέσα στο σπίτι; Ισως από την εποχή που ήμασταν μαθητές. Κλεισμένοι στο δωμάτιο μας και όλος ο κόσμος μας ήταν τα μαθητικά βιβλία. Θυμάμαι δίπλα μου βέβαια πάντα την κιθάρα, το παλιό Philips πικ-απ με το ηχείο που ήταν και καπάκι του, με δίσκους 45 & 33 στροφών.
Μέσα σε αυτό το σκηνικό τα πρώτα όνειρα, τα πρώτα σχέδια, οι πρώτες ανησυχίες.
Άλμπουμ με ασπρόμαυρες φωτογραφίες που δεν τις αγγίζει ο χρόνος.
Στις μέρες που περνάμε είναι θετικό το ότι είμαστε 24 ώρες την ημέρα μαζί με τους ανθρώπους που αγαπάμε. Προσπαθώ να χρησιμοποιώ τον χρόνο μου δημιουργικά, διάβαζοντας βιβλία, μελετώντας μουσικά έργα. Ηχογραφώ κάθε μέρα τις “Πλανόδιες Μουσικές” μου για το Δεύτερο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας, ασχολούμαι με την επεξεργασία φωτογραφιών από το αρχείο μου.
Με ολες τις δραστηριότητες που ανέφερα, πιστεύω να αποκομίσω θετικά στοιχεία οταν θα τελειώσει η απομόνωση.
Άκουω ασταμάτητά μουσική, παίζω μουσική αλλά μου λείπουν οι πρόβες και η συγκίνηση των συναυλιών. Μου λείπουν οι φίλοι μου ,
η τηλεφωνική επαφή μαζί τους δεν μου φτάνει.
Θα έρθουνε μέρες χωρίς τον εφιάλτη που ζούμε.
Τότε θα ξαναβρεθούμε και θα παλεύουμε με μια καθημερινότητά πολύ διαφορετική, θα αλλάξουν πολλά στη ζωή μας. Οπλα η αισιοδοξία,
η ελπίδα, ο αγώνας , η αγάπη για οτι ποθούμε.
Καλό κουράγιο
