τέλια του τζουρά / Ακούω την αλήθεια …
Έτσι ξεκινά το τραγούδι μου με τίτλο «Αναρχικά συνθήματα» που έχει τη δικιά του πονεμένη ιστορία .
Το έγραψα το 1990 και τότε του είχα δώσει τον τίτλο «Νόμοι και παραμύθια» και επρόκειτο να το συμπεριλάβω στο δίσκο βινυλίου (33 στροφών) με τίτλο Επιμένω που κυκλοφόρησε το 1991.Όμως λογάριαζα χωρίς το ξενοδόχο γιατί δυστυχώς τότε υπήρχε ακόμα λογοκρισία! Έτσι και αυτό το τραγούδι και ένα άλλο με τίτλο «Τρέμω για το μέλλον» κόπηκαν από τον πέλεκυ της λογοκρισίας. Το μεν «Τρέμω για το μέλλον» το ηχογράφησα και το συμπεριέλαβα στο δίσκο Επιμένω, αλλάζοντας κάποιες φράσεις που (φευ) είχαν ενοχλήσει, το δε «Νόμοι και παραμύθια» δεν το ηχογράφησα καθόλου.
Θυμάμαι τότε έγραψε ένα αιχμηρό σχόλιο ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΟΤΣΗΣ στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, έγινε κάποιος ντόρος, και ο τότε υπουργός ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ αείμνηστος ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΕΒΕΡΤ ανακοίνωσε την κατάργησή της. Δηλαδή με απλά λόγια τα δύο τελευταία «θύματα» της λογοκρισίας που επί χρόνια ταλαιπωρούσε το ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ήταν τα τραγούδια μου
Η «αποκατάσταση» των δύο αυτών τραγουδιών έγινε περίπου 20 χρόνια αργότερα. Στο διπλό CD με τίτλο Η σπίθα γίνεται φωτιά που κυκλοφόρησε το 2010 και ήδη έγινε χρυσό, ανάμεσα στα 36 τραγούδια που περιέχει υπάρχουν και τα δύο αυτά ατόφια και αλογόκριτα. Τα δε «Αναρχικά συνθήματα» περιέχονται και σε ένα διπλό CD με τίτλο Ξημέρωσε και πάλι στο καραβάνι που κυκλοφόρησε το 2008 και είναι μια ζωντανή ηχογράφηση από το ρεμπέτικο στέκι της Κυψέλης Καραβάνι ου εμφανιζόμουν για 7 συνεχόμενα χρόνια με την ορχήστρα μου .
Άλλοι μες τα παλάτια τους
Κι άλλοι σε καλυβάκια
Αλλού σκορπάνε τα λεφτά
Και αλλού πεινούν παιδάκια
Κι ύστερα γράφουν οι σοφοί
Νόμους και παραμύθια
Μα ούτε δίκιο βρίσκεται
Ούτε ανθρωπιά κι αλήθεια
Κι όσο περνάει ο καιρός
Αντί να φτιάχνει κάτι
Γίνεται επίσημος θεσμός
Το ψέμα κι απάτη …
Εκείνο που μου κάνει εντύπωση και με εκπλήσσει ευχάριστα είναι το γεγονός ότι αυτού του είδους τα τραγούδια που αποτελούν «κόκκινο πανί» για τα κάθε είδους ξεπεσμένα και χρεωκοπημένα media ,
Και μες αυτό το μπάχαλο
Τρέχουν οι μισθοφόροι
Τα’ αφιόνι να μοιράσουνε
Να βγάλουμε το ζόρι
Έχουν το δικό τους τρόπο και τη δικιά τους διαδρομή ώστε να φτάνουν στ’ αυτιά και τις καρδιές του κόσμου που μου τα ζητά επίμονα όπου εμφανίζομαι. Είτε σε συναυλίες, είτε στο μαγαζί. Ειδικά τα «Αναρχικά συνθήματα», το «Όλα είναι μια βιτρίνα» και το «Βάζω Χ και διαγράφω» τα έχω αποκαλέσει «Θυμωμένα Απτάλικα» επειδή αυτοί που τα χορεύουν παίρνουν κατά τη διάρκεια του χορού (Απτάλικου) μια θυμωμένη και αγανακτισμένη έκφραση, πιθανώς γιατί συντονίζονται με το νόημα του στίχου:
Κι ενώ εσύ σκοτώνεσαι
Οι άλλοι σπάνε πλάκα
Γιατί πάντα στις δύσκολες
Έχουνε το μαλάκα
Κι αντί να αρχίσεις να βαράς
Μ’ ένα σκοινί βρεγμένο
Αφήνεις κάθε μασκαρά
Να σ’ έχει για καημένο…
Έχουν λοιπόν τον τρόπο τους να φτάνουν εκεί που πρέπει αυτά τα τραγούδια μακριά από τα τηλεοπτικά πλατό που κάνει «πιάτσα» κάθε πικραμένος και τα πληρωμένα play list των ερτζιανών. Και κάτι άλλο , εγώ από τεχνολογία και INTERNET έχω μαύρα μεσάνυχτα (παρότι τρομάρα μου είμαι απόφοιτος του ΜΕΤΣΟΒΙΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ). Ότι γράφω (το ξέρουν εδώ στο ΟΓΔΟΟ) είναι χειρόγραφο με οξείες, περισπωμένες, ψιλές και δασείες. Καλώς ή κακώς αυτό ούτε μπορώ ούτε θέλω να το αλλάξω. Ξέρω όμως από φίλους που ασχολούνται ότι στο INTERNET και συγκεκριμένα στο YOU TUBE υπάρχει ένα πολύ μεγάλο μέρος της ιστορίας του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ, παλαιότερου και σύγχρονου, με εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια ΚΛΙΚ σε πάρα πολλά λαϊκά τραγούδια. Να λοιπόν ένας τρόπος (έστω και αν κάνει ζημιά στην ήδη παραπαίουσα δισκογραφία) που ο καθένας μπορεί να έχει ανέξοδη πρόσβαση και ακρόαση στα τραγούδια του κάθε λαϊκού δημιουργού ή τραγουδιστή. Βέβαια αυτή η πρόσβαση αν θα ήταν και αιτία να προμηθευτεί και το CD θα ήταν ευχής έργον, μιας και τα CD ακόμα και στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε νομίζω ότι πια είναι σε προσιτές τιμές. Εγώ βέβαια για το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΟΓΔΟΟ έφερα κάτι ΙΔΙΑΙΤΕΡΟ , ΣΠΑΝΙΟ , και ΑΝΕΚΔΟΤΟ.
Μια ηχογράφηση του τραγουδιού μου «Αναρχικά συνθήματα» που είχε γίνει για την τηλεοπτική εκπομπή με τίτλο : ΙΣΤΟΡΕΙΝ ΚΑΙ ΕΞΙΣΤΟΡΕΙΝ που παρουσίαζε στην ΕΤ1 ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΣ. Μια ηχογράφηση που έχει γίνει ΠΡΙΝ κυκλοφορήσει δισκογραφικά και στις δύο εκδοχές που κυκλοφόρησε (ζωντανή και από studio ) το εν λόγω τραγούδι.
Και αυτό έχει την ιδιαίτερη δικιά του σημασία που είναι η γλύκα του αυθόρμητου του ζωντανού και του απαίδευτου. Θα το διαπιστώσουν οι φίλοι και ακροατές του ΟΓΔΟΟΥ που πιθανόν έχουν ακούσει και τις άλλες πιο «μελετημένες» εκδοχές.
Μαζί με εμένα που παίζω τζουρά συμμετέχουν: ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΖΙΜΕΛΗΣ (ΜΠΟΥΖΟΥΚΙ) , ΠΟΡΦΥΡΗΣ ΚΟΝΑΣ (ΑΚΟΡΝ ΤΕΟΝ) , ΣΑΚΗΣ ΣΑΜΠΑΛΗΣ (ΚΙΘΑΡΑ) , ΓΙΑΝΝΗΣ ΦΟΥΣΤΕΡΗΣ (ΠΙΑΝΟ) , ΕΚΤΩΡ ΚΟΣΜΑΣ (ΜΠΑΓΛΑΜΑ) , και ΒΙΒΗ ΒΟΥΤΣΕΛΑ (ΖΗΛΕΚ Κ’ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ).
Πριν αρχίσει το τραγούδι υπάρχει ένας σύντομος αλλά ενδιαφέρον διάλογος του ΓΙΑΝΝΗ ΤΖΑΝΕΤΑΚΟΥ και του ερευνητή του ΡΕΜΠΕΤΙΚΟΥ, ΠΑΝΟΥ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΥ που ήταν συνεργάτες στη συγκεκριμένη εκπομπή.
Ακούστε , χορέψτε απτάλικο , θυμώστε.
ΥΓ1: Και μια και ανέφερα το ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΟΓΔΟΟ….
Τι εκπληκτικό αλλά και πόσο τιμητικό αυτό που έγραψε ο ΑΤΕΛΕΙΩΤΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ (ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ). Αναφέρομαι στο: «Αναπνέω διπλά με το ΟΓΔΟΟ». Με πέντε λέξεις τα είπε όλα… Δεν είναι τυχαίο που το έργο του έμμετρο και πεζό συντροφεύει και καθοδηγεί τόσους πολλούς ΕΛΛΗΝΕΣ.
ΥΓ2: Μια και μίλησα πιο πάνω για την «αποκατάσταση» στα «Αναρχικά συνθήματα»
20 χρόνια μετά τη λογοκρισία τους θα παραθέσω και μια στροφή που δεν ηχογραφήθηκε (ήταν ήδη φορτωμένο με 6 κουπλέ και 3 ρεφρέν) αλλά τη λέω πάντοτε στο πάλκο όταν το παίζω και το τραγουδάω :
Και στης βουλής τα έδρανα
Κάτι καραγκιοζάκια
Πουλάνε και τη μάνα τους
Για λίγα ψηφουλάκια ….
