Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του ιστορικού Δημοτικού ραδιοφώνου της πρωτεύουσας Αθήνα 9.84, να ζητήσει από 10 δημιουργούς και ερμηνευτές να γράψουν και να ερμηνεύσουν νέα τραγούδια με αφορμή τα 33α γενέθλιά του, ο Χρήστος Θηβαίος παρουσιάζει το νέο του τραγούδι με τίτλο «Μυλλέρου 27» που κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group.
Σε μία από τις πιο ιστορικές συνοικίες της Αθήνας, το Μεταξουργείο και συγκεκριμένα στο καλαίσθητο συγκρότημα κατοικιών της Μυλλέρου, ο Χρήστος Θηβαίος πέρασε ένα δημιουργικό μέρος της ζωής του και κάπως έτσι προέκυψε και το ομώνυμο τραγούδι «Μυλλέρου 27», το οποίο αφιέρωσε στην παλιά του γειτονιά πριν επιστρέψει αναπόφευκτα στον τόπο που ανδρώθηκε, τα γοητευτικά Εξάρχεια.
Ο Χρήστος Θηβαίος γράφει το τραγούδι «Μυλλέρου 27» δίνοντας πάλι ψυχή στη μνήμη ενός μακρινού αγαπημένου του κόσμου. Ένας απόηχος που ξεκινά από τα πρώτα βήματα της εποχής που οι «Συνήθεις Ύποπτοι» άρχισαν να γράφουν τον μύθο τους πριν δισκογραφίσουν ακόμα, στο θρυλικό «Μπαράκι του Βασίλη», όπου οι «μυημένοι» της εποχής είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ζωντανά τα πρώτα κεφάλαια της ιστορίας του σχήματος πριν ακόμα αρχίσει να «γράφεται».
Ο τραγουδοποιός δεν νοσταλγεί, ταξιδεύει στο χρόνο και πιάνει ξανά το νήμα απ’ τη στιγμή που άρχισε να ξετυλίγεται, για να «κεντήσει» με έμπνευση και προσήλωση τα τοπία της νέας δημιουργικής περιόδου του, που ανατέλλει.
Το τραγούδι «Μυλλέρου 27» είναι μια τρυφερή μπαλάντα που έρχεται να λειάνει, με την εσωτερική και καθησυχαστική ερμηνεία του Χρήστου, τις αιχμές μιας σκληρής εποχής, της εποχής που η απόσταση μεταξύ των ανθρώπων μεγαλώνει, αυτή τη φορά άθελά τους. Εκφράζει την ελπίδα που «Θα χαράξει πάλι», υμνεί την αναγεννητική δύναμη της αγάπης και παρηγορεί τους νέους μας φόβους.
Ο Χρήστος Θηβαίος είναι ένας καλός περιπατητής της πόλης, προσεκτικός παρατηρητής και αφηγητής δεινός των ιστοριών που εκτυλίσσονται στα στέκια και τα πεζοδρόμιά της, περαστικός ακροατής των μουσικών που ακούγονται αχνά από τα μισάνοιχτα παραθυρόφυλλα.
Το αστικό τοπίο, οι άνθρωποί του, η αίσθηση του ρυθμού ενός πλήθους που πάλλεται σαν μια γιγαντιαία καρδιά που φωλιάζει στο κέντρο της πόλης και τροφοδοτεί τις γειτονιές με τις παρέες που αποτελούν την ψυχή της, είναι το προνομιακό πεδίο του τραγουδοποιού, ο ιδανικός του βιότοπος.
Η δημιουργία της «Μυλλέρου 27» είναι ένα δείγμα της συνεργασίας του Χρήστου Θηβαίου με δύο εξαίρετους μουσικούς και φίλους του, τον Μάξιμο Δράκο και τον Καλλίστρατο Δρακόπουλο ή όπως θα τους συνηθίσετε με το όνομα του νέου τους σχήματος «Χρήστος Θηβαίος & (Δ+Θ)²».
Το τραγούδι κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Βρείτε το τραγούδι σε όποια υπηρεσία μουσικής προτιμάτε εδώ.
Στίχοι:
Έχω πάντα μέσα μου ένα αγκάθι
Που γίνεται τριαντάφυλλο στο στόμα
Ποτίζεται απ’ το αίμα εκεί στα βάθη
Και γίνεται διάστημα και σώμα
Έχω πάντα μέσα μου το μέλι
Που τρύγησα απ’ του στήθους τα βιβλία
Είναι ποταμός το μεσημέρι
Είναι ωκεανός και παραλία
Θέλω να κεντήσω στα πλευρά σου
Όσα δεν περπάτησες ποτέ
Με στίγματα πως είμαι εδώ κοντά σου
Ακριβέ του είναι μου ουρανέ
Θα χαράξει πάλι σ΄αυτή τη γειτονιά
Κι οι μοίρες απ’ την τράπουλα θα πέσουν στη φωτιά
Θα γίνεις καλημέρα, καληνύχτα και σιωπή
Θα γίνεις ανηφόρα, θα γίνεις και κορφή
Θα γίνεις πάλι δάκρυ και στα μάτια μου χαρά
Η ευτυχία αξίζει μόνο σαν σε προσπερνά
Εύχομαι μια μέρα πως θα γίνω
Απ’ το τραύμα που έχω πιο βαθύς
Θα ‘μαι εκεί και θα σε περιμένω
Φως μου καστανό να λυτρωθείς
Θέλω να κεντήσω στα πλευρά σου
Όσα δεν περπάτησες ποτέ
Με στίγματα πως είμαι εδώ κοντά σου
Ακριβέ του είναι μου ουρανέ
Θα χαράξει πάλι σ΄αυτή τη γειτονιά
Κι οι μοίρες απ’ την τράπουλα θα πέσουν στη φωτιά
Θα γίνεις καλημέρα, καληνύχτα και σιωπή
Θα γίνεις ανηφόρα, θα γίνεις και κορφή
Θα γίνεις πάλι δάκρυ και στα μάτια μου χαρά
Η ευτυχία αξίζει μόνο σαν σε προσπερνά
Έχω πάντα μέσα μου ένα αγκάθι
Που γίνεται τριαντάφυλλο στο στόμα
Ποτίζεται απ’ το αίμα εκεί στα βάθη
Και γίνεται διάστημα και σώμα
Σε μία από τις πιο ιστορικές συνοικίες της Αθήνας, το Μεταξουργείο και συγκεκριμένα στο καλαίσθητο συγκρότημα κατοικιών της Μυλλέρου, ο Χρήστος Θηβαίος πέρασε ένα δημιουργικό μέρος της ζωής του και κάπως έτσι προέκυψε και το ομώνυμο τραγούδι «Μυλλέρου 27», το οποίο αφιέρωσε στην παλιά του γειτονιά πριν επιστρέψει αναπόφευκτα στον τόπο που ανδρώθηκε, τα γοητευτικά Εξάρχεια.
Ο Χρήστος Θηβαίος γράφει το τραγούδι «Μυλλέρου 27» δίνοντας πάλι ψυχή στη μνήμη ενός μακρινού αγαπημένου του κόσμου. Ένας απόηχος που ξεκινά από τα πρώτα βήματα της εποχής που οι «Συνήθεις Ύποπτοι» άρχισαν να γράφουν τον μύθο τους πριν δισκογραφίσουν ακόμα, στο θρυλικό «Μπαράκι του Βασίλη», όπου οι «μυημένοι» της εποχής είχαν την ευκαιρία να ακούσουν ζωντανά τα πρώτα κεφάλαια της ιστορίας του σχήματος πριν ακόμα αρχίσει να «γράφεται».
Ο τραγουδοποιός δεν νοσταλγεί, ταξιδεύει στο χρόνο και πιάνει ξανά το νήμα απ’ τη στιγμή που άρχισε να ξετυλίγεται, για να «κεντήσει» με έμπνευση και προσήλωση τα τοπία της νέας δημιουργικής περιόδου του, που ανατέλλει.
Το τραγούδι «Μυλλέρου 27» είναι μια τρυφερή μπαλάντα που έρχεται να λειάνει, με την εσωτερική και καθησυχαστική ερμηνεία του Χρήστου, τις αιχμές μιας σκληρής εποχής, της εποχής που η απόσταση μεταξύ των ανθρώπων μεγαλώνει, αυτή τη φορά άθελά τους. Εκφράζει την ελπίδα που «Θα χαράξει πάλι», υμνεί την αναγεννητική δύναμη της αγάπης και παρηγορεί τους νέους μας φόβους.
Ο Χρήστος Θηβαίος είναι ένας καλός περιπατητής της πόλης, προσεκτικός παρατηρητής και αφηγητής δεινός των ιστοριών που εκτυλίσσονται στα στέκια και τα πεζοδρόμιά της, περαστικός ακροατής των μουσικών που ακούγονται αχνά από τα μισάνοιχτα παραθυρόφυλλα.
Το αστικό τοπίο, οι άνθρωποί του, η αίσθηση του ρυθμού ενός πλήθους που πάλλεται σαν μια γιγαντιαία καρδιά που φωλιάζει στο κέντρο της πόλης και τροφοδοτεί τις γειτονιές με τις παρέες που αποτελούν την ψυχή της, είναι το προνομιακό πεδίο του τραγουδοποιού, ο ιδανικός του βιότοπος.
Η δημιουργία της «Μυλλέρου 27» είναι ένα δείγμα της συνεργασίας του Χρήστου Θηβαίου με δύο εξαίρετους μουσικούς και φίλους του, τον Μάξιμο Δράκο και τον Καλλίστρατο Δρακόπουλο ή όπως θα τους συνηθίσετε με το όνομα του νέου τους σχήματος «Χρήστος Θηβαίος & (Δ+Θ)²».
Το τραγούδι κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες.
Βρείτε το τραγούδι σε όποια υπηρεσία μουσικής προτιμάτε εδώ.
Στίχοι:
Έχω πάντα μέσα μου ένα αγκάθι
Που γίνεται τριαντάφυλλο στο στόμα
Ποτίζεται απ’ το αίμα εκεί στα βάθη
Και γίνεται διάστημα και σώμα
Έχω πάντα μέσα μου το μέλι
Που τρύγησα απ’ του στήθους τα βιβλία
Είναι ποταμός το μεσημέρι
Είναι ωκεανός και παραλία
Θέλω να κεντήσω στα πλευρά σου
Όσα δεν περπάτησες ποτέ
Με στίγματα πως είμαι εδώ κοντά σου
Ακριβέ του είναι μου ουρανέ
Θα χαράξει πάλι σ΄αυτή τη γειτονιά
Κι οι μοίρες απ’ την τράπουλα θα πέσουν στη φωτιά
Θα γίνεις καλημέρα, καληνύχτα και σιωπή
Θα γίνεις ανηφόρα, θα γίνεις και κορφή
Θα γίνεις πάλι δάκρυ και στα μάτια μου χαρά
Η ευτυχία αξίζει μόνο σαν σε προσπερνά
Εύχομαι μια μέρα πως θα γίνω
Απ’ το τραύμα που έχω πιο βαθύς
Θα ‘μαι εκεί και θα σε περιμένω
Φως μου καστανό να λυτρωθείς
Θέλω να κεντήσω στα πλευρά σου
Όσα δεν περπάτησες ποτέ
Με στίγματα πως είμαι εδώ κοντά σου
Ακριβέ του είναι μου ουρανέ
Θα χαράξει πάλι σ΄αυτή τη γειτονιά
Κι οι μοίρες απ’ την τράπουλα θα πέσουν στη φωτιά
Θα γίνεις καλημέρα, καληνύχτα και σιωπή
Θα γίνεις ανηφόρα, θα γίνεις και κορφή
Θα γίνεις πάλι δάκρυ και στα μάτια μου χαρά
Η ευτυχία αξίζει μόνο σαν σε προσπερνά
Έχω πάντα μέσα μου ένα αγκάθι
Που γίνεται τριαντάφυλλο στο στόμα
Ποτίζεται απ’ το αίμα εκεί στα βάθη
Και γίνεται διάστημα και σώμα
Credits Μυλλέρου 27
Στίχοι-μουσική, ακουστική κιθάρα: Χρήστος Θηβαίος
Πιάνο, πλήκτρα, moog, προγραμματισμοί, έγχορδα, ηχοληψία, μίξη: Μάξιμος Δράκος
Τύμπανα, κρουστά, φυσικοί ήχοι: Καλλίστρατος Δρακόπουλος
Ηχογράφηση: Studio ΑΦΡΟΔΙΤΗ V
