Πριν από λίγους μήνες κυκλοφόρησε από το Ogdoo Music Group ο τελευταίος δίσκος της Φωτεινής Βελεσιώτου, με τίτλο «Άδεια ρούχα», με οκτώ τραγούδια σε μουσική της Σοφίας Νάτσιου και στίχους του Κώστα Φασουλά.
Ξεχωριστό παράγοντα στο συνολικό «πακέτο» αποτελεί η εικονογράφηση του εξωφύλλου και του ένθετου από τον ζωγράφο Δημήτρη Αστερίου, ο οποίος εμπνεύσθηκε τα έργα του από τους στίχους και τη μουσική, αλλά και τη στενή φιλία του με την ερμηνεύτρια.
Τα τραγούδια του cd
1) Δυο φορές
2) Τραύμα σταθερό
3) Άκρη
4) Μαρίνα
5) Αν λείψω μάνα
6) Άιντε να δούμε
7) Άδεια ρούχα
8) Βαδίζω ανάποδα
Τις ενορχηστρώσεις, την ηχογράφηση, τη μίξη και το mastering επιμελήθηκε ο Κώστας Παρίσσης και την ηχογράφηση της φωνής η Εύα Λουκάτου. Έπαιξαν οι μουσικοί: Βαγγέλης Μαχαίρας (μπουζούκι, μπαγλαμάς), Haig Yazdjian (ούτι), Αλέξανδρος Κούρος (τύμπανα), Κώστας Καλατζής (κρουστά), Δημήτρης Σίντος (λαούτο), Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά), Μάριος Παπούλιας (βιολί), Γιάννης Δίσκος (πνευστά), Γιώργος Κοντογιάννης (λύρα), Νίκος Παπαναστασίου (ακορντεόν), Κατερίνα Ταμβάκη (κλαρινέτο), Χρυσόστομος Καραντωνίου (κλασική κιθάρα) και ο Κώστας Παρίσσης (ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο, μπαγλαμάς, μπαλαλάικα, πνευστά, ιρλανδέζικο μπουζούκι). Ο σχεδιασμός και το artwork έγιναν από την Ελένα Μονογιούδη.
«Το βλέμμα δεν αντέχεται σαν με κοιτάς θλιμμένη…»
Βαδίζοντας σταθερά στα χνάρια του «έντεχνου» λαϊκού τραγουδιού με σημερινό ήχο και συνεργαζόμενη, αυτή τη φορά, με μια ξεχωριστή συνθέτρια της νεότερης γενιάς κι έναν στιχουργό με πολλά «γαλόνια» στο ενεργητικό του, με τους οποίους, εκτός των άλλων, συνδέεται με φιλία ετών, η Φωτεινή Βελεσιώτου παρουσιάζει μια δουλειά από την οποία, για μια ακόμη φορά, δεν «πετάγεται» τίποτα. Τέσσερα ζεϊμπέκικα (το ένα καμηλιέρικο), ένα μπολέρο, δυο τσιφτετέλια, ένα χασάπικο κι ένα αργό, «ηπειρώτικο» συρτό, συνθέτουν το ρυθμικό παζλ του δίσκου.
Δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό και να ξεχωρίσω – χωρίς βεβαίως να υποτιμώ τα υπόλοιπα - ένα τραγούδι που με «τάραξε» από την πρώτη ακρόαση. Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στα τραγούδια για τη μάνα, τραγούδια που πριν από πενήντα – εξήντα χρόνια ήταν στην ημερήσια διάταξη των δημιουργών (λες και οι άνθρωποι σήμερα γεννιούνται με άλλο τρόπο), νιώθω την ανάγκη να κάνω ιδιαίτερη μνεία στο «Αν λείψω μάνα». Ένα τραγούδι για τη μάνα, την ξενιτιά και την απώλεια, που θυμίζει έντονα ηπειρώτικο μοιρολόι. Ένα σπουδαίο και ίσως το πιο «αντιεμπορικό», πάντα με τα δεδομένα της εποχής, τραγούδι του δίσκου…
Τραγούδια που γεννήθηκαν από… το τηλέφωνο…
Για το φινάλε, ο λόγος ανήκει δικαιωματικά στη Φωτεινή Βελεσιώτου:
«Ο δίσκος αυτός δημιουργήθηκε με πολλή αγάπη και σε δύσκολες συνθήκες. Ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας. Η επικοινωνία μου με τον Κώστα Φασουλά και τη Σοφία Νάτσιου ήταν σχεδόν καθημερινή. Ακόμα και τους τόνους των τραγουδιών, τους βρίσκαμε μαζί απ’ το τηλέφωνο. Η Σοφία και ο Κώστας για μένα είναι οικογένεια, όπως και ο Δημήτρης Αστερίου, ο ανατρεπτικός εικαστικός- ζωγράφος που επιμελήθηκε τον δίσκο, εμπνεόμενος από τους στίχους του Κώστα και τη μουσική της Σοφίας και βασιζόμενος και στην προσωπική μας επαφή και φιλία.
Η Σοφία Νάτσιου είναι μια εξαιρετική συνθέτρια - τραγουδοποιός από τη Θεσσαλονίκη, μια μουσική ιδιοφυΐα, που με εκπλήσσει κάθε φορά μ’ έναν μοναδικό τρόπο. Συνθέτει με σεβασμό και ειλικρίνεια στον ρωμαλέο και λιτό λόγο και αναδεικνύει με διαύγεια και εσωτερικότητα όλο το φάσμα των αντίρροπων δυνάμεων που εκφράζει. Μας ταξιδεύει σε πολλούς και ιδιαίτερους μουσικούς δρόμους, παντρεύοντας την Ανατολή με τη Δύση με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, αφήνοντας αποτύπωμα σε κάθε μουσική της πρόταση.
Ο Κώστας Φασουλάς, ένας πολύ σημαντικός στιχουργός, αντισυμβατικός που κάθε του λέξη χτυπάει στην καρδιά μου, με αγγίζει και με συγκινεί.
Έχει ένα σπάνιο χάρισμα να συνδέει το παρελθόν με το παρόν, χρησιμοποιώντας εδώ την ηρωίδα του που πρωταγωνιστεί σε όλα τα τραγούδια. Η ηρωίδα του, που αντιπροσωπεύει τη γυναίκα του σήμερα και τον αγώνα που δίνει με τα κοινωνικά στερεότυπα, περνάει από πολύ δύσκολες συγκυρίες και ταυτόχρονα λυτρώνεται μιλώντας για την ιστορία της. Συναντάει την αμφίστομη λάμα του έρωτα στο διάβα της και συνεχίζει το μαρτυρικό ταξίδι του στροβιλισμού της στου κόσμου την δίνη. Με τη σιωπή να κυριαρχεί αλλά ταυτόχρονα και τον δυναμισμό της και τη δίψα για ζωή, ελπίζει πάντα στον έρωτα, ακόμα και χωρίς σπίτι και σώμα, με πόρτα κλειστή και τραύμα σταθερό προχωράει δίχως να κοιτάξει πίσω.
Ευχαριστώ από καρδιάς όλους και όλες τους συντελεστές αυτής της μουσικής πρότασης για την αγάπη με την οποία με περιέβαλαν. Καλή ακρόαση!».
Φωτεινή Βελεσιώτου
Στη λίστα μπορείτε να ακούσετε όλα τα τραγούδια…
Μπορείτε να εξασφαλίσετε τα «Άδεια ρούχα» κάνοντας online την παραγγελία σας εδώ
Επίσης, τα τραγούδια κυκλοφορούν ψηφιακά και είναι διαθέσιμα σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες
Ξεχωριστό παράγοντα στο συνολικό «πακέτο» αποτελεί η εικονογράφηση του εξωφύλλου και του ένθετου από τον ζωγράφο Δημήτρη Αστερίου, ο οποίος εμπνεύσθηκε τα έργα του από τους στίχους και τη μουσική, αλλά και τη στενή φιλία του με την ερμηνεύτρια.
Τα τραγούδια του cd
1) Δυο φορές
2) Τραύμα σταθερό
3) Άκρη
4) Μαρίνα
5) Αν λείψω μάνα
6) Άιντε να δούμε
7) Άδεια ρούχα
8) Βαδίζω ανάποδα
Τις ενορχηστρώσεις, την ηχογράφηση, τη μίξη και το mastering επιμελήθηκε ο Κώστας Παρίσσης και την ηχογράφηση της φωνής η Εύα Λουκάτου. Έπαιξαν οι μουσικοί: Βαγγέλης Μαχαίρας (μπουζούκι, μπαγλαμάς), Haig Yazdjian (ούτι), Αλέξανδρος Κούρος (τύμπανα), Κώστας Καλατζής (κρουστά), Δημήτρης Σίντος (λαούτο), Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά), Μάριος Παπούλιας (βιολί), Γιάννης Δίσκος (πνευστά), Γιώργος Κοντογιάννης (λύρα), Νίκος Παπαναστασίου (ακορντεόν), Κατερίνα Ταμβάκη (κλαρινέτο), Χρυσόστομος Καραντωνίου (κλασική κιθάρα) και ο Κώστας Παρίσσης (ακουστική και ηλεκτρική κιθάρα, μπάσο, μπαγλαμάς, μπαλαλάικα, πνευστά, ιρλανδέζικο μπουζούκι). Ο σχεδιασμός και το artwork έγιναν από την Ελένα Μονογιούδη.
«Το βλέμμα δεν αντέχεται σαν με κοιτάς θλιμμένη…»
Βαδίζοντας σταθερά στα χνάρια του «έντεχνου» λαϊκού τραγουδιού με σημερινό ήχο και συνεργαζόμενη, αυτή τη φορά, με μια ξεχωριστή συνθέτρια της νεότερης γενιάς κι έναν στιχουργό με πολλά «γαλόνια» στο ενεργητικό του, με τους οποίους, εκτός των άλλων, συνδέεται με φιλία ετών, η Φωτεινή Βελεσιώτου παρουσιάζει μια δουλειά από την οποία, για μια ακόμη φορά, δεν «πετάγεται» τίποτα. Τέσσερα ζεϊμπέκικα (το ένα καμηλιέρικο), ένα μπολέρο, δυο τσιφτετέλια, ένα χασάπικο κι ένα αργό, «ηπειρώτικο» συρτό, συνθέτουν το ρυθμικό παζλ του δίσκου.
Δεν μπορώ να μην μπω στον πειρασμό και να ξεχωρίσω – χωρίς βεβαίως να υποτιμώ τα υπόλοιπα - ένα τραγούδι που με «τάραξε» από την πρώτη ακρόαση. Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στα τραγούδια για τη μάνα, τραγούδια που πριν από πενήντα – εξήντα χρόνια ήταν στην ημερήσια διάταξη των δημιουργών (λες και οι άνθρωποι σήμερα γεννιούνται με άλλο τρόπο), νιώθω την ανάγκη να κάνω ιδιαίτερη μνεία στο «Αν λείψω μάνα». Ένα τραγούδι για τη μάνα, την ξενιτιά και την απώλεια, που θυμίζει έντονα ηπειρώτικο μοιρολόι. Ένα σπουδαίο και ίσως το πιο «αντιεμπορικό», πάντα με τα δεδομένα της εποχής, τραγούδι του δίσκου…
Τραγούδια που γεννήθηκαν από… το τηλέφωνο…
Για το φινάλε, ο λόγος ανήκει δικαιωματικά στη Φωτεινή Βελεσιώτου:
«Ο δίσκος αυτός δημιουργήθηκε με πολλή αγάπη και σε δύσκολες συνθήκες. Ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της πρώτης καραντίνας. Η επικοινωνία μου με τον Κώστα Φασουλά και τη Σοφία Νάτσιου ήταν σχεδόν καθημερινή. Ακόμα και τους τόνους των τραγουδιών, τους βρίσκαμε μαζί απ’ το τηλέφωνο. Η Σοφία και ο Κώστας για μένα είναι οικογένεια, όπως και ο Δημήτρης Αστερίου, ο ανατρεπτικός εικαστικός- ζωγράφος που επιμελήθηκε τον δίσκο, εμπνεόμενος από τους στίχους του Κώστα και τη μουσική της Σοφίας και βασιζόμενος και στην προσωπική μας επαφή και φιλία.
Η Σοφία Νάτσιου είναι μια εξαιρετική συνθέτρια - τραγουδοποιός από τη Θεσσαλονίκη, μια μουσική ιδιοφυΐα, που με εκπλήσσει κάθε φορά μ’ έναν μοναδικό τρόπο. Συνθέτει με σεβασμό και ειλικρίνεια στον ρωμαλέο και λιτό λόγο και αναδεικνύει με διαύγεια και εσωτερικότητα όλο το φάσμα των αντίρροπων δυνάμεων που εκφράζει. Μας ταξιδεύει σε πολλούς και ιδιαίτερους μουσικούς δρόμους, παντρεύοντας την Ανατολή με τη Δύση με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο, αφήνοντας αποτύπωμα σε κάθε μουσική της πρόταση.
Ο Κώστας Φασουλάς, ένας πολύ σημαντικός στιχουργός, αντισυμβατικός που κάθε του λέξη χτυπάει στην καρδιά μου, με αγγίζει και με συγκινεί.
Έχει ένα σπάνιο χάρισμα να συνδέει το παρελθόν με το παρόν, χρησιμοποιώντας εδώ την ηρωίδα του που πρωταγωνιστεί σε όλα τα τραγούδια. Η ηρωίδα του, που αντιπροσωπεύει τη γυναίκα του σήμερα και τον αγώνα που δίνει με τα κοινωνικά στερεότυπα, περνάει από πολύ δύσκολες συγκυρίες και ταυτόχρονα λυτρώνεται μιλώντας για την ιστορία της. Συναντάει την αμφίστομη λάμα του έρωτα στο διάβα της και συνεχίζει το μαρτυρικό ταξίδι του στροβιλισμού της στου κόσμου την δίνη. Με τη σιωπή να κυριαρχεί αλλά ταυτόχρονα και τον δυναμισμό της και τη δίψα για ζωή, ελπίζει πάντα στον έρωτα, ακόμα και χωρίς σπίτι και σώμα, με πόρτα κλειστή και τραύμα σταθερό προχωράει δίχως να κοιτάξει πίσω.
Ευχαριστώ από καρδιάς όλους και όλες τους συντελεστές αυτής της μουσικής πρότασης για την αγάπη με την οποία με περιέβαλαν. Καλή ακρόαση!».
Φωτεινή Βελεσιώτου
Στη λίστα μπορείτε να ακούσετε όλα τα τραγούδια…
Μπορείτε να εξασφαλίσετε τα «Άδεια ρούχα» κάνοντας online την παραγγελία σας εδώ
Επίσης, τα τραγούδια κυκλοφορούν ψηφιακά και είναι διαθέσιμα σε όλες τις ψηφιακές πλατφόρμες
