Νιώθω…νιώθεις… και η απελπισία βρυχάται μέσα σου. Όταν είσαι μόνος σου εύκολα διαχειρίζεσαι την καθημερινότητα σου. Τι γίνεται όταν παρεμβαίνει έναν άνθρωπος και τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα μεταξύ σας; Όλα μοιάζουν να κρέμονται από μια κλωστή.
Υπάρχουν στιγμές που θες να εκφραστείς μα έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό. Είσαι έτοιμος να παραδεχτείς όλη την αλήθεια των συναισθημάτων σου μα για κάποιο διαβολεμένο λόγο είσαι σίγουρος ότι δεν θα βρεις την ανταπόκριση που ζητάς. Παίρνεις μια ανάσα και κλείνεσαι στο κουτάκι σου. Κολλάς στα πιο απλά. Η μοναξιά σε έχει κυριεύσει και βρίσκεσαι σε μονόδρομο. Η ώρα έχει έρθει…
“ Πες μου αν θα μείνεις, πες μου αν θα φύγεις…”
“Όσο ζεις” μας τραγουδά η Αλεξάνδρα Κόνιακ με τον Μύρωνα Στρατή και σίγουρα αυτό το τραγούδι με κέρδισε από το πρώτο άκουσμα!
Μια υπέροχη ροκ-ποπ μπαλάντα με έντονη παραδοχή συναισθημάτων και από τις δυο πλευρές, μιας και μιλάμε για ντουέτο. Η Αλεξάνδρα Κόνιακ με τον Μύρωνα Στρατή κατάφεραν με τόσο σαφή τρόπο να μας δώσουν να καταλάβουμε αυτά που νιώθουμε εμείς αλλά και η απέναντι πλευρά. Είναι σαφή η γυναικεία και η αντρική οπτική των πραγμάτων μα ακόμη πιο σαφή είναι η κατάθεση ψυχής και των δύο που σίγουρα δεν μας άφησε ανεπηρέαστους. Τα εύσημα για τους στίχους και την μουσική λαμβάνει ο Χρίστος Σερενές.
Μίλησα με την Αλεξάνδρα Κόνιακ και εκμυστηρεύτηκε ότι:
“Η συνεργασία μου με τον Μύρωνα με ενθουσίασε πριν καν ακόμα ξεκινήσει! Όταν ενημερώθηκα πως στο καλοκαιρινό́ σχήμα, που συμμετείχα σε αυτό́ το καταπληκτικό́ χώρο στην Πάτρα, ανάμεσα σε εξαιρετικούς συναδέλφους, θα βρισκόταν κι ο Μύρωνας Στρατής, ένιωσα αυτομάτως μια σιγουριά́ και μια ανυπομονησία για το αποτέλεσμα. Το ένστικτο μου με επιβεβαίωσε και πράγματι η συνύπαρξή μας πάνω στη σκηνή́ ήταν μοναδική́ και με υπέροχη ενέργεια. Ακόμα και στα παρασκήνια ακούγοντας το πρόγραμμά του, ένιωθα πολλές φορές πως βρίσκομαι σε δικό́ μου live. Το "Όσο ζεις" λοιπόν ήθελα να είναι η επισφράγιση αυτής της συνεργασίας κι ο Χρίστος Σερενές υλοποιώντας τη σκέψη μου, για ακόμα μία φορά́, μαζί́ με εξαιρετικούς συνεργάτες, έφεραν το τραγούδι στο σημείο που το ακούτε σήμερα!”
Συντελεστές:
Μουσική, στίχοι: Χρίστος Σερενές
Ενορχήστρωση: Danik, Χρίστος Σερενές
Μουσική Παραγωγή, μίξη: Danik
Ηχογράφηση: Γιώργος Φραγκέλης (http://soundhousegr.com)
Mastering: Γιώργος Δεληγιάννης
Σκηνοθεσία Video Clip: Φίλιππος Μπουραΐμης (http://www.eclipseproductions.gr)
Χορευτές: Νάστα Κοντοπίδη, Kostas Phoenix
Makeup Artist: Αγγελική Καταλειφού
Ευχαριστίες:
Ευχαριστούμε πολύ τον ΟΠΑ (Όμιλος Παραδοσιακών Αναζητήσεων) για την ευγενική φιλοξενία των γυρισμάτων και τους Κώστα Πιπίνη, Αποστόλη Πιπίνη, Στέλιο Ευαγγελόπουλο και Μάριο Μακρόπουλο για την πολύτιμη βοήθειά τους.
Στίχοι:
Μόνη μου τις νύχτες, μόνη
Μόνη μου ξυπνούσα, μόνη
Είχα προσπαθήσει μόνη
Είχα συνηθίσει μόνη
Πες μου αν θα μείνεις
Πες μου αν θα φύγεις
Όσο ζεις μέσα στο δέρμα
Γίνεσαι δικό μου αίμα
Μα όταν έρχονται οι πόνοι
Φεύγεις κι είμαι πάλι μόνη
Άκου πώς αισθάνομαι
Στο κορμί σου χάνομαι
Κρέμομαι από μια κλωστή
Μη μ' αφήνεις μόνο μου
Θέλω απλά το χρόνο μου
Κάνε λίγη υπομονή
Πες μου αν θα μείνεις
Πες μου αν θα φύγεις
Όσο ζεις μέσα στο δέρμα
Γίνεσαι δικό μου αίμα
Μα όταν έρχονται οι πόνοι
Φεύγεις κι είμαι πάλι μόνη
Υπάρχουν στιγμές που θες να εκφραστείς μα έρχεσαι αντιμέτωπος με τον ίδιο σου τον εαυτό. Είσαι έτοιμος να παραδεχτείς όλη την αλήθεια των συναισθημάτων σου μα για κάποιο διαβολεμένο λόγο είσαι σίγουρος ότι δεν θα βρεις την ανταπόκριση που ζητάς. Παίρνεις μια ανάσα και κλείνεσαι στο κουτάκι σου. Κολλάς στα πιο απλά. Η μοναξιά σε έχει κυριεύσει και βρίσκεσαι σε μονόδρομο. Η ώρα έχει έρθει…
“ Πες μου αν θα μείνεις, πες μου αν θα φύγεις…”
“Όσο ζεις” μας τραγουδά η Αλεξάνδρα Κόνιακ με τον Μύρωνα Στρατή και σίγουρα αυτό το τραγούδι με κέρδισε από το πρώτο άκουσμα!
Μια υπέροχη ροκ-ποπ μπαλάντα με έντονη παραδοχή συναισθημάτων και από τις δυο πλευρές, μιας και μιλάμε για ντουέτο. Η Αλεξάνδρα Κόνιακ με τον Μύρωνα Στρατή κατάφεραν με τόσο σαφή τρόπο να μας δώσουν να καταλάβουμε αυτά που νιώθουμε εμείς αλλά και η απέναντι πλευρά. Είναι σαφή η γυναικεία και η αντρική οπτική των πραγμάτων μα ακόμη πιο σαφή είναι η κατάθεση ψυχής και των δύο που σίγουρα δεν μας άφησε ανεπηρέαστους. Τα εύσημα για τους στίχους και την μουσική λαμβάνει ο Χρίστος Σερενές.
Μίλησα με την Αλεξάνδρα Κόνιακ και εκμυστηρεύτηκε ότι:
“Η συνεργασία μου με τον Μύρωνα με ενθουσίασε πριν καν ακόμα ξεκινήσει! Όταν ενημερώθηκα πως στο καλοκαιρινό́ σχήμα, που συμμετείχα σε αυτό́ το καταπληκτικό́ χώρο στην Πάτρα, ανάμεσα σε εξαιρετικούς συναδέλφους, θα βρισκόταν κι ο Μύρωνας Στρατής, ένιωσα αυτομάτως μια σιγουριά́ και μια ανυπομονησία για το αποτέλεσμα. Το ένστικτο μου με επιβεβαίωσε και πράγματι η συνύπαρξή μας πάνω στη σκηνή́ ήταν μοναδική́ και με υπέροχη ενέργεια. Ακόμα και στα παρασκήνια ακούγοντας το πρόγραμμά του, ένιωθα πολλές φορές πως βρίσκομαι σε δικό́ μου live. Το "Όσο ζεις" λοιπόν ήθελα να είναι η επισφράγιση αυτής της συνεργασίας κι ο Χρίστος Σερενές υλοποιώντας τη σκέψη μου, για ακόμα μία φορά́, μαζί́ με εξαιρετικούς συνεργάτες, έφεραν το τραγούδι στο σημείο που το ακούτε σήμερα!”
Συντελεστές:
Μουσική, στίχοι: Χρίστος Σερενές
Ενορχήστρωση: Danik, Χρίστος Σερενές
Μουσική Παραγωγή, μίξη: Danik
Ηχογράφηση: Γιώργος Φραγκέλης (http://soundhousegr.com)
Mastering: Γιώργος Δεληγιάννης
Σκηνοθεσία Video Clip: Φίλιππος Μπουραΐμης (http://www.eclipseproductions.gr)
Χορευτές: Νάστα Κοντοπίδη, Kostas Phoenix
Makeup Artist: Αγγελική Καταλειφού
Ευχαριστίες:
Ευχαριστούμε πολύ τον ΟΠΑ (Όμιλος Παραδοσιακών Αναζητήσεων) για την ευγενική φιλοξενία των γυρισμάτων και τους Κώστα Πιπίνη, Αποστόλη Πιπίνη, Στέλιο Ευαγγελόπουλο και Μάριο Μακρόπουλο για την πολύτιμη βοήθειά τους.
Στίχοι:
Μόνη μου τις νύχτες, μόνη
Μόνη μου ξυπνούσα, μόνη
Είχα προσπαθήσει μόνη
Είχα συνηθίσει μόνη
Πες μου αν θα μείνεις
Πες μου αν θα φύγεις
Όσο ζεις μέσα στο δέρμα
Γίνεσαι δικό μου αίμα
Μα όταν έρχονται οι πόνοι
Φεύγεις κι είμαι πάλι μόνη
Άκου πώς αισθάνομαι
Στο κορμί σου χάνομαι
Κρέμομαι από μια κλωστή
Μη μ' αφήνεις μόνο μου
Θέλω απλά το χρόνο μου
Κάνε λίγη υπομονή
Πες μου αν θα μείνεις
Πες μου αν θα φύγεις
Όσο ζεις μέσα στο δέρμα
Γίνεσαι δικό μου αίμα
Μα όταν έρχονται οι πόνοι
Φεύγεις κι είμαι πάλι μόνη
