πάρουν χαμπάρι. Μεγαλώνοντας, η ανάγκη αυτή άλλαζε πρόσωπα, αλλά παρέμενε ίδια. Άλλες φορές έβρισκε κάποια παράθυρα προς το φως κι άλλες έτρωγε τα μούτρα της. Σήμερα η ανάγκη για φυγή μετατράπηκε σε ανάγκη για απόδραση. Οι άνθρωποι δίπλα δεν αντέχουν και λυγίζουν. Ο ορίζοντας μοιάζει κλειστός και μας χτυπάνε απ’ όλες τις μεριές. Για όλα αυτά μιλάει το άλμπουμ αυτό, με τραγούδια, διαφορετικές ιστορίες πάνω στο ίδιο θέμα, που η μία μπαίνει μέσα στην άλλη, προλογίζοντας ή συνεχίζοντας. Όπως συμβαίνει σ’ όλη μας τη ζωή. Μιλάει για την απόδραση και την φυγή απ’ όλο αυτό το σκληρό και αφιλόξενο περιβάλλον που καμιά φορά μας περικυκλώνει, αλλά και απ’ τον κακό μας εαυτό. Από ψεύτικες αγκαλιές, από δανεικά φτερά, που άλλες φορές τα καταφέρνουμε να απαλλαγούμε κι’ άλλες όχι.»
Φίλιππος Πλιάτσικας
