ακόμη φορά πίσω από την κονσόλα βρίσκεται ο Ben Hillier η παρουσία του οποίου «επιβάλλει» κατά μία έννοια τις «χαμηλές» κιθάρες με τους βιομηχανικούς ήχους και τα αναλογικά εφέ να δεσπόζουν. Στην τριαντάχρονη δισκογραφική διαδρομή τους οι Depeche Mode δείχνουν να μην μπορούν να πιάσουν το νήμα και το νόημα των καιρών αν και το "Delta Machine" φαντάζει κάπως πιο νευρώδες απ’ το προηγούμενο "Sounds Of The Universe" και με περισσότερα «συστατικά» επιτυχίας.
Με avant – techno ηλεκτρονικές δημιουργίες όπως τα "My Little Universe" και "Alone" αλλά και γοητευτικές blues πινελιές στις ερμηνείες του "Angel" και του "Goodbye" αλλά και gospel διφωνίες από τους Gahan και Gore στο πρώτο single του άλμπουμ, "Heaven". Το μίνιμαλ παρελθόν της μπάντας με τις θρησκευτικές τους αναζητήσεις, αχνοφέγγει σε στιγμές σαν τα "Broken" και "Soft Touch/Raw Nerve". Το "Delta Machine" πάντως χρειάζεται πολλαπλές ακροάσεις για να ξετυλίξει τα κρυμμένα δώρα του.
