Στις 31 Ιουνίου 1984, στο υπαίθριο πανηγύρι για τον Άγιο Σεραφείμ στην Καλλιθέα Πεντέλης, στήθηκε ένα πραγματικό πανηγύρι με λαμπερούς πρωταγωνιστές που ευτυχώς αποτυπώθηκε δισκογραφικά.
Δημοτικά, λαϊκοδημοτικά, το κυρίως μενού, αλλά και κλασικά έως και νεότερα λαϊκά ταιριαστά με τον χορό και το πανηγύρι αποδοσμένα με ικανότητα, γνώση, μεράκι, χωρίς περιττές σκέψεις και ενοχές, δίχως στεγανά και παρωπίδες.
Μια Α΄ Εθνική μουσικών όπως ο σαντουριέρης και ακορντεονίστας Τάκης Σούκας που είχε και τη διεύθυνση της ορχήστρας, ο μέγας δάσκαλος του κλαρίνου Βασίλης Σούκας, ο βιολίστας Στάθης Κουκουλάρης, ο κιθαρίστας Κώστας Πίτσος, ο λαουτιέρης Βαγγέλης Κουκουλάρης, και οι κρουστοί Βασίλης Βασιλάρης και Ανδρέας Παπάς σε μεθυστικές στιγμές μουσικής πανδαισίας και απόλαυσης.
Το ίδιο ισχύει και για τους ερμηνευτές, έναν Χριστοδουλόπουλο στα μεγάλα κέφια και τέμπα του, έναν Δημήτρη Κοντογιάννη που κι αυτός με τη σειρά του βίωνε στιγμές καταξίωσης και αναγνώρισης, οι οποίοι κατέχουν τη μερίδα του λέοντος, καθώς και για τους Έλενα Γιαννακάκη, Βάσω Χαρακίδα, Χρυσούλα Χριστοπούλου, Νάντια Καραγιάννη. Όλοι τους βρίσκονται στην καλύτερη φάση της καριέρας τους.
Ευχάριστες εκπλήξεις η συμμετοχή του Διονύση Σαββόπουλου, με νωπές τις δόξες από τα Τραπεζάκι Έξω, που τραγουδά τα Ας κρατήσουν οι χοροί και Μάτια σαν και τα δικά σου, αλλά και της Άννας Χρυσάφη, που ως γνήσια φωνή που πρωταγωνίστησε τη χρυσή εποχή του λαϊκού παραδίδει στην ωριμότητά της -τότε- μαθήματα ερμηνείας.
Όσοι έχουν ανοιχτά τ’ αυτιά και την ψυχή τους θα χαρούν τον πλούτο αυτής της ηχογράφησης, την ψυχή και την τέχνη των πηγαίων συντελεστών, το δικό μας έθνικ, το ανατολίτικο, όχι αυτό που μας έρχεται εκ Παρισίων -βαρύγδουπα αμπαλαρισμένο και συχνά άνευ ουσίας, χωρίς να αμφισβητούμε σε κάποιες περιπτώσεις την ομoρφιά του-, αληθινό, ακομπλεξάριστο, αστραφτερό, ευφάνταστο και ζηλευτό.
Δημοτικά, λαϊκοδημοτικά, το κυρίως μενού, αλλά και κλασικά έως και νεότερα λαϊκά ταιριαστά με τον χορό και το πανηγύρι αποδοσμένα με ικανότητα, γνώση, μεράκι, χωρίς περιττές σκέψεις και ενοχές, δίχως στεγανά και παρωπίδες.
Μια Α΄ Εθνική μουσικών όπως ο σαντουριέρης και ακορντεονίστας Τάκης Σούκας που είχε και τη διεύθυνση της ορχήστρας, ο μέγας δάσκαλος του κλαρίνου Βασίλης Σούκας, ο βιολίστας Στάθης Κουκουλάρης, ο κιθαρίστας Κώστας Πίτσος, ο λαουτιέρης Βαγγέλης Κουκουλάρης, και οι κρουστοί Βασίλης Βασιλάρης και Ανδρέας Παπάς σε μεθυστικές στιγμές μουσικής πανδαισίας και απόλαυσης.
Το ίδιο ισχύει και για τους ερμηνευτές, έναν Χριστοδουλόπουλο στα μεγάλα κέφια και τέμπα του, έναν Δημήτρη Κοντογιάννη που κι αυτός με τη σειρά του βίωνε στιγμές καταξίωσης και αναγνώρισης, οι οποίοι κατέχουν τη μερίδα του λέοντος, καθώς και για τους Έλενα Γιαννακάκη, Βάσω Χαρακίδα, Χρυσούλα Χριστοπούλου, Νάντια Καραγιάννη. Όλοι τους βρίσκονται στην καλύτερη φάση της καριέρας τους.
Ευχάριστες εκπλήξεις η συμμετοχή του Διονύση Σαββόπουλου, με νωπές τις δόξες από τα Τραπεζάκι Έξω, που τραγουδά τα Ας κρατήσουν οι χοροί και Μάτια σαν και τα δικά σου, αλλά και της Άννας Χρυσάφη, που ως γνήσια φωνή που πρωταγωνίστησε τη χρυσή εποχή του λαϊκού παραδίδει στην ωριμότητά της -τότε- μαθήματα ερμηνείας.
Όσοι έχουν ανοιχτά τ’ αυτιά και την ψυχή τους θα χαρούν τον πλούτο αυτής της ηχογράφησης, την ψυχή και την τέχνη των πηγαίων συντελεστών, το δικό μας έθνικ, το ανατολίτικο, όχι αυτό που μας έρχεται εκ Παρισίων -βαρύγδουπα αμπαλαρισμένο και συχνά άνευ ουσίας, χωρίς να αμφισβητούμε σε κάποιες περιπτώσεις την ομoρφιά του-, αληθινό, ακομπλεξάριστο, αστραφτερό, ευφάνταστο και ζηλευτό.
