Μάλιστα κύριοι, και ειλικρίνεια και σθένος, από τον Μέμο Μπεγνή.
Ο ηθοποιός ήταν ξάστερος στο περιοδικό «Λοιπόν» και χαράζει και δρόμο, τι δρόμο, λάβαρο γίνεται για όλους εμάς που… με τη σειρά μας χρωστάμε και «της Μιχαλούς» και γενικότερα κυριολεκτικά.
Σας μεταφέρω τα του Μέμου Μπεγνή «χρωστούμενα»:
Φόβους δεν έχω, έχω αγωνίες. Σίγουρα όλα αυτά δημιουργούν άγχη, γιατί καθένας από εμάς έχει υποχρεώσεις, δάνεια, χρωστάει στην εφορία, έχει κάποιο χρέος κάπου αλλού ή να πρέπει να βοηθάει κάποιους ανθρώπους, να έχει κάποιες δόσεις… Όλα αυτά τρέχουν, δεν σταματάνε… Εγώ έχω σταματήσει να πληρώνω δόσεις και τέτοια, γιατί έχω ανασφάλειες για το μέλλον, κι ας με βάλουν φυλακή, δεν μ’ ενδιαφέρει".
Έχεις οικονομικές εκκρεμότητες, χρωστάς χρήματα;
Χρωστάω, βέβαια, πώς δεν χρωστάω και μάλιστα χρωστάω πολλά. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μη χρωστάει, κι αν υπάρχουν είναι λίγοι. Έχω πολύ σοβαρές οικονομικές εκκρεμότητες, δεν λύθηκε ποτέ το θέμα αυτό, αλλά δεν αγχώνομαι, γιατί δεν βγάζει κάπου το άγχος, η ιστορία δείχνει ότι κάτι γίνεται πάντα και σώζεσαι.
Μην πληρώνοντας τις οφειλές σου, δεν αυξάνεται το χρέος σου, με τις προσαυξήσεις;
Κάποια στιγμή, όταν τα πράγματα ηρεμήσουν και μπουν σε ισορροπία, προφανώς θα φτιάξουμε κάποιες δόσεις και θα το κανονίσουμε. Πέρα από αυτό, δεν υπάρχει κάτι άλλο που μ’ αγχώνει. Αν εξαιρέσεις αυτό, τα πράγματα είναι εντάξει, δεν θέλω κάτι άλλο. Ευτυχώς, δεν έχω μείνει ποτέ χωρίς δουλειά.
Το να μη σου λείπει κάτι είναι αξιοζήλευτο.
Πάντα κάτι λείπει, δεν γίνεται… Μπορεί να σου λείπει το να είσαι εισοδηματίας, να μη δουλεύεις και να ταξιδεύεις σ’ όλη την υφήλιο.
Κλείνω με ένα σχετικό άσμα, ευχή και πόθο όλων μας:
Ο ηθοποιός ήταν ξάστερος στο περιοδικό «Λοιπόν» και χαράζει και δρόμο, τι δρόμο, λάβαρο γίνεται για όλους εμάς που… με τη σειρά μας χρωστάμε και «της Μιχαλούς» και γενικότερα κυριολεκτικά.
Σας μεταφέρω τα του Μέμου Μπεγνή «χρωστούμενα»:
Φόβους δεν έχω, έχω αγωνίες. Σίγουρα όλα αυτά δημιουργούν άγχη, γιατί καθένας από εμάς έχει υποχρεώσεις, δάνεια, χρωστάει στην εφορία, έχει κάποιο χρέος κάπου αλλού ή να πρέπει να βοηθάει κάποιους ανθρώπους, να έχει κάποιες δόσεις… Όλα αυτά τρέχουν, δεν σταματάνε… Εγώ έχω σταματήσει να πληρώνω δόσεις και τέτοια, γιατί έχω ανασφάλειες για το μέλλον, κι ας με βάλουν φυλακή, δεν μ’ ενδιαφέρει".
Έχεις οικονομικές εκκρεμότητες, χρωστάς χρήματα;
Χρωστάω, βέβαια, πώς δεν χρωστάω και μάλιστα χρωστάω πολλά. Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μη χρωστάει, κι αν υπάρχουν είναι λίγοι. Έχω πολύ σοβαρές οικονομικές εκκρεμότητες, δεν λύθηκε ποτέ το θέμα αυτό, αλλά δεν αγχώνομαι, γιατί δεν βγάζει κάπου το άγχος, η ιστορία δείχνει ότι κάτι γίνεται πάντα και σώζεσαι.
Μην πληρώνοντας τις οφειλές σου, δεν αυξάνεται το χρέος σου, με τις προσαυξήσεις;
Κάποια στιγμή, όταν τα πράγματα ηρεμήσουν και μπουν σε ισορροπία, προφανώς θα φτιάξουμε κάποιες δόσεις και θα το κανονίσουμε. Πέρα από αυτό, δεν υπάρχει κάτι άλλο που μ’ αγχώνει. Αν εξαιρέσεις αυτό, τα πράγματα είναι εντάξει, δεν θέλω κάτι άλλο. Ευτυχώς, δεν έχω μείνει ποτέ χωρίς δουλειά.
Το να μη σου λείπει κάτι είναι αξιοζήλευτο.
Πάντα κάτι λείπει, δεν γίνεται… Μπορεί να σου λείπει το να είσαι εισοδηματίας, να μη δουλεύεις και να ταξιδεύεις σ’ όλη την υφήλιο.
Κλείνω με ένα σχετικό άσμα, ευχή και πόθο όλων μας:
