Το Άνθρωπος Μαρίκα είναι ένα πεζογράφημα το οποίο, με αφορμή τη ζωή της Μαρίκας Νίνου, μιλά για την ιστορία της Ελλάδας από τη μικρασιατική καταστροφή μέχρι τα μεταπολεμικά χρόνια.
1922. Γέννηση πάνω στο καράβι που φέρνει την Αρμένισσα μάνα πρόσφυγα από τη Μικρά Ασία στον Πειραιά. Ο παππούς φρεσκοσφαγµένος στο μικρασιάτικο χασαπαριό. Το βρεφούδι μεγαλώνει και μαγεύει µε τη φωνή του τον κοσμάκη όταν ψέλνει στην αρμένικη εκκλησία του Σουρπ Αγκόπ, του Αγίου Ιακώβου. Γυναίκες που δεν βγάζουν ποτέ από πάνω τους τα άσπρα γάντια. Γιατί; Δικτατορία Μεταξά, νεολαία Μεταξά, Σκαπανείς και Φαλαγγίτες. Ζογκλερικά στο Φάληρο µε τον άντρα και το παιδί της. Είναι το «Ντούο Νίνο και Μισό». Η πρώτη της ηχογράφηση. Ώρες τώρα σε κρυφοκοιτάζω. Εμφύλιος. Βομβαρδιστικά Χελντάιβερς καθέτου εφορµήσεως. Ναπάλµ στον Γράμμο. Ο τραυματίας. Γνωριμία µε τον Βασίλη της ζωής της. Μαζί στο πάλκο στου Τζίµη του Χοντρού. Τα καβουράκια. Ο Πόλεμος της Κορέας και το σπίτι στο Αιγάλεω. Απόψε κάνεις µπαµ. Το πεπρωμένο της χαραγμένο πάνω στον 38ο βόρειο παράλληλο. Οι Ελληνίδες ψηφίζουν πρώτη φορά στις δημοτικές εκλογές. Η γυναίκα που ψηφίζει. Τουρνέ στην Κωνσταντινούπολη και στη Σμύρνη. Στο Τούνεζι, στην Μπαρµπαριά. Ένα πιάνο στον βυθό. Σεπτεµβριανά στην Κωνσταντινούπολη. Φωτογραφικά φιλµ κρυμμένα σε τάφους. Καρκίνος. Μόνη. Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα. Γλάροι κρώζουν δυσοίωνα από πάνω της στη Νέα Υόρκη. Ρεστοράν-µπαρ Νέον Βυζάντιον, 42ος Δρόμος. Με γέρασε η ξενιτιά. Νοσοκομεία. Βέρι βέρι μπαντ. Μόνη. Δολάρια πάνω στη σόλα µε την τσίχλα. Γεννήθηκα για να πονώ. Αίμα στην πίστα.
1957. Το λαπαδιάζει το κόλλυβο η φρυγανιά; Κηδεία. Μόνη. Χωρίς εκείνον.Σαν άστρο εβασίλεψε.
Θα μπορούσε να είναι η Μαρίκα Νίνου.
Είναι η άνθρωπος Μαρίκα.
Κι εδώ ντουνιάς κι εκεί ντουνιάς, κοπέλα µου. Μπορεί ο παράς να είναι πολύς εκεί –μιλάμε για παρά τριφασικό, έτσι;– αλλά παντού ο κοσμάκης, όταν έρχεται στο μαγαζί, έρχεται για να ξεδώσει, ν’ ανασάνει, πώς το λένε. Μπορεί εκεί να φοράνε τις μεταξωτές τις γραβάτες και ν’ ανάβουνε τ’ ακριβά τα πούρα, αλλά, από μέσα τους, η ψυχούλα τους έχει κι αυτή τους νταλγκάδες της τους κρυφούς. Να το ξέρεις: του καθενός ο τέντζερης καπακωμένος βράζει, από τον πιο σπουδαίο το βασιλιά μέχρι το τελευταίο το φτωχαδάκι, το πιο παρακατιανό.
Απόσπασμα από το βιβλίο
Οι νικητές είναι :
Ιορδάνης Παπαδόπουλος
Νεκτάριος Τζουνόπουλος
