Στις 12 Σεπτεμβρίου του 2003 έφευγε απ’ τη ζωή σε ηλικία 71 ετών ο σπουδαίος Τζόνι Κας (Johnny Cash), γνωστός και ως The Man in Black λόγω των ενδυματολογικών του προτιμήσεων και όχι μόνο.
Αν κι εγώ, όταν αναφέρομαι στον Κας, προτιμώ το I walk the line (man), όπως και ο τίτλος μιας απ’ τις πρώτες και μεγαλύτερες επιτυχίες της πολύχρονης καριέρας του. Κι αυτό γιατί ο Τζόνι Κας (Johnny Cash) ως καλλιτέχνης μπορεί να έδειξε μια πρωτόφαντη συνέπεια στα «πιστεύω» και στην «έκφρασή» του αλλά το έπραξε με ποικίλους τρόπους (μουσική, ηθοποιία, συγγραφή) καταργώντας με τον τρόπο του διαχωριστικές γραμμές και στεγανά.
Εδώ σε μια εκτέλεσή του στις «γειτονιές» του Κας, στις φυλακές του San Quentin…
Για την ιστορία το I walk the line το ηχογράφησε πολλές φορές ενώ ήταν και ο τίτλος της βιογραφικής ταινίας του, όπου τον ρόλο του Cash έπαιξε ο Χοακίν Φίνιξ. Το φιλμ κεντράρει στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του αστέρα της κάντρι μουσικής, που με τα τραγούδια του κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της αμερικάνικης παράδοσης και να αγγίξει με αξιώσεις τα μαζικά ακροατήρια.
Τον ίδιο τίτλο είχε και μια άλλη ιδιαίτερη ταινία του μεγάλου John Frankenheimer με τους Gregory Peck και Tuesday Weld το 1970, όπου κι εκεί φυσικά το τραγούδι είχε την τιμητική του…
Αν κι εγώ, όταν αναφέρομαι στον Κας, προτιμώ το I walk the line (man), όπως και ο τίτλος μιας απ’ τις πρώτες και μεγαλύτερες επιτυχίες της πολύχρονης καριέρας του. Κι αυτό γιατί ο Τζόνι Κας (Johnny Cash) ως καλλιτέχνης μπορεί να έδειξε μια πρωτόφαντη συνέπεια στα «πιστεύω» και στην «έκφρασή» του αλλά το έπραξε με ποικίλους τρόπους (μουσική, ηθοποιία, συγγραφή) καταργώντας με τον τρόπο του διαχωριστικές γραμμές και στεγανά.
Εδώ σε μια εκτέλεσή του στις «γειτονιές» του Κας, στις φυλακές του San Quentin…
Για την ιστορία το I walk the line το ηχογράφησε πολλές φορές ενώ ήταν και ο τίτλος της βιογραφικής ταινίας του, όπου τον ρόλο του Cash έπαιξε ο Χοακίν Φίνιξ. Το φιλμ κεντράρει στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του αστέρα της κάντρι μουσικής, που με τα τραγούδια του κατάφερε να ξεπεράσει τα όρια της αμερικάνικης παράδοσης και να αγγίξει με αξιώσεις τα μαζικά ακροατήρια.
Τον ίδιο τίτλο είχε και μια άλλη ιδιαίτερη ταινία του μεγάλου John Frankenheimer με τους Gregory Peck και Tuesday Weld το 1970, όπου κι εκεί φυσικά το τραγούδι είχε την τιμητική του…
