«Το γοργόν και χάριν έχει», οι παροιμίες εκφράζουν αλήθειες με ευρηματικό τρόπο.
Άλλωστε «ο χρόνος είναι χρήμα», «time is money» κι ας μην είναι παροιμία, έχει τα δίκια του.
Μόνο που όταν το πρώτο υποταγεί «αμαχητί» στο δεύτερο, τότε το όλο θέμα «γίνεται ..λος» (στις τελίτσες ας βάλει ο καθένας το δικό του μερτικό, ανάλογα με τη… «διάθεσή» του).
Κι αυτό γιατί το γρήγορο έχει χάρη, όταν γνωρίζεις τα δεδομένα σε βάθος και προγραμματίζεις μια δουλειά όσο το δυνατόν καλύτερα, εξασφαλίζοντας τη μέγιστη ουσιαστική αποτελεσματικότητά της.
Όταν συμβαίνουν τα παραπάνω, δεν υπάρχουν και πολλές βλαπτικές καθυστερήσεις που κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα.
Όλα αυτά ισχύουν για την είδηση και την ταχύτητα με την οποία ταξιδεύει.
Πρώτα φυσικά πρέπει να υπάρχει γεγονός, μετά να αξιολογηθεί και επιβεβαιωθεί και στη συνέχεια να γραφτεί σωστά, με διεισδυτική και αντικειμενική ματιά από γνώστη του ζητήματος, και… -για να μην το πλατειάζω κι άλλο- μετά να «τρέξει».
Βλέπετε τα παραπάνω να συμβαίνουν συχνά… στο σύγχρονο μιντιακό τοπίο, αλλά και στην προσωπική «social εφημερίδα» του καθενός μας;
Μήπως ασχολούμαστε πάρα πολύ με «ειδήσεις» που δεν είναι «ειδήσεις» και σκοτώνουμε τσάμπα «κάποιους άλλους» και μαζί και τον πολύτιμο χρόνο μας;
Την ίδια ώρα, υπάρχουν πραγματικές ειδήσεις που μας αφορούν καίρια, που περνάνε «ντούκου». Δε συμφέρουν για πολλούς λόγους. Αν γίνεις ένα με το πλαστικό, αρχίζεις να υποτιμάς και να μην αντιλαμβάνεσαι την «πορσελάνη».
Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τους κανόνες!
Άλλωστε «ο χρόνος είναι χρήμα», «time is money» κι ας μην είναι παροιμία, έχει τα δίκια του.
Μόνο που όταν το πρώτο υποταγεί «αμαχητί» στο δεύτερο, τότε το όλο θέμα «γίνεται ..λος» (στις τελίτσες ας βάλει ο καθένας το δικό του μερτικό, ανάλογα με τη… «διάθεσή» του).
Κι αυτό γιατί το γρήγορο έχει χάρη, όταν γνωρίζεις τα δεδομένα σε βάθος και προγραμματίζεις μια δουλειά όσο το δυνατόν καλύτερα, εξασφαλίζοντας τη μέγιστη ουσιαστική αποτελεσματικότητά της.
Όταν συμβαίνουν τα παραπάνω, δεν υπάρχουν και πολλές βλαπτικές καθυστερήσεις που κοστίζουν σε χρόνο και χρήμα.
Όλα αυτά ισχύουν για την είδηση και την ταχύτητα με την οποία ταξιδεύει.
Πρώτα φυσικά πρέπει να υπάρχει γεγονός, μετά να αξιολογηθεί και επιβεβαιωθεί και στη συνέχεια να γραφτεί σωστά, με διεισδυτική και αντικειμενική ματιά από γνώστη του ζητήματος, και… -για να μην το πλατειάζω κι άλλο- μετά να «τρέξει».
Βλέπετε τα παραπάνω να συμβαίνουν συχνά… στο σύγχρονο μιντιακό τοπίο, αλλά και στην προσωπική «social εφημερίδα» του καθενός μας;
Μήπως ασχολούμαστε πάρα πολύ με «ειδήσεις» που δεν είναι «ειδήσεις» και σκοτώνουμε τσάμπα «κάποιους άλλους» και μαζί και τον πολύτιμο χρόνο μας;
Την ίδια ώρα, υπάρχουν πραγματικές ειδήσεις που μας αφορούν καίρια, που περνάνε «ντούκου». Δε συμφέρουν για πολλούς λόγους. Αν γίνεις ένα με το πλαστικό, αρχίζεις να υποτιμάς και να μην αντιλαμβάνεσαι την «πορσελάνη».
Οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τους κανόνες!
