Άλλο ένα «γαλόνι» για τη Νατάσσα!

περάσει απαρατήρητο και μακάρι να έχει και προεκτάσεις αντίστοιχες του εκτοπίσματος του δημιουργού και του ερμηνευτή. Όμως ίσως το πιο σημαντικό της συναυλίας του ξεχωριστού συνθέτη, από την πλευρά των συντελεστών που θα υπηρετήσουν τα έργα του, είναι η παρουσία της Νατάσσας Μποφίλιου που με σταθερά βήματα καταξιώνεται ακόμη περισσότερο στη συνείδηση του ευρέως κοινού ως μια νέα «τραγουδιστική δύναμη», ως συνέχεια των σπουδαίων ερμηνευτριών της κλασικής σχολής.
Στις μέρες μας -για πολλούς και διάφορους λόγους που η «ουσία» και «αναζήτησή» τους αποτελούν μεγάλο κεφάλαιο και ξεχωριστό «άρθρο»- έχει απαξιωθεί ο ρόλος του ερμηνευτή. Κι όμως κατά τη γνώμη μου και λαμβάνοντας υπόψη τις εξαιρέσεις, ο ερμηνευτής -που εκπληρώνει τις τεχνικές προϋποθέσεις του όρου και διαθέτει ένστικτο, αμεσότητα, φλόγα επικοινωνίας και προσωπικότητα- παίζει ένα καίριο και κομβικό ρόλο στο «πέρασμα» των τραγουδιών στα χείλη και τις ψυχές καθώς και στο «ταξίδι» τους στα χρόνια.
Έτσι η Μποφίλιου μετά τον Σταύρο Ξαρχάκο συναντάται με έναν ακόμη δημιουργό ολκής, από εκείνους που χάραξαν με ανεξίτηλη γραφή και χνάρια -ο καθένας με τον τρόπο του- το ελληνικό τραγούδι και τη μουσική των τελευταίων δεκαετιών, επηρεάζοντας πολλούς και καθορίζοντας κομβικά τις εξελίξεις στο χώρο αυτό. Η ερμηνεύτρια, κατά τη γνώμη μου, απέχει λίγες «ανάσες» απ’ το «θεσμοθετηθεί» στη συνείδηση και τις καρδιές του κόσμου ως η «μούσα» που εν τέλει το κοινό αλλά και το ίδιο το τραγούδι έχουν ανάγκη. Περιμένουμε λοιπόν, με «λογισμό και μ’ όνειρο» το μετά της συναυλίας αλλά και της Μποφίλιου.