*Της Μαρίνας Κραμπ
Υπήρχε ένας ραδιοφωνικός σταθμός στη Σαλονίκη, από αυτούς που ακούγαμε παλιά στις συχνότητες των fm.
Ο σταθμός αυτός αγαπούσε τους συνθέτες και τους στιχουργούς, τους έκανε αφιερώματα, τους μνημόνευε πάντα όπως τους αξίζει κι ας μην είναι τόσο γνωστοί όσο οι τραγουδιστές.
Οι παραγωγοί του μιλούσαν και δεν έπαιζαν μόνο τραγούδια ούτε έλεγαν μόνο για τους χορηγούς της εκπομπής. Διάλεγαν τις μουσικές με την έμπνευση και τον αυθορμητισμό τους, χωρίς περιοριστικές λίστες. Συχνά έκαναν και τα χατίρια των ακροατών και έβαζαν τις παραγγελιές τους.
Για πρώτη φορά εξέπεμψε το καλοκαίρι του 2017 και λίγο λίγο κατάφερε να μπει στα σπίτια, στα αυτοκίνητα, στις καρδιές μας.
Ο σταθμός αυτός αγαπούσε τους συνθέτες και τους στιχουργούς, τους έκανε αφιερώματα, τους μνημόνευε πάντα όπως τους αξίζει κι ας μην είναι τόσο γνωστοί όσο οι τραγουδιστές.
Οι παραγωγοί του μιλούσαν και δεν έπαιζαν μόνο τραγούδια ούτε έλεγαν μόνο για τους χορηγούς της εκπομπής. Διάλεγαν τις μουσικές με την έμπνευση και τον αυθορμητισμό τους, χωρίς περιοριστικές λίστες. Συχνά έκαναν και τα χατίρια των ακροατών και έβαζαν τις παραγγελιές τους.
Για πρώτη φορά εξέπεμψε το καλοκαίρι του 2017 και λίγο λίγο κατάφερε να μπει στα σπίτια, στα αυτοκίνητα, στις καρδιές μας.
Ο σταθμός αυτός ήταν ο Μήνυμα 107.7.
Ήταν ο Κωστής Ζαφειράκης, με τα τρυφερά τραγούδια που διάλεγε και η Κατερίνα Μαυροφρύδου με τη Μαρία Ζαμπέτη με το κέφι τους, που έφτιαχναν τα πρωινά μας. Ήταν ο Νίκος Θεοδωράκης και ο Λάκης Καρασαββαΐδης που τόσα μας μάθαιναν για το ελληνικό τραγούδι. Ήταν η Αθηνά Τερζή με τα αφιερώματά της, η Μαίρη Μανζιέρη με τη λατρεία της για τον Μητροπάνο και ο Κώστας Μάντης με τον Πάνο Τσαχουρίδη με την αγάπη τους για τον «θείο». Ήταν ο Δημήτρης Ιατρού και ο Βαγγέλης Παπαχρίστος με τις έντεχνες και ιδιαίτερες επιλογές τους. Και ο Άκης Σακισλόγλου με το έντονο σχόλιό του, με το ενδιαφέρον του για κάθετι που συνέβαινε στην πόλη, με τις ατάκες του από το «Ας περιμένουν οι γυναίκες».
Ήταν ο Κωστής Ζαφειράκης, με τα τρυφερά τραγούδια που διάλεγε και η Κατερίνα Μαυροφρύδου με τη Μαρία Ζαμπέτη με το κέφι τους, που έφτιαχναν τα πρωινά μας. Ήταν ο Νίκος Θεοδωράκης και ο Λάκης Καρασαββαΐδης που τόσα μας μάθαιναν για το ελληνικό τραγούδι. Ήταν η Αθηνά Τερζή με τα αφιερώματά της, η Μαίρη Μανζιέρη με τη λατρεία της για τον Μητροπάνο και ο Κώστας Μάντης με τον Πάνο Τσαχουρίδη με την αγάπη τους για τον «θείο». Ήταν ο Δημήτρης Ιατρού και ο Βαγγέλης Παπαχρίστος με τις έντεχνες και ιδιαίτερες επιλογές τους. Και ο Άκης Σακισλόγλου με το έντονο σχόλιό του, με το ενδιαφέρον του για κάθετι που συνέβαινε στην πόλη, με τις ατάκες του από το «Ας περιμένουν οι γυναίκες».
Το πρωινό της Δευτέρας ακούσαμε τον Μήνυμα για τελευταία φορά. Μακάρι σύντομα να ξανασυναντηθούμε ραδιοφωνικά με τους παραγωγούς του, με το ταλέντο και την αισθητική τους. Μακάρι αυτό το τέλος να είναι μια νέα αρχή.
Μήνυμα, σε ευχαριστούμε για όλα!
Υ.Γ. Για αντίο, ένα τραγούδι που έβαζε τα πρωινά ο Σακισλόγλου στην «Επιστροφή στα βασικά». Και που νομίζω δεν παίζει πια στα ραδιόφωνα. Κι ας είναι από τα πιο συγκινητικά της Χαρούλας.
